Δεν υπάρχει Βασίλειο των Ουρανών στη Φιλελεύθερη Γη;

Ποια είναι η “αχίλλειος πτέρνα” του φιλελεύθερου δημοκρατικού καπιταλισμού;

 
Το άρθρο του Jonah Goldberg στο The Dispatch ( thedispatch.com ) με τίτλο ” Δεν υπάρχει βασιλεία των ουρανών στη φιλελεύθερη γη;” υπερασπίζεται τον φιλελευθερισμό ως ασφαλή προστασία έναντι χειρότερων συστημάτων, όχι ως ιδανική ουτοπία. Εξετάζει την αντίθεση μεταξύ φιλελεύθερων και μη φιλελεύθερων ιδεών, τόσο από δεξιά όσο και από αριστερά, επισημαίνοντας τον κίνδυνο παραβίασης των κανόνων και την σημασία της τήρησης του Συντάγματος για τη διατήρηση της δημοκρατίας. Αναφέρεται σε πρόσφατα γεγονότα, όπως η δολοφονία του CEO της UnitedHealthcare, για να τονίσει τις συνέπειες της άρνησης των φιλελεύθερων αξιών. Τέλος, προτείνει την τήρηση των κανόνων ως προστασία έναντι της εξουσίας και της αυθαιρεσίας.

1. Τι εννοεί ο συγγραφέας όταν λέει “Δεν υπάρχει Βασίλειο των Ουρανών στη Φιλελεύθερη Γη;” Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι ο φιλελευθερισμός, όπως αυτός εκφράζεται μέσα από την ιδέα της φιλελεύθερης δημοκρατίας και του καπιταλισμού, δεν έχει σκοπό να δημιουργήσει μια τέλεια κοινωνία ή ένα “βασίλειο των ουρανών” στη γη. Αντιθέτως, είναι ένα σύστημα που αποσκοπεί στο να περιορίζει τα χειρότερα πιθανά αποτελέσματα μακροπρόθεσμα. Ουσιαστικά, ο συγγραφέας αντιπαραθέτει τον φιλελευθερισμό στις ουτοπικές προσπάθειες δημιουργίας μιας τέλειας κοινωνίας, που συχνά βασίζονται σε ιδεολογίες και δόγματα που επιδιώκουν την απόλυτη δικαιοσύνη.
2. Ποια είναι η κεντρική ιδέα της “μοντελοποίησης του έσχατου;” Η έννοια της “μοντελοποίησης του έσχατου” αναφέρεται στην προσπάθεια να μεταφερθούν οι αρχές και οι ιδέες που σχετίζονται με το “βασίλειο των ουρανών” ή μια ιδεατή κατάσταση της μεταθανάτιας ζωής στην παρούσα ζωή και τις πολιτικές αποφάσεις. Ο συγγραφέας εξηγεί ότι πολλές κοινωνικές και πολιτικές κινήσεις, ειδικά ιστορικά, είχαν ως στόχο να δημιουργήσουν μια “τέλεια” κοινωνία στη γη, προκαλώντας ενίοτε αρνητικά αποτελέσματα.
3. Γιατί ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι ο φιλελευθερισμός είναι ηθικός; Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι ο φιλελευθερισμός, με έμφαση στις διαδικασίες, τα απαράβατα δικαιώματα και την ελεύθερη αγορά, είναι ηθικός, όχι επειδή οδηγεί στην τελειότητα, αλλά επειδή είναι ένα μέτρο ασφαλείας έναντι χειρότερων συστημάτων. Εξηγεί ότι ο φιλελευθερισμός έχει συμβάλλει στην καταπολέμηση της φτώχειας, στην αύξηση της ευημερίας, στην επέκταση της εκπαίδευσης και στην προστασία της ελευθερίας. Αυτά τα θετικά αποτελέσματα του φιλελευθερισμού, παρά τις αδυναμίες του, τον καθιστούν το λιγότερο κακό μεταξύ των επιλογών.
4. Τι εννοεί ο συγγραφέας όταν αναφέρεται σε “φιλελεύθερους” και “αντιφιλελεύθερους” της αριστεράς και της δεξιάς; Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί αυτούς τους όρους για να περιγράψει διαφορετικές οπτικές σχετικά με τον φιλελευθερισμό. Οι “αντιφιλελεύθεροι” της δεξιάς θεωρούν τον φιλελευθερισμό αμοράλ, καθώς δίνει έμφαση σε ουδέτερους κανόνες και όχι σε αξίες. Οι “αντιφιλελεύθεροι” της αριστεράς τον θεωρούν ανήθικο, επειδή παράγει αποτελέσματα που δεν τους αρέσουν, όπως ανισότητα ή ζημιά στο περιβάλλον. Οι φιλελεύθεροι, όπως τους περιγράφει ο συγγραφέας, υποστηρίζουν τον φιλελευθερισμό, παρά τις ατέλειες του, ως το καλύτερο σύστημα σε σχέση με τις εναλλακτικές.
5. Ποια είναι η άποψη του συγγραφέα για το αν το κράτος μπορεί να δημιουργήσει μια “τέλεια” κοινωνία; Ο συγγραφέας είναι σκεπτικιστής ως προς την ικανότητα του κράτους να δημιουργήσει μια ιδανική κοινωνία. Θεωρεί ουτοπική την ιδέα ότι το κράτος μπορεί να λειτουργήσει σαν “αγαπημένο μέλος της οικογένειας” και να επιτύχει μια “τέλεια” κοινωνία. Πιστεύει ότι η φιλελεύθερη δημοκρατία, με τους κανόνες της, αποτελεί ασπίδα ενάντια σε χειρότερα αποτελέσματα και δεν έχει ως στόχο την απόλυτη τελειότητα.
6. Ποια είναι η “ασπίδα” που προσφέρει ο φιλελευθερισμός; Σύμφωνα με τον συγγραφέα, η φιλελεύθερη δημοκρατία δεν εγγυάται την καλύτερη δυνατή κοινωνία, αλλά αποτελεί “ασπίδα” έναντι των χειρότερων δυνατών αποτελεσμάτων. Οι κανόνες της, όπως οι διαδικασίες και τα ατομικά δικαιώματα, εμποδίζουν την αυθαιρεσία και εξασφαλίζουν μια πιο δίκαιη και ελεύθερη κοινωνία μακροπρόθεσμα. Η απουσία τους, όπως τονίζει, οδηγεί σε χειρότερες καταστάσεις.
7. Γιατί ο συγγραφέας τονίζει τη σημασία της τήρησης των κανόνων, ακόμη και απέναντι σε όσους θεωρούμε “κακούς;” Ο συγγραφέας, επικαλούμενος και την αναλογία του Sir Thomas More, υποστηρίζει ότι η τήρηση των κανόνων είναι σημαντικότερη ακόμη και όταν κάποιος είναι εναντίον του “διαβόλου” ή θεωρείται απειλή. Αυτό συμβαίνει γιατί η παραβίαση των κανόνων για “καλό σκοπό” δημιουργεί ένα επικίνδυνο προηγούμενο και οδηγεί στην κατάρρευση των θεσμών. Η τήρηση των κανόνων είναι ζωτικής σημασίας για την προστασία της κοινωνίας από την αυθαιρεσία.
8. Ποια είναι η “αχίλλειος πτέρνα” του φιλελεύθερου δημοκρατικού καπιταλισμού, σύμφωνα με το άρθρο; Η “αχίλλειος πτέρνα” του φιλελεύθερου δημοκρατικού καπιταλισμού, σύμφωνα με τον συγγραφέα, είναι ότι δεν γεμίζει το “κενό στην ψυχή” των ανθρώπων. Δεν παρέχει μια ολοκληρωμένη απάντηση στην ανθρώπινη ανάγκη για νόημα και σκοπό. Αυτό το κενό οδηγεί πολλούς να αναζητούν ολοκληρωτικές ιδεολογίες ή συστήματα που υπόσχονται πληρότητα, ακόμα και αν αυτά είναι αντιφιλελεύθερα.

 
Ποιες είναι οι μακροπρόθεσμες συνέπειες των κανόνων και της παραβίασής τους;

Οι μακροπρόθεσμες συνέπειες της τήρησης και της παραβίασης των κανόνων είναι σημαντικές, ειδικά στο πλαίσιο του φιλελεύθερου δημοκρατικού καπιταλισμού και του συνταγματισμού.

• Τήρηση των κανόνων: Η τήρηση των κανόνων, ιδιαίτερα των συνταγματικών, αποτελεί αντιστάθμισμα κατά των χειρότερων πιθανών αποτελεσμάτων μακροπρόθεσμα. Οι κανόνες δεν εγγυώνται το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα άμεσα, αλλά προσφέρουν μια προστασία από πιο αρνητικές συνέπειες με την πάροδο του χρόνου. Η τήρηση των κανόνων βοηθάει στη διατήρηση των κανόνων. Σύμφωνα με τον συγγραφέα, η τήρηση των κανόνων αποτελεί μια άμυνα κατά των ισχυρών ανδρών, των σωτήρων, των σταυροφοριών, και των επαναστάσεων. Επίσης, η τήρηση των κανόνων, ακόμα και για τους «διαβόλους», είναι σημαντική για την ασφάλεια όλων.
• Παραβίαση των κανόνων: Η παραβίαση των κανόνων, ακόμη και αν φαίνεται ότι θα επιφέρει θετικά αποτελέσματα βραχυπρόθεσμα, μπορεί να οδηγήσει σε αρνητικές συνέπειες μακροπρόθεσμα. Η παραβίαση των κανόνων μπορεί να δικαιολογηθεί αν υπάρχουν συνέπειες που είναι σχεδόν υπαρξιακές. Παραδείγματα παραβιάσεων περιλαμβάνουν την αναστολή εκλογών, την παραγνώριση του Κογκρέσου και την κατάχρηση της εξουσίας χάριτος. Η συνεχής παραβίαση των κανόνων, από οποιαδήποτε πλευρά, μπορεί να οδηγήσει στην κατάρρευση των δημοκρατικών θεσμών.

Σύμφωνα με τον συγγραφέα, οι πολιτικοί και οι οπαδοί τους προσπαθούν να πείσουν ότι υπάρχει μια υπαρξιακή κρίση για να δικαιολογήσουν την παραβίαση των κανόνων. Η άποψη ότι η κυβέρνηση μπορεί να δημιουργήσει μια τέλεια κοινωνία συνιστά ουτοπιστική θεώρηση και δεν λαμβάνει υπόψιν τις μακροπρόθεσμες συνέπειες της παραβίασης των κανόνων.

Σε ένα πλαίσιο όπου οι κανόνες δεν τηρούνται, δημιουργείται ένα περιβάλλον αβεβαιότητας και ανομίας. Ο φιλελεύθερος δημοκρατικός καπιταλισμός δεν εγγυάται μια τέλεια κοινωνία, αλλά αποτελεί ένα αντιστάθμισμα για τα χειρότερα συστήματα, μειώνοντας τη φτώχεια και αυξάνοντας την ευημερία. Η ουσία είναι ότι οι κανόνες είναι απαραίτητοι για τη διατήρηση της τάξης και την αποφυγή της τυραννίας.

 
Γλωσσάρι Βασικών Όρων

• Δεσποτισμός: Μια μορφή κυβέρνησης όπου ένας ηγέτης έχει απόλυτη εξουσία.
• Εσχατολογία: Η μελέτη των “τελευταίων πραγμάτων” ή του τέλους του κόσμου, συνήθως συνδεδεμένη με θρησκευτικές πεποιθήσεις.
• Επιτελώντας την εσχατολογία: Η προσπάθεια να ενσωματώσεις ιδέες ή συνθήκες που υποτίθεται ότι υπάρχουν μόνο μετά θάνατον στη ζωή επί της γης.
• Φιλελευθερισμός: Μια πολιτική ιδεολογία που δίνει έμφαση στην ατομική ελευθερία, τα δικαιώματα και τους περιορισμούς στην κυβερνητική εξουσία.
• Διαδικαστικός φιλελευθερισμός: Έμφαση σε ουδέτερες διαδικασίες και κανόνες παρά σε ουσιαστικές αξίες.
• Νεοφιλελευθερισμός: Μια πολιτική και οικονομική ιδεολογία που προωθεί την απελευθέρωση της αγοράς, την ιδιωτικοποίηση και τη μείωση του ρόλου του κράτους.
• Wokeness: Μια κοινωνικο-πολιτική στάση που ευαισθητοποιείται σε κοινωνικές αδικίες και ανισότητες.
• Ουτοπία: Ένα ιδανικό, τέλειο μέρος ή κατάσταση, συνήθως ανέφικτη στην πραγματικότητα.
• Αντιστάθμισμα (Hedge): Μια στρατηγική για την μείωση του κινδύνου ή την προστασία από πιθανές δυσμενείς επιπτώσεις.
• Συνταγματισμός: Ένα σύστημα διακυβέρνησης στο οποίο η εξουσία περιορίζεται από ένα σύνταγμα.