«Το Φάρμακο είναι εδώ, για να σταθεί η ελληνική οικονομία στα πόδια της»
Του κ. Πασχάλη Αποστολίδη
«Η επόμενη περίοδος είναι εξαιρετικά κρίσιμη για την σταθεροποίηση της χώρας, ύστερα από μια αρκετά μεγάλη περίοδο ακραίας αβεβαιότητας.
Υπάρχει ένα δεδομένο πλαίσιο που απορρέει από τη συμφωνία. Είναι προφανές αυτό.
Γι αυτό σημασία έχει να τοποθετηθούμε για όσα δεν είναι ακόμη «προφανή», δεν οριοθετούνται από τη συμφωνία και είναι στο χέρι της χώρας να επιλέξει κατεύθυνση και τρόπο.
Ο ΣΦΕΕ αντιλαμβάνεται ως χρέος του Κλάδου να είναι δυναμικά παρών σε όλες αυτές τις διεργασίες.
Όχι μόνο σε ότι αφορά στη δική μας δραστηριότητα και λειτουργία. Αλλά και σε ότι αφορά στη μεγάλη ατζέντα των συνολικών αλλαγών που απαιτούνται.
Στη μεγάλη συζήτηση για το πώς η Ελλάδα θα δει καθαρά «σε τι μπορεί γρήγορα να επενδύσει» για να πάρει μπροστά η μηχανή της οικονομίας.
Εκτιμούμε ότι τώρα, μετά από το επώδυνο βίωμα των αδιεξόδων που ανέδειξε η κρίση, είναι η στιγμή που μπορεί να ληφθούν υπόψη σοβαρά οι προτάσεις των παραγωγικών δυνάμεων.
Και να γίνει τελικά πράξη, από τις συμφωνίες στα επιμέρους ζητήματα, η απαρχή του νέου παραγωγικού μοντέλου.
Ούτως ή άλλως είναι σαφές ότι ο χρόνος πιέζει τόσο το κράτος, όσο και τον ιδιωτικό τομέα.
Και μόνο ο συντονισμός στις ταχύτητες και η ισορροπία στους στόχους τους μπορεί να οδηγήσει σε επενδύσεις που είναι το νούμερο ένα ζητούμενο τώρα.
Υπάρχουν παρά πολλά να γίνουν.
Ωστόσο, σε πρώτη φάση,
- η αποσαφήνιση των προτεραιοτήτων της Πολιτείας ανά τομέα και
- βασικές ξεκάθαρες ενδείξεις ότι δημιουργούνται φορολογικά κίνητρα για την επιχειρηματικότητα,
είναι ζωτικής σημασίας.
Ο κανόνας ότι «στην οικονομία το 50% είναι ψυχολογία» έχει ιδιαίτερη αξία τώρα.
Και είναι όντως το 50% η σταθερότητα και η δικαιοσύνη στους «κανόνες του παιγνιδιού», που θέτει το κράτος, για όσους αναλαμβάνουν το ρίσκο του επιχειρείν.
Με την απαλλαγή της χώρας από διαρθρωτικές και θεσμικές αδυναμίες, οι οποίες όχι μόνο αποθαρρύνουν πλήρως την ανάπτυξη επιχειρηματικών κλάδων, αλλά μπλοκάρουν σοβαρά και τους ήδη δυναμικούς κλάδους της οικονομίας.
Εκείνους που άντεξαν την ύφεση και μπορούν γρήγορα να αποδώσουν πολλά.
Οι κλάδοι στους οποίους η Ελλάδα «μπορεί να γίνει πραγματικά καλή», ουσιαστικά ανταγωνιστική και μάλιστα σχετικά άμεσα.
Ο κλάδος του Φαρμάκου είναι ακριβώς αυτό.
Η συνέργεια του τοπικού με το διεθνή επιχειρηματικό παράγοντα διαμορφώνει έναν ισχυρό ενιαίο φαρμακευτικό κλάδο με ανεκτίμητη προστιθέμενη αξία τόσο στο πεδίο της Υγείας, όσο και στο χώρο της Ανάπτυξης.
Παρά τις τεράστιες πιέσεις αυτών των χρόνων, ο Κλάδος είναι ο δεύτερος στις εξαγωγές.
Και είναι αυτονόητο ότι απέχουμε αρκετά από την αξιοποίηση των μεγάλων δυνατοτήτων του.
Υπάρχουν εξαιρετικά μεγάλα περιθώρια αν λάβουμε υπόψη μας:
- το υψηλότατο επίπεδο του επιστημονικού δυναμικού
- την ευελιξία των μονάδων παραγωγής και το ανταγωνιστικό κόστος. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι πολλές πολυεθνικές εταιρίες ήδη παράγουν μέχρι και το 40% των φαρμάκων τους κατ’ όγκο σε εγχώριες εταιρίες
- την πλεονεκτική γεωπολιτική θέση της Ελλάδας, η οποία ευνοεί συνεργασίες και με κράτη της Αφρικής και της Ασίας.
Για να συμπληρώσουμε, μάλιστα, μια πρώτη εικόνα, επιτρέψτε μου να αναφερθώ μόνο σε τέσσερα ενδεικτικά στοιχεία:
Πρώτον, κάθε θέση εργασίας στον κλάδο υποστηρίζει και επηρεάζει περίπου 6 θέσεις εργασίας στην ελληνική οικονομία.
Δεύτερον, κάθε φορά που εγκρίνεται μια κλινική μελέτη «εισάγονται» στην Ελλάδα περίπου 250.000 €
Τρίτον, για κάθε επιπλέον επένδυση 10 εκ. € υπάρχει συνολική αύξηση του ΑΕΠ κατά 22 εκ. €, επιπλέον αύξηση κατά 5,18 εκ. στα έσοδα του Κράτους και δημιουργία 436 νέων θέσεων εργασίας
Και το τέταρτο… οι φαρμακευτικές εταιρίες είναι μακράν πρώτες στην επένδυση στην έρευνα.
Εξαιρετικά κρίσιμη παράμετρος γιατί αναφέρεται ευθέως στη δυναμική του Κλάδου στην παραγωγή νέας γνώσης και καινοτομίας, στην οποία είναι σχεδόν μονόδρομος ότι πρέπει να στραφεί η χώρα μας.
Σε πανευρωπαϊκό επίπεδο ο Κλάδος επενδύει σε έρευνα το 20% του τζίρου του κάθε χρόνο.
Νομίζω πως είναι ένα καλό σημείο για να αναρωτηθούμε αν η Ελλάδα διεκδικεί όσα περισσότερα μπορεί, για να πετύχει μεγαλύτερο μερίδιο από αυτό τον επενδυτικό αναβρασμό στον κλάδο του φαρμάκου.
Η απάντηση είναι μάλλον αναμενόμενη.
Όμως πλέον αυτή την αρνητική απάντηση πρέπει να την ξανασκεφτούμε πολύ σοβαρά.
Γιατί τα πράγματα εξελίσσονται, οι ευκαιρίες δεν είναι στατικές.
Και εδώ δεν μιλάμε μόνο για ζήτημα ανάπτυξης.
Οι επιλογές είναι άμεσα συνδεδεμένες με το πιο κρίσιμο κοινωνικό αγαθό, με το δικαίωμα των πολιτών αυτής της χώρας στην Υγεία.
Κάποια ζητήματα είναι όντως πιο περίπλοκα, ίσως και πιο συγκρουσιακά.
Πολλά όμως είναι ζήτημα κοινής λογικής.
Σ’ αυτά τα ζητήματα κανείς δεν αμφισβητεί ότι οι αλλαγές είναι προς το συμφέρον όλων, καθώς προάγουν μια καλά σταθμισμένη, καλά οργανωμένη και τελικά δικαιότερη κοινωνική πολιτική.
Ενδεικτικό ζήτημα, το καθεστώς που ισχύει για τις Κλινικές Μελέτες.
Από τη μια πλευρά η Ελλάδα διαθέτει πολύ υψηλού επιπέδου επιστημονικό δυναμικό, το οποίο στην κυριολεξία «διψάει» να παράξει νέα γνώση.
Από την άλλη, οι φαρμακευτικές εταιρίες προχωράνε σε κλινικές μελέτες, αφήνοντας έτσι στα νοσηλευτικά ιδρύματα υποδομές και γνώση.
Διατηρώντας παράλληλα με την χρηματοδότηση αυτή και θέσεις εργασίας οι οποίες δεν θα μπορούσαν να καλυφθούν. Υποστηρίζοντας έτσι την Πολιτεία η οποία δεν έχει επιβάρυνση.
Η εξίσωση είναι εύκολη.
Ωστόσο για να τη λύσουμε πρέπει να την βλέπουμε ως κάτι που πρέπει να λυθεί.
Η απλοποίηση του θεσμικού και νομικού πλαισίου και η επιτάχυνση των διαδικασιών μπορεί να οδηγήσει στον τριπλασιασμό των Κλινικών Μελετών στην Ελλάδα μέχρι το 2017.
Ωφελώντας χιλιάδες ασθενείς.
Λύνοντας προβλήματα υποστελέχωσης των δημόσιων νοσοκομείων.
Ενώ παράλληλα η αξιοποίηση του επιστημονικού δυναμικού με τη δημιουργία κέντρων αριστείας, εκεί που υπάρχει η κατάλληλη υλικοτεχνική υποδομή, μπορεί να επηρεάσει αποφασιστικά και ένα ακόμη μείζον θέμα.
Την πιο σοβαρή «αιμορραγία» από την οποία κινδυνεύει η χώρα.
Το φαινόμενο “φυγής μυαλών”.
Προφανώς οι κλινικές μελέτες δεν είναι η μοναδική δυναμική που τώρα χάνεται, ενώ μπορούν να αποφέρουν πολλαπλά κέρδη στη χώρα.
Από τα δημόσια ταμεία έως την ποιότητα των υπηρεσιών στο δημόσιο σύστημα υγείας.
Ο τομέας της Υγείας είναι αυτονόητα από εκείνους στους οποίους έχουμε χρέος να βρούμε τις νέες ισορροπίες.
Με συνεννόηση και συνεργασία.
Σε αυτό ο ΣΦΕΕ επενδύει σταθερά, διατυπώνοντας με κάθε ευκαιρία την προσήλωση του Κλάδου στην προστασία της κοινωνίας από τις επιπτώσεις της ύφεσης.
Και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε.
Το Φάρμακο είναι εδώ, για να σταθεί η ελληνική οικονομία στα πόδια της και να αισθανθεί ασφαλής η κοινωνία.
Πιστεύουμε όμως ότι πλέον χρειάζεται να υπάρξει ένας οδικός χάρτης, ένα Στρατηγικό Σχέδιο για την Υγεία, ώστε οι κινήσεις όλων μας όσοι εμπλεκόμαστε να συντονίζονται και τελικά να αποδίδουν για το σύνολο.
Θέτοντας έτσι τα θεμέλια ενός βιώσιμου και σύγχρονου συστήματος Υγείας.
Με ρεαλιστικές λύσεις στα ζητήματα στα οποία όλοι συμφωνούμε ότι τελικά δίνουν και τις συντεταγμένες ενός τέτοιου συστήματος.
Και τα οποία τροφοδοτούν το ένα το άλλο, την βελτίωση ή την επιδείνωση των υπηρεσιών Υγείας.
Πρώτον, το ζήτημα της ορθολογικής χρηματοδότησης του συστήματος. Με σαφή προτεραιότητα την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, η οποία θα υποστηριχθεί καλύτερα με την σύμπραξη των δυνάμεων του δημοσίου με τον ιδιωτικό τομέα.
Δεύτερο, το ζήτημα της πρόσβασης, χωρίς διακρίσεις, των ασθενών στις κατάλληλες θεραπείες, συμπεριλαμβανομένων των καινοτόμων θεραπειών, ειδικά για τις σοβαρές παθήσεις.
Και τρίτον, το ζήτημα της ρύθμισης των χρεών του Δημοσίου προς τις φαρμακευτικές εταιρίες, που μπλοκάρει τις αναπτυξιακές και τις επενδυτικές τους δυνατότητες.
Και στον τομέα της Υγείας η χώρα μας έχει αρκετές ακόμη «θεραπείες» που δεν έχει αξιοποιήσει για να αντιμετωπίσει τις παθογένειες.
Αρκεί να αποφασίσει ότι θέλει να «θεραπευτεί» και να δει σε αυτή την προσπάθεια ως σύμμαχο την επιχειρηματικότητα στον Κλάδο του Φαρμάκου. Γιατί είναι σύμμαχός της. Και αυτό αποδείχτηκε στις δυσκολότερες συνθήκες των προηγούμενων χρόνων.
Η προοπτική λοιπόν να αξιοποιήσουμε αυτές τις «θεραπείες» θα μπορούσε να αλλάξει «κατηγορία» στην Εθνική μας Οικονομία και να διασφαλίσει τον πυρήνα της κοινωνικής πολιτικής.
Λύνοντας επιτέλους βασικά ζητήματα που δεν ταιριάζουν σε μια ευρωπαϊκή χώρα, που οι πολίτες της έχουν κάνει πολύ μεγάλες θυσίες για να έχουν το δικαίωμα στην πρόοδο.
Για να φτάνει σε αυτούς το πιο εξελιγμένο «φάρμακο» που παράγεται σε κάθε τομέα της καθημερινότητας.
Πολύ περισσότερο όταν αφορά στην ισότιμη πρόσβαση στην Υγεία.»
Το κείμενο υπό μορφή άρθρου είναι από την σημερινή ομιλία του κ. Πασχάλη Αποστολίδη, Προέδρου του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδος (ΣΦΕΕ), στο Συνέδριο Healthworld Conference του Ελληνο-Αμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου
