An unhappy 20th birthday for the euro
• Η Γερμανία είναι ο μεγάλος κερδισμένος από το ευρώ και την ενιαία αγορά
• Τον εντεινόμενο προβληματισμό για την πορεία του ευρώ αποτυπώνει σχετικό δημοσίευμα της Deutsche Welle και άρθρο του Desmond Lachman του American Enterprise Institute σε απάντησή του σε σχετικό άρθρο των Financial Times
• Deutsche Welle: Σχεδόν το 40% των γερμανικών εξαγωγών προορίζονται για χώρες-μέλη της Ευρωζώνης, χωρίς να προκύπτει κόστος για συνάλλαγμα και ασφάλιστρα διακυμάνσεων της συναλλαγματικής ισοτιμίας-20 χρόνια ευρώ: success story ή εφιάλτης; Αντί να ενώσει τους Ευρωπαίους το ευρώ αποτελεί συχνά αφορμή εντάσεων και διενέξεων
• Desmond Lachman (American Enterprise Institute): Δυστυχώς το ενιαίο νόμισμα απέτυχε να ανταποκριθεί στις υψηλές οικονομικές και πολιτικές προσδοκίες των ιδρυτών του- Ενώ από την κρίση του 2008 η αμερικανική οικονομία έχει αυξηθεί κατά περίπου 15%, η οικονομία της ευρωζώνης έχει μόλις ξανακερδίσει την αιχμή της προ της κρίσης του 2008
An unhappy 20th birthday for the euro
It is disappointing that your editorial “ Challenging times lie ahead for the eurozone” (January 2), commemorating the euro’s 20th anniversary, glosses over how miserably the single currency has failed to deliver on the high economic and political expectations of its founders.
Whereas since the 2008 crisis, the US economy has grown by some 15 per cent, the eurozone economy has barely regained its 2008 pre-crisis peak. At the same time, economic disparities between the eurozone’s north and south have widened, as exemplified by Germany’s economy now being more than 10 per cent above its 2008 level while that of Italy remains 5 per cent below that level.
Far from promoting European political harmony, the euro seems to have done the opposite. Those countries in the eurozone’s economic periphery deeply resent the austerity that has been imposed on them, while those in the north increasingly resent having to bail out those in the south. More disturbing yet, especially since 2008, Europe’s poor economic performance has undermined public confidence in its political elite, thereby contributing to a wave of populism across the eurozone.
A key factor underlying the eurozone’s poor economic and political performance was the locking in a monetary union of a poor productivity performer like Italy with a productivity powerhouse like Germany. Without the ability to devalue, Italy was bound to progressively lose competitiveness to Germany, which has resulted in the disparate economic performance between those two countries.
While useful, the institutional improvements you recommend in your editorial to the euro’s architecture will be far from sufficient to ensure the currency’s survival. Rather, for that to happen, a country like Italy will need to fundamentally reform its economy to regain the competitiveness it has lost by having been stuck in a euro straitjacket. Πηγή: American Enterprise Institute
Η Γερμανία είναι ο μεγάλος κερδισμένος από το ευρώ και την ενιαία αγορά
Σχεδόν το 40% των γερμανικών εξαγωγών προορίζονται για χώρες-μέλη της Ευρωζώνης, χωρίς να προκύπτει κόστος για συνάλλαγμα και ασφάλιστρα διακυμάνσεων της συναλλαγματικής ισοτιμίας
20 χρόνια ευρώ: success story ή εφιάλτης; Αντί να ενώσει τους Ευρωπαίους το ευρώ αποτελεί συχνά αφορμή εντάσεων και διενέξεων. Ήταν τελικά η εισαγωγή του ενιαίου νομίσματος «μια από τις σημαντικότερες αποφάσεις του 20ου αιώνα», όπως έλεγε ο Χέλμουτ Κολ;
Σε 11 από τις τότε 15 χώρες-μέλη της Ευρωζώνης το ευρώ εισήχθη την 1η Ιανουαρίου του 1999 ως επίσημο μέσο πληρωμής. Αρχικά σε ηλεκτρονική μορφή και τρία χρόνια αργότερα με τη μορφή χαρτονομισμάτων και κερμάτων. Ένα χρόνο νωρίτερα, το 1998, ο τότε καγκελάριος Χέλμουτ Κολ έκανε λόγο στη βουλή για «μια από τις σημαντικότερες αποφάσεις του 20ου αιώνα».
Η Γερμανία είναι ο μεγάλος κερδισμένος από την εισαγωγή του ενιαίου νομίσματος και την ενιαία αγορά. Σχεδόν το 40% των γερμανικών εξαγωγών προορίζονται για χώρες-μέλη της Ευρωζώνης, χωρίς να προκύπτει κόστος για συνάλλαγμα και ασφάλιστρα διακυμάνσεων της συναλλαγματικής ισοτιμίας.
Την Πρωτοχρονιά του 2002 χαρτονομίσματα και κέρματα του ευρώ κυκλοφόρησαν σε 12 χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας. Δεν είχαν κοπάσει ακόμα οι εορτασμοί και τα πυροτεχνήματα όταν μπροστά στις τράπεζες άρχισαν να δημιουργούνται ουρές κόσμου που ήθελαν να πιάσουν στα χέρια τους τα πρώτα ευρώ για τα οποία τόσα είχαν ακούσει.
Δύσπιστοι έναντι του ευρώ ακόμα και Γερμανοί
Όμως η ευφορία των πρώτων ετών εξανεμίστηκε το αργότερο με το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης το 2008 και την κρίση χρέους σε αρκετές χώρες της Ευρωζώνης. Σε πρόσφατη σφυγμομέτρηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το 70% των Γερμανών απαντά ότι το ευρώ ωφελεί τη Γερμανία. Μόλις ένα χρόνο νωρίτερα το ποσοστό έφθανε το 76%.
20 χρόνια μετά την εισαγωγή του το ευρώ είναι σήμερα το επίσημο μέσο συναλλαγής σε 19 ευρωπαϊκές χώρες. Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ η Ευρωζώνη θα πρέπει σύντομα να διευρυνθεί: «Το ευρώ σχεδιάστηκε για να γίνει το ενιαίο νόμισμα ολόκληρης της Ευρώπης», έλεγε το φθινόπωρο του 2017 ο Λουξεμβουργιανός πολιτικός.
Είναι γεγονός ότι οι χώρες της ΕΕ έχουν δεσμευθεί να εισάγουν το ευρώ όταν θα πληρούν τις προϋποθέσεις, όπως χαμηλός πληθωρισμός και υγιή δημοσιονομικά. Ενδιαφέρον για υιοθέτηση του ευρώ έχουν εκδηλώσει η Βουλγαρία και η Κροατία. Ο ευρωπαίος Επίτροπος Νομισματικών Υποθέσεων Βάλντις Ντομπρόφσκις προειδοποιεί ωστόσο ότι με αφορμή την οικονομική κρίση θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι οι νέες χώρες-μέλη θα είναι επιτυχημένες οικονομικά μέσα στην Ευρωζώνη.
Ο πρώην πρόεδρος της ΕΚΤ Ζαν Κλοντ Τρισέ θεωρεί το ευρώ μια ιστορία επιτυχίας: «Πετύχαμε να κάνουμε το ευρώ αμέσως μετά την εισαγωγή του το δεύτερο σε ισχύ νόμισμα του κόσμου». Το μήνυμα του πρώην επικεφαλής της Ευρωτράπεζας προς την ΕΕ και την ΕΚΤ είναι σαφές: «Να προχωρήσει το συντομότερο η Οικονομική και Νομισματική Ένωση στην Ευρώπη». Πηγή: Deutsche Welle
