
Η παγίδα του Μετα-Νεοφιλελευθερισμού και η τραγωδία της Bidenomics
Ο Πρόεδρος Μπάιντεν και ένα Δημοκρατικό Κογκρέσο ανέλαβαν την εξουσία το 2021 με ένα τολμηρό σχέδιο για την έξοδο του έθνους από την πανδημία, την αναζωογόνηση της αμερικανικής βιομηχανίας και την ενίσχυση της εργατικής τάξης . Ήταν μια πλήρης αποτυχία με τους ψηφοφόρους.
Γιατί έχει σημασία: Σε ένα καυστικό νέο δοκίμιο για το τι πήγε στραβά με την οικονομική πολιτική της εποχής Μπάιντεν, ο επί μακρόν οικονομικός σύμβουλος των Δημοκρατικών Τζέισον Φούρμαν υποστηρίζει ότι η τελευταία κυβέρνηση ήταν πολύ γρήγορη για να παραμερίσει την παραδοσιακή οικονομική ορθοδοξία γύρω από τη δημοσιονομική πολιτική και άλλα θέματα.
Αυτό έχει επιπτώσεις και για τη νέα κυβέρνηση, λέει ο Furman στον axios.com, καθώς η ομάδα Τραμπ απορρίπτει επίσης στοιχεία της κυρίαρχης οικονομικής σκέψης για το εμπόριο και τους δασμούς.
Η νέα διοίκηση επιδιώκει επίσης να δημιουργήσει μια μεταποιητική αναγέννηση, αν και επικεντρώνεται περισσότερο στη χρήση των δασμών , της απορρύθμισης και της φορολογικής πολιτικής υπέρ των επιχειρήσεων για να το πετύχει.
Ο Φούρμαν, ο οποίος προήδρευσε στο Συμβούλιο Οικονομικών Συμβούλων του Προέδρου Ομπάμα, υποστηρίζει ότι αυτή η προσέγγιση εγκυμονεί παρόμοιους κινδύνους με αυτούς που έβλαψαν την οικονομική κληρονομιά του Μπάιντεν.
Τι λένε: «Ο Πρόεδρος Τραμπ διατρέχει σοβαρό κίνδυνο να αντιμετωπίσει τις οδυνηρές συνέπειες των επιλογών του», λέει ο Furman στον Axios. «Έχει κάνει ακόμη περισσότερα από τον Μπάιντεν για να αγνοήσει την οικονομική ανάλυση και τις ανταλλαγές, είτε πρόκειται για προϋπολογισμούς είτε για σχέσεις με τους εμπορικούς μας εταίρους».
Αναλυτικά το δοκίμιο
Το άρθρο στο foreignaffairs.com εξετάζει την οικονομική πολιτική του Μπάιντεν, γνωστή ως “Bidenomics,” και την αποτυχία της να εκπληρώσει τις υποσχέσεις της για αναγέννηση της μεταποίησης και πράσινη μετάβαση. Υποστηρίζει ότι η προσέγγιση του Μπάιντεν, η οποία απέρριψε τις νεοφιλελεύθερες αρχές και επικεντρώθηκε σε μεγάλες δημόσιες επενδύσεις, οδήγησε σε πληθωρισμό και δεν κατάφερε να βελτιώσει ουσιαστικά το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων. Επιπλέον, αναλύει τις αιτίες της εκλογικής ήττας του Μπάιντεν το 2024, αποδίδοντάς την σε μεγάλο βαθμό στην απογοήτευση των ψηφοφόρων από την οικονομία. Τέλος, το άρθρο προτείνει ότι η μελλοντική οικονομική πολιτική θα πρέπει να συνδυάζει τις φιλοδοξίες για μετασχηματισμό με την παραδοσιακή οικονομική λογική.
- Ποιοι ήταν οι κύριοι στόχοι της «Bidenomics» και πώς διέφερε από τις προηγούμενες οικονομικές πολιτικές των Δημοκρατικών;
Η “Bidenomics” στόχευε στην αναδιάρθρωση της οικονομίας των ΗΠΑ μετά την πανδημία, εισάγοντας μια πιο δυναμική κυβερνητική συμμετοχή. Αυτό περιελάμβανε αυξημένες δημόσιες επενδύσεις, αναζωογόνηση της βιομηχανικής πολιτικής, ενίσχυση της αντιμονοπωλιακής νομοθεσίας, προστασία των εργαζομένων και σημαντικές άμεσες οικονομικές ενισχύσεις, ακόμη και αν αυτό σήμαινε πρωτοφανή ελλείμματα. Σε αντίθεση με τις προηγούμενες «νεοφιλελεύθερες» πολιτικές των Δημοκρατικών, που έδιναν έμφαση στις αγορές, την εμπορική απελευθέρωση και τα κοινωνικά προγράμματα πρόνοιας, η “Bidenomics” φιλοδοξούσε να διαμορφώσει εκ νέου συγκεκριμένους κλάδους, να μειώσει την εξάρτηση από τους μηχανισμούς της αγοράς και να ανταγωνιστεί την Κίνα μέσω μιας μετασχηματιστικής ατζέντας που θα αναβίωνε την εγχώρια μεταποίηση και θα τροφοδοτούσε την μετάβαση στην πράσινη ενέργεια.
- Ποιες ήταν οι κύριες κριτικές για το Αμερικανικό Σχέδιο Διάσωσης (American Rescue Plan) ύψους 1,9 τρισεκατομμυρίων δολαρίων και πώς συνέβαλε στον πληθωρισμό;
Μια κύρια κριτική ήταν ότι το σχέδιο ήταν υπερβολικά μεγάλο σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες της οικονομίας, ειδικά δεδομένου ότι η οικονομία ανέκαμπτε ήδη και οι καταναλωτές είχαν σημαντικές συσσωρευμένες αποταμιεύσεις. Ενώ μέρος των χρημάτων προοριζόταν για εμβολιασμούς και άλλες προσπάθειες ανάσχεσης της πανδημίας, ένα σημαντικό μέρος κατευθύνθηκε σε άμεσες πληρωμές προς τα νοικοκυριά και την κρατική και τοπική αυτοδιοίκηση, παρόλο που τα μηνιαία εισοδήματα ανά κεφαλή είχαν σχεδόν επιστρέψει στις τάσεις πριν από την πανδημία και τα κρατικά έσοδα είχαν ανακάμψει. Αυτή η υπερβολική ζήτηση συνέβαλε σε μεγάλο βαθμό στον πληθωρισμό, καθώς η αύξηση της ονομαστικής οικονομικής δραστηριότητας (nominal GDP) οδήγησε σε υψηλότερες τιμές λόγω των περιορισμένων παραγωγικών δυνατοτήτων της οικονομίας. Επιπλέον, η καθυστερημένη αντίδραση της Ομοσπονδιακής Τράπεζας (Federal Reserve) όσον αφορά την αύξηση των επιτοκίων επιδείνωσε περαιτέρω την κατάσταση.
- Πώς επηρέασε ο πληθωρισμός τα επιτεύγματα και τους στόχους της κυβέρνησης Biden, ειδικά όσον αφορά τους εργαζομένους και την κοινωνική ασφάλιση;
Ο πληθωρισμός υπονόμευσε σημαντικά τους στόχους της κυβέρνησης Biden. Παρά τις προσπάθειες αύξησης της πίστωσης φόρου παιδιού και του κατώτατου μισθού, και τα δύο ήταν σημαντικά χαμηλότερα σε όρους προσαρμοσμένους στον πληθωρισμό όταν ο Biden αποχώρησε από την εξουσία από ό, τι όταν ανέλαβε. Επιπλέον, παρά την έμφαση που έδωσε στους Αμερικανούς εργαζόμενους, ο Biden ήταν ο πρώτος Δημοκρατικός πρόεδρος σε έναν αιώνα που δεν επέκτεινε μόνιμα το δίχτυ κοινωνικής ασφάλισης.
- Πώς απέτυχε η προσπάθεια της κυβέρνησης Biden να τονώσει τον κατασκευαστικό τομέα (manufacturing sector) και γιατί;
Παρά τις πολιτικές που αποσκοπούσαν στην αναβίωση του κατασκευαστικού τομέα, όπως η ενίσχυση των κανόνων “Αγοράστε Αμερικάνικα” (Buy America) και οι επιδοτήσεις για τις εταιρείες που προμηθεύονται πράσινη ενέργεια στο εσωτερικό, τα ποσοστά συνδικαλισμού μειώθηκαν και το μερίδιο των εργαζομένων στον κατασκευαστικό τομέα συνέχισε να μειώνεται. Η παραγωγή παρέμεινε στάσιμη. Αυτή η αποτυχία οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο φαινόμενο του “crowding out”, όπου η αύξηση των επιδοτήσεων σε ορισμένους τομείς (όπως η παραγωγή ημιαγωγών και η πράσινη τεχνολογία) οδήγησε σε αύξηση των τιμών των υλικών, του εξοπλισμού και των αμοιβών, καθώς και σε υψηλότερα επιτόκια και ισχυρότερο δολάριο, καθιστώντας πιο δύσκολη την ευημερία των μη επιδοτούμενων κατασκευών.
- Ποια ήταν τα αποτελέσματα του Νόμου για τη Μείωση του Πληθωρισμού (Inflation Reduction Act – IRA) στην αλλαγή του κλίματος και πώς συγκρίνεται με μια πιθανή φορολόγηση του άνθρακα;
Ο νόμος για τη μείωση του πληθωρισμού (IRA) περιλάμβανε σημαντικές επιδοτήσεις για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τα ηλεκτρικά οχήματα και την εγχώρια παραγωγή πράσινων τεχνολογιών. Οι κυβερνητικές εκτιμήσεις προβλέπουν ότι οι εκπομπές των ΗΠΑ θα είναι κατά περίπου 17% χαμηλότερες έως το 2050 από ό,τι προβλεπόταν πριν από την έγκριση του IRA. Ωστόσο, ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι ένας φόρος άνθρακα θα μπορούσε να επιτύχει παρόμοιες μειώσεις εκπομπών με μικρότερο κόστος. Ενώ ο IRA θα μπορούσε να αποδειχθεί πιο ανθεκτικός πολιτικά λόγω της εξάρτησής του από τις εταιρικές επιδοτήσεις, είναι πιο δύσκολο να κλιμακωθεί για να αντιμετωπίσει πλήρως το κοινωνικό κόστος του άνθρακα σε σύγκριση με ένα σύστημα τιμολόγησης άνθρακα.
- Πώς επηρεάστηκαν οι υποδομές από τις πολιτικές της διοίκησης Biden και ποιοι ήταν οι κύριοι παράγοντες που συνέβαλαν σε τυχόν προβλήματα;
Παρά την έγκριση του Δικομματικού Νόμου για τις Υποδομές (Bipartisan Infrastructure Law), οι αυξανόμενες τιμές των υλικών κατασκευής και της εργασίας οδήγησαν σε μείωση της πραγματικής δαπάνης για υποδομές. Τα κεφάλαια που διανεμήθηκαν στις πολιτείες πήγαν κυρίως σε έργα αυτοκινητοδρόμων και γεφυρών, οδηγώντας σε αύξηση των δαπανών για αυτοκινητοδρόμους, αλλά η πραγματική δαπάνη για υποδομές μειώθηκε λόγω του αυξημένου κόστους κατασκευής. Ο νόμος δεν αντιμετώπισε επαρκώς τις μακροχρόνιες προκλήσεις της οικονομικής προσβασιμότητας των υποδομών των Ηνωμένων Πολιτειών, όπως οι υπερβολικές περιβαλλοντικές αξιολογήσεις και οι περίπλοκες διαδικασίες αδειοδότησης, και στην πραγματικότητα επιδείνωσε την κρίση προσθέτοντας νέες απαιτήσεις.
- Πώς επηρέασαν οι πολιτικές της διοίκησης Biden τις πραγματικές αμοιβές και την απασχόληση και ήταν επιτυχής η προσέγγιση της «θερμής οικονομίας»;
Παρά την προσπάθεια να δημιουργηθεί μια “θερμή οικονομία” για να ωφεληθούν οι εργαζόμενοι, οι πραγματικές αμοιβές αυξήθηκαν ελάχιστα πάνω από τα επίπεδα πριν από την πανδημία και η αύξηση των πραγματικών αμοιβών ήταν στην πραγματικότητα βραδύτερη από ό,τι από το 2014 έως το 2019. Αν και η προσέγγιση βοήθησε να διατηρηθεί χαμηλή η ανεργία, έδωσε επίσης στις επιχειρήσεις μεγαλύτερη μόχλευση για την αύξηση των τιμών, υπονομεύοντας τα κέρδη πολλών καθημερινών Αμερικανών.
- Ποια είναι τα κύρια διδάγματα από την οικονομική πολιτική της διοίκησης Biden και τι θα πρέπει να λάβουν υπόψη οι μελλοντικοί υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής;
Ένα βασικό δίδαγμα είναι η σημασία της αντιμετώπισης των δημοσιονομικών περιορισμών, της ανάλυσης κόστους-οφέλους και της εξέτασης των ανταλλαγών κατά την εφαρμογή της οικονομικής πολιτικής. Η έμφαση που δόθηκε στην πλευρά της ζήτησης εις βάρος των ανησυχιών για την προσφορά και τον προϋπολογισμό οδήγησε σε πληθωρισμό και σε άλλα ακούσια αποτελέσματα. Οι μελλοντικοί υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα πρέπει να είναι προσεκτικοί ώστε να μην αγνοούν τις βασικές οικονομικές αρχές επιδιώκοντας ετερόδοξες λύσεις και να αναγνωρίζουν ότι δεν υπάρχουν πανάκειες για πολύπλοκα οικονομικά προβλήματα.