Το Δόγμα Τραμπ

Άρθρο στο sapiential.substack.com εξετάζει την “Δόγμα Τραμπ” στην εξωτερική πολιτική, υποστηρίζοντας ότι, αντίθετα με την πεποίθηση ότι είναι καινοτόμα, η προσέγγιση του Τραμπ αποτελεί επιστροφή σε παλαιότερες μεθόδους διπλωματίας, βασισμένες σε σκληρές διαπραγματεύσεις που δίνουν προτεραιότητα στα συμφέροντα των ΗΠΑ. Η συγγραφέας αναλύει τις τακτικές του Τραμπ, τονίζοντας την απουσία ενός ευρύτερου γεωπολιτικού οράματος και συγκρίνοντάς τες με παραδοσιακές διπλωματικές πρακτικές. Τέλος, θεωρείται ότι η προσέγγιση του Τραμπ είναι πιο προβλέψιμη από ό,τι πιστεύουν πολλοί.

 
Τι είναι το “Δόγμα Τραμπ” και γιατί δεν έχει οριστεί επίσημα νωρίτερα; Το “Δόγμα Τραμπ” αναφέρεται στη χαρακτηριστική προσέγγιση του Ντόναλντ Τραμπ στην εξωτερική πολιτική, η οποία διακρίνεται από μια έμφαση στις επιχειρηματικές διαπραγματεύσεις και την εξασφάλιση των καλύτερων δυνατών συμφωνιών για τις ΗΠΑ. Δεν έχει οριστεί επίσημα νωρίτερα επειδή το κατεστημένο της εξωτερικής πολιτικής δυσκολεύεται να κατανοήσει και να αποδεχτεί αυτή τη διαφορετική προσέγγιση. Η προσέγγιση αυτή θεωρείται ριζοσπαστικά διαφορετική σε σχέση με τις τελευταίες δεκαετίες.

Ποια είναι τα βασικά χαρακτηριστικά της εξωτερικής πολιτικής του Τραμπ; Η εξωτερική πολιτική του Τραμπ βασίζεται σε μια λογική επιχειρηματικών διαπραγματεύσεων, όπου στόχος είναι η εξασφάλιση του καλύτερου δυνατού οφέλους για τη χώρα του. Αποφεύγει τις συγκρούσεις και τους πολέμους, καθώς θεωρεί ότι καταστρέφουν πόρους και δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντά του. Δεν έχει ένα μεγαλόπνοο σχέδιο για το πώς πρέπει να λειτουργεί ο κόσμος και η προσέγγισή του είναι στενά συνδεδεμένη με την προσωπική του οπτική.

Πώς διαφέρει η προσέγγιση του Τραμπ από την παραδοσιακή διπλωματία; Η παραδοσιακή διπλωματία, ιδιαίτερα μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, έχει επικεντρωθεί σε διεθνείς συμφωνίες και κανόνες που επιβάλλουν περιορισμούς στις δράσεις των κρατών με στόχο τη συνολική σταθερότητα. Ο Τραμπ απορρίπτει αυτό το μοντέλο, θεωρώντας ότι περιορίζει την ελευθερία δράσης των ΗΠΑ. Προτιμά την “παλαιάς σχολής” διπλωματία, όπου κάθε χώρα προσπαθεί να εξασφαλίσει τις καλύτερες δυνατές συμφωνίες για τον εαυτό της.

Ποια είναι η επιχειρησιακή τακτική του Τραμπ στις διαπραγματεύσεις; Η επιχειρησιακή τακτική του Τραμπ συνίσταται σε δύο φάσεις. Αρχικά, εκφωνεί μια δημόσια ομιλία με έντονη ρητορική και ασαφή περιεχόμενο, που όμως περιέχει μια συγκαλυμμένη προσπάθεια να προωθήσει μια απαράδεκτη για την άλλη πλευρά λύση. Στη συνέχεια, ακολουθούν ιδιωτικές διαπραγματεύσεις που καταλήγουν σε μια ανακοίνωση για τη λύση. Αυτή η τακτική θυμίζει κλασική επιχειρηματική διαπραγμάτευση, όπου ξεκινούν με υπερβολικές απαιτήσεις και διαπραγματεύονται προς μια αποδεκτή θέση.

Γιατί ο Τραμπ αντιπαθεί τις διεθνείς συμφωνίες; Ο Τραμπ αντιπαθεί τις διεθνείς συμφωνίες επειδή βασίζονται σε ένα σύστημα κανόνων όπου οι χώρες αναγκαστικά κάποτε κερδίζουν και κάποτε χάνουν. Αυτό περιορίζει την ατομική ελευθερία δράσης των κρατών, κάτι που είναι αντίθετο με την προσέγγισή του. Επιπλέον, απορρίπτει την ιδέα ότι ο περιορισμός των ατομικών δράσεων ωφελεί μακροπρόθεσμα το παγκόσμιο σύστημα.

Είναι η προσέγγιση του Τραμπ κάτι νέο ή έχει ιστορικό προηγούμενο; Η προσέγγιση του Τραμπ δεν είναι κάτι καινούριο. Στην πραγματικότητα, είναι παλαιότερη από τις προσεγγίσεις των πιο πρόσφατων προκατόχων του. Η τακτική του να ξεκινά από υπερβολικές απαιτήσεις και να διαπραγματεύεται προς μια αποδεκτή θέση ήταν η πιο κοινή τακτική στις διεθνείς σχέσεις από τα μέσα του 18ου αιώνα μέχρι σχεδόν την έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Πώς επηρεάζει η προσέγγιση του Τραμπ τις διεθνείς οργανώσεις; Οι διεθνείς οργανώσεις αντιμετωπίζουν με δυσπιστία την προσέγγιση του Τραμπ, καθώς αυτή συγκρούεται με τη λογική των διεθνών κανόνων και συμφωνιών. Ωστόσο, αναγκάζονται να αλληλεπιδρούν μαζί του. Παρά την αντίθεσή τους, οι οργανώσεις αναγνωρίζουν την αναγκαιότητα της διαπραγμάτευσης με τον Τραμπ.

Υπάρχουν ενδείξεις ότι το “Δόγμα Τραμπ” έχει επηρεάσει και άλλες χώρες; Υπάρχουν ενδείξεις ότι η προσέγγιση του Τραμπ στην εξωτερική πολιτική έχει αρχίσει να επηρεάζει και άλλες χώρες, με μια στροφή πίσω σε παλαιότερες μορφές διπλωματίας που δίνουν προτεραιότητα στα εθνικά συμφέροντα. Ωστόσο, δεν είναι ξεκάθαρο αν αυτό οφείλεται αποκλειστικά στην επιρροή του Τραμπ ή αν είναι μέρος μιας ευρύτερης τάσης.