Ηγεσία με αμείλικτη εστίαση στην αξία ή γιούρια;

«Αισιοδοξία», είπε ο Κακάμπο, «Τι είναι αυτό;» «Αλίμονο!» απάντησε ο Καντιντ, «Είναι το πείσμα να υποστηρίζεις ότι όλα είναι καλύτερα όταν είναι χειρότερα» – Βολταίρος, Καντίντ

 
«Θα πολεμήσουμε αυτήν την παραλλαγή με επιστήμη και ταχύτητα, όχι χάος και σύγχυση», δήλωσε ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου το απόγευμα της Πέμπτης στο Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας.

Πέρα από τα προληπτικά μέτρα, ο Λευκός Οίκος σκοπεύει να αυξήσει τη διαθεσιμότητα των χαπιών θεραπείας COVID-19 , εάν και εφόσον εγκριθούν (cnet.com)

Αυτά στις ΗΠΑ.  1 σχέδιο με 9 άξονες,  με σαφείς επιλογές, καθαρότητα λόγου και διαθέσιμα μέσα σε όλους. Και με εντολή περι υποχρεωτικού εμβολιασμού που κρίνονται από δικαστήρια ελεύθερα και ακυρώνονται ή ρυθμίζονται μεταξύ ενηλίκων με εναλλακτικές λύσεις στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Εδώ αφού κηρύχθηκε 3 φορές το τέλος της πανδημίας, αφού εφευρέθηκε το τελευταίο μίλι, αφού υπο τον μανδύα του αποτυχημένου αφηγήματος της  ελευθερίας –γιούρια σπαταλήθηκαν πόροι και μέσα αλλότρια, αφού εγκαταλείφθηκαν στην τύχη τους πολίτες σε κρίσιμα πεδία και αφού η οικονομία διαταράχθηκε και κατέληξε ζόμπι από τα αντιφατικά μέτρα, η παράσταση ολοκληρώθηκε με το αποτρόπαιο πρόστιμο σε ευάλωτους συνταξιούχους.

«Το βάθος του σοκ της πανδημίας —και τα διδάγματα από αυτήν— ίσως θα ωθήσει μεμονωμένες χώρες και τη διεθνή κοινότητα να αντιμετωπίσουν την υγεία ως προτεραιότητα δημόσιας πολιτικής που θα κάνει πιο ευτυχισμένες και παραγωγικές κοινωνίες. Όπως είπε ο Μαχάτμα Γκάντι, «Η υγεία είναι ο πραγματικός πλούτος…», γράφει η αρχισυντάκτρια του F&D (έκδοση του ΔΝΤ )Gita Bhatt .

Ας αναρωτηθούμε πώς τα ρηχά επιχειρήματα της ελληνικής  κυβέρνησης και οι τραγικές απόψεις  της περί ΜΕΘ που δεν χρειάζονται (!) αντιστοιχούν με την αντιμετώπιση της υγείας ως προτεραιότητα δημόσιας πολιτικής.

Η κοινωνία μας χρειάζεται ιδιαίτερα  στον σημερινό ασταθή κόσμο, ηγέτες με νηφάλια κρίση, προσοχή στα επιχειρήματα, επαρκή τεκμηρίωση, και ενσυναίσθηση.

Προσεκτικά σχεδιασμένη προσαρμοστικότητα στις μεταβολές βάση εναλλακτικών σεναρίων, ενδελεχή εξέταση όλων των δεδομένων, αξιολόγηση όλων των παραμέτρων, εστίαση στις ανάγκες της κοινωνίας και σχέδιο ανασύνταξης.

Η εμμονή να προσαρμοστεί η κοινωνία στις πολιτικές-κομματικές  ανάγκες που πηγάζουν από άγχος επίδειξης έργου, είναι εκτός από ανεδαφική και επικίνδυνη.

Ανάταξη οικονομίας, διαχείριση κρίσεων, διακυβέρνηση με γιούρια δεν γίνεται. Εμπέδωση της εμπιστοσύνης με αναθέματα και φωνές δεν γίνεται. Και όταν δεν πείθεις γίνεσαι επιθετικός.

Η αποδιοργάνωση και η αβεβαιότητα της κοινωνίας είναι ένα μικρό μέρος της εξίσωσης κρίσης. Η ηγεσία με αμείλικτη εστίαση στην αξία είναι καταλύτης εξόδου, με αυτοπεποίθηση και σχέδιο. Ένας ηγέτης οφείλει να παράγει φώς, έμπνευση, να παράγει κίνητρα ενεργητικής συμμετοχής πολιτών, όχι θυμό. Να δίνει το παράδειγμα προς μίμηση, όχι προς αποφυγή. Να σκέπτεται διπλά. Όχι να δικαιολογεί και να διευκρινίζει. Να ομολογεί λάθη. Όχι να διαπράττει τα ίδια λάθη. Να χτίζει με πράξεις όχι να πελαγοδρομεί με διαπιστώσεις.

Το να κάνεις αυτοματοποιημένα,  μηχανικά, κρίσεις είναι ο εύκολος δρόμος ανάγκης. Τα να κατανοείς τι ακριβώς θέλεις και  πώς πρέπει  από επιλογή να προσθέτεις αξία είναι ποιο παραγωγικό για όλους.

Ηγεσία με σκοπό την αξία, σημαίνει να υπηρετείς αταλάντευτα δεσμευτικές αρχές με ηθική. Με λογοδοσία. Με ανθρωποκεντρική αντίληψη και επιλογές.

 
Π. Τσακιρίδης

my way press.gr

Σχετικά Άρθρα