Αναγκαία μια ισχυρή δέσμευση κοινωνίας και θεσμικών φορέων για το μέλλον της χώρας

Αριστερές λεβεντιές και επιδόματα ξεροκόμματα δεν αποτελούν λύση-Ασάφειες και ευλαβική τήρηση ατεκμηρίωτων δεσμεύσεων δεν αποτελούν απάντηση

 
Μια κυβέρνηση που βαδίζει «στα τυφλά», με αποδεδειγμένα εκτεταμένη απόκρυψη δεδομένων, δεν διαθέτει πλέον την αξιοπιστία «να τρέξει» με ασφάλεια την χώρα.

Οι εθνικές τραγωδίες που συσσώρευσε η κυβέρνηση Τσίπρα αντικατοπτρίζουν την απουσία κάθε έννοιας σχεδίου-και πριν και μετά την ανάληψη της εξουσίας.

Ο σοβαρός αντίκτυπος των δεσμεύσεων και των υποχωρήσεων αθροίζει ανυπολόγιστες ζημίες.

Στο οικονομικό πεδίο η θεραπεία επικεντρώθηκε στο σύμπτωμα και όχι στην ασθένεια. Σε κάθε τομέα του πεδίου, είτε αφορά τα επιμέρους σοβαρά πεδία (εργασιακά, συνταξιοδοτικά, κράτος πρόνοιας) είτε αφορά τα ογκώδη και περίπλοκα (χρέος, επενδύσεις, ανάπτυξη, ανεργία) η τυφλότητα ήταν αναμενόμενη και προδιαγεγραμμένη. Με έτοιμες πρόχειρες συνταγές, πιστό αντίγραφο κινήσεων μιας σκηνοθεσίας, η αλληλουχία ήταν σταθερή – και αποκαλυπτική 5 χρόνια τώρα: πρώτα δήθεν ηρωική αντίσταση και δήθεν διαπραγμάτευση, και αμέσως μετά υπογραφές σε όλα-ίσως και από πριν…

Στο εθνικό πεδίο, η ασυγχώρητη εκχώρηση της ελληνικής Μακεδονίας, την μετέβαλε σε κυβέρνηση εθνικής ταπείνωσης, αφήνει ένα αίσθημα μεγίστης προδοσίας που «δεν χωνεύεται με τίποτα».

Στο κοινωνικό πεδίο η τραγωδία στο Μάτι δεν χρειάζεται περισσότερη ανάλυση- δυστυχώς με αυτή την κυβέρνηση μια λέξη αρκεί να συλλάβει ο καθένας αμέσως το μέγεθος της τραγωδίας.

Η εκτεταμένη απόκρυψη δεδομένων διευκολύνει την κυβέρνηση να ξεγελάσει αλλά η επιπτώσεις στο σώμα της κοινωνίας και της οικονομίας έχουν άμεσο αντίκτυπο.

Το κρίσιμο ερώτημα είναι ποιες από αυτές τις δεσμεύσεις μπορεί να πολεμήσει, να εξορθολογήσει και να αποκαταστήσει η επομένη κυβέρνηση. Πως, πότε, και με ποιους.

Οι διαχρονικοί θεσμοί που σκόπιμα ήθελε να υποδουλώσει και να υπονομεύσει η κυβέρνηση, αποτελούν αυτή τη στιγμή τα μοναδικά αντισώματα που διαθέτουν την φερεγγυότητα και την ιστορικά αποδεδειγμένη αξιοπιστία να μετασχηματίσουν την ζωή των πολιτών, να αποτελέσουν ανάχωμα στην διάλυση βασικών σταθερών της κοινωνίας των πολιτών και να προκαλέσουν την ορθολογική αντίσταση στην ισοπέδωση της κομματικής υποκουλτούρας και της κακοφορμισμένης αντίληψης της πολιτικής αδράνειας. Πολιτικές υψηλού κόστους για την ίδια την κοινωνία και την οικονομία.

Θεσμοί όπως σχήματα αλληλεγγύης και εθελοντισμού, σχολεία, θεσμικοί φορείς όπως ο ΣΕΒ και το ΙΟΒΕ, Σύνδεσμοι εξαγωγέων, οικονομικοί και τεχνικοί σύμβουλοι (ΤΕΕ –ΟΕΕ), συμβουλευτικοί φορείς όπως η McKinsey, η KPMG, η EY, η διαΝΕΟσις, επιτελούν ένα διαχρονικό θετικό έργο πολλαπλασιαστικής αξίας με ισχυρή παράδοση προσφοράς – το βάθος και η έκταση των οποίων επιβεβαιώνεται συνεχώς με την συνεχή κατάθεση χρηστικών αναλύσεων, προτάσεων τεκμηριωμένων, που αγγίζουν την μικρή και μεγάλη επιχειρηματικότητα και τις ανησυχίες των πολιτών.

Η δέσμευση αυτών των θεσμών στην αξία δημιουργίας μιας άλλης Ελλάδας, πρέπει να αποτελέσει κρίσιμο γνώρισμα του δημοσίου διαλόγου της χώρας. Είναι η προστιθέμενη αξία που απουσιάζει από την κυβέρνηση και ο αναγκαίος εταίρος της επόμενης κυβέρνησης εάν φιλοδοξεί να κάνει την διαφορά. Η χώρα έχει ανάγκη από θεσμούς που θα μας δεσμεύσουν σε μια πορεία αλλαγής με ουσία χωρίς κραυγές και υστερίες, χωρίς ηττοπάθειες και ασκήσεις επί χάρτου.

Απέναντι στον προσωρινό θρίαμβο της απάτης, κοινωνία και θεσμοί ανασυγκροτούν, ανασυνθέτουν, αναζωογονούν την ικμάδα της χώρας- την δημιουργικότητα και το εξαιρετικό ταλέντο των ανθρώπων της. Η επίλυση των προβλημάτων της χώρας και της κοινωνίας δεν μπορεί να είναι πλέον τα πολιτικά πυροτεχνήματα και οι κυβερνητικές παρεμβάσεις μια χρήσης που εγκλωβίζουν και κοστίζουν. Οι προτάσεις σταθερής αλλαγής με αρχή, μέση και τέλος διαθέτουν την δυναμική να αποτελέσουν τον καταλύτη μιας ορθής πορείας.

Π. Τσακιρίδης

mywaypress.gr