Τι σημαίνει “ριζοσπαστική εφικτότητα ” και πώς βοηθάει στην προσωπική βελτίωση;

Το άρθρο ( Σύνδεσμος δώρου στο δοκίμιο του WSJ ) επιχειρηματολογεί κατά της παραδοσιακής προσέγγισης των αποφάσεων του νέου έτους για ριζικές αλλαγές ζωής, υποστηρίζοντας ότι η εστίαση σε μικρά, εφικτά βήματα ( “ριζοσπαστική εφικτότητα ” ) είναι πιο αποτελεσματική. Αντί να στοχεύουμε να γίνουμε εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι, προτείνεται η υιοθέτηση νέων συνηθειών με πιο χαλαρό τρόπο, επικεντρώνοντας σε λίγους στόχους ταυτόχρονα και αποδεχόμενοι την αβεβαιότητα του μέλλοντος. Η πραγματική αλλαγή, σύμφωνα με το κείμενο, έρχεται από την άμεση δράση και όχι από μακροπρόθεσμες, ασαφείς σχέσεις. Η αποδοχή του εαυτού μας όπως είναι, αποτελεί το κλειδί για την πρόοδο.

 
Τι είναι αυτό που κάνει τις παραδοσιακές Πρωτοχρονιάτικες αποφάσεις, όπως το “Νέα Χρονιά, Νέος Εαυτός”, να αποτυγχάνουν;

Οι παραδοσιακές πρωτοχρονιάτικες αποφάσεις συχνά αποτυγχάνουν επειδή εστιάζουν σε ριζικές, σαρωτικές αλλαγές και σε μια προσπάθεια να “γίνουμε αγνώριστοι”. Αυτές οι προσπάθειες, αντ’ αυτού, μπορεί να είναι αποθαρρυντικές και να δημιουργήσουν μια αίσθηση ότι ο έλεγχος βρίσκεται κάπου στο μέλλον και όχι στο παρόν. Επιπλέον, η προσπάθεια να αλλάξουμε τον εαυτό μας πλήρως αγνοεί την πραγματικότητα ότι το “παλιό” μας εγώ είναι αυτό που πρέπει να κάνει την αλλαγή. Η έμφαση σε μακροπρόθεσμους στόχους και προετοιμασία αντί για άμεση δράση μπορεί να καθυστερήσει την πραγματική πρόοδο.

 
Γιατί είναι σημαντικό να αποδεχόμαστε τον εαυτό μας όπως είναι, αντί να προσπαθούμε να τον αλλάξουμε ριζικά; Η αποδοχή του εαυτού μας είναι σημαντική γιατί η προσπάθεια να γίνουμε κάποιος άλλος είναι μια μάταιη προσπάθεια, σαν τον Βαρόνο Μινχάουζεν που προσπαθεί να βγει από το βάλτο τραβώντας τον εαυτό του από τα μαλλιά. Η ελευθερία έρχεται με την αποδοχή του ποιοι είμαστε και με το να ξεκινάμε από εκεί. Αντί να προσπαθούμε να εξαλείψουμε τις αδυναμίες μας, πρέπει να τις αποδεχτούμε και να δουλέψουμε μαζί τους.

 
Τι σημαίνει “ριζοσπαστική εφικτότητα “ (“radical doability”) και πώς βοηθάει στην προσωπική βελτίωση;

Η  “ριζοσπαστική εφικτότητα ” σημαίνει να εστιάζουμε σε μικρούς, εφικτούς στόχους, και να τους επιδιώκουμε “καθημερινώς”, αλλά όχι με αυστηρή συνέπεια που μπορεί να μας αποθαρρύνει. Σημαίνει να απολαμβάνουμε την επίτευξη μικρών στόχων και να μην αποθαρρυνόμαστε από τυχόν αποτυχίες. Η  “ριζοσπαστική εφικτότητα ” επίσης προτείνει να εστιάζουμε σε έναν περιορισμένο αριθμό στόχων κάθε φορά και να επιλέγουμε δραστηριότητες που πραγματικά μας ευχαριστούν.

 
Ποια είναι η διαφορά μεταξύ της επιδίωξης της ασφάλειας και του ελέγχου και της πραγματικής αλλαγής;

Η επιδίωξη της ασφάλειας και του ελέγχου μας οδηγεί να φανταζόμαστε τον εαυτό μας να είναι πλήρως έτοιμος και να έχει τον έλεγχο των καταστάσεων στο μέλλον. Αντίθετα, η πραγματική αλλαγή απαιτεί την παραίτηση από τον έλεγχο και την έναρξη δράσης εδώ και τώρα, χωρίς την βεβαιότητα για το αποτέλεσμα. Η ζωή είναι περισσότερο σαν να οδηγούμε ένα καγιάκ σε ένα απρόβλεπτο ποτάμι, όπου πρέπει να πλοηγούμαστε στιγμή προς στιγμή.

 
Γιατί η ιδέα ενός “νέου εαυτού” μπορεί να είναι επιβλαβής για την προσωπική ανάπτυξη;

Η ιδέα ενός “νέου εαυτού” μπορεί να είναι επιβλαβής γιατί μας κάνει να αναβάλλουμε την πραγματική ζωή στο παρόν, θεωρώντας την ως μια απλή πρόβα για κάτι πιο σημαντικό στο μέλλον. Μας κρατάει παγιδευμένους σε μια συνεχή αναζήτηση για μια ιδανική έκδοση του εαυτού μας, χωρίς να απολαμβάνουμε τη διαδικασία της αλλαγής.

 
Πώς μπορούμε να ξεπεράσουμε την τάση να αναβάλλουμε τις αλλαγές μας;

Για να ξεπεράσουμε την τάση να αναβάλλουμε, πρέπει να εστιάσουμε στο “τώρα” και να ξεκινήσουμε άμεσα δράσεις, όσο μικρές και ατελείς κι αν είναι. Η μαγεία βρίσκεται στο να κάνουμε κάτι, οποιοδήποτε, αντί να σχεδιάζουμε και να προετοιμαζόμαστε για μια ιδανική στιγμή. Πρέπει να αποδεχτούμε την αβεβαιότητα και να ξεκινήσουμε χωρίς να έχουμε πλήρη εμπιστοσύνη στον εαυτό μας ή στην διαδικασία.

 
Τι είδους στόχους είναι πιο αποτελεσματικοί για την προσωπική βελτίωση;

Οι πιο αποτελεσματικοί στόχοι είναι αυτοί που είναι μικροί, εφικτοί και μας ευχαριστούν. Αντί να προσπαθούμε να αλλάξουμε τα πάντα ταυτόχρονα, πρέπει να επιλέγουμε λίγους στόχους και να τους προσεγγίζουμε με “ριζοσπαστική εφικτότητα “, επιτρέποντας μικρές παραλείψεις χωρίς να αποθαρρυνόμαστε.

 
Ποιο είναι το βασικό μήνυμα που προκύπτει από τις ιδέες αυτές σχετικά με το πώς να βελτιώσουμε τη ζωή μας;

Το βασικό μήνυμα είναι να σταματήσουμε να προσπαθούμε να γίνουμε κάποιος άλλος και να ξεκινήσουμε να κάνουμε λίγα πράγματα διαφορετικά, εδώ και τώρα. Η πραγματική αλλαγή έρχεται με την δράση, όσο ατελής και αν είναι, και όχι με την αναμονή για ένα ιδανικό μέλλον ή μια ιδανική έκδοση του εαυτού μας. Η ζωή πρέπει να βιώνεται στο παρόν, με όλες τις ατέλειές της.

 
Πώς η έννοια της «ριζοσπαστικής εφικτότητας» αντιμετωπίζει την ατελή φύση της ανθρώπινης ζωής;

Η έννοια της “ριζοσπαστικής εφικτότητας” αντιμετωπίζει την ατελή φύση της ανθρώπινης ζωής με την προώθηση της αποδοχής του ποιοι είμαστε και της έναρξης από εκεί, αντί της προσπάθειας να γίνουμε κάποιος διαφορετικός. Αντί να προσπαθούμε να γίνουμε “αγνώριστοι”, η “ριζοσπαστική εφικτότητα” μας ενθαρρύνει να δεσμευτούμε σε νέες συνήθειες “κάθε μέρα”, χωρίς να είμαστε απόλυτα προσκολλημένοι στην άκαμπτη συνέπεια. Αυτό σημαίνει ότι αν χάσουμε κάποιες συνεδρίες, δεν θα μας αποθαρρύνει εντελώς. Επιπλέον, υποστηρίζει την ευχαρίστηση ενός εύκολα επιτεύξιμου στόχου. Για παράδειγμα, αντί να στοχεύουμε να ξυπνάμε στις 5 π.μ., θα μπορούσαμε να στοχεύσουμε στις 7 π.μ. και να χαιρόμαστε κάθε μέρα που πετυχαίνουμε ή υπερβαίνουμε αυτόν τον στόχο.

Επίσης, η “ριζοσπαστική εφικτότητα” περιλαμβάνει την εστίαση σε έναν περιορισμένο αριθμό στόχων κάθε φορά. Αν το 2025 είναι η χρονιά για να γυμναστούμε, δεν είναι απαραίτητα η κατάλληλη στιγμή για να αρχίσουμε να τακτοποιούμε το σπίτι μας ή να μάθουμε μια νέα γλώσσα. Επιπλέον, μας ενθαρρύνει να τολμήσουμε να ρωτήσουμε τι θα μας άρεσε πραγματικά να κάνουμε διαφορετικά στη ζωή μας, όχι απλώς πώς νομίζουμε ότι πρέπει να αλλάξουμε.

Τέλος, η “ριζοσπαστική εφικτότητα” απαιτεί να κατανοήσουμε ότι η πραγματική ασφάλεια και ο έλεγχος – η αίσθηση ότι έχουμε τα πάντα υπό έλεγχο – δεν ήταν ποτέ εφικτά. Πάντα θα υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα να κάνουμε, επειδή η εισροή των εκκρεμοτήτων είναι ουσιαστικά άπειρη. Δεν θα νιώσουμε ποτέ απόλυτη αυτοπεποίθηση για την υγεία μας ή για οτιδήποτε άλλο, επειδή το μέλλον είναι πάντα αβέβαιο. Αυτό είναι καλό, καθώς αν αναζητούμε μια τέλεια μελλοντική εκδοχή του εαυτού μας, μετατρέπουμε το παρόν σε μια απλή πρόβα για κάτι πιο σημαντικό στο μέλλον. Μόλις κατανοήσουμε ότι αυτό το όραμα του μέλλοντος είναι μια αυταπάτη, μπορούμε να σταματήσουμε να αναβάλλουμε την πραγματική σημασία της ζωής και να βουτήξουμε σε αυτήν τώρα.