Δημήτρης Δασκαλόπουλος: «Η διαχωριστική γραμμή σήμερα είναι ανάμεσα στην κρατικοδίαιτη Ελλάδα και την Ελλάδα της δημιουργίας. Ανάμεσα στην Ελλάδα της κοινοτοπίας και την Ελλάδα της καινοτομίας. Ανάμεσα στην Ελλάδα των αγκυλώσεων και της στασιμότητας και την Ελλάδα της πρωτοβουλίας και των εξελίξεων»
Παραθέτουμε τον εξαιρετικό χαιρετισμό του Προέδρου του ΣΕΒ κ. Δημήτρη Δασκαλόπουλου στην εκδήλωση με θέμα: «Παραγωγική Ανασυγκρότηση & Τεχνολογικές Προτεραιότητες»
H διαχωριστική γραμμή σήμερα είναι ανάμεσα σε κείνους που βλέπουν το μέλλον ως φόβητρο και σε εκείνους που βλέπουν το μέλλον ως πρόκληση
«Αντιμετωπίζουμε ένα νέο κόσμο που εξελίσσεται μέσα σε δημιουργικό χάος, που προοδεύει με άλματα, αλλά σε συνθήκες έντονης αβεβαιότητας.
Η τεχνολογική πρόοδος έχει υπερκεράσει την ικανότητα του ατόμου αλλά και της κοινωνίας να την αφομοιώνει.
Η μόνη σιγουριά που μας επιτρέπεται είναι ότι το βέβαιο θα είναι σύντομα αβέβαιο και το απίθανο, πιθανότερο να συμβεί.
Οι ανατροπές που φέρνουν η ταχύτητα της τεχνολογικής προόδου, η αλματώδης αύξηση του διεθνούς εμπορίου και η ελεύθερη διακίνηση τεράστιων οικονομικών κεφαλαίων, μεταμορφώνουν ριζικά το οικονομικό και κοινωνικό τοπίο.
Πολλοί, πάρα πολλοί πιστεύουν προς το καλύτερο.
Είναι, όμως, επίσης γεγονός ότι οι ενεργειακές ανάγκες αυξάνονται εκρηκτικά, οι περιβαλλοντικές συνέπειες διαγράφονται δυσοίωνες, η οικονομική δράση γίνεται ολοένα και λιγότερο διαφανής και οι επιπτώσεις στον κοινωνικό ιστό εντείνονται.
Διόλου άδικα, οι φόβοι για μία οικονομία της υπερβολής και μία κοινωνία των ανισοτήτων, πληθαίνουν.
Το μήνυμα των καιρών, όμως, παραμένει ισχυρό και καθαρό: «Τολμήστε να αλλάξετε τώρα και αμέσως μετά, να αλλάξετε ξανά.» Αυτή είναι η προτροπή των καιρών, αυτή είναι η πυξίδα.
Το μέλλον ποτέ δεν μπορούσε να προβλεφθεί.
Μπορούσε, όμως, να διαμορφωθεί, πρέπει ίσως να διαμορφωθεί.
Και το μέλλον διαμορφώνεται από εκείνους που διευρύνουν και αξιοποιούν τη γνώση.
Η γνώση είναι η δύναμη.
Το μέλλον χαράζεται από εκείνους που θέτουν τις σωστές ερωτήσεις και όχι από εκείνους που νομίζουν ότι κατέχουν τις απαντήσεις.
Το μέλλον σφυρηλατείται από εκείνους που τολμούν να δράσουν, και ας μην υπάρχει άλλη σιγουριά από την αβεβαιότητα.
Οι οικονομολόγοι που σπάνια συμφωνούν μεταξύ τους, κατάφεραν να συμβαδίσουν σε μία διαπίστωση: ότι η γνώση και η καινοτομία είναι οι παράγοντες από τους οποίους εξαρτάται κατά κύριο λόγο η ανάπτυξη.
Από την τεχνολογική πρόοδο εξαρτάται η βελτίωση στο βιοτικό μας επίπεδο, η καλυτέρευση στην ποιότητα της ζωής μας.
Στην Ελλάδα, η καινοτομία, υστερεί.
Συγκαταλεγόμαστε στα κράτη που αφιερώνουν ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά του ΑΕΠ τους στην παιδεία και την έρευνα και ανάπτυξη.
Το επίσημο Κράτος δεν επενδύει στην καινοτομία και δεν κατορθώνει να την ενθαρρύνει.
Το εκπαιδευτικό μας σύστημα, που όφειλε να αποτελεί τη φυσική πηγή της καινοτομίας, εξακολουθεί να παράγει στρατιές πτυχιούχων χωρίς προοπτική απασχόλησης και ανέλιξης.
Το ευρύτερο περιβάλλον, εξάλλου, ένα περιβάλλον αδύνατων θεσμών και αναποτελεσματικών μηχανισμών, αποθαρρύνει την πρωτοβουλία, την καινοτομία, το πνεύμα της προόδου.
Χωρίς ανάπτυξη που να στηρίζεται στην καινοτομία και την ανταγωνιστικότητα, η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να επιβιώσει.
Γι’ αυτό ο ΣΕΒ ανέλαβε μεταξύ άλλων και την πρωτοβουλία να βάλει στο δημόσιο διάλογο τις τεχνολογικές προϋποθέσεις της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας και να αναδείξει την καθοριστική και αμφίδρομη σχέση μεταξύ της τεχνολογίας και της καινοτομίας από την μία μεριά και της ανταγωνιστικότητας και απασχόλησης από την άλλη.
Ήδη από το 2010 ο ΣΕΒ δραστηριοποιήθηκε στη δημιουργία ενός μηχανισμού παραγωγής Στρατηγικής Τεχνολογικής Πληροφόρησης στο πλαίσιο του οποίου υλοποιείται το έργο Ανάπτυξη Δικτύου Επιχειρηματικής και Τεχνολογικής Πληροφόρησης σε συνεργασία με το Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας που συγχρηματοδοτείται από την Ε.Ε.
Μαζί με την μελέτη McKinsey, το έργο αυτό συνεισφέρει στην ανάδειξη εκείνων των τομέων της οικονομίας που έχουν την προοπτική να συνεισφέρουν στην ανταγωνιστική αναβάθμιση της οικονομίας μας στο πλαίσιο ενός νέου, εξωστρεφούς μοντέλου ανάπτυξης.
Τα αποτελέσματα της πρωτοβουλίας αυτής προσδιορίζουν οκτώ τομείς τεχνολογίας αιχμής που στηρίζουν την ελληνική προσπάθεια εκσυγχρονισμού της οικονομίας της: υγεία, τρόφιμα, ενέργεια, περιβάλλον, μεταφορές, νανοτεχνολογία, σύγχρονα υλικά, τεχνολογίες πληροφορικής.
Η εκμετάλλευση των δυνατοτήτων που προσφέρουν αυτοί οι τομείς συνεπάγεται και αλλαγές στον προσανατολισμό δράσεων όπως το ΕΣΠΑ, νομοθετικών πλαισίων όπως ο επενδυτικός νόμος αλλά και νέους σχεδιασμούς προτεραιοτήτων.
Δεν κουράζομαι να επαναλαμβάνω ότι η διαχωριστική γραμμή σήμερα είναι ανάμεσα σε κείνους που βλέπουν το μέλλον ως φόβητρο και σε εκείνους που βλέπουν το μέλλον ως πρόκληση.
Η διαχωριστική γραμμή σήμερα, στον τόπο αυτό, είναι ανάμεσα στην κρατικοδίαιτη Ελλάδα και την Ελλάδα της δημιουργίας.
Ανάμεσα στην Ελλάδα της κοινοτοπίας και την Ελλάδα της καινοτομίας.
Ανάμεσα στην Ελλάδα των αγκυλώσεων και της στασιμότητας και την Ελλάδα της πρωτοβουλίας και των εξελίξεων.
Σήμερα, όχι αβάσιμα, εκφράζονται φόβοι πως κινδυνεύουμε να παγιδευτούμε σε μία Ελλάδα βυθισμένη σε έναν απαξιωμένο δημόσιο βίο και στην αναξιοκρατία.
Σε μία Ελλάδα που θα έχει γυρίσει 50 χρόνια πίσω.
Θέλω να ελπίζω όμως, ότι παρά τα πολλά και μεγάλα λάθη, παρά τις τυφλές αντιδράσεις, τις ιδεολογικές αγκυλώσεις και τα συμφέροντα του κράτους των πελατών, η προοπτική αυτή θα απομακρυνθεί –μιας για πάντα.
Και στη θέση της θα δούμε την ελπίδα που γεννά, η επιχειρηματική δράση, η δημιουργία.»
