Αποκλειστική προεπισκόπηση: Spycraft και Statecraft- Μεταμορφώνοντας τη CIA
Μεταμορφώνοντας τη CIA για μια εποχή ανταγωνισμού
«Αυτή είναι μια εποχή ιστορικών προκλήσεων για τη CIA και ολόκληρο το επάγγελμα των μυστικών υπηρεσιών», γράφει ο διευθυντής της CIA Ουίλιαμ Μπερνς σε ένα δοκίμιο του
Foreign Affairs. Η γεωπολιτική αστάθεια και οι τεχνολογικές αλλαγές κάνουν τη δουλειά της CIA «πιο δύσκολη από ποτέ». Αλλά «θα συνεχίσουν να υπάρχουν μυστικά που μόνο οι άνθρωποι μπορούν να συλλέξουν και μυστικές επιχειρήσεις που μόνο οι άνθρωποι μπορούν να διεξάγουν». Η επιτυχία σε αυτή τη νέα εποχή, γράφει, «θα εξαρτηθεί από την ανάμειξη της παραδοσιακής ανθρώπινης νοημοσύνης με τις αναδυόμενες τεχνολογίες με δημιουργικούς τρόπους».
Καλύπτοντας τα πάντα, από τη νοοτροπία του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν μέχρι τον λογισμό του Κινέζου προέδρου Xi Jinping, ο Burns προσφέρει την άποψή του για το σημερινό μεταβαλλόμενο γεωπολιτικό τοπίο. Σχετικά με τη Μέση Ανατολή, όπου ο Μπερνς συμμετέχει ενεργά στις διαπραγματεύσεις για την απελευθέρωση των εναπομεινάντων Ισραηλινών ομήρων που κρατούνται από τη Χαμάς στη Γάζα, γράφει: «Έχω περάσει μεγάλο μέρος των τελευταίων τεσσάρων δεκαετιών δουλεύοντας στη Μέση Ανατολή και στη Μέση Ανατολή, και σπάνια έχω δει να είναι πιο μπερδεμένο ή εκρηκτικό».
Το πλήρες άρθρο έχει ως εξής:
Μεταμορφώνοντας τη CIA για μια εποχή ανταγωνισμού
Όσο οι χώρες κρατούσαν μυστικά η μία από την άλλη, προσπαθούσαν να τα κλέψουν η μία από την άλλη. Η κατασκοπεία ήταν και θα παραμείνει αναπόσπαστο μέρος της πολιτικής, ακόμη και όταν οι τεχνικές της εξελίσσονται συνεχώς. Οι πρώτοι κατάσκοποι της Αμερικής πέρασαν τον Επαναστατικό Πόλεμο χρησιμοποιώντας κρυπτογράφηση, μυστικά δίκτυα ταχυμεταφορών και αόρατο μελάνι για να αλληλογραφούν μεταξύ τους και με τους ξένους συμμάχους τους. Στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το αναδυόμενο πεδίο της νοημοσύνης σημάτων βοήθησε στην αποκάλυψη ιαπωνικών πολεμικών σχεδίων. Κατά τη διάρκεια του πρώιμου Ψυχρού Πολέμου, οι δυνατότητες πληροφοριών των Ηνωμένων Πολιτειών εισήλθαν κυριολεκτικά στη στρατόσφαιρα, με την έλευση του U-2 και άλλων κατασκοπευτικών αεροσκαφών μεγάλου υψομέτρου που μπορούσαν να φωτογραφίσουν σοβιετικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις με εντυπωσιακή σαφήνεια.
Τα απλά αστέρια χαραγμένα στον τοίχο του μνημείου στα κεντρικά γραφεία της CIA στο Λάνγκλεϊ της Βιρτζίνια, τιμούν τους 140 αξιωματικούς της υπηρεσίας που έδωσαν τη ζωή τους υπηρετώντας τη χώρα τους. Το μνημείο προσφέρει μια διαρκή υπενθύμιση αμέτρητων πράξεων θάρρους. Ωστόσο, αυτές οι περιπτώσεις ηρωισμού και οι πολλές ήσυχες επιτυχίες της CIA παραμένουν πολύ λιγότερο γνωστές στο αμερικανικό κοινό από τα λάθη που μερικές φορές έχουν αμαυρώσει την ιστορία της υπηρεσίας. Η καθοριστική δοκιμασία για τη νοημοσύνη ήταν πάντα να προβλέψει και να βοηθήσει τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να πλοηγηθούν σε βαθιές αλλαγές στο διεθνές τοπίο – τις πλαστικές στιγμές που έρχονται μόνο λίγες φορές κάθε αιώνα.
Όπως επανέλαβε ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν, οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιμετωπίζουν σήμερα μία από αυτές τις σπάνιες στιγμές, τόσο σημαντικές όσο η αυγή του Ψυχρού Πολέμου ή η περίοδος μετά την 11/9. Η άνοδος της Κίνας και ο ρεβανσισμός της Ρωσίας θέτουν τρομακτικές γεωπολιτικές προκλήσεις σε έναν κόσμο έντονου στρατηγικού ανταγωνισμού στον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν απολαμβάνουν πλέον αδιαμφισβήτητη πρωτοκαθεδρία και στον οποίο οι υπαρξιακές κλιματικές απειλές αυξάνονται. Αυτό που περιπλέκει περαιτέρω τα πράγματα είναι μια επανάσταση στην τεχνολογία ακόμη πιο σαρωτική από τη Βιομηχανική Επανάσταση ή την αρχή της πυρηνικής εποχής. Από τα μικροτσίπ έως την τεχνητή νοημοσύνη και την κβαντική υπολογιστική, οι αναδυόμενες τεχνολογίες μεταμορφώνουν τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένου του επαγγέλματος της νοημοσύνης. Με πολλούς τρόπους, αυτές οι εξελίξεις κάνουν τη δουλειά της CIA πιο δύσκολη από ποτέ, δίνοντας στους αντιπάλους ισχυρά νέα εργαλεία για να μας μπερδέψουν, να μας αποφύγουν και να μας κατασκοπεύσουν.
Και όμως, όσο κι αν ο κόσμος αλλάζει, η κατασκοπεία παραμένει μια αλληλεπίδραση μεταξύ ανθρώπων και τεχνολογίας. Θα συνεχίσουν να υπάρχουν μυστικά που μόνο οι άνθρωποι μπορούν να συλλέξουν και μυστικές επιχειρήσεις που μόνο οι άνθρωποι μπορούν να διεξάγουν. Οι τεχνολογικές εξελίξεις, ιδιαίτερα στη νοημοσύνη σημάτων, δεν έχουν καταστήσει τέτοιες ανθρώπινες λειτουργίες άσχετες, όπως ορισμένοι έχουν προβλέψει, αλλά αντίθετα έχουν φέρει επανάσταση στην πρακτική τους. Για να είναι μια αποτελεσματική υπηρεσία πληροφοριών του εικοστού πρώτου αιώνα, η CIA πρέπει να συνδυάσει την κυριαρχία των αναδυόμενων τεχνολογιών με τις δεξιότητες των ανθρώπων και την ατομική τόλμη που ήταν πάντα στο επίκεντρο του επαγγέλματός μας. Αυτό σημαίνει τον εξοπλισμό των αξιωματικών επιχειρήσεων με τα εργαλεία και τα εμπορικά σκάφη για τη διεξαγωγή κατασκοπείας σε έναν κόσμο συνεχούς τεχνολογικής επιτήρησης – και να εξοπλίσουμε τους αναλυτές με εξελιγμένα μοντέλα τεχνητής νοημοσύνης που μπορούν να αφομοιώσουν μεγάλες ποσότητες πληροφοριών ανοιχτού κώδικα και λαθραία αποκτηθείσας, ώστε να μπορούν να κάνουν τις καλύτερες ανθρώπινες κρίσεις τους.
Ταυτόχρονα, αυτό που κάνει η CIA με τις πληροφορίες που συλλέγει αλλάζει επίσης. Ο «στρατηγικός αποχαρακτηρισμός», η σκόπιμη δημόσια αποκάλυψη ορισμένων μυστικών για την υπονόμευση των αντιπάλων και τη συσπείρωση συμμάχων, έχει γίνει ένα ακόμη πιο ισχυρό εργαλείο για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής. Η χρήση του δεν σημαίνει απερίσκεπτα ότι θέτουμε σε κίνδυνο τις πηγές ή τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται για τη συλλογή των πληροφοριών, αλλά σημαίνει ότι αντιστεκόμαστε με σύνεση στην αντανακλαστική παρόρμηση να κρατήσουμε τα πάντα απόρρητα. Η κοινότητα πληροφοριών των ΗΠΑ μαθαίνει επίσης την αυξανόμενη αξία της διπλωματίας των πληροφοριών, αποκτώντας μια νέα κατανόηση του τρόπου με τον οποίο οι προσπάθειές της να ενισχύσει τους συμμάχους και να αντιμετωπίσει τους εχθρούς μπορούν να υποστηρίξουν τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής.
Αυτή είναι μια εποχή ιστορικών προκλήσεων για τη CIA και ολόκληρο το επάγγελμα των μυστικών υπηρεσιών, με τις γεωπολιτικές και τεχνολογικές αλλαγές να αποτελούν τόσο μεγάλη δοκιμασία όσο ποτέ αντιμετωπίσαμε. Η επιτυχία θα εξαρτηθεί από την ανάμειξη της παραδοσιακής ανθρώπινης νοημοσύνης με τις αναδυόμενες τεχνολογίες με δημιουργικούς τρόπους. Θα απαιτήσει, με άλλα λόγια, προσαρμογή σε έναν κόσμο όπου η μόνη ασφαλής πρόβλεψη για την αλλαγή είναι ότι θα επιταχυνθεί.
ΠΟΥΤΙΝ ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ
Η μεταψυχροπολεμική εποχή έφτασε στο οριστικό τέλος της τη στιγμή που η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022. Έχω περάσει μεγάλο μέρος των τελευταίων δύο δεκαετιών προσπαθώντας να κατανοήσω τον εύφλεκτο συνδυασμό παραπόνου, φιλοδοξίας και ανασφάλειας που ενσαρκώνει ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν. Ένα πράγμα που έμαθα είναι ότι είναι πάντα λάθος να υποτιμούμε την εμμονή του στον έλεγχο της Ουκρανίας και των επιλογών της. Χωρίς αυτόν τον έλεγχο, πιστεύει ότι είναι αδύνατο για τη Ρωσία να είναι μια μεγάλη δύναμη ή για αυτόν να είναι ένας μεγάλος Ρώσος ηγέτης. Αυτή η τραγική και βάρβαρη εμμονή έχει ήδη ντροπιάσει τη Ρωσία και έχει εκθέσει τις αδυναμίες της, από τη μονοδιάστατη οικονομία της μέχρι τη διογκωμένη στρατιωτική της ανδρεία και το διεφθαρμένο πολιτικό της σύστημα. Η εισβολή του Πούτιν προκάλεσε επίσης εκπληκτική αποφασιστικότητα από τον ουκρανικό λαό. Έχω δει το θάρρος τους από πρώτο χέρι σε συχνά ταξίδια εν καιρώ πολέμου στην Ουκρανία, που χαρακτηρίζονται από ρωσικές αεροπορικές επιδρομές και ζωντανές εικόνες της επιμονής και της εφευρετικότητας της Ουκρανίας στο πεδίο της μάχης.
Ο πόλεμος του Πούτιν ήταν ήδη μια αποτυχία για τη Ρωσία σε πολλά επίπεδα. Ο αρχικός του στόχος να καταλάβει το Κίεβο και να υποτάξει την Ουκρανία αποδείχθηκε ανόητος και απατηλός. Ο στρατός του έχει υποστεί τεράστιες ζημιές. Τουλάχιστον 315.000 Ρώσοι στρατιώτες έχουν σκοτωθεί ή τραυματιστεί, τα δύο τρίτα του προπολεμικού αποθέματος αρμάτων μάχης της Ρωσίας έχουν καταστραφεί και το περίφημο πρόγραμμα στρατιωτικού εκσυγχρονισμού δεκαετιών του Πούτιν έχει υποβαθμιστεί. Όλα αυτά είναι άμεσο αποτέλεσμα της ανδρείας και της ικανότητας των Ουκρανών στρατιωτών, που υποστηρίζονται από τη δυτική υποστήριξη. Εν τω μεταξύ, η οικονομία της Ρωσίας υποφέρει από μακροπρόθεσμες οπισθοδρομήσεις και η χώρα σφραγίζει τη μοίρα της ως οικονομική υποτελής της Κίνας. Οι υπερβολικές φιλοδοξίες του Πούτιν έχουν γυρίσει μπούμερανγκ και με έναν άλλο τρόπο: ώθησαν το ΝΑΤΟ να γίνει μεγαλύτερο και ισχυρότερο.
Η κατασκοπεία παραμένει μια αλληλεπίδραση μεταξύ ανθρώπων και τεχνολογίας.
Αν και η κατασταλτική λαβή του Πούτιν δεν φαίνεται πιθανό να αποδυναμωθεί σύντομα, ο πόλεμός του στην Ουκρανία διαβρώνει ήσυχα την εξουσία του στο εσωτερικό. Η βραχύβια ανταρσία που ξεκίνησε τον περασμένο Ιούνιο από τον μισθοφόρο ηγέτη Γεβγκένι Πριγκόζιν πρόσφερε μια ματιά σε μερικές από τις δυσλειτουργίες που κρύβονται πίσω από την προσεκτικά γυαλισμένη εικόνα ελέγχου του Πούτιν. Για έναν ηγέτη που δημιούργησε με κόπο τη φήμη του διαιτητή της τάξης, ο Πούτιν φαινόταν αποστασιοποιημένος και αναποφάσιστος, καθώς οι ετερόκλητοι στασιαστές του Πριγκόζιν ανέβαιναν στο δρόμο προς τη Μόσχα. Για πολλούς στη ρωσική ελίτ, το ερώτημα δεν ήταν τόσο αν ο αυτοκράτορας δεν είχε ρούχα, όσο γιατί άργησε τόσο πολύ να ντυθεί. Ο απόλυτος απόστολος της ανταπόδοσης, ο Πούτιν τελικά διευθέτησε τη διαφορά του με τον Πριγκόζιν, ο οποίος σκοτώθηκε σε ύποπτο αεροπορικό δυστύχημα δύο μήνες μετά την έναρξη της εξέγερσής του. Αλλά η δηκτική κριτική του Πριγκόζιν για τα ψέματα και τις στρατιωτικές λανθασμένες εκτιμήσεις στον πυρήνα του πολέμου του Πούτιν και για τη διαφθορά στην καρδιά του ρωσικού πολιτικού συστήματος, δεν θα εξαφανιστεί σύντομα.
Αυτή η χρονιά είναι πιθανό να είναι δύσκολη στο πεδίο της μάχης στην Ουκρανία, μια δοκιμασία για την παραμονή στην εξουσία, οι συνέπειες της οποίας θα ξεπεράσουν κατά πολύ τον ηρωικό αγώνα της χώρας να διατηρήσει την ελευθερία και την ανεξαρτησία της. Καθώς ο Πούτιν αναγεννά την αμυντική παραγωγή της Ρωσίας -με κρίσιμα εξαρτήματα από την Κίνα, καθώς και όπλα και πυρομαχικά από το Ιράν και τη Βόρεια Κορέα- συνεχίζει να στοιχηματίζει ότι ο χρόνος είναι με το μέρος του, ότι μπορεί να συντρίψει την Ουκρανία και να φθείρει τους δυτικούς υποστηρικτές της. Η πρόκληση της Ουκρανίας είναι να τρυπήσει την αλαζονεία του Πούτιν και να αποδείξει το υψηλό κόστος για τη Ρωσία της συνεχιζόμενης σύγκρουσης, όχι μόνο σημειώνοντας πρόοδο στις πρώτες γραμμές, αλλά και εξαπολύοντας βαθύτερα χτυπήματα πίσω τους και σημειώνοντας σταθερά κέρδη στη Μαύρη Θάλασσα. Σε αυτό το περιβάλλον, ο Πούτιν θα μπορούσε να εμπλακεί και πάλι σε πυρηνικές απειλές και θα ήταν ανόητο να απορρίψουμε εντελώς τους κινδύνους κλιμάκωσης. Αλλά θα ήταν εξίσου ανόητο να εκφοβιστούμε άσκοπα από αυτούς.
Το κλειδί της επιτυχίας έγκειται στη διατήρηση της δυτικής βοήθειας προς την Ουκρανία. Σε λιγότερο από πέντε τοις εκατό του αμυντικού προϋπολογισμού των ΗΠΑ, είναι μια σχετικά μέτρια επένδυση με σημαντικές γεωπολιτικές αποδόσεις για τις Ηνωμένες Πολιτείες και αξιοσημείωτες αποδόσεις για την αμερικανική βιομηχανία. Η διατήρηση της ροής των όπλων θα θέσει την Ουκρανία σε ισχυρότερη θέση εάν προκύψει μια ευκαιρία για σοβαρές διαπραγματεύσεις. Προσφέρει μια ευκαιρία να εξασφαλιστεί μια μακροπρόθεσμη νίκη για την Ουκρανία και μια στρατηγική απώλεια για τη Ρωσία. Η Ουκρανία θα μπορούσε να διαφυλάξει την κυριαρχία της και να ανοικοδομηθεί, ενώ η Ρωσία θα αφεθεί να αντιμετωπίσει το διαρκές κόστος της τρέλας του Πούτιν. Για τις Ηνωμένες Πολιτείες, το να αποχωρήσουν από τη σύγκρουση σε αυτή την κρίσιμη στιγμή και να διακόψουν την υποστήριξη προς την Ουκρανία θα ήταν ένα αυτογκόλ ιστορικών διαστάσεων.
ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΣΙ
Κανείς δεν παρακολουθεί την υποστήριξη των ΗΠΑ προς την Ουκρανία πιο στενά από τους Κινέζους ηγέτες. Η Κίνα παραμένει ο μόνος αντίπαλος των ΗΠΑ τόσο με την πρόθεση να αναμορφώσει τη διεθνή τάξη όσο και με την οικονομική, διπλωματική, στρατιωτική και τεχνολογική δύναμη για να το πράξει. Ο οικονομικός μετασχηματισμός της χώρας τις τελευταίες πέντε δεκαετίες ήταν εξαιρετικός. Είναι κάτι για το οποίο ο κινεζικός λαός αξίζει μεγάλη αναγνώριση και ένα που ο υπόλοιπος κόσμος έχει υποστηρίξει ευρέως με την πεποίθηση ότι μια ευημερούσα Κίνα είναι παγκόσμιο αγαθό. Το ζήτημα δεν είναι η άνοδος της Κίνας από μόνη της, αλλά οι απειλητικές ενέργειες που τη συνοδεύουν όλο και περισσότερο. Ο ηγέτης της Κίνας, Σι Τζινπίνγκ, ξεκίνησε την τρίτη προεδρική θητεία του με περισσότερη δύναμη από οποιονδήποτε από τους προκατόχους του μετά τον Μάο Τσε Τουνγκ. Αντί να χρησιμοποιήσει αυτή τη δύναμη για να ενισχύσει και να αναζωογονήσει το διεθνές σύστημα που επέτρεψε τον μετασχηματισμό της Κίνας, ο Xi επιδιώκει να το ξαναγράψει. Στο επάγγελμα των μυστικών υπηρεσιών, μελετάμε προσεκτικά τι λένε οι ηγέτες. Αλλά δίνουμε ακόμα μεγαλύτερη προσοχή σε αυτό που κάνουν. Η αυξανόμενη καταστολή του Σι στο εσωτερικό και η επιθετικότητά του στο εξωτερικό, από τη συνεργασία του «χωρίς όρια» με τον Πούτιν μέχρι τις απειλές του για την ειρήνη και τη σταθερότητα στο Στενό της Ταϊβάν, είναι αδύνατο να αγνοηθούν.
Το ίδιο, ωστόσο, είναι και ο αντίκτυπος της δυτικής αλληλεγγύης στους υπολογισμούς του Xi σχετικά με τους κινδύνους χρήσης βίας κατά της Ταϊβάν, η οποία εξέλεξε νέο πρόεδρο, τον Lai Ching-te, τον Ιανουάριο. Για τον Σι, έναν άνθρωπο που τείνει να βλέπει τις Ηνωμένες Πολιτείες ως μια δύναμη που ξεθωριάζει, η αμερικανική ηγεσία στην Ουκρανία έχει σίγουρα αποτελέσει έκπληξη. Η προθυμία των Ηνωμένων Πολιτειών να προκαλέσουν και να απορροφήσουν τον οικονομικό πόνο για να αντιμετωπίσουν την επιθετικότητα του Πούτιν – και η ικανότητά τους να συσπειρώσουν τους συμμάχους τους να κάνουν το ίδιο – έρχονται σε ισχυρή αντίθεση με την πεποίθηση του Πεκίνου ότι η Αμερική βρισκόταν σε τελική παρακμή. Πιο κοντά στις κινεζικές ακτές, η ανθεκτικότητα του αμερικανικού δικτύου συμμάχων και εταίρων σε ολόκληρο τον Ινδο-Ειρηνικό είχε απογοητευτική επίδραση στη σκέψη του Πεκίνου. Ένας από τους πιο σίγουρους τρόπους για να αναζωπυρωθούν οι κινεζικές αντιλήψεις για την αμερικανική ανικανότητα και να τροφοδοτηθεί η κινεζική επιθετικότητα θα ήταν να εγκαταλειφθεί η υποστήριξη προς την Ουκρανία. Η συνεχιζόμενη υλική υποστήριξη προς την Ουκρανία δεν έρχεται εις βάρος της Ταϊβάν. Στέλνει ένα σημαντικό μήνυμα της αποφασιστικότητας των ΗΠΑ που βοηθά την Ταϊβάν.
Ο ανταγωνισμός με την Κίνα λαμβάνει χώρα στο πλαίσιο της έντονης οικονομικής αλληλεξάρτησης και των εμπορικών δεσμών μεταξύ αυτής και των Ηνωμένων Πολιτειών. Τέτοιες συνδέσεις έχουν εξυπηρετήσει τις δύο χώρες και τον υπόλοιπο κόσμο εξαιρετικά καλά, αλλά έχουν επίσης δημιουργήσει κρίσιμα τρωτά σημεία και σοβαρούς κινδύνους για την αμερικανική ασφάλεια και ευημερία. Η πανδημία COVID-19 κατέστησε σαφή σε κάθε κυβέρνηση τον κίνδυνο εξάρτησης από οποιαδήποτε χώρα για ιατρικές προμήθειες που σώζουν ζωές, ακριβώς όπως ο πόλεμος της Ρωσίας στην Ουκρανία κατέστησε σαφείς στην Ευρώπη τους κινδύνους της εξάρτησης από μία χώρα για ενέργεια. Στον σημερινό κόσμο, καμία χώρα δεν θέλει να βρεθεί στο έλεος ενός μόνο προμηθευτή κρίσιμων ορυκτών και τεχνολογιών – ειδικά αν αυτός ο προμηθευτής σκοπεύει να οπλοποιήσει αυτές τις εξαρτήσεις. Όπως έχουν υποστηρίξει οι Αμερικανοί υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής, η καλύτερη απάντηση είναι η λογική «μείωση του κινδύνου» και η διαφοροποίηση – η διασφάλιση των αλυσίδων εφοδιασμού των Ηνωμένων Πολιτειών, η προστασία του τεχνολογικού πλεονεκτήματος και η επένδυση στη βιομηχανική τους ικανότητα.
Σε αυτόν τον ασταθή, διαιρεμένο κόσμο, το βάρος της «μέσης αντιστάθμισης» αυξάνεται. Οι δημοκρατίες και οι απολυταρχίες, οι ανεπτυγμένες οικονομίες και οι αναπτυσσόμενες οικονομίες, καθώς και οι χώρες σε ολόκληρο τον παγκόσμιο Νότο σκοπεύουν όλο και περισσότερο να διαφοροποιήσουν τις σχέσεις τους για να μεγιστοποιήσουν τις επιλογές τους. Βλέπουν μικρό όφελος και μεγάλο κίνδυνο στην προσκόλληση σε μονογαμικές γεωπολιτικές σχέσεις είτε με τις Ηνωμένες Πολιτείες είτε με την Κίνα. Περισσότερες χώρες είναι πιθανό να προσελκύονται από ένα καθεστώς «ανοικτής» γεωπολιτικής σχέσης (ή τουλάχιστον ένα καθεστώς «είναι περίπλοκο»), ακολουθώντας το παράδειγμα των Ηνωμένων Πολιτειών σε ορισμένα ζητήματα, ενώ καλλιεργούν σχέσεις με την Κίνα. Και αν το παρελθόν είναι προηγούμενο, η Ουάσιγκτον θα πρέπει να είναι προσεκτική στις αντιπαλότητες μεταξύ του αυξανόμενου αριθμού των μεσαίων δυνάμεων, οι οποίες ιστορικά έχουν βοηθήσει να πυροδοτηθούν συγκρούσεις μεταξύ των μεγάλων.
ΜΙΑ ΓΝΩΡΙΜΗ ΕΜΠΛΟΚΗ
Η κρίση που προκλήθηκε από τη σφαγή της Χαμάς στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου 2023, είναι μια οδυνηρή υπενθύμιση της πολυπλοκότητας των επιλογών που συνεχίζει να θέτει η Μέση Ανατολή για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο ανταγωνισμός με την Κίνα θα παραμείνει η ύψιστη προτεραιότητα της Ουάσιγκτον, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μπορεί να αποφύγει άλλες προκλήσεις. Σημαίνει μόνο ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να πλοηγηθούν με προσοχή και πειθαρχία, να αποφύγουν την υπέρβαση και να χρησιμοποιήσουν την επιρροή τους με σύνεση.
Έχω περάσει μεγάλο μέρος των τελευταίων τεσσάρων δεκαετιών δουλεύοντας μέσα και πάνω στη Μέση Ανατολή, και σπάνια την έχω δει πιο μπερδεμένη ή εκρηκτική. Η ολοκλήρωση της έντονης ισραηλινής χερσαίας επιχείρησης στη Λωρίδα της Γάζας, η κάλυψη των βαθιών ανθρωπιστικών αναγκών των Παλαιστινίων αμάχων που υποφέρουν, η απελευθέρωση ομήρων, η πρόληψη της εξάπλωσης των συγκρούσεων σε άλλα μέτωπα στην περιοχή και η διαμόρφωση μιας λειτουργικής προσέγγισης για την «επόμενη μέρα» στη Γάζα είναι όλα απίστευτα δύσκολα προβλήματα. Το ίδιο και η αναβίωση της ελπίδας για μια διαρκή ειρήνη που θα διασφαλίζει την ασφάλεια του Ισραήλ καθώς και την παλαιστινιακή κρατική υπόσταση και θα εκμεταλλεύεται τις ιστορικές ευκαιρίες για εξομάλυνση με τη Σαουδική Αραβία και άλλες αραβικές χώρες. Όσο δύσκολο και αν είναι να φανταστεί κανείς αυτές τις δυνατότητες εν μέσω της τρέχουσας κρίσης, είναι ακόμη πιο δύσκολο να φανταστεί κανείς την έξοδο από την κρίση χωρίς να τις επιδιώξει σοβαρά.
Το κλειδί για την ασφάλεια του Ισραήλ -και της περιοχής- είναι η αντιμετώπιση του Ιράν. Το ιρανικό καθεστώς έχει ενθαρρυνθεί από την κρίση και φαίνεται έτοιμο να πολεμήσει μέχρι τον τελευταίο περιφερειακό πληρεξούσιο του, επεκτείνοντας παράλληλα το πυρηνικό του πρόγραμμα και επιτρέποντας τη ρωσική επιθετικότητα. Τους μήνες μετά τις 7 Οκτωβρίου, οι Χούτι, η ομάδα ανταρτών της Υεμένης που συμμάχησε με το Ιράν, άρχισαν να επιτίθενται σε εμπορικά πλοία στην Ερυθρά Θάλασσα και οι κίνδυνοι κλιμάκωσης σε άλλα μέτωπα παραμένουν.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι αποκλειστικά υπεύθυνες για την επίλυση οποιουδήποτε από τα ενοχλητικά προβλήματα της Μέσης Ανατολής. Αλλά κανένα από αυτά δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί, πόσο μάλλον να λυθεί, χωρίς ενεργό ηγεσία των ΗΠΑ.
ΚΑΤΑΣΚΟΠΟΙ ΣΑΝ ΕΜΑΣ
Ο γεωπολιτικός ανταγωνισμός και η αβεβαιότητα – για να μην αναφέρουμε κοινές προκλήσεις όπως η κλιματική αλλαγή και οι άνευ προηγουμένου τεχνολογικές εξελίξεις όπως η τεχνητή νοημοσύνη – δημιουργούν ένα τρομερά περίπλοκο διεθνές τοπίο. Η επιτακτική ανάγκη για τη CIA είναι να μεταμορφώσει την προσέγγισή της στις πληροφορίες για να συμβαδίσει με αυτόν τον ταχέως μεταβαλλόμενο κόσμο. Η CIA και η υπόλοιπη κοινότητα πληροφοριών των ΗΠΑ – με επικεφαλής την Avril Haines, διευθύντρια της εθνικής υπηρεσίας πληροφοριών – εργάζονται σκληρά για να ανταποκριθούν σε αυτή τη στιγμή με τον επείγοντα χαρακτήρα και τη δημιουργικότητα που απαιτεί.
Αυτό το νέο τοπίο παρουσιάζει ιδιαίτερες προκλήσεις για έναν οργανισμό που επικεντρώνεται στην ανθρώπινη νοημοσύνη. Σε έναν κόσμο στον οποίο οι κύριοι αντίπαλοι των Ηνωμένων Πολιτειών -η Κίνα και η Ρωσία- καθοδηγούνται από προσωποπαγείς αυταρχικούς ηγέτες που λειτουργούν μέσα σε μικρούς και απομονωμένους κύκλους συμβούλων, η απόκτηση γνώσης για τις προθέσεις των ηγετών είναι τόσο πιο σημαντική όσο και πιο δύσκολη από ποτέ.
Ακριβώς όπως η 9/11 εγκαινίασε μια νέα εποχή για τη CIA, το ίδιο έκανε και η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Είμαι βαθιά περήφανος για το έργο που έχουν κάνει η CIA και οι συνεργάτες μας στις υπηρεσίες πληροφοριών για να βοηθήσουν τον πρόεδρο και τους ανώτερους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής των ΗΠΑ – και ειδικά τους ίδιους τους Ουκρανούς – να αποτρέψουν τον Πούτιν. Μαζί, παρείχαμε έγκαιρη και ακριβή προειδοποίηση για την επερχόμενη εισβολή. Αυτή η γνώση επέτρεψε επίσης στον πρόεδρο να αποφασίσει να με στείλει στη Μόσχα για να προειδοποιήσω τον Πούτιν και τους συμβούλους του τον Νοέμβριο του 2021 για τις συνέπειες της επίθεσης που γνωρίζαμε ότι σχεδίαζαν. Πεπεισμένοι ότι το παράθυρό τους για την κυριαρχία στην Ουκρανία έκλεινε και ότι ο επερχόμενος χειμώνας πρόσφερε μια ευνοϊκή ευκαιρία, ήταν ασυγκίνητοι και αμετανόητοι – υπερεκτιμώντας άσχημα τη δική τους θέση και υποτιμώντας την ουκρανική αντίσταση και την αποφασιστικότητα της Δύσης.
Οι καλές πληροφορίες βοήθησαν έκτοτε τον πρόεδρο να κινητοποιήσει και να διατηρήσει έναν ισχυρό συνασπισμό χωρών για την υποστήριξη της Ουκρανίας. Βοήθησε επίσης την Ουκρανία να αμυνθεί με αξιοσημείωτη γενναιότητα και επιμονή. Ο πρόεδρος έχει επίσης κάνει δημιουργική χρήση του στρατηγικού αποχαρακτηρισμού. Πριν από την εισβολή, η διοίκηση, μαζί με τη βρετανική κυβέρνηση, εξέθεσε τα ρωσικά σχέδια για επιχειρήσεις «ψευδούς σημαίας» που είχαν σχεδιαστεί για να επιρρίψουν την ευθύνη στους Ουκρανούς και να παράσχουν ένα πρόσχημα για ρωσική στρατιωτική δράση. Αυτές και οι επακόλουθες αποκαλύψεις έχουν αρνηθεί στον Πούτιν τις ψευδείς αφηγήσεις που τον έχω παρακολουθήσει τόσο συχνά να οπλίζει στο παρελθόν. Τον έχουν φέρει στη δυσάρεστη και ασυνήθιστη θέση να βρίσκεται σε δεύτερη μοίρα. Και έχουν ενισχύσει τόσο την Ουκρανία όσο και τον συνασπισμό που την υποστηρίζει.
Εν τω μεταξύ, η δυσαρέσκεια για τον πόλεμο συνεχίζει να ροκανίζει τη ρωσική ηγεσία και τον ρωσικό λαό, κάτω από την παχιά επιφάνεια της κρατικής προπαγάνδας και καταστολής. Αυτό το υπόγειο ρεύμα δυσαρέσκειας δημιουργεί μια μοναδική ευκαιρία στρατολόγησης για τη CIA. Δεν το αφήνουμε να πάει χαμένο.
Ενώ η Ρωσία μπορεί να αποτελέσει την πιο άμεση πρόκληση, η Κίνα είναι η μεγαλύτερη μακροπρόθεσμη απειλή και τα τελευταία δύο χρόνια, η CIA έχει αναδιοργανωθεί για να αντικατοπτρίζει αυτή την προτεραιότητα. Ξεκινήσαμε αναγνωρίζοντας ένα οργανωτικό γεγονός που έμαθα εδώ και πολύ καιρό: οι προτεραιότητες δεν είναι πραγματικές αν δεν τις αντικατοπτρίζουν οι προϋπολογισμοί. Κατά συνέπεια, η CIA έχει δεσμεύσει σημαντικά περισσότερους πόρους για τη συλλογή, τις επιχειρήσεις και την ανάλυση πληροφοριών που σχετίζονται με την Κίνα σε όλο τον κόσμο – υπερδιπλασιάζοντας το ποσοστό του συνολικού προϋπολογισμού μας που επικεντρώνεται στην Κίνα τα τελευταία δύο χρόνια. Προσλαμβάνουμε και εκπαιδεύουμε περισσότερους ομιλητές της μανδαρινικής γλώσσας, ενώ εντείνουμε τις προσπάθειές μας σε όλο τον κόσμο για να ανταγωνιστούμε την Κίνα, από τη Λατινική Αμερική έως την Αφρική και τον Ινδο-Ειρηνικό.
Η CIA έχει περίπου δώδεκα «κέντρα αποστολής», ομάδες συγκεκριμένων θεμάτων που συγκεντρώνουν αξιωματικούς από διάφορες διευθύνσεις των υπηρεσιών. Το 2021, δημιουργήσαμε ένα νέο κέντρο αποστολής επικεντρωμένο αποκλειστικά στην Κίνα. Το μοναδικό κέντρο αποστολής μιας χώρας, παρέχει έναν κεντρικό μηχανισμό για τον συντονισμό των εργασιών στην Κίνα, μια δουλειά που εκτείνεται σήμερα σε κάθε γωνιά της CIA. Και επίσης ενισχύουμε αθόρυβα τους διαύλους πληροφοριών προς τους ομολόγους μας στο Πεκίνο, ένα σημαντικό μέσο για να βοηθήσουμε τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να αποφύγουν περιττές παρεξηγήσεις και ακούσιες συγκρούσεις μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας.
Ακόμη και όταν η Κίνα και η Ρωσία καταναλώνουν μεγάλο μέρος της προσοχής της CIA, η υπηρεσία δεν έχει την πολυτέλεια να παραμελήσει άλλες προκλήσεις, από την καταπολέμηση της τρομοκρατίας έως την περιφερειακή αστάθεια. Η επιτυχημένη επίθεση των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν τον Ιούλιο του 2022 εναντίον του Ayman al-Zawahiri, συνιδρυτή και πρώην ηγέτη της Αλ Κάιντα, έδειξε ότι η CIA παραμένει έντονα επικεντρωμένη -και διατηρεί σημαντικές δυνατότητες για την καταπολέμηση- τρομοκρατικών απειλών. Η CIA αφιερώνει επίσης σημαντικούς πόρους για να βοηθήσει στην καταπολέμηση της εισβολής της φαιντανύλης, του συνθετικού οπιοειδούς που σκοτώνει δεκάδες χιλιάδες Αμερικανούς κάθε χρόνο. Και οι γνωστές περιφερειακές προκλήσεις καραδοκούν, όχι μόνο σε μέρη που θεωρούνται στρατηγικά σημαντικά, όπως η Βόρεια Κορέα και η Θάλασσα της Νότιας Κίνας, αλλά και σε μέρη του κόσμου των οποίων η γεωπολιτική σημασία θα αυξηθεί μόνο τα επόμενα χρόνια, όπως η Λατινική Αμερική και η Αφρική.
ΕΞΥΠΝΟΤΕΡΟΙ ΚΑΤΑΣΚΟΠΟΙ
Εν τω μεταξύ, μεταμορφώνουμε την προσέγγισή μας στην αναδυόμενη τεχνολογία. Η CIA εργάζεται για να συνδυάσει εργαλεία υψηλής τεχνολογίας με πανάρχαιες τεχνικές για τη συλλογή πληροφοριών από άτομα – ανθρώπινη νοημοσύνη ή HUMINT. Η τεχνολογία, φυσικά, κάνει πολλές πτυχές της κατασκοπείας πιο δύσκολες από ποτέ. Σε μια εποχή έξυπνων πόλεων, με βιντεοκάμερες σε κάθε δρόμο και τεχνολογία αναγνώρισης προσώπου όλο και πιο πανταχού παρούσα, η κατασκοπεία έχει γίνει πολύ πιο δύσκολη. Για έναν αξιωματικό της CIA που εργάζεται στο εξωτερικό σε μια εχθρική χώρα, συναντώντας πηγές που διακινδυνεύουν τη δική τους ασφάλεια για να προσφέρουν πολύτιμες πληροφορίες, η συνεχής παρακολούθηση αποτελεί οξεία απειλή. Αλλά η ίδια τεχνολογία που μερικές φορές λειτουργεί εναντίον της CIA – είτε πρόκειται για την εξόρυξη μεγάλων δεδομένων για την αποκάλυψη μοτίβων στις δραστηριότητες της υπηρεσίας είτε για τεράστια δίκτυα καμερών που μπορούν να παρακολουθούν κάθε κίνηση ενός πράκτορα – μπορεί επίσης να λειτουργήσει υπέρ της και εναντίον άλλων. Η CIA αγωνίζεται εναντίον των αντιπάλων της για να χρησιμοποιήσει τις αναδυόμενες τεχνολογίες. Ο οργανισμός διόρισε τον πρώτο επικεφαλής τεχνολογίας του. Και έχει δημιουργήσει ένα άλλο νέο κέντρο αποστολής που επικεντρώνεται στην οικοδόμηση καλύτερων συνεργασιών με τον ιδιωτικό τομέα, όπου η αμερικανική καινοτομία προσφέρει ένα σημαντικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα.
Το εσωτερικό επιστημονικό και τεχνολογικό ταλέντο της CIA παραμένει εξαιρετικό. Η υπηρεσία έχει αναπτύξει κατασκοπευτικά gadgets αξίας αποθηκών όλα αυτά τα χρόνια, η αγαπημένη μου είναι η κάμερα του Ψυχρού Πολέμου που έχει σχεδιαστεί για να φαίνεται και να αιωρείται σαν λιβελούλα. Η επανάσταση στην τεχνητή νοημοσύνη και η χιονοστιβάδα πληροφοριών ανοιχτού κώδικα παράλληλα με αυτές που συλλέγουμε κρυφά, δημιουργεί ιστορικές νέες ευκαιρίες για τους αναλυτές της CIA. Αναπτύσσουμε νέα εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης για να βοηθήσουμε στην αφομοίωση όλου αυτού του υλικού γρηγορότερα και πιο αποτελεσματικά, απελευθερώνοντας τους αξιωματικούς να επικεντρωθούν σε αυτό που κάνουν καλύτερα: παρέχοντας αιτιολογημένες κρίσεις και πληροφορίες σχετικά με το τι έχει μεγαλύτερη σημασία για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής και τι σημαίνει περισσότερο για τα αμερικανικά συμφέροντα. Η τεχνητή νοημοσύνη δεν θα αντικαταστήσει τους ανθρώπινους αναλυτές, αλλά ήδη τους ενδυναμώνει.
Μια άλλη προτεραιότητα σε αυτή τη νέα εποχή είναι η εμβάθυνση του απαράμιλλου δικτύου συνεργασιών πληροφοριών της CIA σε όλο τον κόσμο, ένα πλεονέκτημα που οι πιο μοναχικοί αντίπαλοι των Ηνωμένων Πολιτειών στερούνται σήμερα. Η ικανότητα της CIA να επωφεληθεί από τους εταίρους της – από τη συλλογή τους, την τεχνογνωσία τους, τις προοπτικές τους και την ικανότητά τους να λειτουργούν πιο εύκολα σε πολλά μέρη από ό, τι μπορεί η υπηρεσία – είναι κρίσιμη για την επιτυχία της. Ακριβώς όπως η διπλωματία εξαρτάται από την αναζωογόνηση αυτών των παλαιών και νέων εταιρικών σχέσεων, το ίδιο ισχύει και για τις πληροφορίες. Στον πυρήνα του, το επάγγελμα των μυστικών υπηρεσιών αφορά τις ανθρώπινες αλληλεπιδράσεις και δεν υπάρχει υποκατάστατο της άμεσης επαφής για την ενίσχυση των δεσμών με τους στενότερους συμμάχους μας, την επικοινωνία με τους πιο σκληρούς αντιπάλους μας και την καλλιέργεια όλων των ενδιάμεσα. Σε περισσότερα από 50 ταξίδια στο εξωτερικό σε σχεδόν τρία χρόνια ως σκηνοθέτης, έχω τρέξει το φάσμα αυτών των σχέσεων.
Μερικές φορές, είναι πιο βολικό για τους αξιωματικούς πληροφοριών να ασχολούνται με ιστορικούς εχθρούς σε καταστάσεις στις οποίες η διπλωματική επαφή μπορεί να υποδηλώνει επίσημη αναγνώριση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο πρόεδρος με έστειλε στην Καμπούλ στα τέλη Αυγούστου του 2021 για να συνεργαστώ με την ηγεσία των Ταλιμπάν λίγο πριν από την τελική απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων. Μερικές φορές, οι σχέσεις της CIA σε περίπλοκα μέρη του κόσμου μπορούν να προσφέρουν πρακτικές δυνατότητες, όπως στις συνεχιζόμενες διαπραγματεύσεις με την Αίγυπτο, το Ισραήλ, το Κατάρ και τη Χαμάς για μια ανθρωπιστική κατάπαυση του πυρός και την απελευθέρωση των ομήρων από τη Γάζα. Μερικές φορές, τέτοιοι δεσμοί μπορούν να παρέχουν διακριτικό έρμα σε σχέσεις γεμάτες πολιτικά σκαμπανεβάσματα. Και μερικές φορές, η διπλωματία πληροφοριών μπορεί να ενθαρρύνει τη σύγκλιση συμφερόντων και να υποστηρίξει ήσυχα τις προσπάθειες των διπλωματών και των υπευθύνων χάραξης πολιτικής των ΗΠΑ.
ΣΤΙΣ ΣΚΙΕΣ
Κάθε μέρα, καθώς διαβάζω τηλεγραφήματα από σταθμούς σε όλο τον κόσμο, ταξιδεύω σε ξένες πρωτεύουσες ή μιλάω με συναδέλφους στα κεντρικά γραφεία, θυμάμαι την ικανότητα και το θάρρος των αξιωματικών της CIA, καθώς και τις αδυσώπητες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν. Κάνουν σκληρή δουλειά σε δύσκολα μέρη. Ειδικά από τις 9/11, λειτουργούν με απίστευτα γρήγορο ρυθμό. Πράγματι, η φροντίδα της αποστολής της CIA σε αυτή τη νέα και τρομακτική εποχή εξαρτάται από τη φροντίδα του λαού μας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η CIA έχει ενισχύσει τους ιατρικούς πόρους της στα κεντρικά γραφεία και στο πεδίο. βελτιωμένα προγράμματα για οικογένειες, απομακρυσμένους εργαζόμενους και ζευγάρια δύο σταδιοδρομιών. και διερεύνησε πιο ευέλικτες σταδιοδρομίες, ιδίως για τους τεχνολόγους, έτσι ώστε οι αξιωματικοί να μπορούν να μετακινηθούν στον ιδιωτικό τομέα και αργότερα να επιστρέψουν στον οργανισμό.
Έχουμε απλοποιήσει τη διαδικασία πρόσληψης νέων αξιωματικών. Τώρα χρειάζεται το ένα τέταρτο του χρόνου που χρειαζόταν πριν από δύο χρόνια για να περάσει από την αίτηση στην τελική προσφορά και την εξουσιοδότηση ασφαλείας. Αυτές οι βελτιώσεις συνέβαλαν στην αύξηση του ενδιαφέροντος για τη CIA. Το 2023, είχαμε περισσότερους αιτούντες από οποιαδήποτε άλλη χρονιά από τον άμεσο απόηχο της 9/11. Εργαζόμαστε επίσης σκληρά για να διαφοροποιήσουμε το εργατικό δυναμικό μας, φτάνοντας σε ιστορικά υψηλά επίπεδα το 2023 όσον αφορά τον αριθμό των γυναικών και των μειονοτικών αξιωματικών που προσλαμβάνονται, καθώς και τον αριθμό που προωθείται στις ανώτερες βαθμίδες του οργανισμού.
Αναγκαστικά, οι αξιωματικοί της CIA λειτουργούν στις σκιές, συνήθως εκτός οπτικού πεδίου και εκτός μυαλού. Τα ρίσκα που παίρνουν και οι θυσίες που κάνουν σπάνια γίνονται καλά κατανοητά. Σε μια στιγμή που η εμπιστοσύνη στους δημόσιους θεσμούς των Ηνωμένων Πολιτειών είναι συχνά ανεπαρκής, η CIA παραμένει ένας αποφασιστικά απολίτικος θεσμός, δεσμευμένος από τον όρκο που εγώ και όλοι οι άλλοι στην υπηρεσία έχουμε δώσει για να υπερασπιστούμε το Σύνταγμα και από τις υποχρεώσεις μας βάσει του νόμου.
Οι αξιωματικοί της CIA συνδέονται επίσης με μια αίσθηση κοινότητας και με μια βαθιά, κοινή δέσμευση στη δημόσια υπηρεσία σε αυτή την κρίσιμη στιγμή της αμερικανικής ιστορίας. Ξέρουν την αλήθεια στις συμβουλές που πήρα πριν από πολλά χρόνια από τον πατέρα μου, ο οποίος είχε μια διακεκριμένη στρατιωτική καριέρα. Καθώς πάλευα με το τι να κάνω με την επαγγελματική μου ζωή, μου έστειλε ένα χειρόγραφο σημείωμα: «Τίποτα δεν μπορεί να σε κάνει πιο περήφανο από το να υπηρετείς τη χώρα σου με τιμή». Αυτό με βοήθησε να ξεκινήσω μια μακρά και τυχερή καριέρα στην κυβέρνηση, πρώτα στο Υπουργείο Εξωτερικών και τώρα στη CIA. Ποτέ δεν μετάνιωσα για την επιλογή που έκανα. Είμαι εξαιρετικά υπερήφανος που υπηρετώ μαζί με χιλιάδες άλλους αξιωματικούς της CIA που αισθάνονται το ίδιο για τους δικούς τους – και ανταποκρίνονται στην πρόκληση μιας νέας εποχής.
Ο William J. Burns είναι διευθυντής της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών.
Πηγή: foreignaffairs.com
