Η εκτίναξη του χρέους σε συνδυασμό με την αδύναμη ανάπτυξη θα επιφέρουν περιπέτειες
ΗΠΑ, Ελλάδα, Ιταλία και Ιαπωνία είναι οι πρωταθλητές μεταξύ των πιο χρεωμένων εθνών αναφέρει δημοσίευμα της Wall Street Journal.
Τα νέα στοιχεία για το παγκόσμιο χρέος του ΔΝΤ, δείχνουν ότι το χρέος των ΗΠΑ θα φτάσει το 130% του ΑΕΠ χάρη στην κρίση. Αυτό είναι το υψηλότερο επίπεδο μετά τον Β ‘Παγκόσμιο Πόλεμο , όταν η χώρα χρηματοδότησε κολοσσιαίες στρατιωτικές επιχειρήσεις, σημειώνει σε άρθρο του ο Fred Kempe, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος του Atlantic Council.
Σε μια εποχή που οι συζητήσεις, σύμφωνα με τον ίδιο, αφορούν ποια χώρα ή σύνολο χωρών θα γράψουν τους οικονομικούς και νομισματικούς κανόνες για την επικείμενη εποχή μας και αν το μέλλον θα διαμορφωθεί από την Κίνα και τον ελεγχόμενο από το κράτος καπιταλισμό ή εναλλακτικά, μπαίνουμε σε μια περίοδο εκτεταμένης παγκόσμιας αναταραχής, όπως βιώθηκε μετά τον Α ‘Παγκόσμιο Πόλεμο, που οδηγεί σε παγκόσμια οικονομική ύφεση, υποτιμήσεις νομισμάτων, προστατευτισμούς, μια κατάρρευση του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος και τελικά πόλεμο, οι συζητήσεις στην εσωστρεφή χώρα μας περιστρέφονται από τεράστιες ποσότητες αερολογίας και κομματικής τυφλότητας.
Η αποτυχία των κομμάτων να προετοιμάσουν ένα δικό τους σχέδιο ανάταξης ή να αξιοποιήσουν τεχνοκρατικά σχέδια ανάταξης που κατέθεσαν θεσμικοί φορείς της αγοράς, βρήκε απροετοίμαστη την οικονομία από την υγειονομική κρίση του COVID-19.
Η οικονομία είχε εμπλακεί στην αδυσώπητη κομματική οχλαγωγία φατριών, με το πολιτικό προσωπικό ακόμη και σήμερα, δέκα χρόνια μετά την οικονομική κρίση, να εμπλέκεται σε αλληλοεξυπηρετήσεις , τακτοποιήσεις και να αρμέγει κρατικό χρήμα, χρήμα δηλαδή των αδίστακτα φορολογουμένων επιχειρήσεων και πολιτών. Είτε με απευθείας αναθέσεις διαφημίσεων από πτωχευμένες κρατικές επιχειρήσεις σε βουλευτικά media (με έδρα σε κυπριακές εταιρίες για αποφυγή φορολογίας…) είτε με ευρωβουλευτές ως πάρεργο και παρουσιαστές ταυτόχρονα! Αυτοί θα κυνηγήσουν ευρωπαϊκά κονδύλια, θα ιδρώσουν για προσέλκυση επενδύσεων και θα υπηρετήσουν τον πολίτη;
Αποσπασματικές πολιτικές, μπαλώματα, εσωστρέφεια, πεσιμισμός και τεχνητή αισιοδοξία για επικοινωνιακά οφέλη, είναι προμηνύματα ότι η χαμένη ευκαιρία εφαρμογής ενός σοβαρού εθνικού σχεδίου εξόδου από την δεκαετή οικονομική κρίση, επαναλαμβάνεται και σήμερα με την υγειονομική κρίση.
Ο εθισμός των παρατηρητών πολιτικών σε ευχολόγια, διαπιστώσεις και σχολιασμούς δεν αφήνει χώρο για πρακτικές δράσεις.
Η προσποίηση δεν προσθέτει αξία, δεν επιλύει προβλήματα και επιβαρύνει και εντείνει την ακραία αβεβαιότητα απραξίας στο οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον.
Η εκτίναξη του χρέους σε συνδυασμό με την αδύναμη ανάπτυξη και την πρόσθετη αναταραχή με την Τουρκία θα επιφέρουν περιπέτειες για την χώρα-για την οποία ουδείς είναι προετοιμασμένος.
Π. Τσακιρίδης
my way press.gr
