Οξυγόνο

Ήταν αναμενόμενο. Μια τριήμερη πολιτική συζήτηση άνευ αντικειμένου, με πρόχειρα ευχολόγια και πρόθυμες  επιθυμίες, ανατριχιαστικές ευκολίες και ράθυμες διαπιστώσεις, ανακλαστικές καταγγελίες και αδιέξοδα.

Ήταν αναμενόμενο. Η ανάπτυξη και το εθνικό σχέδιο βιάστηκε στις μυλόπετρες μιας ακατάσχετης πολιτικολογίας, μιας αδιάντροπης ανάγνωσης εξ αποκαλύψεως ευαγγελίων μονόδρομου και φωτισμένων σωτήρων χωρίς πρόγραμμα. Δήθεν εκφραστές της πολλαπλώς βιασμένης ανύπαρκτης βούλησης.

Ήταν αναμενόμενο. Ένα πολιτικό σύστημα αναπαράγει τον εαυτό του, βάση ενός κυκλοθυμικού πολιτικού λόγου, συναισθηματικής διάρροιας και θεατρικής κακής παράστασης άνευ θεατών.

Μεταξύ υπονομευτών και αποστατών ήταν αναμενόμενο.

Και Εσύ; Εσύ, να αναζητάς λίγο οξυγόνο. Να περπατήσεις. Όσο ακόμη αντέχεις. Με νύχια και με δόντια. Δημιουργός από πεποίθηση. Μαχητής από άποψη. Αξιοπρεπής από στάση ζωής.

Εσύ, ξέρεις την λύση.

Η δημιουργική σου παρουσία μπορεί να ακυρώσει τα σχέδια της άλωσης του κόπου σου.

Η  υποδειγματική  νοοτροπία του αγωνιστή δημιουργού μπορεί να περισώσει τους κόπους μιας ζωής.

Εσύ, που γνωρίζεις πολύ καλά, ότι και μόνο με μια ψίχα μπορείς να δημιουργήσεις αξία.

Παναγιώτης Τσακιρίδης