Οι Κούρδοι δεν θα τα καταφέρουν ποτέ χωρίς μεγάλους ηγέτες

Το άρθρο “Οι Κούρδοι δεν θα πετύχουν ποτέ χωρίς μεγάλους ηγέτες” του Michael Rubin στο 19fortyfive.com αναλύει την ιστορία της Κουρδικής ανεξαρτησίας, επικεντρώνοντας στις εσωτερικές διαιρέσεις και την έλλειψη αποτελεσματικής ηγεσίας ως βασικά εμπόδια. Ο Rubin κριτικάρει την οικογενειοκρατική διακυβέρνηση στην Κουρδική περιοχή του Ιράκ, τονίζοντας την ανταγωνιστικότητα μεταξύ οικογενειών και την έλλειψη εθνικής ενότητας. Αντίθετα, παρουσιάζει τον Abdullah Öcalan ως δυναμικό ηγέτη, παρά την προηγούμενη βία, υποστηρίζοντας ότι η εξέλιξή του προς πιο φιλελεύθερες θέσεις μπορεί να αποτελέσει λύση για το Κουρδικό ζήτημα. Τέλος, υπογραμμίζει την ανάγκη για ισχυρή ηγεσία που να ξεπερνάει τα φυλετικά συμφέροντα, προκειμένου οι Κούρδοι να πετύχουν τους στόχους τους.

 
Γιατί οι Κούρδοι δεν έχουν πετύχει τους στόχους τους για ανεξαρτησία και αναγνώριση;

Σύμφωνα με το άρθρο, η αποτυχία των Κούρδων να επιτύχουν τους στόχους τους δεν οφείλεται μόνο στις ξένες δυνάμεις και τις ιστορικές προδοσίες, αλλά και στην έλλειψη ηγετών που μπορούν να παραμερίσουν τα φυλετικά συμφέροντα και να αναλάβουν δράση. Η φυλετική νοοτροπία και οι εσωτερικές διαμάχες μεταξύ των κουρδικών οικογενειών και κομμάτων έχουν εμποδίσει την πρόοδό τους.

Ποιος ήταν ο ρόλος του Mullah Mustafa Barzani στην κουρδική ιστορία και τι κληρονομιά άφησε;

Ο Mullah Mustafa Barzani θεωρείται από πολλούς ως μεγάλος ηγέτης της εποχής του. Ωστόσο, το άρθρο υποστηρίζει ότι η εστίασή του στην εξάλειψη των αντιπάλων του και η προτεραιότητα που έδωσε στη φυλή έναντι του εθνικισμού και της ιδεολογίας, δημιούργησαν διαιρέσεις που ταλαιπωρούν τους Κούρδους μέχρι σήμερα. Η κληρονομιά του χαρακτηρίζεται από συγκρούσεις μεταξύ οικογενειών, όπως οι Barzanis και οι Talabanis, οι οποίες έχουν καταστρέψει την κουρδική υπόθεση.

Πώς επηρέασαν οι εσωτερικές συγκρούσεις και οι οικογενειακές διαμάχες την κουρδική πολιτική στο Ιρακινό Κουρδιστάν;

Οι εσωτερικές συγκρούσεις και οι οικογενειακές διαμάχες, ιδίως μεταξύ των Barzanis και των Talabanis, έχουν δημιουργήσει βαθιές διαιρέσεις και έχουν παρεμποδίσει την ενότητα των Κούρδων στο Ιρακινό Κουρδιστάν. Οι ηγέτες, συχνά παρακινούμενοι από οικογενειακά συμφέροντα και προσωπικές φιλοδοξίες, έχουν υπονομεύσει την κουρδική υπόθεση. Οι διάδοχοι των αρχικών ηγετών έχουν θεωρηθεί ολοένα και πιο απομακρυσμένοι και αδιάφοροι, επιδεινώνοντας την κατάσταση.

Ποια είναι η γνώμη των Αμερικανών αξιωματούχων για τους Κούρδους ηγέτες του Ιράκ;

Πολλοί Αμερικανοί αξιωματούχοι θεωρούν τους Κούρδους ηγέτες του Ιράκ ως απελπιστικά διεφθαρμένους και εγωκεντρικούς, χαρακτηρίζοντάς τους ουσιαστικά “κακομαθημένα παιδιά”. Οι σχέσεις με Αμερικανούς αξιωματούχους έχουν περιοριστεί σε επιφανειακές φωτογραφήσεις και συμβολικές χειρονομίες, χωρίς ουσιαστικό διάλογο, ενώ οι ίδιοι οι Κούρδοι δυσανασχετούν με την υποστήριξη των ΗΠΑ σε αυτή την ακατάλληλη ηγεσία.

Ποια είναι η κατάσταση της κουρδικής ηγεσίας στο Ιράν και τι εμπόδια αντιμετωπίζουν οι Κούρδοι εκεί;

Οι Κούρδοι του Ιράν έχουν αντισταθεί σθεναρά στο Ισλαμικό καθεστώς, αλλά δεν έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν μεγάλους ηγέτες. Οι παραδοσιακές αντιπολιτευτικές ομάδες, όπως το Δημοκρατικό Κόμμα του Κουρδιστάν-Ιράν και η Komala, προσπαθούν να διατηρήσουν την εξουσία, αλλά θεωρούνται αλαζονικές και αδρανείς. Οι νέοι Κούρδοι αισθάνονται απογοητευμένοι από την παγιωμένη πολιτική τάξη.

Ποιος είναι ο ρόλος του στρατηγού Mazloum Abdi στη Συριακή σύγκρουση και πώς διαφέρει η ηγεσία του από εκείνη των Κούρδων του Ιράκ;

Ο Mazloum Abdi θεωρείται ως ο άνθρωπος που οδήγησε στη νίκη κατά του Ισλαμικού Κράτους. Ενώ οι δυνάμεις των Barzani έδειξαν δειλία κατά την εμφάνιση του Ισλαμικού Κράτους, οι Κούρδοι της Συρίας υπό τον Mazloum αντέδρασαν και πολέμησαν. Επιπλέον, η ηγεσία του Mazloum είναι σαφώς διαφορετική από εκείνη των Κούρδων του Ιράκ, καθώς έχει επιδείξει την ικανότητα να διαχωρίζει στρατιωτικές και πολιτικές λειτουργίες, δείχνοντας ευελιξία στη διακυβέρνηση.

Ποια είναι η σημασία του Abdullah Öcalan για τους Κούρδους στην Τουρκία και πώς έχει εξελιχθεί η ιδεολογία του;

Παρά την φυλάκισή του, ο Abdullah Öcalan παραμένει αναμφισβήτητος ηγέτης για τους Κούρδους στην Τουρκία. Ακόμη και ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν αναζητά την έγκρισή του σε ειρηνευτικές πρωτοβουλίες. Η ιδεολογία του Öcalan έχει εξελιχθεί από ένα μαρξιστικό κίνημα σε ένα πιο ρεαλιστικό μοντέλο που συνδυάζει τον καπιταλισμό με ευρωπαϊκά προοδευτικά στοιχεία, υποστηρίζοντας τον φεμινισμό, την οικολογία και την δημοκρατική αντιπροσώπευση.

Υπάρχει ελπίδα για μια αλλαγή στην κουρδική ηγεσία και ποιες προκλήσεις θα πρέπει να αντιμετωπιστούν;

Το άρθρο υπονοεί ότι μπορεί να υπάρχει ελπίδα για την ανάδειξη ενός μεγάλου ηγέτη που θα βοηθήσει τους Κούρδους να ξεπεράσουν την αυτοεπιβαλλόμενη φυλακή της μέτριας ηγεσίας. Ο Öcalan θα μπορούσε να είναι μια τέτοια φιγούρα, αλλά η πραγματική του δοκιμασία θα είναι οι ενέργειές του όταν θα αφεθεί ελεύθερος. Οι κύριες προκλήσεις που πρέπει να ξεπεραστούν είναι οι εσωτερικές διαιρέσεις, η φυλετική νοοτροπία και η ανάγκη για μια ηγεσία που βασίζεται σε ιδέες, αξίες και ικανότητες και όχι σε οικογενειακούς δεσμούς και προσωπικές φιλοδοξίες.

 
Οι Κούρδοι αντιμετωπίζουν πολλά εμπόδια στην αυτοδιάθεσή τους, τα οποία, σύμφωνα με τις πηγές, έχουν τις ρίζες τους τόσο σε εξωτερικούς παράγοντες όσο και σε εσωτερικές δυναμικές.

• Έλλειψη ηγεσίας: Ένα από τα σημαντικότερα εμπόδια είναι η έλλειψη ηγετών που μπορούν να παραμερίσουν τα φυλετικά συμφέροντα και να αναδείξουν την εθνική ενότητα. Η ιστορία έχει δείξει ότι οι Κούρδοι ηγέτες έχουν συχνά θέσει τις οικογενειακές και φυλετικές τους φιλοδοξίες πάνω από το κοινό εθνικό συμφέρον.
• Εσωτερικές διαιρέσεις: Οι εσωτερικές διαιρέσεις, ιδιαίτερα μεταξύ των οικογενειών Μπαρζανί και Ταλαμπανί, έχουν αποδειχθεί καταστροφικές για την υπόθεση των Κούρδων. Αυτές οι διαιρέσεις έχουν οδηγήσει σε συγκρούσεις και αμοιβαίες υπονομεύσεις, εμποδίζοντας τη δημιουργία ενός ενωμένου και ισχυρού μετώπου.
• Ξένη προδοσία: Οι Κούρδοι έχουν υποστεί ιστορικά προδοσίες από ξένες δυνάμεις, οι οποίες έχουν συχνά εγκαταλείψει την υποστήριξη τους σε κρίσιμες στιγμές.
• Προτεραιότητα της φυλής: Η προτεραιότητα των φυλετικών συμφερόντων έναντι του εθνικισμού ή της ιδεολογίας έχει αποδυναμώσει την κουρδική υπόθεση. Οι ηγέτες, όπως ο Μουλά Μουσταφά Μπαρζανί, έχουν εξαλείψει πιθανούς αντιπάλους, ακόμη και μέσω δολοφονιών, με αποτέλεσμα να εδραιωθεί μια κουλτούρα φόβου και διχασμού.
• Κληρονομιά του Μουλά Μουσταφά Μπαρζανί: Η κληρονομιά των λαθών του Μουλά Μουσταφά Μπαρζανί συνεχίζει να διχάζει τους Κούρδους. Η διαμάχη μεταξύ των Μπαρζανί και Ταλαμπανί ξεκίνησε μετά την αποχώρηση της αμερικανικής υποστήριξης στους Κούρδους του Ιράκ το 1975 και τη διάσπαση του Κουρδικού Δημοκρατικού Κόμματος (KDP), με αποτέλεσμα τη δημιουργία της Πατριωτικής Ένωσης του Κουρδιστάν (PUK).
• Αποτυχία μετάβασης: Οι Κούρδοι ηγέτες, όπως ο Μασούντ Μπαρζανί και ο Τζαλάλ Ταλαμπανί, απέτυχαν να κάνουν ομαλή μετάβαση από τον ανταρτοπόλεμο στη διακυβέρνηση. Οι ικανότητες που τους έκαναν καλούς μαχητές δεν τους έκαναν απαραίτητα καλούς διαχειριστές.
• Διαφθορά και Νεποτισμός: Η διαφθορά και ο νεποτισμός έχουν διαβρώσει την εμπιστοσύνη των Κούρδων στους ηγέτες τους. Οι οικογένειες που ηγούνται των μεγάλων κομμάτων έχουν μετατρέψει τα κόμματα σε οικογενειακές επιχειρήσεις, δημιουργώντας αποξένωση και δυσαρέσκεια.
• Απογοήτευση της Νέας Γενιάς: Οι νεότερες γενιές Κούρδων είναι απογοητευμένες με την ακαμψία του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος και την έλλειψη προόδου.

Πιθανές Λύσεις και Ελπίδες:

• Αναδυόμενοι ηγέτες: Παρά τις προκλήσεις, υπάρχουν κάποιες ελπίδες για το μέλλον. Ο στρατηγός Μαζλούμ Αμπντί έχει αναδειχθεί ως ηγέτης που κατάφερε να ηγηθεί των Κούρδων της Συρίας στην καταπολέμηση του Ισλαμικού Κράτους.
• Ηγετική εξέλιξη του Οτσαλάν: Ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν, ο φυλακισμένος ηγέτης του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK), έχει μεταμορφωθεί από έναν ριζοσπάστη μαρξιστή σε έναν ηγέτη που υποστηρίζει την αυτονομία και τη δημοκρατία, προτείνοντας μια δημιουργική λύση για συνομοσπονδία.
• Ανάγκη για Νέα Ηγεσία: Η ανάγκη για νέους, ικανούς και ενωτικούς ηγέτες είναι επιτακτική για τους Κούρδους. Ένας ηγέτης που θα μπορούσε να παραμερίσει τις φυλετικές διαφορές και να προωθήσει το εθνικό συμφέρον θα μπορούσε να βοηθήσει τους Κούρδους να ξεπεράσουν τα εμπόδια στην αυτοδιάθεσή τους.

Εν κατακλείδι, οι Κούρδοι αντιμετωπίζουν σημαντικές εσωτερικές και εξωτερικές προκλήσεις στην προσπάθειά τους για αυτοδιάθεση. Η υπέρβαση αυτών των εμποδίων απαιτεί μια νέα γενιά ηγετών που μπορούν να ξεπεράσουν τις φυλετικές διαφορές, να προωθήσουν την ενότητα και να επιδιώξουν το εθνικό συμφέρον.

Info photo: Mazloum Abdi