ΝΑΤΟ σε σταυροδρόμι: Η επείγουσα πρόκληση του ψηφιακού μετασχηματισμού και της διαστημικής ισχύος

Κινηθείτε πιο γρήγορα, μοιραστείτε πράγματα: Ένας πρώην επικεφαλής μετασχηματισμού του ΝΑΤΟ κάνει μια προεπισκόπηση της συνόδου κορυφής

 
Σε μια εποχή που οι γεωπολιτικές εντάσεις κλιμακώνονται και η τεχνολογία αναδιαμορφώνει το πεδίο της μάχης με πρωτοφανή ταχύτητα, το ΝΑΤΟ βρίσκεται αντιμέτωπο με μια υπαρξιακή πρόκληση: να μετασχηματιστεί ή να κινδυνεύσει να περιθωριοποιηθεί. Σύμφωνα με τις καίριες επισημάνσεις του Γάλλου Στρατηγού Philippe Lavigne, πρώην ανώτατου διοικητή του Στρατηγείου Μετασχηματισμού της Συμμαχίας (Allied Command Transformation), το ΝΑΤΟ είναι σήμερα «ισχυρότερο από ποτέ». Ωστόσο, αυτή η ισχύς δοκιμάζεται από την ανάγκη για ριζικές αλλαγές σε τρεις κρίσιμους τομείς: την ψηφιακή ενοποίηση, την ανάπτυξη επιθετικών δυνατοτήτων και την κυριαρχία στο διάστημα.

Η ανάλυση του Στρατηγού Lavigne, ενόψει της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ, δεν αποτελεί μια απλή επισκόπηση, αλλά μια κραυγή αφύπνισης. Η κεντρική του θέση είναι πως η Συμμαχία πρέπει να κινηθεί ταχύτερα και να μοιράζεται τα πάντα (“Move faster, share things”).  Το μέλλον της συλλογικής άμυνας δεν εξαρτάται πλέον μόνο από την παραδοσιακή στρατιωτική ισχύ, αλλά από την ικανότητα άμεσης μετάβασης από τον πειραματισμό στην εφαρμογή νέων τεχνολογιών.

 
Ο ψηφιακός πόλεμος είναι ήδη εδώ

Η θεμελιώδης στροφή που πρέπει να συντελεστεί, σύμφωνα με τον Lavigne, είναι η μετάβαση από την απλή «ανταλλαγή πληροφοριών» στον πλήρη «ψηφιακό μετασχηματισμό». Αυτό πρακτικά σημαίνει τη δημιουργία ενός δικτυοκεντρικού πεδίου μάχης, όπου αισθητήρες και οπλικά συστήματα από τον αέρα, την ξηρά, τη θάλασσα και το διάστημα λειτουργούν ως ένα ενιαίο, αδιάλειπτο σύνολο.

-Από τον πειραματισμό στην εφαρμογή: Η Συμμαχία ήδη πειραματίζεται εντατικά με τεχνητή νοημοσύνη (AI) και μη επανδρωμένα αεροσκάφη (drones).  Ασκήσεις όπως η “Steadfast Jupiter” αποδεικνύουν τη δυνατότητα ανταλλαγής δεδομένων και επικοινωνιών μεταξύ μηχανών διαφορετικών συμμάχων σε πραγματικό χρόνο.  Ωστόσο, η πρόκληση για την επερχόμενη σύνοδο κορυφής στην Πορτογαλία το 2025 είναι ακριβώς αυτή: η μετατροπή αυτών των πειραματισμών σε επιχειρησιακές δυνατότητες πλήρως ενσωματωμένες στη δομή της Συμμαχίας.

 
Η ανάγκη για επιθετική αποτροπή και το “σύστημα των συστημάτων”

Μια κρίσιμη παραδοχή εντός της Συμμαχίας είναι η συμφωνία για την ανάγκη ανάπτυξης «καλύτερων επιθετικών δυνατοτήτων».  Η απειλή από τα πλήγματα μεγάλου βεληνεκούς, τα οποία μπορούν να προέρχονται από αντιπάλους όπως η Ρωσία και η Κίνα, απαιτεί μια ολιστική απάντηση.

Ο Στρατηγός Lavigne τονίζει την ανάγκη για ένα «σύστημα συστημάτων» (system of systems) για την αντιμετώπιση αυτής της απειλής.  Αυτό περιλαμβάνει:

-Κινητική  άμυνα: Παραδοσιακά αντιαεροπορικά και αντιπυραυλικά συστήματα.

-Κυβερνοάμυνα: Δυνατότητες προστασίας και απάντησης σε κυβερνοεπιθέσεις.

-Διαστημική ισχύς: Χρήση διαστημικών πόρων για επιτήρηση, επικοινωνίες και άμυνα.

Αυτή η προσέγγιση σηματοδοτεί την απομάκρυνση από μεμονωμένες λύσεις και την υιοθέτηση μιας πολυεπίπεδης, ολοκληρωμένης αμυντικής στρατηγικής.

 
Το Διάστημα: Το νέο υψηλό έδαφος και το έλλειμμα της Ευρώπης

Ίσως η πιο ανησυχητική επισήμανση του Lavigne αφορά τον τομέα του διαστήματος. «Η Ευρώπη χρειάζεται περισσότερες διαστημικές δυνατότητες», δηλώνει κατηγορηματικά, επισημαίνοντας το χάσμα που τη χωρίζει από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Κίνα σε τομείς όπως οι δορυφορικές επικοινωνίες, η νοημοσύνη και η αναγνώριση.

Η εξάρτηση από μη ευρωπαϊκά συστήματα αποτελεί στρατηγική ευπάθεια. Η λύση, κατά τον ίδιο, είναι η δημιουργία ενός «αστερισμού αστερισμών» (constellation of constellations).  Αυτό δεν αφορά απλώς την εκτόξευση περισσότερων δορυφόρων, αλλά την ανάπτυξη ενός δικτύου πολλαπλών, μικρών και ευέλικτων δορυφόρων που θα προσφέρουν συνεχή και ανθεκτική κάλυψη για παρατήρηση και επικοινωνίες.  Το ΝΑΤΟ ως σύνολο καλείται να ενισχύσει άμεσα τις δυνατότητές του στη συλλογή πληροφοριών, την επιτήρηση και την αναγνώριση (intelligence, surveillance, and reconnaissance) μέσω διαστημικών πόρων.

Αξιολόγηση και συμπέρασμα

Η ανάλυση του Στρατηγού Lavigne είναι μια ωμή και αναγκαία αφύπνιση. Το ΝΑΤΟ μπορεί να είναι πολιτικά και στρατιωτικά ισχυρότερο μετά την εστίασή του εκ νέου στη συλλογική άμυνα, αλλά η τεχνολογική του υπεροχή δεν είναι πλέον δεδομένη. Η πρόκληση δεν είναι απλώς η απόκτηση νέων τεχνολογιών, αλλά η ταχύτητα ενσωμάτωσής τους σε μια πολυεθνική και συχνά γραφειοκρατική δομή.

Η αξία για τον αναγνώστη έγκειται στην κατανόηση ότι ο μελλοντικός πόλεμος, και κατ’ επέκταση η αποτροπή, θα κριθεί στην ικανότητα επεξεργασίας δεδομένων, στην ταχύτητα λήψης αποφάσεων και στον έλεγχο του διαστήματος. Η Συμμαχία καλείται να αποδείξει ότι μπορεί να μετασχηματιστεί από έναν βιομηχανικής εποχής γίγαντα σε έναν ευέλικτο, ψηφιακό οργανισμό. Η επόμενη σύνοδος κορυφής δεν θα είναι απλώς μια συνάντηση ηγετών, αλλά ένα κρίσιμο τεστ για το αν το ΝΑΤΟ μπορεί να ανταποκριθεί στις επιταγές του 21ου αιώνα. Το ρολόι, όπως αφήνει να εννοηθεί ο Στρατηγός, ήδη μετρά αντίστροφα.

Πηγή: defenseone.com

 
mywaypress.gr – Για προσεκτικούς αναγνώστες