Ε. Μυτιληναίος: Η μετανάστευση επιστημόνων σκοτώνει την οικονομία
Η περαιτέρω εμπλοκή της Κομισιόν στις παραμέτρους του ελληνικού προγράμματος, μπορεί να αποτελέσει στρατηγικό μοχλό πίεσης για περισσότερες μεταρρυθμίσεις. Ζητούμενο ένας ζωτικός χώρος κινήσεων στην οικονομία, και όχι εμμονική επαναφορά αλλεπάλληλης φοροκαταιγίδας.
Την πάγια αυτή θέση διατυπώνει ο επιχειρηματίας Ευάγγελος Μυτιληναίος, του ομώνυμου ομίλου σε συνέντευξή του στην ιστοσελίδα Euractiv.
«Δυστυχώς το στίγμα του μνημονίου το δίνουν οι φόροι. Κυριάρχησε η άποψη του ΔΝΤ για επιβολή φόρων, παρά για μεταρρυθμίσεις, απέναντι στις οποίες η ελληνική δημόσια διοίκηση συνεχίζει να προβάλλει ισχυρές αντιδράσεις, μη θέλοντας να αλλάξει συνήθειες δεκαετιών. Εδώ η Κομισιόν έχει ρόλο, που προς το παρόν δεν αναλαμβάνει, να πιέσει για ακόμη περισσότερες διαθρωτικές αλλαγές», τονίζει.
«Μια κυβέρνηση, είτε αριστερή, είτε δεξιά, εφόσον θέλει η χώρα να παραμείνει μέλος της ΕΕ, πρέπει να ακολουθεί τους κανόνες. Άλλωστε δεν έχει και πολλά περιθώρια για ελιγμούς», σημειώνει.
Τα επιλέξιμα σημεία της συνέντευξης του κ. Μυτιληναίου στο Euractiv είναι τα εξής:
-Τονίζει με έμφαση ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα πρέπει να διαδραματίσει ενεργότερο ρόλο και να πιέσει για πραγματικές μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα αντίθετα με την επικέντρωση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στη δημοσιονομική πειθαρχία: «Δημοσιονομικά έναντι μεταρρυθμίσεων, νομίζω ότι αυτή τη στιγμή, δυστυχώς, η δημοσιονομική προσαρμογή έρχεται πρώτη. Αναφορικά με τις μεταρρυθμίσεις υπάρχουν πολλές αντιδράσεις από την ελληνική διοίκηση και το σύστημα, διότι κανένας δε θέλει να αλλάξει μια κατάσταση που ισχύει εδώ και δεκαετίες. Οπότε νομίζω η Επιτροπή έχει ρόλο να πιέσει για πολλές περισσότερες μεταρρυθμίσεις που συμφωνήθηκαν το περασμένο καλοκαίρι”.
–Τo ΔΝΤ έχει εξαιρετική τεχνογνωσία για καταστάσεις όπως η ελληνική. Το γεγονός αυτό όμως δεν τους εμπόδισε από το να κάνουν λάθη στο ελληνικό πρόγραμμα, όπως και οι ίδιοι παραδέχτηκαν. Ωστόσο τα πράγματα τώρα έχουν πάρει μια κατεύθυνση, οπότε είναι πολύ πιο σημαντικό για την Επιτροπή να παρέμβει, καθώς η Ελλάδα έχει καθυστερήσει στην πραγματική ενσωμάτωση της στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ρυθμιστικό της περιβάλλον.
-Στο τρίτο μνημόνιο το οποίο υπεγράφη το καλοκαίρι του 2015, περιλαμβάνονται πολλές μεταρρυθμίσεις για τον ενεργειακό τομέα. Εναπόκειται στην Επιτροπή να παρακολουθεί την υλοποίησή τους και όχι η Τρόικα, επειδή η Επιτροπή είναι η κινητήριος δύναμη για μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα.
–Η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να γίνει ένα σημαντικό Ευρωπαϊκό hub “Το ενδεχόμενο να γίνει η Ελλάδα κόμβος είναι όντως πολύ θετικό. Για να φτάσουμε την κατάσταση στο σημείο όπου η Ελλάδα μπορεί να γίνει ένας πραγματικός κόμβος, με ουσία, πρέπει να υπάρξουν κάποιες εξελίξεις που ήδη είναι σε διαδικασία δρομολόγησης.
– Η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού είναι ο κρατικός προμηθευτής ηλεκτρικής ενέργειας για σχεδόν 60 χρόνια. Και έχει υπάρξει η κύρια πηγή ενίσχυσης της ελληνικής οικονομίας και των νοικοκυριών για 60 χρόνια. Τρέφω μεγάλο σεβασμό για τη ΔΕΗ. Ήταν πάντα μια αποτελεσματική επιχείρηση. Ωστόσο αυτή η αποτελεσματικότητα δυστυχώς έχει χαθεί τα τελευταία χρόνια. Είναι κρίμα. Ένα μονοπωλιακό καθεστώς σαν αυτό που διαμορφώθηκε με το πέρασμα των χρόνων λειτουργούσε τη δεκαετία του ’50, του ’60 αλλά πλέον δεν λειτουργεί.
Δεν είναι και σύμφωνο με τους κανονισμούς της ΕΕ και των κανονισμών της αγοράς. Συνεπώς, αργά αλλά σταθερά, η ΔEH θα μειώσει το μερίδιο αγοράς και οι ιδιώτες προμηθευτές θα αυξήσουν το μερίδιο τους με αποτέλεσμα καλύτερη ισορροπία και ισοζύγιο στην αγορά, γεγονός το οποίο θα βοηθήσει και τις εταιρείες και τα νοικοκυριά. H ΔEH θα δει το μερίδιο αγοράς της να μειώνεται προς όφελος του καταναλωτή φυσικά. Αυτός είναι ο τελικός στόχος.
-Δυστυχώς, η κατάρρευση των τιμών των καυσίμων, του πετρελαίου, του φυσικού αερίου και του λιθάνθρακα , δεν επηρέασε δραματικά τις τιμές του ηλεκτρισμού στην Ελλάδα. Τον τελευταίο μήνα, όμως, οι ιδιώτες προμηθευτές προσέφεραν χαμηλότερες τιμές, αρκετά χαμηλότερες από αυτές της ΔEH. Τους προσεχείς μήνες ο ανταγωνισμός θα αρχίσει σιγά-σιγά να αποφέρει κάποια οφέλη στον καταναλωτή.
–Στην Ελλάδα η βιομηχανία αντιπροσωπεύει το 9% του ΑΕΠ όταν ο Ευρωπαϊκός στόχος είναι το 20%. Αυτή τη στιγμή ο ειδικός φόρος κατανάλωσης για φυσικό αέριο που καταναλώνεται από βιομηχανίες στην Ελλάδα είναι σχεδόν 40% της τελικής του τιμής. Η φορολόγηση είναι πιο σημαντική, από το θέμα της τιμής του αερίου και αυτό επειδή το ελληνικό πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής δίνει μεγαλύτερη έμφαση στη φορολογία, παρά στις μεταρρυθμίσεις. «Αλλά αν φορολογείς μια βιομηχανία σαν τη δική μας ή άλλες που ανταγωνίζονται σε ένα παγκόσμιο περιβάλλον, αν επιβάλλεις φόρο της τάξης του 40% στο αέριο την ώρα που σε άλλες χώρες της ΕΕ ή αλλού είναι 5%, 8% ή 10% ή 12%, πως μπορούν οι ελληνικές επιχειρήσεις να ανταγωνιστούν;»
-«Η μετανάστευση επιστημόνων σκοτώνει την οικονομία. Μπορώ να πω ότι όταν ως όμιλος αναζητούμε ικανούς επιστήμονες, αδυνατούμε να τους βρούμε, και αυτό σε μια χώρα με ανεργία στα επίπεδα του 25%. Η κατάσταση αυτή, εκτός από αρνητικό φαινόμενο, είναι κοινωνικά απαράδεκτη. Χωρίζει οικογένειες, ωθεί τους νέους στη μετανάστευση. Εμείς, ως επιχείρηση, κάνουμε ότι μπορούμε για να ενισχύσουμε σχήματα που συμβάλλουν στην παραμονή των νέων επιστημόνων στη χώρα. Ωστόσο το πρόβλημα είναι πρωτίστως του πολιτικού συστήματος, παρά των επιχειρήσεων».
