Υπάρχει αύριο σε αυτή τη χώρα!
του κ. Δημήτρη Πισιμίση, Διευθύνοντα Συμβούλου της BIC VIOLEX Α.Ε.
Μέσα σε αυτές τις ιστορικές στιγμές εθνικής κατήφειας, όλοι μας ψάχνουμε κάποια σημεία αναφοράς να στηριχτούμε και να ελπίσουμε – να εμπνευστούμε.
Χρειάζονται νέα πρότυπα όμως ικανά να μας εμπνεύσουν.
Αναλογίζομαι δε, εάν έχουμε αντιληφθεί, εμείς ως Managers, τον ρόλο μας αλλά και την ευθύνη μας.
Εάν έχουμε αντιληφθεί πως καλούμαστε εμείς, ως η άλλη Ελλάδα, με την δύναμη του δικού μας θετικού παραδείγματος, να προσπαθήσουμε να εμπνεύσουμε και άλλους.
Δεν έχουμε το δικαίωμα, ως άλλοι δημοσιογράφοι να αναλύουμε την πραγματικότητα της χώρας μας, να επικρίνουμε τους πολιτικούς μας και στον ζωτικό χώρο ευθύνης που έχουμε να μην ασκούμε σωστή διοίκηση.
Έχουμε ηθική ευθύνη γιατί ως διευθυντές/διαχειριστές ανθρώπων, η σχέση μας με αυτούς έχει κατευθείαν επίδραση στη ευτυχία τους και την ευημερία τους.
Ειδικά σήμερα την περίοδο της κρίσης, και με την προφανή έλλειψη κρατικής πρόνοιας επιβάλλεται να επιδεικνύουμε αυξημένη εταιρική ευαισθησία – Πρέπει η δουλειά μας να αποκτήσει ένα ανώτερο περιεχόμενο, ένα ανώτερο κοινωνικό σκοπό.
Στο υπαρξιακό μας ερώτημα, ποιο θα είναι το ίχνος του δικού μας βηματισμού σε αυτό τον κόσμο, ας προσπαθήσουμε να βάλουμε ένα στόχο στα μέτρα μας και να είμαστε υπόλογοι για το αποτέλεσμα.
Και επειδή είναι δύσκολο ν’ αλλάξουμε τον κόσμο ας προσπαθήσει ο καθένας μας ν’ αλλάξει τον δικό του τον κόσμο. Την δική του μικροκοινωνία!
- Όλοι μας έχουμε άμεση ευθύνη για μια μικρή ή μεγάλη κοινωνία ανθρώπων (στην δική μου περίπτωση όχι ευκαταφρόνητη).
- Εμείς ο Πρωθυπουργός τους εμείς και η κυβέρνηση τους.
- Ας προσπαθήσουμε να χτίσουμε μία υγιή, δημοκρατική κοινωνία ανθρώπων, στο χώρο επιρροής μας.
- Να έχουμε όραμα, αρχές, αξίες.
- Να μην ξεχνούμε ποτέ πως Ανθρώπων Άρχει!
Αυτή πρέπει να είναι η δική μας συνεισφορά στην κοινωνία.
Χρειάζεται να ξεφύγουμε από το κυνήγι της εφήμερης επιτυχίας ή της καριέρας.
Πρέπει να αντιληφθούμε πως ο δρόμος της επιτυχίας μας δεν είναι εύκολος και γρήγορος, αλλά μακρύς και επίπονος, με σκληρή δουλειά όχι μόνο προς τα έξω αλλά και προς τα «μέσα».
Έτσι κι εγώ δεν ανήκω σε αυτούς που διάλεξαν τον εύκολο δρόμο, αλλά σε αυτούς που έδωσαν μια δύσκολη προσωπική μάχη διεκδικώντας τους στόχους και τα όνειρά τους.
Ψάχνοντας βαθιά μέσα στις δαιδαλώδεις στοές της μνήμης μου, και ανακαλώντας αυτά που σημάδεψαν την πορεία της δικής μου σχεδίας αναδύονται ένας τόπος, μία οικογένεια και μια εποχή.
- ένας τόπος λατρεμένος …etin Arcadia ego … Αρκάς λοιπόν!
- Αναδύεται μία οικογένεια. Βενιαμίν μιας πολύτεκνης οικογένειας αυτοδημιούργητων επιχειρηματιών
- Που δεν ήταν μόνο οι οικογενειακές αρχές που μου ενέπνευσαν το μετέπειτα ανθρωποκεντρικό μοντέλο διοίκησης
- αλλά ήταν και ένα μεγάλο επιχειρηματικό σχολείο.
- Αναδύεται μία ολόκληρη εποχή:
- Κι εγώ ανήκω στους εκδρομείς της δεκαετίας του ’60, μπουσούλισα σε μία εποχή ανατρεπτική, μία εποχή οργασμού ιδεών και δημιουργίας.
- Αλλά και την δεκαετία του ’70, έφηβος πια, περπάτησα τον υπαρξιακό δρόμο της κοινωνικής ανησυχίας και της μεταφυσικής αγωνίας στα εύφορα σταυροδρόμια ιδεών, εκεί στα δυτικά προάστια της Αθήνας.
- Το ’80 αναχωρητής από το μεγάλο ‘ελληνικό χωριό’, ανακάλυπτα την ‘πόλη’, την Ευρώπη αλλά και τον Θατσερικό πολιτισμό της εκεί στην Αγγλία, όπου σπούδασα Χημικός Μηχανικός με μεταπτυχιακά στα Σύνθετα Υλικά.
Αυτά είναι τα αθέατα επεισόδια του προσωπικού μου βίου, που μου έδωσαν το ‘της δια βίου μάθησης μεταπτυχιακό μου’ στα άλλα Σύνθετα Υλικά των κοινωνικών και υπαρξιακών ανησυχιών μου, βρίσκοντας την υλική τους διάσταση στην επιχειρηματικότητα και την ανθρωποκεντρική διοίκηση.
Αυτές οι καταβολές μου, αυτή η αλήθεια μου!
Και αυτή είναι η αυθεντική, η ανεπιτήδευτη αλήθεια ενός ηγέτη.
Διότι ο πραγματικός Ηγέτης δεν ντύνεται ρόλους, δεν προσποιείται, απλά είναι η αλήθεια που βγαίνει από μέσα του.
Με πυξίδα λοιπόν έναν τόπο, μια οικογένεια και μια εποχή συνεχίζεται ακόμη και σήμερα η πορεία της δικής μου σχεδίας.
Σε συνδυασμό δε με το ερευνητικό και ακαδημαϊκό μου υπόβαθρο ήταν όλα αυτά που εκεί στις αρχές του 2000 με βοήθησαν να έχω μία διεισδυτική ερευνητική ματιά όχι μόνο στην Έρευνα & Ανάπτυξη και στη Τεχνολογία αλλά και σε μια άλλη Τεχνολογία, στην κοινωνική τεχνολογία του Management και της Ηγεσίας.
Μελετώντας τα διαφορετικά μοντέλα διοίκησης αλλά και τον ίδιο τον Έλληνα και την ιδιοσυγκρασία του, προσπαθούμε να χτίσουμε ένα μοντέλο Διοίκησης Ανθρωποκεντρικό, Ελληνοκεντρικό, μη αρχηγικό, συν-δημιουργικό, πλήρως αποκεντρωμένο.
- Χτίζω μία εταιρία όχι γύρω από μένα, ούτε γύρω από την καριέρα μου, αλλά χτίζω μία εταιρία γύρω από το μέλλον της – γύρω από τους ανθρώπους της. Αναπτύσσοντας τους ανθρώπους μας, χτίζουμε την συνέχεια της, χτίζουμε την επόμενη ηγεσία της. Διότι στην BIC VIOLEX έχουμε δημιουργήσει ένα πραγματικό εργαστήρι ηγεσίας. Ο κωδικός που ξεκλειδώνει το DNA της επιτυχίας αλλά και την ανταγωνιστικότητα της BICVIOLEX είναι η Καινοτομία.
- Εμείς δεν περιορίζουμε την καινοτομία στην πραγμάτωση μιας ιδέας σε προϊόν μόνο.
- Καινοτομία για εμάς είναι ο τρόπος, η μέθοδος για την πραγμάτωση μιας οποιασδήποτε ιδέας.
- Καινοτομία, είμαστε εμείς, οι άνθρωποι της εταιρίας, είναι ένας τρόπος καθημερινής σκέψης και δράσης, είναι ένας τρόπος ζωής.
Και αυτό το διαφορετικό mindset που μας καθοδηγεί στην καθημερινότητα μας δεν αφορά μόνο το τμήμα Ε&Α αλλά όλους τους ανθρώπους της εταιρίας:
Έτσι χτίζουμε μία πραγματικά καινοτόμο εταιρία. Μία εταιρία που μπορεί να παράγει και αναπαράγει συνεχώς νέα προϊόντα.
Ξέρετε η καινοτομία χρειάζεται έμπνευση αλλά για να εμπνεύσεις κάποιον χρειάζεται ένα διαφορετικό στυλ Ηγεσίας αλλά και ένα άλλο περιβάλλον εργασίας. Και αυτό ακριβώς πετύχαμε αξιοποιώντας στο έπακρο αυτό που είναι για εμένα το κυρίως ανταγωνιστικό μας πλεονέκτημα, η υπεροχή του ανθρώπινου δυναμικού μας: Το ταλέντο του Έλληνα.
Και αυτό κάναμε: Δημιουργήσαμε μια διαφορετική Κοινωνική Αρχιτεκτονική:
- Στα 170 στρέμματα της BIC VIOLEX φτιάξαμε ένα οργανωμένο, ένα δομημένο περιβάλλον εργασίας, όπου υπάρχουν κανόνες, νόμοι που ισχύουν και ισχύουν για όλους. Φτιάξαμε λοιπόν ένα σύγχρονο Δυτικού Τύπου περιβάλλον εργασίας!
- Αλλά στο δικό μας Ελληνοκεντρικό μοντέλο διοίκησης αυτό δεν είναι αρκετό, διότι, για να αξιοποιήσεις 100% το ταλέντο του Έλληνα, δεν αρκεί να του ορίσεις τους κανόνες και το πλαίσιο λειτουργίας του, μόνο.
- Χρειάζεται να τον αφήσεις ελεύθερο να δημιουργήσει, να αυτενεργήσει, να ξεδιπλώσει τα πολύπλευρα ταλέντα του, να αυτοαναπτυχθεί.
Μόνο σε ένα τέτοιο περιβάλλον ο ατομισμός που είναι η μεγάλη μας αδυναμία ως λαού, μετατρέπετε σε συγκριτικό πλεονέκτημα διότι γίνεται αρετή!
Γίνεται καινοτομία!
Τότε και μόνο τότε ο Έλληνας μεγαλουργεί!
Χτίζουμε ένα μοντέλο Ηγεσίας που λειτουργεί κινηματικά! Ο ένας προσπαθεί να εμπνέει τον άλλον.
Ο στόχος είναι να εμπνεύσουμε τους ανθρώπους μας ούτως ώστε ο καθένας να έχει ένα δικό του λόγο να έρχεται στην δουλειά κάθε μέρα και να κάνει τα πράγματα με ένα διαφορετικό τρόπο, να αμφισβητεί το κατεστημένο, να δημιουργεί, να καινοτομεί.
- Έτσι γίναμε, Ποιοτικοί , Καινοτόμοι, Ανταγωνιστικοί,
Και τώρα δεν θα αποφύγω τις κοινοτυπίες ενός βραβευμένου.
Διότι αυτή την πολύ μεγάλη τιμή, την χρωστώ σε όλους και όλα αυτά, που με έθρεψαν , με μεγάλωσαν, με ενέπνευσαν, μου έδωσαν σοφία, στάθηκαν αλλά και στέκονται δίπλα μου στον Αγώνα τον καλό της Γνώσης και της Πίστης, που με διδάξανε πως το ΑΙΕΝ ΑΡΙΣΤΕΥΕΙΝ πρέπει νάναι τρόπος ζωής:
- Στις Αρκαδικές μου ρίζες λοιπόν, στις αλάνες των δυτικών συνοικιών, στην Αγγλία (…και της Θάτσερ), που μου διδάξανε πολλά.
- Στους γνήσιους και εκλεκτούς συντρόφους της ψυχής μου, την οικογένειά μου. Αυτό το καθημερινό καταφύγιο ξεκούρασης και χαράς, τις φυτικές ίνες της ψυχικής μου ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ!!!
- Στον BrunoBich, έναν εμπνευσμένο επιχειρηματία, που μου έδωσε την απόλυτη ελευθερία να κάνω το χόμπυ μου πραγματικότητα!
- Και πάνω από όλα στους 1260 κάτοικους αυτής της πανέμορφης Ελληνικής Νησίδας καινοτομίας της BICVIOLEXπου από την πρώτη μέρα όχι μόνο αγκάλιασαν το κίνημα μας, αλλά το έκαναν και δικό τουςκαι μου δίνουν αίτια να ονειρεύομαι και να οραματίζομαι ένα λαμπρό μέλλον για τις γενιές που έρχονται, αποδεικνύοντας στην πράξη πως ‘μία άλλη Ελλάδα είναι δυνατή’.
Ως Παγκόσμιος στα ξυριστικά της BIC – πάντα με την Ελλάδα στις αποσκευές μου – ταξιδεύω συχνά σε πολλές και διαφορετικές χώρες. Κάθε φορά που ταξιδεύω από το ’10 και μετά η Ελλάδα με πληγώνει…
Η χώρα μας δίχως καμία ταυτότητα, μερικές φορές δε και με τα χαρακτηριστικά ενός υπανάπτυκτου Κράτους, περιέρχεται σήμερα στον σύγχρονο κόσμο.
Η κρίση στην οποία βυθίζεται η χώρα αλλά και η ελληνική κοινωνία είναι η πιο αδιέξοδη και επικίνδυνη από όσες έζησε το ελληνικό κράτος από τον πόλεμο και μετά.
Ο Ελληνισμός ιστορικά, στις δύσκολες καμπές του, τα κατάφερνε πάντα διότι ο εχθρός ήταν εκτός των τειχών και ως λαός ενωνόμασταν απέναντι στον κοινό εχθρό.
Σήμερα, φοβούμαι πως ο δρόμος ολοένα και στενεύει διότι τώρα ο εχθρός δεν είναι εκτός των τειχών αλλά εντός, ο ίδιος μας ο εαυτός.
Είμαι αισιόδοξος όμως! Ελλάδα δεν είναι μόνο η Ελλάδα της κρίσης.
- Υπάρχει και μια άλλη Ελλάδα, η επιχειρηματική Ελλάδα, η παραγωγική Ελλάδα, που δεν την ευτελίζει, δεν την διασύρει, δεν την διαπομπεύει διεθνώς τη χώρα μας αλλά αντιθέτως, την ταξιδεύουμε και τη διαφημίζουμε με τα προϊόντα μας σε όλο τον κόσμο!
- Μια Ελλάδα υγιής που αθόρυβα μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας αντιστέκεται,, αγωνίζεται πραγματικά, δημιουργεί, καινοτομεί, παράγει, εξάγει.
- Και είναι αυτή η άλλη Ελλάδα που, αντέχει ακόμα στην κρίση, είναι ζωντανή, είναι δυνατή, δηλώνει παρούσα και κρατάει όρθια την χώρα.
Υπάρχει αύριο σε αυτή τη χώρα! απλά το αύριο αυτό είναι διαφορετικό από αυτό που ονειρευτήκαμε τα τελευταία 30 χρόνια.
Και αυτό το αύριο θα το φέρουμε εμείς!!
- Η άλλη Ελλάδα, συνεχίζοντας το δικό μας όμορφο ταξίδιτης σύγχρονης ελληνικής επιχειρηματικότητας – αλλά και Ηγεσίας!
Βέβαια το ταξίδι δύσκολο και ο Εθνικός άνεμος όχι ούριος
Είμαι πεπεισμένος όμως πως στο τέλος η δική μας η πράξη θα κερδίσει την δική τους απραξία.
Το κείμενο υπό μορφή άρθρου είναι από την ομιλία του κ. Δημήτρη Πισιμίση, Διευθύνοντα Συμβούλου της BIC VIOLEX Α.Ε. και Senior Vice President of BIC – Worldwide Industrial & R&D Director Ξυριστικών του Ομίλου BIC, ο οποίος ανακηρύχθηκε από την ΕΕΔΕ Manager of the Year 2014
