Η μελαγχολική οικονομία της Ευρώπης
Desmond Lachman, American Enterprise Institute
«Η αναπνοή από το συλλογικό αναστεναγμό ανακούφισης των Ευρωπαίων πολιτικών σήμερα το πρωί θα μπορούσε να δικαιολογηθεί από τους αριθμούς του ΑΕΠ που δείχνουν ότι η ευρωπαϊκή οικονομία αναπτύχθηκε κατά 0,2% το τρίτο τρίμηνο του 2014, επιτρέποντας έτσι στην Ευρώπη να αποφύγει να ενδώσει σε μια τριπλή βουτιά οικονομικής ύφεσης.
Ωστόσο πριν οι Ευρωπαίοι πολιτικοί παρασυρθούν από αυτούς τους αριθμούς, μπορεί να θέλουν να τους τοποθετήσουν σε κάποια προοπτική.
Μπορούν όμως επίσης να θέλουν να εξετάσουν το ενδεχόμενο ότι η σημερινή ζοφερή οικονομική κατάσταση της Ευρώπης την αφήνει πολύ εκτεθειμένη στον κίνδυνο τόσο του αποπληθωρισμού των τιμών όσο και ενός περαιτέρω πολιτικού κατακερματισμού.
Η αλήθεια του θέματος είναι ότι ακόμα και μετά από οριακά θετικούς ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης το τρίτο τρίμηνο, η ευρωπαϊκή οικονομία δεν έχει ακόμη ανακτήσει το επίπεδο της κορυφής προ της κρίσης του 2008. Πράγματι, περισσότερο από έξι χρόνια μετά την παγκόσμια οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση, το επίπεδο του ΑΕΠ της Ευρώπης σήμερα παραμένει γύρω στο 2 ½% κάτω από τα αντίστοιχα επίπεδα του στις αρχές του 2008. Για λόγους σύγκρισης, το ΑΕΠ των ΗΠΑ σήμερα είναι περίπου 8% υψηλότερο από το επίπεδο του 2008 .
Αυτό σημαίνει ότι η αμερικανική οικονομία έχει πολύ καλύτερες επιδόσεις από ότι η Ευρώπη κατά τα τελευταία έξι χρόνια περίπου 10 ποσοστιαίων μονάδων. Από μια άλλη οπτική γωνία, οι Ευρωπαίοι πολιτικοί ίσως να θέλουν να εξετάσουν το ενδεχόμενο ότι η ευρωπαϊκή οικονομία λειτουργεί πλέον σε μια κλιμάκωση των ΗΠΑ 1600000000000 δολαρίων ΗΠΑ κάτω από το οικονομικό δυναμικό της.
Ένας παράγοντας που θα πρέπει να επικεντρωθεί η σκέψη των υπευθύνων χάραξης πολιτικής στην Ευρώπη είναι ότι οικονομική ανάπτυξη με ρυθμό 0,6% σε ετήσια βάση δεν είναι ικανή να μειώσει το 11,5% ποσοστού ανεργίας στην Ευρώπη, το οποίο δεν είναι μακριά από το μεταπολεμικό υψηλό ρεκόρ του.
Αντίστοιχα, το τρίτο τρίμηνο οι οικονομικές επιδόσεις της Ευρώπης δεν μπορεί να κάνει τα ελάχιστα για να σταματήσει η σημαντική αυτή επιβράδυνση στην ευρωπαϊκή ανάπτυξη των μισθών που αποτέλεσε σημαντικό παράγοντα στην σταδιακή υποχώρηση του πυρήνα του ρυθμού πληθωρισμού της Ευρωζώνης.
Με συνολικό ευρωπαϊκό πληθωρισμό τώρα κάτω από το 0,4%, ή περίπου το ένα πέμπτο του στόχου 2% για τον πληθωρισμό της ΕΚΤ, συνεχίζει την υποτονική οικονομική ανάπτυξη και την υψηλή ανεργία και εγείρει πλέον το φάσμα του αποπληθωρισμού των τιμών.
Αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται τώρα η υπερχρεωμένη οικονομική περιφέρεια της Ευρώπης. Στο πλαίσιο αυτό, η Ιταλία σε μια τριπλή βουτιά οικονομικής ύφεσης, όπως επιβεβαιώνεται από τους αριθμούς ΑΕΠ του τρίτου τριμήνου σήμερα το πρωί, πρέπει να είναι μια αιτία για μεγάλη ανησυχία.
Κάποιος θα μπορούσε να ελπίζει ότι οι Ευρωπαίοι πολιτικοί θα συνέδεαν –τουλάχιστον- τις πολύ κακές οικονομικές επιδόσεις της πολιτικά κατακερματισμένης Ευρώπης, με τα πάρα πολλά αποδεικτικά στοιχεία κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών.
Ειδικότερα, θα ήλπιζε ότι τουλάχιστον θα συνέδεαν την ανησυχητική άνοδο των εξτρεμιστικών κομμάτων, στη Γαλλία και στην Ισπανία, με τις φτωχές οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες στις χώρες αυτές. Δεδομένου ότι, εάν πολιτικοί δεν δράσουν άμεσα για την τόνωση της ευρωπαϊκής οικονομικής ανάπτυξης, διατρέχουν τον κίνδυνο να αντιμετωπίσουν τη συνεχιζόμενη άνοδο των πολιτικών κομμάτων που βρίσκονται σε αντίθεση με την ιδέα της διατήρησης των αντίστοιχων χωρών τους στο ευρώ.»
