
Γερμανία: Από Wunderkind, ασθενής της Ευρώπης
Του Desmond Lachman
Τα οικονομικά προβλήματα έρχονται στη Γερμανία, τη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης, όχι ως μεμονωμένοι κατάσκοποι, αλλά σε τάγματα. Το κάνουν επίσης σε μια περίοδο εγχώριας πολιτικής αδυναμίας, όταν η χώρα στερείται ενός συνεκτικού σχεδίου για την αποκατάσταση της προηγούμενης οικονομικής της δύναμης. Αυτό δεν αποτελεί καλό οιωνό για τις μακροπρόθεσμες οικονομικές προοπτικές της Γερμανίας. Θα δυσκολέψει επίσης την οικονομική περιφέρεια της ευρωζώνης γενικά, και την Ιταλία και την Ισπανία ειδικότερα, να ξεφύγει κάτω από το βουνό του δημόσιου χρέους της.
Όποιος αμφιβάλλει ότι η γερμανική οικονομία αντιμετωπίζει προβλήματα, δεν δίνει προσοχή στο γεγονός ότι πέρυσι η Γερμανία ήταν η μεγαλύτερη οικονομία με τις χειρότερες επιδόσεις στον κόσμο. Σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, πέρυσι, σε μια εποχή που οι προηγμένες οικονομίες του κόσμου αναπτύχθηκαν κατά μέσο όρο 1,6%, η οικονομία της Γερμανίας συρρικνώθηκε κατά 0,3%. Προσθέτοντας στην κατήφεια, στο τέλος του περασμένου μήνα, πέντε κορυφαία γερμανικά ινστιτούτα οικονομικών ερευνών υποστήριξαν ότι φέτος η οικονομία της χώρας θα αναπτυχθεί μόνο κατά 0,1%.
Σε μεγάλο βαθμό, τα τρέχοντα οικονομικά προβλήματα της Γερμανίας είναι το αποτέλεσμα προηγούμενων μεγάλων λαθών οικονομικής πολιτικής. Έχουν επίσης επιδεινωθεί από την πολιτική παρέκκλιση, τις ανεπαρκείς επενδύσεις, την υπερβολική γραφειοκρατία και τα φτωχά δημογραφικά στοιχεία. Ως εκ τούτου, θα μπορούσαν να αποδειχθούν δυσεπίλυτες και να επιστρέψουν τη Γερμανία στην εποχή της δεκαετίας του 1990, όταν ήταν ο ασθενής της Ευρώπης και όχι το οικονομικό wunderkind της ηπείρου.
Μεταξύ των πιο σοβαρών λαθών οικονομικής πολιτικής που έκανε η Γερμανία ήταν να γίνει υπερβολικά εξαρτημένη από τη φθηνή ρωσική ενέργεια για να τροφοδοτήσει τη βιομηχανική της μηχανή. Αυτό το σφάλμα αποκαλύφθηκε όταν η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία και η περίοδος του φθηνού ρωσικού φυσικού αερίου έφτασε στο τέλος της. Μαζί με την Ιταλία, η γερμανική οικονομία επλήγη περισσότερο από το ρωσικό ενεργειακό σοκ.
Ένα άλλο σημαντικό λάθος πολιτικής ήταν η οικοδόμηση μιας οικονομίας που ήταν υπερβολικά εξαρτημένη από την κινεζική εξαγωγική αγορά. Με την Κίνα να είναι η μεγαλύτερη εξαγωγική αγορά της Γερμανίας, αγοράζοντας περίπου 125 δισεκατομμύρια δολάρια από τα προϊόντα της, η γερμανική οικονομία έχει πληγεί περισσότερο από το σκάσιμο της φούσκας της κινεζικής αγοράς ακινήτων και πιστώσεων. Ως μια πολύ ανοιχτή οικονομία, η Γερμανία είναι επίσης πολύ εκτεθειμένη σε μια παγκόσμια οικονομική επιβράδυνση. Ενώ το εμπόριο αντιπροσωπεύει περίπου το 20% της οικονομίας των ΗΠΑ, στη Γερμανία συνεισφέρει σχεδόν το 50%.
Η οικονομική δυσπραγία της Γερμανίας επιδεινώθηκε από τις υποεπενδύσεις της στις υποδομές και τα γραφειοκρατικά εμπόδια στην ανάπτυξη. Σύμφωνα με το ΔΝΤ, η Γερμανία βρίσκεται κοντά στον πάτο των μεγάλων χωρών όσον αφορά τις δημόσιες επενδύσεις. Εν τω μεταξύ, έχει μια γερασμένη ψηφιακή υποδομή με ευρυζωνική κατάταξη χαμηλότερη από αυτή της Τουρκίας. Ήταν επίσης από τις πιο αργές στην έγκριση νέων επιχειρήσεων. Για παράδειγμα, χρειάζονται περίπου πέντε χρόνια για να πάρει άδεια για την κατασκευή ενός χερσαίου αιολικού πάρκου. Και χρειάζονται 120 ημέρες για να αποκτήσετε άδεια επιχείρησης, περισσότερο από το διπλάσιο του μέσου όρου του ΟΟΣΑ.
Τα φτωχά δημογραφικά στοιχεία της Γερμανίας αποτελούν ένα ακόμη εμπόδιο στις μακροπρόθεσμες προοπτικές ανάπτυξής της. Κατά την τελευταία δεκαετία, ο πληθυσμός σε ηλικία εργασίας της Γερμανίας ενισχύθηκε από μετανάστες που διέφυγαν από περιφερειακές συγκρούσεις. Καθώς αυτό το μεταναστευτικό κύμα τελειώνει και η γενιά που γεννήθηκε μετά τον πόλεμο συνταξιοδοτείται τα επόμενα πέντε χρόνια, ο ρυθμός ανάπτυξης του εργατικού δυναμικού της Γερμανίας θα μειωθεί περισσότερο από ό, τι σε οποιαδήποτε άλλη χώρα της G-7.
Στη δεκαετία του 1990, μετά την επανένωσή της, η Γερμανία επέδειξε αξιοσημείωτη πολιτική βούληση να λάβει τα επώδυνα διαρθρωτικά μέτρα για τον μετασχηματισμό της οικονομίας της. Δυστυχώς, σήμερα οι πολιτικές προοπτικές για την επανάληψη αυτού του άθλου δεν φαίνονται καλές. Ο τριμερής κυβερνητικός συνασπισμός βρίσκεται σε αδιέξοδο για τα πάντα. Εν τω μεταξύ, οι δύο μεγάλες πολιτικές ομάδες της γερμανικής μεταπολεμικής δημοκρατίας, οι Σοσιαλδημοκράτες και το κεντροδεξιό CDU/CSU, δεν μπορούν πλέον να κρατήσουν το κέντρο, καθώς το πολιτικό σύστημα κατακερματίζεται με την άνοδο των ακροδεξιών και αριστερών κομμάτων.
Το οικονομικό παραπάτημα της Γερμανίας έρχεται σε μια κακή στιγμή για την οικονομία της ευρωζώνης, καθώς παλεύει με τα υψηλά επιτόκια ρεκόρ και τα υψηλότερα επίπεδα δημόσιου χρέους στην περιφέρειά της από ό, τι την εποχή της κρίσης δημόσιου χρέους της ευρωζώνης το 2010. Έρχεται επίσης σε μια ακατάλληλη στιγμή για την παγκόσμια οικονομία.
Τόσο η Ιαπωνία όσο και το Ηνωμένο Βασίλειο βρίσκονται ήδη σε ύφεση και η ίδια η κινεζική εκδοχή του μεταπολεμικού Wirtschaftswunder της Δυτικής Γερμανίας έχει σταματήσει. Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται τώρα η παγκόσμια οικονομία είναι να περάσει η Γερμανία, η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο, μια παρατεταμένη περίοδο οικονομικής στασιμότητας.
Πηγή: aei.org