Πολιτική χαμηλών προσδοκιών

Ανεπίλυτα χρόνια οικονομικά προβλήματα οδηγούν σε κρίσεις. Επιταχυνόμενες και πολλαπλές. Ανεπίλυτα κοινωνικά προβλήματα οδηγούν σε υπόγειες διεργασίες. Σε πολλαπλά πεδία, μορφές. Εκπαίδευση υπό εγκατάλειψη. Δημόσια υγεία υπό εγκατάλειψη. Εθνική άμυνα και συνέργειες με αμυντικά -εξοπλιστικά προγράμματα υπό συζήτηση αλλά ποτέ σε θεμέλια ανάπτυξης. Παραγωγικό μοντέλο πάντα υπό συζήτηση αλλά ποτέ σε θεμέλια ανάπτυξης. Η στέρηση του οξυγόνου της προοπτικής και του νοήματος σε μια χώρα πτωχευμένη και κακοποιημένη επι μια δεκαετία και οι συνεχιζόμενες κρίσεις έχουν συσσωρεύσει μια νοοτροπία αιχμαλωσίας. Η καθήλωση έχει οδηγήσει στην ατροφία της κοινωνικής και ατομικής ανόδου και προοπτικής. Η ακινησία όλων έχει οδηγήσει στην παραίτηση. Δεν είναι μια μορφή εκδίκησης ή μίσους. Είναι μια βουβή διαμαρτυρία. Μια αντίσταση. Που όμως δεν οδηγεί πουθενά. Μηδενικό άθροισμα κερδών για όλους. Μια ματαίωση και μια ισοπεδωτική αντίληψη σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής και οικονομικής ζωής. Πριν μιλούσαμε για την κουλτούρα της ανημπόριας που είχε διαποτίσει την χώρα και την κοινωνία. Τώρα μιλάμε για την απέλπιδα αντίσταση της παραίτησης όλων από όλα.

Όλα ανακυκλώνονται σε ατέρμονες πολιτικές αερο-δικαιολογίες και πολιτικάντικα παιχνίδια συμψηφισμών ανικανότητας.

Η διαχρονική αδυναμία απαντήσεων και λύσεων της πολιτικής παράγει κούφια λόγια.

Κούφια λόγια, κούφιας πολιτικής. Και τεράστιες ποσότητες πολιτικού και οικονομικού εκφοβισμού.

Η πολιτική των χαμηλών προσδοκιών καταστρέφει τους πολίτες, αποδυναμώνει την ψυχή της χώρας τους νέους τολμηρούς, αιχμαλωτίζει κάθε δημιουργική ικμάδα, συντηρεί ένα καθεστώς εντροπίας, απονευρώνει τις αντιστάσεις και καθιστά ανεπαρκή τα αντισώματα.

Οι κρίσεις που προέκυψαν από τον πόλεμο στην Ουκρανία δεν μπορεί να κρύψουν τις υπάρχουσες κρίσεις-αντιθέτως τις επιδεινώνουν, καθιστώντας επείγουσα την ανάγκη ύπαρξης ολικού εθνικού σχεδίου.

Π. Τσακιρίδης
mywaypress.gr