Ο Έλον Μασκ και το στοίχημα του τρίτου κόμματος: Μια ανάλυση της στρατηγικής του
Ο Έλον Μασκ, μετά από μια σύντομη αποχή από την εθνική πολιτική σκηνή, επανέρχεται με την πρόθεση να δημιουργήσει ένα νέο «Κόμμα της Αμερικής» («America Party»), με στόχο να αμφισβητήσει έναν περιορισμένο αριθμό ομοσπονδιακών θέσεων και να αποκτήσει επιρροή στο Κογκρέσο. Το εγχείρημα αυτό θεωρείται τολμηρό και η επιτυχία του δεν είναι καθόλου βέβαιη, δεδομένου του ιστορικού του Μασκ με βραχύβιες πολιτικές συνεργασίες.
Μαθαίνοντας από τους επιτυχημένους διαταράκτες
Το σχέδιο του Μασκ μπορεί να λειτουργήσει μόνο εάν αντλήσει διδάγματα από τους πιο επιτυχημένους πολιτικούς «διαταράκτες», όπως ο Ντόναλντ Τραμπ στη δεξιά και ο Μπέρνι Σάντερς στην αριστερά. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να εντοπίσει ζητήματα όπου και τα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα παραμελούν τις πραγματικές προτιμήσεις των ψηφοφόρων. Αντί να αναζητήσει μια μέση οδό στο αριστερό-δεξιό φάσμα, θα πρέπει να εστιάσει σε ζητήματα που υπερβαίνουν το καθιερωμένο δίπολο Δημοκρατικών-Ρεπουμπλικανών.
Ο Τραμπ, για παράδειγμα, έχτισε την πολιτική του άνοδο σε τρεις τομείς πολιτικής όπου μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος ένιωθε απροσδιόριστο: τη μετανάστευση, το εμπόριο και την παγκόσμια ασφάλεια, απορρίπτοντας τις συναινέσεις της εποχής Κλίντον και Μπους. Για να έχει λόγο ύπαρξης το νέο κόμμα του Μασκ, πρέπει να βρει παρόμοιους ιδεολογικούς «στόχους ευκαιρίας».
Πιθανές ιδεολογικές ευκαιρίες για το «Κόμμα της Αμερικής»
Το άρθρο προτείνει τρεις πιθανές περιοχές όπου το κόμμα του Μασκ θα μπορούσε να επικεντρωθεί:
- Υπεράσπιση του Ελεύθερου Εμπορίου: Ο Ντόναλντ Τραμπ άλλαξε ριζικά την εμπορική πολιτική των ΗΠΑ προς τον προστατευτισμό. Αυτό οδήγησε στο να μην υπάρχει πλέον ένα μεγάλο κόμμα που να υποστηρίζει σταθερά τη μείωση των εμπορικών περιορισμών και να υπερασπίζεται το ελεύθερο εμπόριο ως θετική δύναμη. Ακόμη και οι Ρεπουμπλικάνοι που στο παρελθόν ήταν υπέρ του ελεύθερου εμπορίου, τώρα υποστηρίζουν επιθετικές πολιτικές δασμών. Οι Δημοκρατικοί, ενώ απορρίπτουν τον προστατευτισμό του Τραμπ, είναι απρόθυμοι να υποστηρίξουν δυναμικά το ελεύθερο εμπόριο. Παρόλα αυτά, έρευνες της Gallup από το 2015 δείχνουν ότι τουλάχιστον το 60% των ανεξάρτητων ψηφοφόρων βλέπουν το εξωτερικό εμπόριο ως ευκαιρία, με το ποσοστό αυτό να φτάνει το 81% την άνοιξη του τρέχοντος έτους και να είναι ακόμη υψηλότερο μεταξύ των Δημοκρατικών. Αυτό αποτελεί μια σημαντική ευκαιρία για έναν πολιτικό διαταράκτη που είναι πρόθυμος να αψηφήσει τα περιφερειακά μπλοκ ψηφοφορίας και τα ειδικά συμφέροντα.
- Ριζική Δημοσιονομική Επανεξισορρόπηση: Πολλοί Αμερικανοί ανησυχούν για τις υπερβολικές κυβερνητικές δαπάνες και το χρέος. Ωστόσο, κανένα από τα δύο μεγάλα κόμματα δεν είναι αξιόπιστο σε αυτό το θέμα. Η κυβέρνηση Μπάιντεν αύξησε το μέγεθος της κυβέρνησης και οι Ρεπουμπλικάνοι έχουν δώσει προτεραιότητα στις φορολογικές περικοπές έναντι της δημοσιονομικής ευθύνης για ένα τέταρτο του αιώνα. Παραμένει ασαφές πόσοι Αμερικανοί θα ψήφιζαν ένα κόμμα που υποστηρίζει τη δημοσιονομική λιτότητα, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει αύξηση φόρων για τους συντηρητικούς και παραίτηση από την αναβίωση της εποχής του New Deal για τους αριστερούς ψηφοφόρους. Ο Μασκ, με το προκλητικό του στυλ, δεν είναι το ιδανικό πρόσωπο για να δοκιμάσει αυτή την πρόταση, αλλά άλλοι εξωκομματικοί υποψήφιοι, υποστηριζόμενοι οικονομικά από τον Μασκ, θα μπορούσαν να έχουν απήχηση σε αυτό το ζήτημα.
- Εξασφάλιση της Αμερικανικής Τεχνολογικής και Επιστημονικής Υπεροχής: Και τα δύο κόμματα δηλώνουν ότι επιθυμούν οι Ηνωμένες Πολιτείες να υπερτερήσουν της Κίνας και να κυριαρχήσουν στον 21ο αιώνα. Ωστόσο, όσον αφορά την επιστημονική έρευνα και τον τεχνολογικό ανταγωνισμό, Ρεπουμπλικάνοι και Δημοκρατικοί τείνουν να υποτάσσουν αυτόν τον στόχο σε φραξιονιστικές και πολιτιστικές πολιτικές. Η διοίκηση Τραμπ επιτέθηκε στα ελίτ πανεπιστήμια και περιόρισε ξένους φοιτητές και ακαδημαϊκούς, υπονομεύοντας βασικά στρατηγικά πλεονεκτήματα των ΗΠΑ. Ο Μασκ ο ίδιος έχει επικρίνει τον φορολογικό νόμο του Τραμπ για «σοβαρή ζημιά στις βιομηχανίες του μέλλοντος», αναφερόμενος στην προσπάθεια περιορισμού αναπτυσσόμενων τομέων της καθαρής ενέργειας όπου οι ΗΠΑ υστερούν ήδη έναντι της Κίνας. Οι Δημοκρατικοί, από την άλλη, έχουν χρησιμοποιήσει τις επενδύσεις στην τεχνολογία ως μέσο για άλλες κοινωνικές αλλαγές, αντί ως αυτοσκοπό. Παράδειγμα αποτελεί η εφαρμογή του CHIPS Act από την κυβέρνηση Μπάιντεν, όπου ένας νόμος που αποσκοπούσε στην αναβάθμιση της κατασκευής ημιαγωγών στις ΗΠΑ έγινε όργανο προώθησης προοδευτικών πολιτικών εργασιακής ισότητας. Παρά το ιστορικό του, ο Μασκ θα μπορούσε να προσελκύσει αυτό το είδος πολιτικής: μια πολιτική που υποστηρίζει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να κερδίσουν το μέλλον συγκεντρώνοντας όλη την πνευματική και βιομηχανική τους δύναμη, χρησιμοποιώντας κάθε διαθέσιμο μοχλό πολιτικής – συμπεριλαμβανομένου του φορολογικού κώδικα, των εμπορικών συμφωνιών, της μεταναστευτικής πολιτικής, της ενεργειακής ρύθμισης και άλλων. Η πολιτική έρευνας υψηλής τεχνολογίας δεν είναι συνήθης θεματολογία δημόσιων ομιλιών, αλλά οι Αμερικανοί ηγέτες έχουν ιστορικό έμπνευσης ψηφοφόρων με επιστημονικούς στόχους, διαχωρισμένους από άλλες πολιτιστικές και ομάδες συμφερόντων.
Προκλήσεις και προοπτικές
Παρά τις προτεινόμενες στρατηγικές, παραμένει ασαφές εάν το «Κόμμα της Αμερικής» θα υπάρξει σε οργανωμένη μορφή ή εάν ο Μασκ είναι ικανός να εκτελέσει μια πειθαρχημένη πολιτική στρατηγική. Ωστόσο, σε μια εποχή αναταραχής στην πολιτική των ΗΠΑ, αυτά τα ιδεολογικά κενά και οι «τυφλές κηλίδες» αποτελούν ευκαιρίες για οποιονδήποτε πολιτικό επιχειρηματία, ειδικά για κάποιον που μπορεί να δαπανήσει ελεύθερα δισεκατομμύρια δολάρια σε ένα εκλογικό πείραμα.
Πηγή: politico.com
mywaypress.gr –Περιεχόμενο αξίας με την υποστήριξη υβριδικής νοημοσύνης.
Για αναγνώστες με μεγάλο εύρος προσοχής.
