Ο εθνικός στόχος διεκδίκησης απαιτεί και εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης κύριε πρωθυπουργέ
Εφόσον είναι εθνικός ο στόχος γιατί ασκεί πολιτική και κομματική διαπραγμάτευση και όχι εθνική διαπραγμάτευση συστήνοντας μια ομάδα Εθνικής Ελλάδος ; Και γιατί δεν υπηρετεί ο ίδιος αυτόν τον εθνικό στόχο με μια καθαρή στρατηγική;
Ο εθνικός στόχος απαιτεί επεξεργασμένο τεχνοκρατικό Εθνικό Σχέδιο ανάταξης και ανάπτυξης και όχι μικροπολιτική με τις συνιστώσες σας, απαιτεί μεθοδική δουλειά στην πραγματική οικονομία και όχι αυταπάτες
Είναι «εθνικός στόχος» και όχι απλά ο πολιτικός στόχος της κυβέρνησης η διεκδίκηση μιας οριστικής διεξόδου από την κρίση, βιώσιμης και κοινωνικά δίκαιης, μετά από επτά χρόνια ύφεσης και σκληρής προσαρμογής, αναφέρει ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, με ανάρτηση του στο facebook…
Ταυτόχρονα δεν παραλείπει να εκτοξεύσει την συνήθη λάσπη χαρακτηρίζοντας ως «ανοησία» την αστήρικτη, κατά αυτόν, « επιλογή από την αντιπολίτευση της χαιρεκακίας και της ταύτισης με τους πιο ακραίους από τους δανειστές», χωρίς να αναφέρει καμία σχετική επίσημη δήλωση της αντιπολίτευσης επ’ αυτού.
Θαύμα ανάπτυξης σε λίγους μήνες!
«Τα αναθεωρημένα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής για την ελληνική οικονομία δείχνουν, για το πρώτο τρίμηνο του 2017, ανάπτυξη 0.4% αντί για την ύφεση 0.5%, που είχε ανακοινωθεί πριν από έναν μήνα. Τότε η αντιπολίτευση είχε επιλέξει, για μια ακόμη φορά, να επενδύσει στην καταστροφολογία. Ανακοινώσεις, πρωτοσέλιδα, ειρωνικά tweets, φραστικές επιθέσεις, έστησαν το σκηνικό ενός μικρού πανηγυριού για τη διαφαινόμενη, τότε, αδυναμία ανάκαμψης της οικονομίας.»
Σήμερα η εικόνα είναι καθαρά θετική!
«Πανηγύρι και χαρά για την αδυναμία της χώρας…Σήμερα που η εικόνα είναι καθαρά θετική, σιωπή…Ούτε πανηγύρι ούτε χαρά» συνεχίζει.
Α, μην ξεχάσω τα ΜΜΕ
«Μόνο μεμψιμοιρία, χαιρεκακία και εμφανής στοίχιση ορισμένων Κυριακάτικων πρωτοσέλιδων τίτλων με τις πιο ακραίες φωνές των δανειστών, σε σχέση με το χρέος», συνεχίζει στην ανάρτηση του ο πρωθυπουργός.
Η βαθιά χαράδρα της εσπευσμένης εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας;
Παραλείποντας μια στοιχειώδη αυτοκριτική για την στρεβλή επιλογή αντιπολίτευσης στην εκβιαστική επιλογή επίσπευσης εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας το 2015, επιδίδεται σε ένα αυτοθαυμασμό εμφανιζόμενος ως τιτάνας…
Και συνεχίζει: «Δε μας ξαφνιάζουν όλα αυτά. Ούτε είναι η πρώτη φορά, τα δυο αυτά χρόνια, που όσοι έβαλαν με δικές τους επιλογές τον τόπο σε βαθιά χαράδρα, κουνάνε τώρα το δάχτυλο και επικρίνουν εκείνους που ανέλαβαν την τιτάνια προσπάθεια να ξελασπώσουν το μέλλον του τόπου. Μόνο που τώρα γίνεται φανερό σε όλους ότι η χαιρεκακία για τη χώρα, οι πανηγυρισμοί για τις αρνητικές προβλέψεις και η σιωπή για τις θετικές, η ταύτιση με τους πιο ακραίους από τους δανειστές μας, δεν αποτελεί απλά στρεβλή επιλογή αντιπολίτευσης. Αποτελεί ανοησία. Η διεκδίκηση μιας οριστικής διεξόδου από την κρίση, βιώσιμης και κοινωνικά δίκαιης, μετά από επτά χρόνια ύφεσης και σκληρής προσαρμογής, δεν αφορά απλά τον πολιτικό στόχο μιας κυβέρνησης ή την προοπτική μιας κυβερνητικής θητείας. Αφορά το μέλλον του τόπου. Δεν είναι πολιτικός στόχος. Είναι εθνικός στόχος».
Γιατί αυτός ο ένας και μοναδικός «σκληρός» διαπραγματευτής με αρνητικά αποτελέσματα εφαρμόζοντας μια χαοτική και αλλοπρόσαλλη πολιτική που έχει απτά αποτελέσματα να συστήσει εθνική ομάδα; Γιατί ο στόχος του είναι άλλος.
www.mywaypress.gr
