Οι ΗΠΑ δεν αντιμετωπίζουν επαρκώς τη δηλητηριώδη, τρομοκρατική ιδεολογία και τις αφηγήσεις του Ερντογάν
Άρθρο του Michael Rubin στο Middle East Forum ( meforum.org ) επικρίνει την αμερικανική πολιτική έναντι της Τουρκίας, υποστηρίζοντας ότι η έλλειψη αποτελεσματικής απάντησης στην προπαγάνδα του Ερντογάν οδηγεί σε άγνοια και αποσύνδεση από την πραγματικότητα στους Τούρκους. Ο Rubin προτείνει την ενίσχυση των ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών εκπομπών της Voice of America και της Radio Free Europe/Radio Liberty στην Τουρκία, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η τουρκική προπαγάνδα, η οποία υποστηρίζει τρομοκρατικές οργανώσεις και αρνείται γενοκτονίες. Η ανάλυση του Rubin βασίζεται στο “μοντέλο DIME” της εθνικής ισχύος, τονίζοντας τη σημασία του πληροφοριακού στοιχείου. Η κριτική επικεντρώνεται στην ανεπαρκή χρήση του πληροφοριακού τομέα από τις ΗΠΑ, οδηγώντας σε γεωπολιτική αστάθεια. Το άρθρο καταλήγει στο ότι η αλλαγή της πολιτικής είναι απαραίτητη για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ.
Ποια είναι η κύρια κριτική που ασκείται στην προσέγγιση των ΗΠΑ στην Τουρκία; Η κύρια κριτική είναι ότι οι ΗΠΑ δεν αντιμετωπίζουν επαρκώς την «δηλητηριώδη, συμπαθούσα την τρομοκρατία» ιδεολογία και τις αφηγήσεις του Ερντογάν. Οι ΗΠΑ τείνουν να δίνουν προτεραιότητα στη διπλωματία και την οικονομική πίεση, ενώ παραμελούν τη σημαντική «ενημερωτική» συνιστώσα μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής. Επιπλέον, αγνοούν την ανάγκη να αντιμετωπίσουν την προπαγάνδα του Ερντογάν, η οποία έχει δημιουργήσει ένα περιβάλλον άγνοιας και αποκοπής από την πραγματικότητα στην Τουρκία.
Τι είναι το μοντέλο DIME και πώς συνδέεται με τη στρατηγική των ΗΠΑ; Το μοντέλο DIME (Διπλωματικό, Ενημερωτικό, Στρατιωτικό, Οικονομικό) είναι ένα πλαίσιο που χρησιμοποιείται στις στρατιωτικές ακαδημίες των ΗΠΑ για την ανάπτυξη εθνικής στρατηγικής. Υποδεικνύει ότι κάθε στρατηγική πρέπει να έχει διπλωματικά, ενημερωτικά, στρατιωτικά και οικονομικά στοιχεία. Ωστόσο, οι ΗΠΑ συχνά κάνουν το λάθος να προσπαθούν να τα χρησιμοποιούν διαδοχικά και όχι ταυτόχρονα, ενώ συχνά παραμελούν την ενημερωτική συνιστώσα.
Πώς η έλλειψη ελευθερίας του Τύπου και της πολιτικής έκφρασης στην Τουρκία επηρεάζει την κατάσταση; Η έλλειψη ελευθερίας του Τύπου και της πολιτικής έκφρασης στην Τουρκία δημιουργεί ένα ιδανικό περιβάλλον για την διάδοση προπαγάνδας από την κυβέρνηση Ερντογάν. Χωρίς δυνατότητα κριτικής, αντιπαράθεσης και ελέγχου, οι ιδεολογίες και οι αφηγήσεις του Ερντογάν γίνονται κυρίαρχες, οδηγώντας σε άγνοια και απομάκρυνση από την πραγματικότητα μεγάλο μέρος του τουρκικού λαού.
Ποιες συγκεκριμένες αφηγήσεις και ενέργειες του Ερντογάν θεωρούνται προβληματικές; Οι προβληματικές αφηγήσεις και ενέργειες του Ερντογάν περιλαμβάνουν: την άρνηση της γενοκτονίας των Αρμενίων, την δαιμονοποίηση των Σύριων Κούρδων, την εκμετάλλευση της κατάστασης στην Κύπρο για οικονομικούς λόγους, και την στήριξη της Χαμάς, η οποία υπονομεύει την ασφάλεια του Ισραήλ και την Παλαιστινιακή Αρχή. Οι αφηγήσεις του Ερντογάν καλλιεργούν αντι-αμερικανικά αισθήματα και συγκαλύπτουν τις σχέσεις της τουρκικής μυστικής υπηρεσίας με το Ισλαμικό Κράτος.
Τι προτείνεται για να αντιμετωπιστεί η προπαγάνδα του Ερντογάν και η έλλειψη ενημέρωσης στην Τουρκία; Προτείνεται η αύξηση των εκπομπών των Voice of America (VOA) και Radio Free Europe/Radio Liberty (RFE/RL) προς την Τουρκία μέσω ραδιοφώνου και τηλεόρασης σε τουλάχιστον δέκα ώρες την ημέρα. Οι εκπομπές πρέπει να περιλαμβάνουν συνεντεύξεις με Τούρκους αντιφρονούντες, Σύριους Κούρδους ηγέτες και άλλους, καθώς και ερευνητικές δημοσιογραφικές αναφορές για θέματα όπως η διαφθορά και οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Γιατί οι εκπομπές των VOA και RFE/RL θεωρούνται ανεπαρκείς για την Τουρκία; Παρότι οι ΗΠΑ δαπανούν σημαντικά ποσά στις VOA και RFE/RL, η κάλυψη της Τουρκίας είναι ελάχιστη. Οι VOA εκπέμπουν μόνο τρεις ώρες την εβδομάδα στα τουρκικά και οι RFE/RL δεν εκπέμπουν καθόλου. Θεωρείται στρατηγικό λάθος να επενδύονται πόροι σε άλλες περιοχές και να παραμελείται η Τουρκία, μια χώρα με σχεδόν 90 εκατομμύρια πληθυσμό.
Ποια είναι η σχέση της Τουρκίας με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ; Παρότι η Τουρκία είναι επισήμως σύμμαχος του ΝΑΤΟ, θεωρείται όλο και περισσότερο πρόβλημα για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ. Η Τουρκία δεν είναι αξιόπιστος σύμμαχος και έχει επιδοθεί σε εκβιασμούς εις βάρος του ΝΑΤΟ. Επίσης, δεν θεωρείται πλέον δημοκρατία, κατατασσόμενη μεταξύ των χειρότερων χωρών στον τομέα της ελευθερίας. Οι σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ είναι αρνητικές, με τους Τούρκους να έχουν αρνητικότερη άποψη για τις ΗΠΑ από τους Ρώσους.
Ποιος είναι ο κίνδυνος αν δεν αντιμετωπιστεί η κατάσταση στην Τουρκία; Εάν δεν υπάρξει αποτελεσματική αντιμετώπιση της προπαγάνδας του Ερντογάν και της έλλειψης ενημέρωσης στην Τουρκία, υπάρχει κίνδυνος η χώρα να βυθιστεί περαιτέρω στην υποστήριξη της τρομοκρατίας, την υποκίνηση γενοκτονίας και, τελικά, σε ένοπλες συγκρούσεις. Η διείσδυση στο πληροφοριακό περιβάλλον της Τουρκίας είναι απαραίτητη για την περιφερειακή ασφάλεια.
Πώς επηρεάζει η τουρκική προπαγάνδα την αμερικανική στρατηγική στην περιοχή;
Η τουρκική προπαγάνδα επηρεάζει την αμερικανική στρατηγική στην περιοχή, κυρίως μέσω της παραπληροφόρησης και της δημιουργίας ενός εχθρικού περιβάλλοντος για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ακολουθούν συγκεκριμένοι τρόποι με τους οποίους η τουρκική προπαγάνδα επηρεάζει την αμερικανική στρατηγική:
- Δημιουργία ενός “αεροστεγούς” περιβάλλοντος: Η έλλειψη πολιτικής και ελευθερίας του τύπου στην Τουρκία έχει μετατρέψει τη χώρα σε ένα «petri dish» για την προπαγάνδα. Αυτό επιτρέπει στον Ερντογάν να διαδίδει τις δικές του αφηγήσεις χωρίς να ανησυχεί για την αντίθετη άποψη, τη συζήτηση ή την αμφισβήτηση.
- Διαστρέβλωση της πραγματικότητας: Ο Ερντογάν διαστρεβλώνει γεγονότα, όπως η άρνηση της γενοκτονίας των Αρμενίων και ο χαρακτηρισμός των Σύριων Κούρδων ως τρομοκράτες, για να δικαιολογήσει τις επιθετικές του ενέργειες. Αυτό περιπλέκει τις αμερικανικές προσπάθειες να συνεργαστούν με τους Κούρδους και άλλους παράγοντες στην περιοχή.
- Εκμετάλλευση της άγνοιας: Πολλοί Τούρκοι παραμένουν σε άγνοια σχετικά με τις ενέργειες της κυβέρνησής τους, κάτι που δημιουργεί ένα περιβάλλον όπου η προπαγάνδα του Ερντογάν μπορεί να ευδοκιμήσει. Αυτή η άγνοια είναι ένα εμπόδιο για τις ΗΠΑ στην προσπάθεια να επικοινωνήσουν αποτελεσματικά με τον τουρκικό λαό.
- Ανάπτυξη αντι-αμερικανικών συναισθημάτων: Ο Ερντογάν χρησιμοποιεί την αμερικανική συνεργασία με τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF) για να υποκινήσει τον αντι-αμερικανισμό, ενώ οι περισσότεροι Τούρκοι αγνοούν τις εκτεταμένες σχέσεις μεταξύ των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών και του Ισλαμικού Κράτους. Αυτό δημιουργεί μια αντιπαθητική στάση προς τις ΗΠΑ στην Τουρκία.
- Υπονόμευση της συμμαχίας στο ΝΑΤΟ: Παρότι η Τουρκία είναι σύμμαχος στο ΝΑΤΟ, η συμπεριφορά του Ερντογάν (π.χ. εκβιασμός της συμμαχίας) την καθιστά αναξιόπιστη και προβληματική για την αμερικανική εθνική ασφάλεια.
Συνολικά, η τουρκική προπαγάνδα δημιουργεί μια στρεβλή εικόνα της πραγματικότητας, καθιστώντας δύσκολη την αποτελεσματική εφαρμογή της αμερικανικής στρατηγικής στην περιοχή. Αυτό συμβαίνει επειδή η προπαγάνδα εμποδίζει την κατανόηση της αμερικανικής πολιτικής και των ενεργειών, δημιουργώντας παράλληλα ένα εχθρικό περιβάλλον. Οι ΗΠΑ πρέπει να ενισχύσουν το «πληροφοριακό» κομμάτι της στρατηγικής τους για να αντιμετωπίσουν την προπαγάνδα του Ερντογάν, ιδίως με την αύξηση των εκπομπών των Voice of America και Radio Free Europe/Radio Liberty στην Τουρκία.
Ποιες στρατηγικές αστοχίες καταδεικνύει ο συγγραφέας στην αμερικανική πολιτική έναντι της Τουρκίας;
Ο συγγραφέας επισημαίνει δύο βασικές στρατηγικές αστοχίες στην αμερικανική πολιτική έναντι της Τουρκίας.
- Η πρώτη αστοχία είναι η τάση να ιεραρχούνται τα στοιχεία της στρατηγικής: Οι Αμερικανοί πολιτικοί συχνά προσπαθούν να εφαρμόσουν τη διπλωματία πρώτα, ακολουθούμενη από οικονομικές κυρώσεις, και μόνο ως «έσχατη λύση» να καταφεύγουν σε στρατιωτικές επιλογές. Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι στην πραγματικότητα, το σύνολο είναι μεγαλύτερο από το άθροισμα των μερών. Για παράδειγμα, για να επιτρέψουν στη διπλωματία να λειτουργήσει με το Ιράν, οι στρατιωτικές ενέργειες δεν θα πρέπει να περιορίζονται μόνο σε βομβαρδισμούς, αλλά θα πρέπει να περιλαμβάνουν και την απομάκρυνση αεροπλανοφόρων από τον Περσικό Κόλπο.
- Η δεύτερη αστοχία είναι η τάση να αγνοείται το “πληροφοριακό” στοιχείο της στρατηγικής: Ο συγγραφέας τονίζει ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν δώσει την απαραίτητη σημασία στο πληροφοριακό κομμάτι της στρατηγικής τους έναντι της Τουρκίας. Παραδείγματος χάριν, το Voice of America-Kurdish συνεχίζει να λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο και την ίδια εστίαση όπως όταν ο Σαντάμ Χουσεΐν κυβερνούσε το Ιράκ, ενώ η μεγαλύτερη καταπίεση συμβαίνει πλέον στην Τουρκία.
- Η έλλειψη πολιτικής και ελευθερίας του τύπου στην Τουρκία δημιουργεί ένα ιδανικό περιβάλλον για την προπαγάνδα. Ο Ερντογάν, με αυτόν τον τρόπο, μπορεί να διαδίδει τις δικές του αφηγήσεις χωρίς να ανησυχεί για την αντίθετη άποψη, τη συζήτηση ή την αμφισβήτηση.
- Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν καταφέρει να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά την «δηλητηριώδη, τρομοκρατική και ρατσιστική» ιδεολογία και τις αφηγήσεις του Ερντογάν.
- Το Voice of America εκπέμπει στα τουρκικά μόνο τρεις ώρες την εβδομάδα, με μια επιπλέον 30λεπτη τηλεοπτική περίληψη ειδήσεων καθημερινά, και μεγάλο μέρος αυτών των εκπομπών δεν αφορούν την Τουρκία. Επιπλέον, το RFE/RL δεν εκπέμπει στα τουρκικά, παρά το γεγονός ότι εκπέμπει στο Τουρκμενιστάν και το Αζερμπαϊτζάν.
- Αυτό το θεωρεί ο συγγραφέας «στρατηγικό αυτογκόλ», καθώς οι ΗΠΑ επενδύουν σε υπηρεσίες σε άλλες γλώσσες αλλά αγνοούν μια χώρα με σχεδόν 90 εκατομμύρια ανθρώπους, όπως η Τουρκία. Επισημαίνεται ότι η Τουρκία σήμερα είναι από τις πιο αντι-αμερικανικές χώρες στον κόσμο.
Ο συγγραφέας προτείνει ότι οι ΗΠΑ πρέπει να ενισχύσουν την “πληροφοριακή” πτυχή της στρατηγικής τους, αυξάνοντας τις εκπομπές του Voice of America και του RFE/RL στην Τουρκία σε τουλάχιστον δέκα ώρες καθημερινά. Επιπλέον, οι εκπομπές θα πρέπει να περιλαμβάνουν συνεντεύξεις με Τούρκους αντιφρονούντες, Σύριους Κούρδους ηγέτες, καθώς και έρευνες για την διαφθορά, τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς στην Τουρκία.
