Εσύ, με το ίδιο ατσάλι

Εσύ, ήσουν ο ίδιος άνθρωπος που έτρεχε και τρέχει κάθε μέρα στον αγώνα επιβίωσης και δημιουργίας.

Εσύ, ήσουν ο ίδιος αγωνιστής από άποψη, ο δημιουργός πολεμιστής.

Εσύ, ήσουν αυτός που πάλεψε και παλεύει με θηρία κάθε είδους, που αντέχει να δαμάζει τα ίδια θηρία της αμφιβολίας, της δειλίας, της αποθάρρυνσης.

Εσύ, ήσουν ο ίδιος άνθρωπος δημιουργός, με την ατσάλινη θέληση. Το ίδιο ατσάλι που σε γέννησε και το ίδιο ατσάλι που σε χαλύβδωσε, το ίδιο ατσάλι αξιοπρέπειας  που έντυσε την γυμνή αλήθεια σου, το ίδιο ατσάλι σου χάρισε νίκες και σου έδωσε αντοχή για τις απαραίτητες ήττες.

Εσύ, ήσουν που φιλούσες τα παιδιά σου κάθε μέρα και συνεχίζεις να πιστεύεις στην ιεροτελεστία αυτή σαν σιωπηλή προσευχή.

Εσύ, είσαι ο ίδιος άνθρωπος που έπεσες και έκλαψες και συνέχισες, με χαμόγελο.

Εσύ, είσαι ο ίδιος και σήμερα, ο ίδιος αγωνιστής από άποψη, ο δημιουργός πολεμιστής. Ο ίδιος, ξαναγεννημένος από την κρίση, με περισσότερη σοφία και πάθος. Δεν έφτασες μέχρι εδώ για να επιτρέψεις, να αφεθείς, να νικηθείς. Εσύ θα νικήσεις.Γιατί έχεις το ίδιο ατσάλι.Είσαι το ίδιο ατσάλι.

Σε έχουμε ανάγκη. Μην εγκαταλείπεις.

Παναγιώτης Τσακιρίδης