Η κυβέρνηση χρειάζεται μια εθνική ατζέντα άμεσων δράσεων για τις οικονομικές και κοινωνικές προκλήσεις
Η επισήμανση του ΙΟΒΕ ότι «η κρίση πλήττει περισσότερο θέσεις εργασίας των νέων και όσων πολλών που δεν έχουν υψηλή εξειδίκευση. Υπάρχει ο κίνδυνος να διευρυνθεί το χάσμα ανάμεσα σε ομάδες του πληθυσμού που θα έχουν εισοδήματα και σε άλλες χωρίς ούτε καν πρόσβαση σε ευκαιρίες» οφείλει να προβληματίσει τους υπευθύνους και διαχειριστές χάραξης πολιτικής.
Για να εξαλειφθεί ο κίνδυνος, η χώρα θα πρέπει να στηριχθεί στην εφαρμογή ενός εθνικού σχεδίου ανάταξης και ανάπτυξης, κατά την διάρκεια της πανδημίας και μετά την πανδημία, που θα οδηγήσει στην αναγέννηση του οικονομικού δυναμισμού κλάδων και τομέων. Να συμβαδίσει η ανοσία της κοινότητας με τους εμβολιασμούς με την ανοσία κοινωνίας και οικονομίας από επερχόμενους κινδύνους.
Η μόνιμη παθογένεια της καλλιέργειας ψευδών κυβερνητικών αφηγήσεων και καλών προθέσεων και η μεγεθυνόμενη και επιταχυνόμενη αποσύνδεση μεταξύ της ρητορικής και της πραγματικότητας, συνθέτουν ένα σκηνικό αλλοιώσεων πολιτικής, μειωμένων αντανακλαστικών και άτακτης οπισθοχώρησης απέναντι στα προβλήματα που γεννάει η πανδημία.
Ήρθε η εποχή των σκληρών αποφάσεων και ενεργειών που πρέπει να ενσωματώσει η κυβέρνηση σε πεδία πολιτικής-κοινωνίας και οικονομίας που μέχρι σήμερα δεν είχε προσεγγίσει ολοκληρωμένα.
Η κοινωνία παραμελημένη εκκολάπτει θυμό και οργή, η οικονομία παραμορφωμένη και χωρίς εναλλακτικές πειστικές, συνθέτουν ένα τοπίο ακραίων καταστάσεων.
Η έγκαιρη αντίδραση της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής είναι ζητούμενο από όλους.
Οι αποσπασματικές πολιτικές δεν αποδίδουν ποτέ. Μακροπρόθεσμα αφηγήματα και γενικά σχέδια επι χάρτου είναι αντιπαραγωγικά. Η κυβέρνηση χρειάζεται μια εθνική ατζέντα άμεσων δράσεων για τις οικονομικές και κοινωνικές προκλήσεις και ένα εθνικό σχέδιο για την αναγέννηση της χώρας. Ο θετικός κύκλος ανατροφοδότησης θα αποτυπωθεί στην οικονομία και την κοινωνία για έναν και μοναδικό λόγο-το έχει ανάγκη.
Ο εκτεταμένος κυβερνητικός συγκεντρωτισμός δεν προσφέρει ουσιώδεις λύσεις και υπονομεύει την ομαλή πορεία της οικονομίας. Οι αλλεπάλληλες κρίσεις απαιτούν συστράτευση θεσμικών οργάνων, τεχνοκρατική θωράκιση, ανθρωποκεντρική νοοτροπία και ομάδα δράσης και υλοποίησης εκτάκτου ανάγκης.
Η χώρα είναι ενώπιον σοβαρών προκλήσεων που οφείλει να αντιμετωπίσει με την οικονομία και την κοινωνία προετοιμασμένες.
Ουσιώδης αλλαγές εστιασμένες σε μια ανοικτή οικονομία με ενίσχυση του ρόλου της ιδιωτικής οικονομίας σε τομείς και πεδία προσφέρουν ευκαιρίες. Όπως πρέπει να αξιοποιηθούν και να ενισχυθούν στο μέγιστο και ο δημιουργικός δημόσιος τομέας της εκπαίδευσης και ο λειτουργικός δημόσιος τομέας της υγείας.
Π. Τσακιρίδης
my way press.gr
