Κριτική αποτίμηση της κυβερνητικής θητείας: Μια ευρύτερη εικόνα

15 Μαΐου, 2025 9:35 πμ

Ένα εθνικό, ολιστικό, ρεαλιστικό και εφαρμόσιμο σχέδιο για το μέλλον της χώρας

Το πολιτικό κενό  – Η αλλαγή ξεκινά από τη βάση και απαιτεί τη δέσμευση όλων μας
Η παρούσα ανάλυση επιχειρεί μια κριτική αποτίμηση της διακυβέρνησης, βασιζόμενη σε μια σειρά επισημάνσεων που αναδεικνύουν σημαντικές προκλήσεις και αρνητικές επιδόσεις σε κρίσιμους τομείς της οικονομίας, της κοινωνίας και της εξωτερικής πολιτικής. Η γενική εικόνα που συντίθεται είναι αυτή μιας κυβέρνησης που αντιμετωπίζει δυσκολίες στη διαμόρφωση μιας σταθερής ατζέντας και στην ουσιαστική αντιμετώπιση των προβλημάτων, με συνέπεια τη διαμόρφωση χαμηλών προσδοκιών στην κοινωνία.

 

Βασικά σημεία κριτικής:

Δικαιοσύνη: Σύμφωνα με έκθεση του ΔΝΤ, το ελληνικό δικαστικό σύστημα κατατάσσεται στις χαμηλότερες θέσεις στην ΕΕ όσον αφορά την αποτελεσματικότητα, γεγονός που επιδρά αρνητικά στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας.

Αγορά εργασίας: Η Ελλάδα παρουσιάζει τις περισσότερες ώρες εργασίας ανά εβδομάδα στην ΕΕ (39,8 έναντι 36), με ταυτόχρονα χαμηλότερες αμοιβές.

Πληθωρισμός και ακρίβεια: Παρατηρούνται συνεχείς ανατιμήσεις στα τρόφιμα, με αύξηση 38,97% την τελευταία 15ετία και 28,50% την τελευταία 3ετία. Ο δομικός πληθωρισμός στην Ελλάδα είναι υψηλότερος από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης (3,8% έναντι 2,7%).

Στεγαστικό Πρόβλημα: Η εύρεση προσιτής στέγης αποτελεί εφιάλτη, με τις τιμές αγοράς και ενοικίασης να είναι στα ύψη και τους μισθούς καθηλωμένους. Χαρακτηριστικό είναι δημοσίευμα που αναφέρει ότι χρειάζονται 232 μισθοί για την αγορά κατοικίας στην Ελλάδα, τάση που εντάθηκε μετά την πανδημία. Αυτό δημιουργεί αποκλεισμό των νέων και των οικονομικά ασθενέστερων από την αγορά ακινήτων.

Οφειλές Δημοσίου: Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου σε ιδιώτες ανήλθαν σε 2,925 δισ. ευρώ τον Μάρτιο, σημειώνοντας άλμα 395 εκατ. ευρώ μέσα σε ένα μήνα. Συνολικά τα χρέη του δημοσίου, συμπεριλαμβανομένων των εκκρεμών επιστροφών φόρων, ανέρχονται στα 3,648 δισ. ευρώ.

Σιδηροδρομικό Δίκτυο (Hellenic Train): Εκφράζονται αμφιβολίες και κριτική σχετικά με την τήρηση των επενδυτικών δεσμεύσεων από την ιταλική εταιρεία Hellenic Train μετά την ανάληψη του ελληνικού σιδηροδρομικού δικτύου.

Παραγωγικότητα: Μελέτη του ΔΝΤ επισημαίνει σημαντικά εμπόδια στην ενίσχυση της παραγωγικότητας στην Ελλάδα, η οποία παραμένει στάσιμη και περίπου 10% χαμηλότερη από τα προ κρίσης επίπεδα.

 

Συνολική αποτίμηση:

Η συνολική αποτίμηση της εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης, βάσει των στοιχείων που παρουσιάζονται, διαγράφεται ως αρνητική για τη χώρα. Τα κρίσιμα πεδία της οικονομίας, της κοινωνίας και της εξωτερικής πολιτικής εμφανίζουν σημαντικά προβλήματα και υστερήσεις. Η κοινωνία αναζητά ένα ρεαλιστικό σχέδιο για το μέλλον της χώρας, ώστε να μπορέσει να χαράξει και το δικό της προσωπικό μέλλον.

 
Ένα εθνικό, ολιστικό, ρεαλιστικό και εφαρμόσιμο σχέδιο για το μέλλον της χώρας

Ένα εθνικό, ολιστικό, ρεαλιστικό και εφαρμόσιμο σχέδιο για το μέλλον της χώρας θα πρέπει να βασίζεται στις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης, της κοινωνικής συνοχής, της διαφάνειας και της αξιοκρατίας. Η δημιουργία ενός τέτοιου σχεδίου απαιτεί τη συμμετοχή όλων των κοινωνικών και πολιτικών φορέων, αλλά και την ενεργή εμπλοκή των πολιτών. Κάποια βασικά χαρακτηριστικά ενός τέτοιου σχεδίου θα μπορούσαν να είναι:

1. Οικονομική ανασυγκρότηση με βιωσιμότητα

• Ενίσχυση της παραγωγικής βάσης: Επενδύσεις στην αγροτική παραγωγή, τη μεταποίηση και τις πράσινες τεχνολογίες, ώστε να μειωθεί η εξάρτηση από εισαγωγές και να αυξηθεί η εξαγωγική δυναμική.
• Ψηφιακός μετασχηματισμός: Εφαρμογή σύγχρονων τεχνολογιών σε όλους τους τομείς της οικονομίας για βελτίωση της αποδοτικότητας και της διαφάνειας.
• Στήριξη μικρομεσαίων επιχειρήσεων: Δημιουργία ενός ευνοϊκού φορολογικού και χρηματοδοτικού πλαισίου που θα ενισχύει την καινοτομία και την ανταγωνιστικότητα.

2. Ενίσχυση της Κοινωνικής Συνοχής

• Καταπολέμηση των ανισοτήτων: Εφαρμογή πολιτικών για τη μείωση της ανεργίας, ιδιαίτερα στους νέους και τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.
• Εκπαίδευση για το μέλλον: Ανάπτυξη ενός εκπαιδευτικού συστήματος που θα παρέχει δεξιότητες προσαρμοσμένες στις απαιτήσεις της αγοράς εργασίας του 21ου αιώνα.
• Υγειονομική και κοινωνική πρόνοια: Ενίσχυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας και δημιουργία ενός ισχυρού πλαισίου κοινωνικής προστασίας.

3. Εξωτερική Πολιτική με Εθνική Στρατηγική

• Διπλωματική δραστηριότητα: Ενίσχυση των διεθνών συμμαχιών με βάση τα εθνικά συμφέροντα και προώθηση της ειρήνης και της σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή.
• Ενεργειακή αυτονομία: Αξιοποίηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και στρατηγική εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων της χώρας.
• Ανάδειξη του γεωπολιτικού ρόλου: Επιδίωξη ρόλου-κλειδί στις περιφερειακές και διεθνείς εξελίξεις, αξιοποιώντας τη γεωγραφική θέση της Ελλάδας.

4. Πολιτική διαφάνεια και συμμετοχή πολιτών

• Ενίσχυση των θεσμών: Καταπολέμηση της διαφθοράς και ενίσχυση της λογοδοσίας σε όλα τα επίπεδα διακυβέρνησης.
• Συμμετοχική Δημοκρατία: Δημιουργία μηχανισμών που θα επιτρέπουν την ενεργή συμμετοχή των πολιτών στη λήψη αποφάσεων.
• Αξιοκρατία στη Δημόσια Διοίκηση: Προσλήψεις και προαγωγές με βάση τις δεξιότητες και τις ικανότητες, ώστε να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των πολιτών στο κράτος.

5. Περιβαλλοντική Στρατηγική

• Πράσινη ανάπτυξη: Προώθηση έργων που θα μειώσουν το οικολογικό αποτύπωμα της χώρας, όπως η στροφή σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, η βιώσιμη γεωργία και η προστασία των φυσικών οικοσυστημάτων.
• Διαχείριση φυσικών καταστροφών: Οργάνωση ενός ισχυρού μηχανισμού πρόληψης και αντιμετώπισης καταστροφών, όπως πυρκαγιές και πλημμύρες.

Ένα τέτοιο σχέδιο απαιτεί πολιτική βούληση, κοινωνική συναίνεση και μακροπρόθεσμη δέσμευση. Το κλειδί της επιτυχίας είναι η δημιουργία ενός νέου κοινωνικού συμβολαίου που θα βασίζεται στη δικαιοσύνη, την αλληλεγγύη και την κοινή προσπάθεια για ένα καλύτερο μέλλον.

 
Το πολιτικό κενό  – Η αλλαγή ξεκινά από τη βάση και απαιτεί τη δέσμευση όλων μας

Το πολιτικό κενό  αποτελεί ένα σοβαρό ζήτημα, καθώς η έλλειψη εμπνευσμένης και ικανής πολιτικής ηγεσίας δημιουργεί απογοήτευση στην κοινωνία και εμποδίζει την πρόοδο. Η κάλυψη αυτού του κενού απαιτεί μια πολυεπίπεδη προσέγγιση, που θα περιλαμβάνει την ανανέωση του πολιτικού σκηνικού, την ενίσχυση της κοινωνικής συμμετοχής και την ανάδειξη νέων πολιτικών δυνάμεων. Παρακάτω παρουσιάζονται κάποιες βασικές προτάσεις:

1. Ανάδειξη νέων προσώπων και ιδεών

• Νέα γενιά πολιτικών: Η πολιτική σκηνή χρειάζεται μια νέα γενιά ηγετών με όραμα, ικανότητες και ηθική ακεραιότητα. Η κοινωνία πρέπει να ενθαρρύνει νέους ανθρώπους με γνώσεις, εμπειρίες και διάθεση προσφοράς να εμπλακούν ενεργά στην πολιτική.
• Αναζήτηση καινοτόμων ιδεών: Πέρα από πρόσωπα, χρειάζονται νέες ιδέες και προτάσεις που θα αντικατοπτρίζουν τις σύγχρονες ανάγκες της κοινωνίας, όπως η πράσινη ανάπτυξη, η ψηφιακή διακυβέρνηση και η κοινωνική δικαιοσύνη.

2. Δημιουργία πολιτικών κινημάτων από τη βάση

• Κοινωνική κινητοποίηση: Η κοινωνία μπορεί να αποτελέσει τη βάση για τη δημιουργία νέων πολιτικών κινημάτων που θα εκφράζουν τις πραγματικές ανάγκες και επιθυμίες των πολιτών. Τέτοια κινήματα μπορούν να προκύψουν από επαγγελματικές ομάδες, φοιτητές, περιβαλλοντικές οργανώσεις ή τοπικές κοινότητες.
• Αξιοποίηση της τεχνολογίας: Μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα και τις ψηφιακές πλατφόρμες, μπορούν να οργανωθούν πρωτοβουλίες που θα ενώσουν πολίτες με κοινές αξίες και στόχους.

3. Μεταρρύθμιση του πολιτικού συστήματος

• Ενίσχυση της διαφάνειας: Η δημιουργία δομών που θα διασφαλίζουν τη λογοδοσία και την καταπολέμηση της διαφθοράς μπορεί να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη στο πολιτικό σύστημα.
• Αλλαγές στο εκλογικό σύστημα: Μια αναλογικότερη εκπροσώπηση μπορεί να ενδυναμώσει μικρότερα κόμματα ή ανεξάρτητες φωνές, δίνοντας περισσότερο χώρο σε νέες ιδέες.
• Περιορισμός του πελατειακού κράτους: Η αποκοπή της πολιτικής από εξαρτήσεις και πελατειακές σχέσεις είναι κεντρικής σημασίας για την ανανέωση του πολιτικού συστήματος.

4. Πολιτική εκπαίδευση και ενημέρωση

• Εκπαίδευση πολιτών: Η ενίσχυση της πολιτικής παιδείας μέσα από την εκπαίδευση και την ενημέρωση μπορεί να δημιουργήσει πιο υπεύθυνους και ενεργούς πολίτες, οι οποίοι θα απαιτούν καλύτερη πολιτική εκπροσώπηση.
• Ενίσχυση του διαλόγου: Η προώθηση ανοιχτού και τεκμηριωμένου πολιτικού διαλόγου μπορεί να βοηθήσει στη διαμόρφωση μιας πιο συνειδητοποιημένης κοινωνίας.

5. Συνεργασία και συναινέσεις

• Υπερκομματικές πρωτοβουλίες: Η συνεργασία μεταξύ διαφορετικών πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων μπορεί να οδηγήσει στη δημιουργία μιας κοινής εθνικής στρατηγικής, ανεξάρτητα από κομματικές γραμμές.
• Συμμετοχική διακυβέρνηση: Η ενίσχυση της συμμετοχής των πολιτών στη λήψη αποφάσεων, μέσω δημοψηφισμάτων ή άλλων μορφών διαβούλευσης, μπορεί να δώσει μεγαλύτερη νομιμοποίηση στις πολιτικές επιλογές.

6. Προσωπική ευθύνη και ενεργοποίηση πολιτών

• Ατομική πρωτοβουλία: Οι πολίτες πρέπει να διεκδικήσουν ενεργό ρόλο στη διαμόρφωση του πολιτικού σκηνικού. Αυτό μπορεί να γίνει μέσα από τη συμμετοχή σε οργανώσεις, την υποστήριξη νέων πολιτικών σχηματισμών ή ακόμα και την προσωπική εμπλοκή στην πολιτική.
• Αλλαγή νοοτροπίας: Η κοινωνία πρέπει να ξεπεράσει την απογοήτευση και την απάθεια και να απαιτήσει ουσιαστικές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα.

Η κάλυψη του πολιτικού κενού δεν είναι εύκολη διαδικασία, αλλά μπορεί να επιτευχθεί μέσα από τη συλλογική δράση, την ανάδειξη νέων ηγετών και την ενίσχυση της πολιτικής ωριμότητας της κοινωνίας. Η αλλαγή ξεκινά από τη βάση και απαιτεί τη δέσμευση όλων μας.

mywaypress.gr