Οι αυριανοί ηγέτες της χώρας βρίσκονται σήμερα στα σχολεία μας

Ένα Μανιφέστο για την Παιδεία που αξίζουμε –Τα δημόσια σχολεία, παρά τις ελλείψεις και τις δυσκολίες, είναι ο θεμέλιος λίθος της κοινωνικής ισότητας

 
Ο τίτλος που φιγουράρει σε τοπική εφημερίδα  της ελληνικής περιφέρειας δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών: “Εκκωφαντικό ΟΧΙ από τους μαθητές και τον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του 2ου ΓΕΛ Ξάνθης στη μετατροπή του σχολείου σε Ωνάσειο σχολείο”. Το ηχηρό αυτό μήνυμα δεν είναι απλώς μια αντίδραση σε μια κυβερνητική απόφαση ή μια ιδιωτική πρωτοβουλία. Είναι μια κραυγή αγωνίας, ένα κάλεσμα για ουσιαστική συζήτηση γύρω από την παιδεία που θέλουμε και αξίζουμε ως κοινωνία.

 
Η καρδιά του ζητήματος: Όχι άλλη φιλοδοξία χωρίς όραμα

Οι νέοι της ελληνικής περιφέρειας, όπως και κάθε νέος σε αυτόν τον τόπο, χρειάζονται κάτι περισσότερο από υποσχέσεις και μεγάλες δηλώσεις. Χρειάζονται ευκαιρίες. Όχι όμως ευκαιρίες που χτίζονται πάνω σε μεταβαλλόμενες πολιτικές στρατηγικές ή σε ιδιωτικά συμφέροντα. Η επιτυχία τους δεν εξαρτάται από το αν το σχολείο τους φέρει το όνομα ενός ιδρύματος ή αν περιβάλλεται από πολυτελείς εγκαταστάσεις. Εξαρτάται από την ανάπτυξη δεξιοτήτων, την καλλιέργεια της κριτικής σκέψης και την ενθάρρυνση να βγουν από τη ζώνη άνεσής τους, να ονειρευτούν και να δημιουργήσουν.

Δεν είναι το βόλεμα, η παραίτηση ή η μιζέρια που θα τους οδηγήσουν μπροστά. Δεν είναι η συμμετοχή σε πολιτικά παιχνίδια και η καταγραφή τους στις στατιστικές των κομμάτων που θα τους αναδείξει. Είναι η σκληρή δουλειά, η αναζήτηση ευκαιριών και η δέσμευση να προσφέρουν πίσω στην κοινωνία που τους μεγάλωσε.

 
Δημόσια Παιδεία: Ο ακρογωνιαίος λίθος μιας δίκαιης κοινωνίας

Τα δημόσια σχολεία, παρά τις ελλείψεις και τις δυσκολίες, είναι ο θεμέλιος λίθος της κοινωνικής ισότητας. Είναι ο χώρος όπου κάθε παιδί, ανεξαρτήτως κοινωνικού ή οικονομικού υπόβαθρου, έχει την ευκαιρία να λάβει μια εκπαίδευση που μπορεί να του αλλάξει τη ζωή. Οι μαθητές που ξεχωρίζουν μέσα από το δημόσιο σύστημα δεν είναι απλώς επιτυχημένοι. Είναι παραδείγματα ανθρώπων που θα επιστρέψουν στην κοινωνία τη βοήθεια που έλαβαν. Γιατί η αληθινή παιδεία δεν είναι απλώς γνώση. Είναι και ήθος.

Η βοήθεια που προσφέρει ένα δημόσιο σχολείο δεν υποκρύπτει συναλλαγή ή εξαγορά. Δεν ζητά αντάλλαγμα. Είναι ένα δώρο που δίνεται σε όλους, ανεξαιρέτως. Και η αξιοποίησή του είναι αποκλειστικά στο χέρι των νέων, οι οποίοι καλούνται να απορρίψουν τη μικροπολιτική και τις εύκολες λύσεις. Δεν χρειαζόμαστε περισσότερους απογοητευμένους νέους που θα καταλήξουν σε κομματικές αφισοκολλήσεις ή θα γίνουν θύματα ψηφοθηρίας. Χρειαζόμαστε νέους με όραμα, στόχους και διάθεση να αλλάξουν τον κόσμο.

 
Η λύση: Συνύπαρξη και ενίσχυση

Η δημιουργία Ωνάσειων σχολείων ή άλλων πρότυπων ιδρυμάτων δεν είναι από μόνη της το πρόβλημα. Το ζήτημα είναι πώς εντάσσονται αυτά τα σχολεία στο ευρύτερο πλαίσιο της ελληνικής εκπαίδευσης. Αντί να αντικαθιστούν ή να ανταγωνίζονται τα δημόσια σχολεία, θα μπορούσαν να λειτουργήσουν συμπληρωματικά. Όμως, αυτή η συνύπαρξη απαιτεί μια ισχυρή δέσμευση για την ενίσχυση των δημόσιων σχολείων. Απαιτεί επενδύσεις σε υποδομές, εκπαιδευτικό προσωπικό και σύγχρονα προγράμματα σπουδών. Δεν μπορεί ένα κράτος να αλλοτριώνει την έννοια της κοινωνικής ισότητας μεταβάλλοντας τους μαθητες σε 2 κατηγορίες προνομιούχων και μη.

Η Ελλάδα χρειάζεται μια εκπαιδευτική πολιτική που δεν θα αφήνει κανέναν πίσω. Μια πολιτική που θα βλέπει κάθε μαθητή ως μελλοντικό ηγέτη, ως έναν πολίτη που μπορεί να συνεισφέρει στην κοινωνία. Και αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί αν εστιάζουμε μόνο σε λίγους “εκλεκτούς”, αφήνοντας τους υπόλοιπους στο περιθώριο.

 
Το μέλλον μέσα από την εκπαίδευση

Οι αυριανοί ηγέτες αυτής της χώρας βρίσκονται σήμερα στα σχολεία μας. Είναι τα παιδιά που ονειρεύονται, που παλεύουν, που αρνούνται να δεχτούν τη μετριότητα. Και η ευθύνη μας, ως κοινωνία, είναι να τους δώσουμε τα εργαλεία που χρειάζονται για να πετύχουν. Όχι μόνο για να εξασφαλίσουν μια καλύτερη ζωή για τους ίδιους, αλλά και για να χτίσουν μια καλύτερη κοινωνία για όλους μας.

Το “εκκωφαντικό ΟΧΙ” του 2ου ΓΕΛ Ξάνθης δεν είναι απλώς μια διαμαρτυρία. Είναι μια υπενθύμιση ότι η παιδεία δεν είναι πεδίο πειραματισμών ή μέσο επίτευξης πολιτικών φιλοδοξιών. Είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο χτίζεται το μέλλον μας. Και αυτό το μέλλον αξίζει να επενδύσουμε σε όλους, όχι μόνο στους λίγους. Με περισσότερη  τεκμηριωμένη ενημέρωση, διάλογο και επιχειρήματα αξίζει να αναπτυχθεί ένα διάλογος μεταξύ των ενδιαφερομένων για να μην χαθεί ίσως μια ευκαιρία για όλους.

 
mywaypress.gr