Ο ιδιωτικός τομέας δικαιούται μια θέση πρωταγωνιστή στο τραπέζι των αποφάσεων

Η πολιτική κερδοσκοπία αποφέρει πρόσκαιρα οφέλη, και μακροπρόθεσμα ως κυβερνητική πολιτική, καταλήγει σε ολισθηρούς δρόμους και επικίνδυνα μονοπάτια.

Η μοναδικοί πόροι του ανήσυχου ιδιωτικού τομέα, μπορεί να εμπλουτίσει, να βελτιστοποιήσει και να μεγιστοποιήσει το οικονομικό περιβάλλον και τις ασκούμενες πολιτικές. Προϋπόθεση είναι ένα ανοικτό μυαλό και νοοτροπία που διαβάζει πέρα από την επιφάνεια. Ο επιχειρηματικός κόσμος πείθεται μόνο από τα αποτελέσματα. Θητεύει στον αγώνα επιβίωσης, επέκτασης και βελτίωσης. Συνεχώς. Καθημερινά. Κάθε λεπτό.

Ο πολιτικός κόσμος, εκτός λίγων εξαιρέσεων, οφείλει να περιορίσει την φλυαρία – ήρθε η ώρα να μάθει να ακούει.

Ο πολύτιμος, αναντικατάστατος, στρατηγικός πλούτος των επιχειρήσεων, δηλαδή οι πόροι, οι αντιλήψεις, οι καινοτομίες, οι βελτιώσεις, τα πλάνα, που αποτελούν αυτονόητο όρο ζωής και δοκιμασμένης συνταγής επιτυχίας, είναι και ήταν πάντα, στην διάθεση του πολιτικού συστήματος. Έχει έρθει ο καιρός πλέον, που καμία ανακοίνωση και σύσκεψη που δεν παράγει μετρήσιμο, χειροπιαστό, αποτέλεσμα ανάπτυξης και επενδύσεων, δεν πρέπει να γίνεται χωρίς την παρουσία του ιδιωτικού τομέα. Ο ανθεκτικός ιδιωτικός τομέας έχει αποδείξει με θυσίες ότι αντέχει. Δικαιούται λοιπόν μια θέση πρωταγωνιστή στο τραπέζι των αποφάσεων.

Μια τολμηρή πολιτική ηγεσία οφείλει να συναντηθεί με τους τολμηρούς ηγέτες του επιχειρείν και να σχεδιάσουν ένα μοναδικό Εθνικό Σχέδιο ανάταξης και ανάπτυξης.

Π. Τσακιρίδης