Δημήτρης Λακασάς, ένας αντισυμβατικός διεκδικητικός ακτιβιστής
Μπορεί η διεκδίκηση των αυτονόητων λύσεων να αποδιοργανώσει τα επίσημα- βλέπε αυστηρά- πρωτόκολλα;
Μπορεί ένα χέρι που δείχνει επίμονα κάποιον να μεταμορφωθεί σε σύμβολο, να καταστήσει περιττούς τους συμβιβασμούς και να κόψει την ανάσα;
Μπορούν τα θεόρατα επιτόκια να υπονομεύουν έναν πόλεμο, να πριμοδοτούν τον αντίπαλο και οι αρμόδιοι να κοιτάζουν αλλού ή να μιλάνε περίτεχνα για την ανάπτυξη;
Στην ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα Δ.Μητρόπουλος, του Μεγάρου Μουσικής, οι ομιλητές της εκδήλωσης για την διαδικτυακή πύλη ExportGate.gr, διαδέχονται ο ένας τον άλλον.
Μεταξύ των ομιλητών ο Διευθύνων Σύμβουλος του Ομίλου Eurobank Νικόλαος Νανόπουλος, ο Διευθύνων Σύμβουλος του Ομίλου της Εθνικής Τραπέζης Αλέξανδρος Τουρκολιάς, ο υπουργός Ανάπτυξης Κωστής Χατζηδάκης, ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δημήτρης Δασκαλόπουλος, η πρόεδρος του ΠΣΕ κα Χριστίνα Σακελλαρίδη, του ΣΕΒΕ Δημήτρης Λακασάς και του ΣΕΚ Αλκιβιάδης Καλαμπόκης.
Ένας από τους λίγους ομιλητές που ξεχώρισε με μία απρόβλεπτη κίνηση είναι ο Πρόεδρος του ΣΕΒΕ και ένας από τους πλέον χαρακτηριστικούς εκπροσώπους του εξωστρεφούς επιχειρείν κ. Δημήτρης Λακασάς.
Ο λόγος του ξεκίνησε με την παράθεση ποσοτικών δεδομένων για την επιτυχία των ελλήνων εξαγωγέων:
«Οι ελληνικές εξαγωγές, σύμφωνα με την Eurostat, αυξήθηκαν κατά 17% το 2012, ενώ σε αξία ανήλθαν σε €26,7 δις. Στο σύνολο των 21 κρατών της ΕΕ-27 που σημείωσαν αύξηση στις εξαγωγές τους το 2012, η Ελλάδα κατατάσσεται πρώτη , γεγονός που δίνει προβάδισμα στην χώρα μας 2 θέσεων στην κατάταξη των ευρωπαϊκών εξαγωγών και πλέον βρίσκεται στην 19η θέση στο σύνολο των 27 ευρωπαϊκών οικονομιών»
Εκείνη την στιγμή θα περίμενε κανείς να ολοκληρώσει με τις συνήθεις ευγενικές διατυπώσεις.
Ο προσκεκλημένος υπουργός Κ.Χατζηδάκης στην πρώτη σειρά των επισήμων , αφού είχε ήδη καθυστερήσει να προσέλθει κατά 30 λεπτά (λόγω κίνησης στους δρόμους…), θα ήταν έτοιμος να προβεί στο απαραίτητο χειροκρότημα- αποδοχής ; συγκατάβασης; ευγενείας;
Εκείνη τη στιγμή, ο κ.Λακασάς σήκωσε το χέρι του, και έδειξε προς το μέρος του υπουργού, διερωτώμενος (σε ελεύθερη απόδοση )πώς μπορεί αυτή η μαγιά της αύξησης των εξαγωγών να έχει συνέχεια, όταν το τραπεζικό σύστημα άλλων γειτονικών χωρών παρέχει επιτόκια της τάξεως του 4-5% και το ελληνικό τραπεζικό σύστημα το δολοφονικό 7-8%.
Πώς ;
Σας ψάχνω εδώ και αρκετό καιρό για μια συνάντηση κύριε Υπουργέ ,για να συζητήσουμε αυτό το ζήτημα και άλλες προτάσεις του ΣΕΒΕ ανέφερε και δεν έχω ακόμη απάντηση.
Σιωπή.
Τι είναι αυτό που αναγκάζει έναν εκλεγμένο πρόεδρο ενός από τους πλέον δυναμικούς συνδέσμους, εκπρόσωπο ικανών ελλήνων εξαγωγέων της Βορείου Ελλάδος, επιτυχημένος επιχειρηματίας ο ίδιος, με την εταιρία του να εξάγει σε 72 χώρες τα προϊόντα της, να χρησιμοποιεί το βήμα μιας εκδήλωσης για να θυμίσει τα αυτονόητα ;
Την ώρα που οι πόρτες των καθ’ ύλην αρμόδιων υπουργείων θα έπρεπε να είναι διάπλατα ανοικτές , ο κ. Λακασάς λέει γκρεμίστε τελείως όλα τα εμπόδια , αφουγκραστείτε το χνώτο των εξαγωγέων, τον ιδρώτα της αγωνίας και της δημιουργίας , ανοίξτε το μυαλό σας στην διαύγεια της εθνικής προσπάθειας, στο καθαρό γήπεδο της ίσης αντιμετώπισης και όχι της τρικλοποδιάς των δυνάμεων της εντροπίας των επιτοκίων που αλυσοδένουν την προσπάθεια των εθνικών πρωταθλητών εξαγωγέων.
Τι θα κάνει ο κ. Χατζηδάκης ή τι μπορεί μάλλον να κάνει;
Το πιθανότερο τίποτε φαντάζει σίγουρο.
Η απόκρυψη της ενοχής είναι τέχνη και εάν η πολιτική είναι η διαχείριση των συμβόλων, σε εποχές οικονομικού πολέμου όπως αυτή που ζούμε, η απόκρυψη της ενοχής, η διασπορά της και η επικοινωνιακή τακτική είναι συνώνυμη της αδυναμίας.
Ας είμαστε ειλικρινής.
Το χέρι του κ. Λακασά άργησε να κατέβει.
Όση ώρα μιλούσε ήταν εκεί και έδειχνε κάτι πολύ περισσότερο.
Αποκάλυπτε ότι αυτό το χέρι είναι σύμβολο διεκδίκησης του αυτονόητου.
Δείχνει το δρόμο προς μια γέφυρα, είναι ένα υπόδειγμα αντίληψης, κραυγάζει «γκρεμίστε τα τοίχοι του πρωτοκόλλου, της επίσημης κατεστημένης αντίληψης των εμποδίων και ελάτε να συνεργαστούμε».
Θα σηκωθούν και άλλα χέρια;
Θα πιάσει κάποιος επιτέλους αυτό το χέρι για να το μετασχηματίσει σε γέφυρα ενός ριζοσπαστικά νέου τρόπου προστασίας των ελλήνων εξαγωγέων;
Εάν υπήρχε ένα εθνικό στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης , όλα αυτά θα είχαν επιλυθεί αυτονόητα.
Η ντροπή όμως δεν είναι αυτονόητη υπόθεση.
Και η ένοχη σιωπή τραυματίζει ανεπανόρθωτα το μέλλον.
Κατά τούτο η επιμονή του αντισυμβατικού και διεκδικητικού κ. Λακασά επιβραβεύεται από την αγορά και δημιουργεί ένα τολμηρό μεταμορφωτικό βήμα αντίστασης και ενεργητικών πρωτοβουλιών.
Aπό Π.Τσακιρίδη
www.mywaypress.gr
