Η “Παγκόσμια Ήπειρος” και η Γεωπολιτική της σημασία

3 Νοεμβρίου, 2024 10:11 πμ

Ο  συγγραφέας του άρθρου στην Washington Post εξετάζει την άνοδο μιας στρατιωτικής συνεργασίας μεταξύ Ρωσίας, Κίνας, Ιράν και Βόρειας Κορέας, η οποία, όπως υποστηρίζει, απειλεί την τάξη της παγκόσμιας ασφάλειας που έχει επικρατήσει μετά τον Ψυχρό Πόλεμο. Ο συγγραφέας μελετά τη στρατηγική σημασία της περιοχής της Ανατολικής Ευρώπης και δείχνει πώς η Ρωσία, σε συνεργασία με τη Βόρεια Κορέα, προσπαθεί να αντιστρέψει την πορεία του πολέμου στην Ουκρανία. Η στήριξη της Βόρειας Κορέας στη Ρωσία, όπως εξηγεί,  είναι εξαιρετικά ανησυχητική, γιατί δείχνει μια ολοένα και μεγαλύτερη συγχώνευση συμφερόντων μεταξύ αυτών των εθνών. Ο συγγραφέας υπογραμμίζει ότι η “Παγκόσμια Νησίδα” – μια γεωστρατηγική έννοια που περιγράφει την ενότητα Ευρασίας-Αφρικής – βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο, καθώς η επιρροή των “δικτατόρων της καρδιάς” της Ευρασίας (Ρωσία, Κίνα, Ιράν και Βόρεια Κορέα) αυξάνεται.

 
Στόχοι και αιτίες της στρατιωτικής συνεργασίας Ρωσίας – Βόρειας Κορέας

Η ανάλυση  υπογραμμίζει τόσο τις αιτίες όσο και τους στόχους της στρατιωτικής συνεργασίας μεταξύ Ρωσίας και Βόρειας Κορέας.

• Αιτίες:
  • Η Ρωσία, αντιμετωπίζοντας δυσκολίες στον πόλεμο στην Ουκρανία, έχει έλλειψη τόσο σε υλικό όσο και σε ανθρώπινο δυναμικό.
  • Η Βόρεια Κορέα, από την άλλη, διαθέτει άφθονο στρατιωτικό δυναμικό και πυρομαχικά, τα οποία μπορεί να προσφέρει.
  • Η Βόρεια Κορέα, σε αντάλλαγμα για τη στρατιωτική της βοήθεια, επιδιώκει να λάβει από τη Ρωσία:
    • Στρατιωτική τεχνολογία
    • Επιστημονική και τεχνική εμπειρογνωμοσύνη για πυρηνικά όπλα και πυραύλους
    • Πόρους και τεχνογνωσία για την αναζωογόνηση της αμυντικής της οικονομίας
• Στόχοι:
  • Για τη Ρωσία:
    • Να ενισχύσει τις στρατιωτικές της δυνατότητες στον πόλεμο στην Ουκρανία.
    • Να αντιμετωπίσει την έλλειψη πυρομαχικών και στρατιωτών.
    • Να επιτύχει μια νίκη στην Ουκρανία, πιθανώς με τη βοήθεια των βορειοκορεατικών δυνάμεων.
  • Για τη Βόρεια Κορέα:
    • Να λάβει πολύτιμη στρατιωτική και τεχνολογική υποστήριξη από τη Ρωσία.
    • Να ενισχύσει τη θέση της στη διεθνή σκηνή.
    • Να μάθει από την εμπειρία του πολέμου στην Ουκρανία.

Συνοπτικά, η στρατιωτική συνεργασία Ρωσίας-Βόρειας Κορέας βασίζεται σε μια σχέση αμοιβαίου οφέλους, όπου η Ρωσία επιδιώκει να καλύψει τις στρατιωτικές της ανάγκες και η Βόρεια Κορέα να λάβει τεχνολογική και οικονομική υποστήριξη.

 
Οι πιθανές συνέπειες της στρατιωτικής συμμετοχής της Βόρειας Κορέας στον πόλεμο στην Ουκρανία

Η στρατιωτική εμπλοκή της Βόρειας Κορέας στον πόλεμο στην Ουκρανία, υποστηρίζοντας τη Ρωσία, φέρνει στο προσκήνιο μια νέα δυναμική στο παγκόσμιο γεωπολιτικό σκηνικό. Ο συγγραφέας αναδεικνύει αρκετές πιθανές συνέπειες:

• Ενίσχυση της Ρωσικής Προσπάθειας: Η Βόρεια Κορέα έχει ήδη παράσχει στη Ρωσία σημαντικές ποσότητες πυρομαχικών, συμβάλλοντας στην παράταση του πολέμου. Η αποστολή στρατευμάτων, ειδικά μονάδων ειδικών δυνάμεων, θα μπορούσε να ενισχύσει περαιτέρω τις ρωσικές δυνάμεις, επιτρέποντας πιο επιθετικές επιχειρήσεις ή αντιμετωπίζοντας ελλείψεις σε έμπειρο προσωπικό.
• Διεθνή Καταδίκη και Κυρώσεις: Η στρατιωτική παρέμβαση της Βόρειας Κορέας θα μπορούσε να προκαλέσει έντονη διεθνή καταδίκη και ενδεχομένως νέες κυρώσεις τόσο κατά της Πιονγιάνγκ όσο και κατά της Μόσχας. Αυτό θα μπορούσε να επιδεινώσει την απομόνωση των δύο χωρών και να περιορίσει την πρόσβασή τους σε κρίσιμους πόρους.
• Ενίσχυση της Συμμαχίας Ρωσίας-Κίνας-Ιράν-Βόρειας Κορέας: Η συνεργασία στον πόλεμο της Ουκρανίας θα μπορούσε να ενισχύσει τους δεσμούς μεταξύ αυτών των χωρών, δημιουργώντας ένα ισχυρό μπλοκ που αμφισβητεί τη Δυτική ηγεμονία. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε μεγαλύτερη αστάθεια και εντάσεις σε παγκόσμιο επίπεδο.
• Κίνδυνος Επέκτασης του Πολέμου: Η συμμετοχή της Βόρειας Κορέας θα μπορούσε να αυξήσει τον κίνδυνο κλιμάκωσης του πολέμου, με πιθανή εμπλοκή και άλλων δυνάμεων.
• Αστάθεια στην Κορεατική Χερσόνησο: Η αποστολή στρατευμάτων στην Ουκρανία θα μπορούσε να αποδυναμώσει την άμυνα της Βόρειας Κορέας, καθιστώντας την πιο ευάλωτη σε πιθανές ενέργειες από τη Νότια Κορέα ή τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια νέα κρίση στην Κορεατική Χερσόνησο.

Συνολικά, η στρατιωτική εμπλοκή της Βόρειας Κορέας στον πόλεμο στην Ουκρανία φέρει σημαντικούς κινδύνους και αβεβαιότητες. Η Δύση θα πρέπει να προετοιμαστεί για όλα τα ενδεχόμενα, λαμβάνοντας υπόψη τις πιθανές συνέπειες σε παγκόσμιο επίπεδο.

 
Ολοένα και πιο περίπλοκη η Διεθνής Ασφάλεια

Η διεθνής ασφάλεια γίνεται ολοένα και πιο περίπλοκη καθώς η συνεργασία των δικτατοριών στην “Παγκόσμια Ήπειρο” (Ευρασία συν Αφρική) γίνεται πιο ολοκληρωμένη. Αυτή η συνεργασία, με επικεφαλής τη Ρωσία, την Κίνα, το Ιράν και τη Βόρεια Κορέα, αποτελεί μια συντονισμένη πρόκληση για την υπάρχουσα τάξη ασφαλείας υπό την ηγεσία των ΗΠΑ.

• Οι τέσσερις αυτές χώρες, τρεις από τις οποίες διαθέτουν πυρηνικά όπλα και η τέταρτη (Ιράν) προσπαθεί να αποκτήσει, δεν αποτελούν απλώς μεμονωμένες απειλές.
• Συνεργάζονται στρατηγικά, επιδοτούν η μία την άλλη (όπως η Κίνα και η Ρωσία με τη Βόρεια Κορέα), ανταλλάσσουν στρατιωτικό υλικό (όπως drones από το Ιράν στη Ρωσία) και στρατιώτες (από τη Βόρεια Κορέα στη Ρωσία) και αλληλοϋποστηρίζονται σε διεθνή fora.
• Η ολοκλήρωσή τους, τόσο οικονομικά όσο και στρατιωτικά, είναι ήδη μεγαλύτερη από αυτή των δυνάμεων του Άξονα στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η ανάμειξη της Βόρειας Κορέας στον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της αυξανόμενης συνεργασίας.

• Η Βόρεια Κορέα έχει ήδη παράσχει στη Ρωσία σημαντικές ποσότητες πυρομαχικών, πιθανώς ακόμη και το ήμισυ των πυρομαχικών που δαπάνησαν οι ρωσικές δυνάμεις στην Ουκρανία τα τελευταία δύο χρόνια.
• Τώρα, η Βόρεια Κορέα στέλνει και στρατεύματα ειδικών δυνάμεων στην Ουκρανία, γεγονός που θα μπορούσε να αποτελέσει σημείο καμπής στον πόλεμο, δίνοντας τη δυνατότητα στη Ρωσία να επιβάλει μια διευθέτηση με τους δικούς της όρους.

Η συνεργασία αυτή των δικτατοριών στην “Παγκόσμια Ήπειρο” θέτει σοβαρές προκλήσεις για τη Δύση.

• Οι συγκρούσεις στη Γάζα, τον Λίβανο, την Ουκρανία και η πιθανή σύγκρουση στην Ταϊβάν είναι αλληλένδετες και δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται αποσπασματικά.
• Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους πρέπει να αναγνωρίσουν την πρόκληση που θέτει αυτή η νέα τάξη πραγμάτων και να αναπτύξουν μια συνολική στρατηγική για την αντιμετώπισή της.

 
Αντιμετώπιση των στρατηγικών απειλών από τις δικτατορίες της “Παγκόσμιας Ηπείρου”

Η αυξανόμενη συνεργασία μεταξύ Ρωσίας, Κίνας, Ιράν και Βόρειας Κορέας, την οποία ο συγγραφέας αποκαλεί “δικτατορίες της Παγκόσμιας Ηπείρου”, θέτει σοβαρές προκλήσεις για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι χώρες αυτές, με διαφορετικούς στόχους και προτεραιότητες, συντονίζουν τις ενέργειές τους, αμφισβητώντας την υπάρχουσα τάξη ασφαλείας υπό την ηγεσία των ΗΠΑ. Η στρατιωτική εμπλοκή της Βόρειας Κορέας στον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία, με την παροχή πυρομαχικών και στρατευμάτων, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της συνεργασίας.

Για την αντιμετώπιση αυτής της πρόκλησης, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να υιοθετήσουν μια ολοκληρωμένη στρατηγική, η οποία θα λαμβάνει υπόψη τα εξής:

• Αναγνώριση της Αλληλεξάρτησης των Απειλών: Οι συγκρούσεις στη Γάζα, τον Λίβανο, την Ουκρανία και η πιθανή σύγκρουση στην Ταϊβάν δεν είναι μεμονωμένα γεγονότα, αλλά εκφάνσεις μιας ευρύτερης στρατηγικής πρόκλησης από τις δικτατορίες της “Παγκόσμιας Ηπείρου”. Οι ΗΠΑ πρέπει να αναγνωρίσουν αυτήν την αλληλεξάρτηση και να αναπτύξουν μια συνολική στρατηγική αντιμετώπισης.
• Ενίσχυση των Συμμαχιών: Η αντιμετώπιση αυτής της πρόκλησης απαιτεί στενή συνεργασία με τους συμμάχους στην Ευρώπη, την Ασία και τη Μέση Ανατολή. Οι ΗΠΑ θα πρέπει να ενισχύσουν τις υπάρχουσες συμμαχίες, να διευρύνουν τη συνεργασία και να συντονίσουν τις δράσεις τους.
• Ενίσχυση της Αποτροπής: Η αποτροπή, τόσο συμβατική όσο και πυρηνική, παραμένει κρίσιμη για την αντιμετώπιση των απειλών από αυτές τις χώρες. Οι ΗΠΑ θα πρέπει να διατηρήσουν ισχυρή στρατιωτική παρουσία σε στρατηγικά σημεία, να εκσυγχρονίσουν τις ένοπλες δυνάμεις τους και να επενδύσουν σε νέες τεχνολογίες.
• Οικονομική και Διπλωματική Πίεση: Οι ΗΠΑ θα πρέπει να ασκήσουν οικονομική και διπλωματική πίεση στις χώρες αυτές, επιβάλλοντας κυρώσεις, περιορίζοντας την πρόσβαση σε τεχνολογία και απομονώνοντάς τες διεθνώς.
• Υποστήριξη της Δημοκρατίας και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων: Η προώθηση της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ιδιαίτερα στις χώρες που βρίσκονται υπό την επιρροή αυτών των καθεστώτων, είναι μακροπρόθεσμα απαραίτητη για την αντιμετώπιση της πρόκλησης. Οι ΗΠΑ θα πρέπει να υποστηρίξουν την κοινωνία των πολιτών, τα ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης και τις δημοκρατικές δυνάμεις.

Η αντιμετώπιση της πρόκλησης που θέτουν οι δικτατορίες της “Παγκόσμιας Ηπείρου” απαιτεί μια μακροπρόθεσμη και ολοκληρωμένη στρατηγική. Οι ΗΠΑ πρέπει να αναγνωρίσουν την αλληλεξάρτηση των απειλών, να ενισχύσουν τις συμμαχίες τους, να επενδύσουν στην αποτροπή και να ασκήσουν οικονομική, διπλωματική και ιδεολογική πίεση.

 
Η “Παγκόσμια Ήπειρος” και η Γεωπολιτική της σημασία

Η φράση “Παγκόσμια Ήπειρος” (Ευρασία συν Αφρική) αναφέρεται στο γεωπολιτικό όραμα του Halford Mackinder, ενός Βρετανού γεωγράφου και γεωπολιτικού αναλυτή, που παρουσιάστηκε στο βιβλίο του “Democratic Ideals and Reality” το 1919. Ο Mackinder υποστήριζε ότι η Ευρασία, σε συνδυασμό με την Αφρική, αποτελούσε το κέντρο βάρους της παγκόσμιας ισχύος, λόγω του μεγέθους της, των φυσικών πόρων της και του πληθυσμού της.

Σύμφωνα με τη θεωρία του Mackinder:

• Ο έλεγχος της Ανατολικής Ευρώπης οδηγεί στον έλεγχο της “Καρδιάς της Γης” (Heartland).
• Ο έλεγχος της “Καρδιάς της Γης” οδηγεί στον έλεγχο της “Παγκόσμιας Ηπείρου” (World-Island).
• Ο έλεγχος της “Παγκόσμιας Ηπείρου” οδηγεί στον έλεγχο ολόκληρου του κόσμου.

Η Ουκρανία, η οποία βρίσκεται στο κέντρο της “Καρδιάς της Γης”, θεωρείται κομβικής σημασίας για την γεωπολιτική ισορροπία, σύμφωνα με την θεωρία του Mackinder. Ο πόλεμος στην Ουκρανία, λοιπόν, μπορεί να ερμηνευθεί ως η προσπάθεια της Ρωσίας να ελέγξει αυτό το κομβικό σημείο, ενισχύοντας έτσι την θέση της στην “Παγκόσμια Ήπειρο”.

Η συνεργασία μεταξύ Ρωσίας, Κίνας, Ιράν και Βόρειας Κορέας, δυνάμεις που επιδιώκουν την αναθεώρηση της παγκόσμιας τάξης, δείχνει την αυξανόμενη σημασία της “Παγκόσμιας Ηπείρου” στην σύγχρονη γεωπολιτική σκακιέρα.

Σημαντικές παρατηρήσεις:

• Η Βόρεια Κορέα, παρέχοντας στρατιωτική βοήθεια στη Ρωσία στον πόλεμο της Ουκρανίας, ενισχύει την προσπάθεια της Ρωσίας να εδραιώσει τον έλεγχο της στην “Καρδιά της Γης”.
• Η Κίνα, ως η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομική δύναμη στον κόσμο, διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην “Παγκόσμια Ήπειρο”, ιδιαίτερα σε οικονομικό επίπεδο.
• Το Ιράν, με την επιρροή του στην Μέση Ανατολή, αποτελεί σημαντικό παράγοντα στην γεωπολιτική της περιοχής.

Η “Παγκόσμια Ήπειρος” του Mackinder, λοιπόν, παραμένει ένα σημαντικό γεωπολιτικό concept, βοηθώντας μας να κατανοήσουμε τις δυναμικές ισχύος και τις συγκρούσεις που διαμορφώνουν τον κόσμο μας.

 
Τέσσερα αναθεωρητικά κράτη στην Ευρασία

Τα τέσσερα “αναθεωρητικά” κράτη, που βρίσκονται στο κέντρο της Ευρασίας και εργάζονται για να προκαλέσουν την διεθνή ασφάλεια, σύμφωνα με την ανάλυση, είναι:

• Ρωσία: Ο πόλεμος στην Ουκρανία αποτελεί την πιο κραυγαλέα εκδήλωση της ρωσικής αναθεωρητικής πολιτικής, με στόχο την ανατροπή της υπάρχουσας διεθνούς τάξης ασφαλείας.
• Κίνα: Η Κίνα, με την αυξανόμενη οικονομική και στρατιωτική ισχύ της, αμφισβητεί την αμερικανική ηγεμονία στην περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού και επιδιώκει να επεκτείνει την επιρροή της σε παγκόσμιο επίπεδο.
• Ιράν: Το Ιράν, με το πυρηνικό του πρόγραμμα και την υποστήριξη ένοπλων ομάδων στην περιοχή, αποτελεί μια destablizing δύναμη στη Μέση Ανατολή.
• Βόρεια Κορέα: Η Βόρεια Κορέα, με το πυρηνικό της οπλοστάσιο και την επιθετική της ρητορική, αποτελεί μια συνεχή απειλή για την ασφάλεια στην Ανατολική Ασία.

Αυτές οι τέσσερις χώρες, με διαφορετικούς στόχους και προτεραιότητες, συντονίζουν όλο και περισσότερο τις ενέργειές τους, αμφισβητώντας την υπάρχουσα διεθνή τάξη ασφαλείας, γνωστή ως Pax Americana. Η στρατιωτική εμπλοκή της Βόρειας Κορέας στον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία, με την παροχή πυρομαχικών και στρατευμάτων, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της συνεργασίας.

Η ανάλυση υπογραμμίζει ότι η συνεργασία αυτών των χωρών δεν είναι μια στενά συντονισμένη συμμαχία όπως το ΝΑΤΟ, αλλά είναι ήδη πιο βαθιά ολοκληρωμένες, τόσο οικονομικά όσο και στρατιωτικά, από τις δυνάμεις του Άξονα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Συνοψίζοντας, το άρθρο αναφέρει ότι υπάρχει μια συντονισμένη πρόκληση για την υπάρχουσα τάξη ασφαλείας υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, η οποία εκτείνεται από τη Μέση Ανατολή μέσω της Ευρασίας, μέχρι την Άπω Ανατολή.

 
Ο στόχος των “Αναθεωρητικών” κρατών στην Ευρασία

Τα “αναθεωρητικά” κράτη στην Ευρασία, όπως η Ρωσία, η Κίνα, το Ιράν και η Βόρεια Κορέα, επιδιώκουν να αλλάξουν την υπάρχουσα διεθνή τάξη ασφαλείας, η οποία είναι γνωστή ως Pax Americana.

Σύμφωνα με την ανάλυση, δεν πρόκειται για μια στενά συντονισμένη συμμαχία όπως το ΝΑΤΟ, αλλά για χώρες με διαφορετικούς στόχους και προτεραιότητες που συνεργάζονται όλο και περισσότερο για να αμφισβητήσουν την αμερικανική ηγεμονία και να εδραιώσουν την δική τους επιρροή.

Η Ρωσία, με τον πόλεμο στην Ουκρανία, επιδιώκει να ελέγξει την “Καρδιά της Γης” (Heartland), όπως περιγράφεται από τον Halford Mackinder, και να ανατρέψει την ισορροπία δυνάμεων στην Ευρασία.

Η Κίνα, με την αυξανόμενη οικονομική και στρατιωτική της ισχύ, αμφισβητεί την αμερικανική παρουσία στην περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού και επιδιώκει να επεκτείνει την γεωπολιτική της επιρροή.

Το Ιράν επιδιώκει να εδραιώσει την θέση του στην Μέση Ανατολή, υποστηρίζοντας ένοπλες ομάδες και αναπτύσσοντας το πυρηνικό του πρόγραμμα.

Η Βόρεια Κορέα επιδιώκει την αναγνώριση ως πυρηνική δύναμη και την εδραίωση του καθεστώτος της, ενώ παράλληλα εξασφαλίζει οικονομική και στρατιωτική βοήθεια από τις υπόλοιπες αναθεωρητικές δυνάμεις.

Η στρατιωτική εμπλοκή της Βόρειας Κορέας στον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της συνεργασίας μεταξύ αυτών των κρατών.

Ο συγγραφέας υπογραμμίζει ότι η συνεργασία μεταξύ αυτών των τεσσάρων χωρών είναι ήδη πιο βαθιά, τόσο οικονομικά όσο και στρατιωτικά, από αυτή των δυνάμεων του Άξονα κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Συνοψίζοντας, ο στόχος των “αναθεωρητικών” κρατών στην Ευρασία είναι η αλλαγή της υπάρχουσας διεθνούς τάξης και η δημιουργία ενός νέου συστήματος, στο οποίο οι ίδιες θα διαδραματίζουν πιο σημαντικό ρόλο.

 
info

Ο Σερ Χάλφορντ Τζον Μάκιντερ ήταν Άγγλος γεωγράφος, ακαδημαϊκός και πολιτικός, ο οποίος θεωρείται ένας από τους ιδρυτές τόσο της γεωπολιτικής όσο και της γεωστρατηγικής.

Ο Mackinder πίστευε ότι όποιος έλεγχε την Ανατολική Ευρώπη -την Heartland- θα έλεγχε τον κόσμο . Η ιδέα ήταν ότι όποιος αποκτούσε τον έλεγχο της Ανατολικής Ευρώπης, ήλεγχε την Χάρτλαντ -γνωστή και ως Περιοχή Περιστροφής- και όποιος έλεγχε την Χάρτλαντ, θα μπορούσε εύκολα να αποκτήσει τον έλεγχο του Νησιού του Κόσμου (Αφρική και Ευρασία). Η Θεωρία Heartland είναι μια μορφή γεωπολιτικής.

Λάβετε υπόψη ότι μεγάλες ιστορικές προσωπικότητες, όπως ο Χίτλερ, πίστευαν στη Θεωρία της Χάρτλαντ και αυτή η θεωρία βρισκόταν στο επίκεντρο  της πολιτικής και στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους, στον πόλεμο του Βιετνάμ και στον Ψυχρό Πόλεμο . Επιπλέον, συζητά κάτι που ονομάζεται παγκόσμια κυριαρχία . Αρχίζετε να καταλαβαίνετε γιατί αυτή είναι μια ΜΕΓΑΛΗ συμφωνία;

Ο Mackinder πίστευε ότι όποιος έλεγχε την Ανατολική Ευρώπη -την Heartland- θα έλεγχε τον κόσμο. Η ιδέα ήταν ότι όποιος αποκτούσε τον έλεγχο της Ανατολικής Ευρώπης, ήλεγχε την Χάρτλαντ -γνωστή και ως Περιοχή Περιστροφής- και όποιος έλεγχε την Χάρτλαντ, θα μπορούσε εύκολα να αποκτήσει τον έλεγχο του Νησιού του Κόσμου (Αφρική και Ευρασία)

Πληροφορίες από albert.io και indiatimes.com