Πώς η κλιματική αλλαγή θα επηρεάσει τις συγκρούσεις και τις στρατιωτικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ
Η Κεντρική Διοίκηση των ΗΠΑ—γνωστή και ως CENTCOM—επιβλέπει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις σε μερικά από τα πιο καυτά μέρη του πλανήτη. Η περιοχή της εκτείνεται από την Αίγυπτο, μέσω του Ιράκ, του Ιράν και της Σαουδικής Αραβίας, και στο Αφγανιστάν, το Πακιστάν και την Κεντρική Ασία.
Πώς μπορεί η κλιματική αλλαγή να αλλάξει το περιβάλλον ασφαλείας όπου δραστηριοποιείται η CENTCOM; Αυτό είναι το ερώτημα στο επίκεντρο ενός πρόσφατου ερευνητικού έργου RAND. Οι ειδικοί μας χρησιμοποίησαν μηχανική εκμάθηση για να προβλέψουν τις πιθανές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής τις επόμενες δεκαετίες — και τι μπορεί να σημαίνουν αυτές οι επιπτώσεις για τη βία ή την αναταραχή στην περιοχή CENTCOM.
Συνολικά, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το κλιματικό στρες θα γίνει πιο έντονο και συχνότερο σε όλη τη Μέση Ανατολή και την Κεντρική Ασία. Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι η CENTCOM θα κληθεί λιγότερο να πολεμήσει και περισσότερο να πετάξει ανθρωπιστικά εφόδια ή να εκκενώσει ανθρώπους από ζώνες καταστροφής.
Ωστόσο, η CENTCOM θα πρέπει να προετοιμαστεί να συνεισφέρει περισσότερο στις επιχειρήσεις σταθερότητας στην περιοχή, εργαζόμενη για να αποτρέψει πιθανές κλιματικές επιπτώσεις – όπως διαφωνίες για το νερό ή τα σπάνια ορυκτά – από το να οδηγηθούν σε ανοιχτή σύγκρουση.
Ενώ τα ευρήματα καθιστούν σαφές ότι η κλιματική αλλαγή θα επηρεάσει τις συγκρούσεις, μια από τις συγγραφείς, η Karen Sudkamp, σημείωσε ότι θα μπορούσε επίσης να δημιουργήσει ευκαιρίες για συνεργασία. Το θέμα θα μπορούσε να γίνει μια «αρένα χαμηλών διακυβεύσεων για τις χώρες της περιοχής να συναντηθούν και να μιλήσουν μεταξύ τους», είπε. «Ίσως αυτό μπορεί να μειώσει την πιθανότητα για κάποια είδη σύγκρουσης επίσης».
Αποσπάσματα
Τι γίνεται αν το μελλοντικό κλίμα δεν είναι μόνο πολύ διαφορετικό, αλλά αλληλεπιδρά και με άλλους παράγοντες σύγκρουσης με πιο δυναμικούς τρόπους, αυξάνοντας τον κίνδυνο;
Αποφάσισαν να δοκιμάσουν ένα πείραμα. Αντί να μοντελοποιήσουν τις κλιματικές επιπτώσεις γενικά, μοντελοποίησαν μια ξηρασία που μείωσε την οικονομική ανάπτυξη κατά 1,5 ποσοστιαίες μονάδες συνολικά, με τις γεωργικές περιοχές να πλήττονται περισσότερο. Ο κίνδυνος συγκρούσεων αυξανόταν κάθε δεκαετία μεταξύ 2030 και 2070. Οι μεγαλύτερες αυξήσεις σημειώθηκαν σε χώρες με τον υψηλότερο κίνδυνο σύγκρουσης εξαρχής: το Ιράκ, την Υεμένη και το Πακιστάν. Τα αποτελέσματα, έγραψαν, δείχνουν ότι η κλιματική αλλαγή – κάτω από εύλογα σενάρια όπως μια μεγάλη ξηρασία – θα μπορούσε να επιδεινώσει σημαντικά τη σύγκρουση με τρόπο που τα περισσότερα υπάρχοντα μοντέλα δεν αποτυπώνουν.
«Αυτή είναι η αναλογία που μου αρέσει να χρησιμοποιώ», είπε ο Jeffrey Martini , αναπληρωτής διευθυντής του Προγράμματος Στρατηγικής, Δόγματος και Πόρων του RAND Arroyo Center. «Ας υποθέσουμε ότι ζείτε στη Γαλλία του Ναπολέοντα, στις αρχές του 19ου αιώνα, και λέτε, «Γεια, αναρωτιέμαι τι θα επηρεάσει το μελλοντικό περιβάλλον ασφάλειας στην Ευρώπη». Θα κοιτούσατε πίσω σε αυτό που είχε οδηγήσει σε προηγούμενες συγκρούσεις και ο εθνικισμός δεν θα ήταν καν στο ραντάρ σας.
«Αλλά ο εθνικισμός καθόρισε το περιβάλλον ασφάλειας στην Ευρώπη για τους επόμενους δύο αιώνες. Δεν ξέρω αν η κλιματική αλλαγή θα είναι ο επόμενος εθνικισμός, αλλά είναι πιθανό. Και πρέπει να παλέψουμε με αυτό, γιατί αν φτάσουμε σε ένα σημείο διακοπής και αρχίσουμε να βλέπουμε όλο και περισσότερες συνέπειες από αυτό, θα κοιτάξουμε πίσω και θα ρωτήσουμε, «Γιατί δεν το σκεφτήκαμε καλά;»».
Οι ερευνητές επισήμαναν μια σύγκρουση που σιγοβράζει που έχει τη δυνατότητα να γίνει ο πρώτος πραγματικός πόλεμος νερού του 21ου αιώνα.
Τα αποθέματ της Αιγύπτου ανέκαθεν ανέβαιναν και έπεφταν στις παλίρροιες του Νείλου. Αλλά ο κύριος παραπόταμος του ποταμού ξεκινά από την Αιθιοπία. Και από το 2011, η Αιθιοπία κατασκευάζει ένα υδροηλεκτρικό φράγμα σε αυτόν τον παραπόταμο – ένα φράγμα που η Αίγυπτος έχει περιγράψει ως απειλή για την ίδια της την ύπαρξη. Και οι δύο πλευρές έχουν απειλήσει με στρατιωτική δράση.
Αν κάποτε φτάσει σε αυτό, η κλιματική αλλαγή θα είναι ένας από τους πολλούς λόγους — ένας πολλαπλασιαστής απειλών. Η κακή διαχείριση του νερού και η αύξηση του πληθυσμού καταπονούν επίσης τον αιγυπτιακό Νείλο. Αλλά η κλιματική αλλαγή προσθέτει ένα στοιχείο αβεβαιότητας και θα μπορούσε να κάνει τους Αιγύπτιους ηγέτες να αποφασίσουν ότι πρέπει να δράσουν νωρίτερα παρά αργότερα. «Ας μην φτάσουμε στο σημείο να αγγίξετε μια σταγόνα από το νερό της Αιγύπτου», προειδοποίησε ο πρόεδρος της Αιγύπτου την Αιθιοπία, «γιατί όλες οι επιλογές είναι ανοιχτές».
…
Για την CENTCOM, οι συνέπειες της έρευνας και της ανάλυσης της RAND είναι σαφείς. Το κλιματικό στρες θα γίνει πιο έντονο και συχνότερο σε όλη την περιοχή λειτουργίας του. Μπορεί να καλείται λιγότερο να πολεμήσει πολέμους και περισσότερο να πετάξει ανθρωπιστικά εφόδια ή να εκκενώσει ανθρώπους από ζώνες καταστροφής. Θα πρέπει επίσης να σχεδιάσει να συνεισφέρει περισσότερο στις επιχειρήσεις σταθερότητας στην περιοχή, εργαζόμενη για να αποτρέψει πιθανές κλιματικές κρίσεις όπως αυτή στην Αίγυπτο να οδηγήσουν σε ανοιχτή σύγκρουση.
Δεν μπορεί να το κάνει μόνο του. Το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ και η Υπηρεσία Διεθνούς Ανάπτυξης των ΗΠΑ (USAID) αναλαμβάνουν γενικά την ηγεσία σε αποστολές ανθρωπιστικής βοήθειας. Τα Ηνωμένα Έθνη και το ΝΑΤΟ επιβλέπουν τις προσπάθειες διατήρησης της ειρήνης και σταθεροποίησης. Η CENTCOM θα διαδραματίσει βασικό υποστηρικτικό ρόλο και θα πρέπει να ενημερώσει τα επιχειρησιακά της σχέδια ώστε να αντικατοπτρίζουν αυτόν τον ρόλο σε ένα μεταβαλλόμενο κλίμα. Μπορεί να εξετάσει το ενδεχόμενο δημιουργίας ενός κέντρου που θα εστιάζει με πλήρη απασχόληση σε θέματα ασφάλειας που σχετίζονται με το κλίμα.
Θα πρέπει επίσης να αναζητήσει τρόπους για να αξιοποιήσει την τεχνογνωσία της —και την τεχνογνωσία των εταίρων της στην περιοχή— για να βοηθήσει τις χώρες να αντιμετωπίσουν το μεταβαλλόμενο κλίμα. Το Ισραήλ, για παράδειγμα, είναι παγκόσμιος ηγέτης στην τεχνολογία αφαλάτωσης. Αυτό θα μπορούσε να είναι σωτήριο σε άλλες χώρες εάν τα επιφανειακά ύδατά τους μειωθούν. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν επίσης ένα πρόγραμμα που στέλνει μονάδες της Εθνοφρουράς με ειδική τεχνογνωσία—όπως η αντιμετώπιση καταστροφών και η ανάκαμψη—να συνεργαστούν με χώρες-εταίρους που έχουν ανάγκη. Το Πακιστάν θα πρέπει να είναι κορυφαίος υποψήφιος για αυτό το πρόγραμμα.
Συνέχεια εδώ
Πηγή: rand.org
