ΔΝΤ: Μη βιώσιμο το χρέος της Ελλάδος
Τα κύρια σημεία της ανάλυσης του ΔΝΤ
Κούρεμα του χρέους κατά 30%, προκειμένου να καταστεί βιώσιμο, προτείνει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην Έκθεση Βιωσιμότητας που εκδόθηκε πριν από λίγο.
Σύμφωνα με την Έκθεση, το ΔΝΤ προβλέπει ότι το χρέος της χώρας θα βρίσκεται στο 150% του ΑΕΠ το 2020 και κοντά στο 140% του ΑΕΠ ΤΟ 2022.
Το ΔΝΤ εκτιμά ότι οι χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδος για την τριετία 2015-2018 θα φθάσουν τα 50 δισεκ. ευρώ και εκτιμά ότι είναι αναγκαίο ένα νέο πρόγραμμα βοήθειας ύψους τουλάχιστον 36 δισεκ. ευρώ από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το ΔΝΤ θεωρεί ότι εξαιτίας της εύθραυστης δυναμικής που παρουσιάζει το Δημόσιο Χρέος απαιτούνται ευρύτερες συναινέσεις μεταξύ των πιστωτών της χώρας προκειμένου να αποκατασταθεί η βιωσιμότητα του. Στο πλαίσιο αυτό προτείνει να επεκταθεί η περίοδος χάριτος που έχει παραχωρηθεί για τα δάνεια του Μνημονίου στα 20 χρόνια και σταδιακή αποπληρωμή των δανείων που έχει χορηγήσει η ΕΕ στα 40 χρόνια.
Σημαντικές αλλαγές στις πολιτικές
Το ΔΝΤ εξηγεί πως η τελευταία αξιολόγηση της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους το Μάιο του 2014, έδειξε ότι αυτό επέστρεφε στο μονοπάτι που οδηγεί στη βιωσιμότητα, αν και παρέμενε εξαιρετικά ευάλωτο σε σοκ της οικονομίας.
Έως τα τέλη του καλοκαιριού του 2014 -με τα επιτόκια να έχουν υποχωρήσει περαιτέρω- όλα έδειχναν πως δεν θα χρειαζόταν επιπλέον ανακούφιση χρέους υπό το πλαίσιο που συμφωνήθηκε το Νοέμβριο του 2012, εάν και εφόσον το πρόγραμμα εφαρμοζόταν όπως είχε συμφωνηθεί. Έκτοτε, ωστόσο, υπήρξαν πολύ σημαντικές αλλαγές στις πολιτικές –όπως τα χαμηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα και η υποτονική προσπάθεια μεταρρυθμίσεων που θα βάλει τροχοπέδη σε ανάπτυξη και ιδιωτικοποιήσεις- που οδηγούν σε νέες, σημαντικές χρηματοδοτικές ανάγκες. Σε συνδυασμό με το πρόβλημα του πολύ υψηλού υφιστάμενου χρέους, οι νέες, αυτές ανάγκες χρηματοδότησης καθιστούν μη βιώσιμη τη δυναμική του χρέους.
Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει είτε εάν κανείς εξετάσει το φορτίου του χρέους υπό το πλαίσιο της συμφωνίας του Νοεμβρίου του 2012, είτε εάν εστιάσει στην εξυπηρέτηση του χρέους ή τις μικτές χρηματοδοτικές ανάγκες.
Το ΔΝΤ τονίζει ότι για να διασφαλιστεί πως το χρέος είναι βιώσιμο με υψηλή πιθανότητα, οι ελληνικές πολιτικές πρέπει να επιστρέψουν πίσω σε τροχιά υλοποίησης ή θα πρέπει, κατ’ ελάχιστον, να παραταθεί σημαντικά η διάρκεια των υφιστάμενων ευρωπαϊκών δανείων και να παρασχεθεί παράλληλα νέα ευρωπαϊκή χρηματοδότηση που θα καλύπτει τις χρηματοδοτικές ανάγκες τα προσεχή έτη με ανάλογους όρους παραχώρησης. Εάν όμως το εξεταζόμενο πακέτο μεταρρυθμίσεων αποδυναμωθεί περαιτέρω –ιδιαίτερα εάν μειωθούν περαιτέρω οι στόχοι για τα πρωτογενή πλεονάσματα και εξασθενίσουν οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις –θα καταστεί αναγκαίο το κούρεμα του χρέους.
Κύρια σημεία της ανάλυσης του ΔΝΤ
-Το Μάιο του 2014 (τελευταία αξιολόγησης της βιωσιμότητας του χρέους), η δυναμική του δημόσιου χρέους θεωρούνταν βιώσιμη αλλά πολύ ευάλωτη. Τότε προβλεπόταν ότι ο λόγος χρέους προς ΑΕΠ θα υποχωρούσε, από το 175% του ΑΕΠ στα τέλη του 2013, σε περίπου 128% του ΑΕΠ το 2020 και σε 117% του ΑΕΠ το 2022.
-Εάν το πρόγραμμα είχε εφαρμοστεί κατά τα υπεσχημένα δεν θα χρειαζόταν περαιτέρω ανακούφιση από το χρέος. Τα πτωτικά επιτόκια βελτίωσαν τη δυναμική του χρέους, ενώ στην ίδια κατεύθυνση συνέβαλαν και άλλοι παράγοντες, όπως η επιστροφή στο EFSF των εναπομεινάντων κεφαλαίων από την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Εάν οι βασικοί στόχοι του προγράμματος παρέμεναν εφικτοί, το μεσοπρόθεσμο προφίλ του ελληνικού χρέους θα βελτιωνόταν έως και κατά 13% του ΑΕΠ.
-Σημαντικές αλλαγές στις πολιτικές αλλά και στις προοπτικές από τις αρχές του τρέχοντος έτους οδήγησαν σε σημαντική αύξηση των χρηματοδοτικών αναγκών της Ελλάδας. Συνολικά, με βάση το πακέτο μέτρων που πρότειναν οι Θεσμοί στις ελληνικές αρχές, οι ανάγκες αυτές προβλέπεται ότι θα διαμορφωθούνπερίπου στα 50 δισ. ευρώ στο διάστημα Οκτώβριος 2015 –τέλη 2018, δημιουργώντας ανάγκη για ευρωπαϊκά δάνεια τουλάχιστον 36 δισ. ευρώ σε διάστημα τριετίας.
