Το κράτος που μισεί τις επιχειρήσεις

Στην 144η θέση, επί 148 χωρών, κατατάσσεται η Ελλάδα, σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό του World Economic Forum, με κριτήριο τη γραφειοκρατία και το κρατικό βάρος προς τις επιχειρήσεις.

Προφανώς η έρευνα δεν αποκαλύπτει κάτι καινούριο.

Αυτό, το ζει από πρώτο χέρι καθημερινά, η έλληνας ήρωας επιχειρηματίας.

Το μεγάλο ερώτημα είναι γιατί αυτή την  μακροχρόνια περίοδο κρίσης, που θα έπρεπε να αφυπνίσει τους καθ’ ύλην αρμοδίους(;)για την ανάπτυξη του επιχειρείν, τα αντανακλαστικά είναι στον ίδιο ρυθμό  των πολυτελών ασκήσεων επί χάρτου, της ράθυμης άσκησης πολιτικών και της πλήρους αδράνειας που ισοδυναμεί με προδοσία.

Προδοσία έναντι αυτών που με κόπο, αίμα , ιδρώτα έφτιαξαν με τα χέρια τους κάτι. Οτιδήποτε. Μικρό ή μεγάλο. Εντός ή εκτός συνόρων.

Με ποιο δικαίωμα η συνεχής κρατική παρενόχληση ακυρώνει την διάθεση και το μεράκι αυτών των επιχειρηματιών;

Ποια μετρήσιμα αποτελέσματα έχουν να επιδείξουν στο αντικείμενο εργασίας τους οι αρμόδιοι, από ποιόν ελέγχονται, που δίνουν αναφορά για την καθυστέρηση στο έργο τους, (το όποιο έργο…), ποιος αγωνίζεται νυχθημερόν νόμο το  νόμο να βελτιώσει, να ενσωματώσει, να αναδημιουργήσει κάτι φιλικό προς την επιχειρηματική τάξη, ποιος χρεώνεται αυτήν την καθυστέρηση; Η απάντηση στην έρευνα:  144η θέση επί 148 χωρών…Πρωτογενής ανικανότητα.

Παναγιώτης Τσακιρίδης