Μεταμνημονιακά μπλουζ
Τα διεθνή ΜΜΕ έχουν σιωπήσει στο θέμα της ελληνικής οικονομίας μετά τον Αύγουστο, όταν επιτέλους ολοκληρώθηκε το τρίτο πρόγραμμα διάσωσης της χώρας. Σύμφωνα με το αφήγημα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τα πάντα είναι ρόδινα. Ωστόσο, τα επιτόκια στα δεκαετή ελληνικά ομόλογα παραμένουν πεισματικά πάνω από το 4% (τα αντίστοιχα γερμανικά είναι σημαντικά κάτω από 1%). Παράλληλα, η Ελλάδα έχει διολισθήσει κατά τέσσερις θέσεις στην ετήσια έκθεση ανταγωνιστικότητας του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ και πέντε θέσεις στην κατάταξη της έκθεσης Doing Business της Παγκόσμιας Τράπεζας – παρά τα οκτώ χρόνια των μεταρρυθμίσεων. Γιατί δεν ακούγονται περισσότερα γι’ αυτά τα απογοητευτικά αποτελέσματα; «Κανείς δεν θέλει να ανησυχεί για την Ελλάδα τώρα που η Ιταλία εξελίσσεται σε πραγματικό πρόβλημα», αναφέρει στην «Κ» Ευρωπαίος αξιωματούχος. Ο Νίκος Μαλκουτζής αντλεί κάποια διδάγματα από τα ελληνικά προγράμματα εν όψει των επιπλοκών στο ιταλικό ζήτημα.
Δημοσιονομικά βάρη: Σε αντίθεση με την Ιταλία, η Ελλάδα υπερέβη τους δημοσιονομικούς της στόχους φέτος. Πώς το κατάφερε αυτό; Κυρίως υποεκτελώντας το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, ενώ για το 2019, η κυβέρνηση ακύρωσε σχέδια για φοροαπαλλαγές σε νέους επιχειρηματίες. Ο πραγματικός λόγος; Για να πείσει την Ε.Ε. ότι δεν χρειάζονται νέες περικοπές στις συντάξεις. Οι περικοπές όντως αποτράπηκαν, μία πολιτική νίκη για την κυβέρνηση, αλλά οι προβλέψεις για την ανάπτυξη συνεχώς αναθεωρούνται προς τα κάτω.
ΕΝΑ ΕΚΡΗΚΤΙΚΟ ΜΕΙΓΜΑ: Η Ελλάδα έχει ταπεινωθεί βαριά κατά την τελευταία δεκαετία. Αποκλείστηκε από τις αγορές και χρειάστηκε επανειλημμένως να βρεθεί σε θέση ικέτη απέναντι στους Ευρωπαίους εταίρους της για να αποφύγει την άτακτη χρεοκοπία. Κρίσιμες αποφάσεις για το οικονομικό της μέλλον ελήφθησαν σε διαπραγματεύσεις μεταξύ τρίτων, χωρίς ελληνική εκπροσώπηση, ενώ η εξωγενής μεταναστευτική κρίση δημιούργησε αδιέξοδες καταστάσεις στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.
Περισσότερα εδώ:
