Η χώρα και η οικονομία μας διοικείται από ανθρώπους που δεν συμμετέχουν σε αυτήν

Η εποχή του αδιάφορων πολιτικών διαχειριστών: Μια ματιά στην ελληνική πολιτική πραγματικότητα

 
Η ελληνική οικονομία, όπως και πολλές άλλες παγκοσμίως, κυβερνάται από ανθρώπους οι οποίοι, σε μεγάλο βαθμό, δεν έχουν καμία πραγματική επαφή με τις ανάγκες της κοινωνίας. Οι πολιτικοί μας, οι οποίοι συχνά προέρχονται από ακαδημαϊκούς ή πολιτικούς κύκλους που απομακρύνονται από την πραγματικότητα των πολιτών, προχωρούν σε πολιτικές αποφάσεις που δεν λαμβάνουν υπόψη τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας. Αντί να επιδιώκουν τη βελτίωση των συνθηκών ζωής των πολιτών, επικεντρώνονται στην επίτευξη των προσωπικών τους στόχων και στην αύξηση της δικής τους δύναμης και επιρροής.

Αυτή η απομάκρυνση οδηγεί σε πολιτικές που δεν είναι μόνο αναποτελεσματικές, αλλά και επιβλαβείς για την κοινωνία στο σύνολό της. Οι αποφάσεις που λαμβάνονται σε κλειστά γραφεία, μακριά από τις πραγματικές συνθήκες που βιώνουν οι πολίτες, αποδεικνύονται συχνά ατελέσφορες και ανίκανες να καλύψουν τις ανάγκες των πολιτών. Οι πολιτικοί φαίνεται να προτιμούν την επικοινωνία και τη δημόσια εικόνα παρά την ουσία και τη δράση. (Βλέπε ενδεικτικά: ΟΠΕΚΕΠΕ,  εκπαιδευτική, οικονομική κρίση, κρίση υγείας, ακρίβειας, στεγαστική κρίση, περιβαλλοντική κρίση, διαφθορά, κομματική Ομάδα (επι πληρωμή) Αλήθειας με κρατικά κονδύλια, Τέμπη, υπερφορολόγηση, γραφειοκρατία,  υποδομές.)

Η ελληνική δημόσια διοίκηση, γεμάτη από «διαχειριστές» που σπάνια συμμετέχουν στα έργα που επιβλέπουν, λειτουργεί ως ένας μηχανισμός διοίκησης που δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Αυτοί οι διαχειριστές αποφεύγουν να συμμετάσχουν στις διαδικασίες που απαιτούν πραγματική εργασία και αφοσίωση, προτιμώντας να διαχειρίζονται από μακριά. Αντί να αναλαμβάνουν ευθύνες, συχνά επιρρίπτουν τις ευθύνες σε άλλους και αποφεύγουν την ουσιαστική συμμετοχή στη λύση των προβλημάτων.

Η ελληνική πολιτική σκηνή είναι γεμάτη από παραδείγματα πολιτικών που προτιμούν να αναλώνονται σε επικοινωνιακά παιχνίδια και δημόσιες σχέσεις, παρά να ασχοληθούν με τις πραγματικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι πολίτες. Η αδυναμία τους να κατανοήσουν τις ανάγκες και τους φόβους των πολιτών τους καθιστά αδύνατους να σχεδιάσουν και να εφαρμόσουν πολιτικές που θα φέρουν πραγματική αλλαγή.

Αυτή η  εποχή του αδιάφορων πολιτικών διαχειριστών  δεν περιορίζεται μόνο σε συγκεκριμένα πρόσωπα, αλλά είναι ένα ευρύτερο φαινόμενο που αντικατοπτρίζει την απομάκρυνση των πολιτικών από την πραγματικότητα. Χρειαζόμαστε μια πολιτική που να κατανοεί τις ανάγκες της κοινωνίας, να αναγνωρίζει τη σημασία της συμμετοχής των πολιτών και να προάγει την πραγματική καινοτομία. Η ανάγκη για μια νέα προσέγγιση, που θα συνδυάζει την κατανόηση των πραγματικών αναγκών των ανθρώπων με τις πολιτικές αποφάσεις, είναι πιο επιτακτική από ποτέ.

Στο τέλος της ημέρας, το αποτέλεσμα είναι μια κοινωνία γεμάτη από απελπισία και κυνισμό. Οι πολίτες αναγκάζονται να αντιμετωπίζουν την πραγματικότητα της καθημερινότητας, ενώ οι ηγέτες τους ζουν σε έναν κόσμο απομακρυσμένο από τις δικές τους προκλήσεις.

Η εποχή του αδιάφορων πολιτικών διαχειριστών πρέπει να τερματιστεί, και η ευθύνη για αυτό βαραίνει όλους μας. Είναι καιρός να απαιτήσουμε από τους ηγέτες μας να συμμετάσχουν ενεργά στην κοινωνία και να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Μόνο έτσι μπορεί η ελληνική κοινωνία να προχωρήσει μπροστά.

Ο τίτλος είναι προσαρμογή από άρθρο του Edward Zitron, βλέπε και mywaypress.gr και Διαβάστε ολόκληρο.

 
mywaypress.gr – Για προσεκτικούς αναγνώστες