∆ηµήτρης ∆ασκαλόπουλος: « Ας σταµατήσουµε να χτυπάµε µε τα χέρια µας τον τοίχο! Υπάρχει κι άλλος δρόµος »
«Σήµερα, µετά από χρόνια διστακτικότητας και ηµιµέτρων, µετά από 17 συνόδους κορυφής, ήρθε η στιγµή η Ευρώπη να θυµηθεί ότι οφείλει την ίδια της τη δηµιουργία και την αποδοχή της από τους λαούς στην πεποίθησή τους ότι η ενωµένη Ευρώπη θα τους προσφέρει ειρήνη, ευηµερία, εργασία και ασφάλεια.
Αν η εντολή αυτή –η µόνη που µετράει– δεν ανανεωθεί µε τη συµµετοχή των πολιτών της, η Ευρώπη κινδυνεύει να χάσει το νόηµα και την ψυχή της».
Με τα λόγια αυτά έκλεισε την παρέµβασή του ο Πρόεδρος του ΣΕΒ κ. ∆ηµήτρης ∆ασκαλόπουλος στη συνέντευξη προς τα ΜΜΕ που έγινε σήµερα στις Βρυξέλες, στο πλαίσιο της παρουσίασης των θέσεων της ευρωπαϊκής εργοδοτικής οργάνωσης BusinessEurope ενόψει της επικείµενης Συνάντησης Κορυφής.
Με αναφορά στην Ελλάδα, ο Πρόεδρος του ΣΕΒ τόνισε ότι από τη δική της πλευρά «η Ελλάδα καλείται τώρα να καταλήξει άµεσα σε συµφωνία µε τους εταίρους για ένα νέο πλαίσιο προτεραιοτήτων, προκειµένου να βάλει σε τάξη τα δηµοσιονοµικά της και να πετύχει τους στόχους της.
Η Ελλάδα καλείται να επιδείξει έµπρακτα ότι είναι αποφασισµένη να αλλάξει, επιταχύνοντας αποφασιστικά τις δοµικές µεταρρυθµίσεις, ενώ παράλληλα να αντιµετωπίζει τις πιο αρνητικές επιπτώσεις της λιτότητας και της ύφεσης στην ελληνική οικονοµία και κοινωνία.»
Αυτό, όµως, δεν επαρκεί, παρατήρησε ο κ. ∆ασκαλόπουλος.
Από µόνη της «η Ελλάδα δεν µπορεί να βγει από την κρίση όσα πολυσέλιδα µνηµόνια και να εφαρµόσει.
Η προσπάθεια της Ελλάδας µπορεί να επιτύχει µόνο στο πλαίσιο µιας ευρωπαϊκής απάντησης στην κρίση του ευρώ, µιας απάντησης της Ευρώπης στην ίδια την υπαρξιακή της κρίση.»
Απαντώντας, εξάλλου, σε ερώτηση δηµοσιογράφου για το πώς ερµηνεύει το αποτέλεσµα των εκλογών, ο Πρόεδρος του ΣΕΒ υπογράµµισε ότι «η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων επιθυµεί την παραµονή της χώρας στο ευρώ και βλέπει το εθνικό µας µέλλον µέσα στην ευρωπαϊκή οικογένεια.
Το ίδιο ισχύει και για τις πολιτικές δυνάµεις.
Αντιευρωπαϊκές απόψεις συναντώνται µόνο στα περιθωριακά άκρα του πολιτικού φάσµατος».
Ακολουθεί το πλήρες κείµενο της παρέµβασης του Προέδρου του ΣΕΒ κ. ∆ηµήτρη ∆ασκαλόπουλου:
« Ο πρόεδρός µας της BusinessEurope ανέδειξε πολύ εύστοχα το βασικό πρόβληµα της Ευρώπης: την έλλειψη εµπιστοσύνης στο κοινό µας νόµισµα, στους θεσµούς µας, στο τραπεζικό µας σύστηµα.
Αυτή ακριβώς η γενικευµένη έλλειψη εµπιστοσύνης αποτελεί τροχοπέδη στην ανάπτυξη, οδηγεί σε οικονοµική και πολιτική αβεβαιότητα και έχει ως αποτέλεσµα να διακυβεύεται η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και η κοινωνική συνοχή.
Ο γενικευµένος χαρακτήρας της ευρωπαϊκής κρίσης και τα πραγµατικά της αίτια έχουν πλέον συνειδητοποιηθεί από όλους.
Απαιτείται ταυτόχρονη δράση σε τρεις άξονες
Πέρα από την πρόοδο που έχει σηµειωθεί µε τη δηµιουργία νέων ευρωπαϊκών θεσµών, αυτήν τη στιγµή έχουν προταθεί και εξετάζονται πολλές άλλες λύσεις.
Υπάρχουν µάλιστα βάσιµες ελπίδες ότι στην προσεχή Σύνοδο Κορυφής οι πολιτικοί ηγέτες θα επιδείξουν αποφασιστικότητα και θα καταλήξουν σε πειστικές λύσεις.
Ο δρόµος για την έξοδο από την κρίση είναι προφανής.
Απαιτείται ταυτόχρονη δράση σε τρεις άξονες:
• Αναβάθµιση των θεσµών της ευρωζώνης µε µοναδικό σκοπό να εξαλειφθεί η σηµερινή αβεβαιότητα στις αγορές για το µέλλον του ευρώ ως κοινού νοµίσµατος.
• ∆ηµοσιονοµική ανάταξη σε όλη την Ε.Ε. µε στόχο να συγκεραστούν αρµονικά η νοµισµατική µε τη δηµοσιονοµική πολιτική, ώστε να µειωθεί η µακροοικονοµική αβεβαιότητα.
• Επιστροφή όλης της Ευρώπης στον δρόµο της ανάπτυξης µε στόχο τη δηµιουργία θέσεων εργασίας, την ανάπτυξη και τη θωράκιση του ευρωπαϊκού µοντέλου κοινωνικής πρόνοιας.
Στην Ελλάδα γνωρίζουµε από πρώτο χέρι την έννοια, αλλά και τις επιπτώσεις της έλλειψης εµπιστοσύνης.
Ακτίνα ελπίδας, ότι η Ελλάδα θα τα καταφέρει τελικά
Πληρώνουµε βαρύ τίµηµα µε τη µορφή κοινωνικών αναταραχών και πολιτικής αστάθειας, βιώνουµε µια οικονοµική αβεβαιότητα χωρίς προηγούµενο, ύφεση που συνεχώς βαθαίνει και ένα τραπεζικό σύστηµα σε νεκρική ακαµψία.
Οι πρόσφατες εκλογές αφήνουν όµως να διαφανεί ακτίνα ελπίδας, ότι η Ελλάδα θα τα καταφέρει τελικά.
Οι ψηφοφόροι τάχθηκαν σαφώς υπέρ του ευρώ και υπέρ της Ε.Ε.
Επέβαλαν κυβέρνηση συνασπισµού –ώστε η εντολή τους να υποστηρίζεται από άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία µε ικανή λαϊκή στήριξη.
Η Ελλάδα καλείται τώρα να καταλήξει άµεσα σε συµφωνία µε τους εταίρους για ένα νέο πλαίσιο προτεραιοτήτων, προκειµένου να βάλει σε τάξη τα δηµοσιονοµικά της και να πετύχει τους στόχους της.
Η Ελλάδα καλείται να επιδείξει έµπρακτα ότι είναι αποφασισµένη να αλλάξει, επιταχύνοντας αποφασιστικά τις δοµικές µεταρρυθµίσεις, ενώ παράλληλα να αντιµετωπίζει τις πιο αρνητικές επιπτώσεις της λιτότητας και της ύφεσης στην ελληνική οικονοµία και κοινωνία.
Ως επιχειρηµατική κοινότητα ευελπιστούµε ότι, στο πλαίσιο αυτό, η νέα κυβέρνηση θα κινηθεί γρήγορα και αποτελεσµατικά.
Προσδοκούµε ουσιαστική πρόοδο στη δηµιουργία περιβάλλοντος φιλικού στην επιχειρηµατικότητα, συντονισµένη προσπάθεια να ενεργοποιηθούν οι µηχανισµοί της αποταµίευσης και των επενδύσεων, καθώς και αποφασιστικότητα στον περιορισµό του κρατικού παρεµβατισµού και του µεγέθους του δηµόσιου τοµέα.
Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα και πρέπει να συντελεσθεί το ταχύτερο δυνατόν.
Η προσπάθεια της Ελλάδας, όµως, µπορεί να επιτύχει µόνο στο πλαίσιο µιας ευρωπαϊκής απάντησης στην κρίση του ευρώ, µιας απάντησης της Ευρώπης στην ίδια την υπαρξιακή της κρίση.
Το άσωτο κράτος παρέσυρε την ιδιωτική οικονοµία σε ανεξέλεγκτη περιδίνηση
Τα αίτια που πυροδότησαν την κρίση διαφέρουν από χώρα σε χώρα.
Στην Ελλάδα το άσωτο κράτος παρέσυρε την ιδιωτική οικονοµία σε ανεξέλεγκτη περιδίνηση, παγιδεύοντας τη χώρα σε διαρκή ύφεση.
∆εν θα ξεπεράσουµε όµως ούτε την ελληνική ούτε οιαδήποτε άλλη εθνική κρίση όσο το κόστος του χρήµατος για τις επιχειρήσεις και το κόστος της εξυπηρέτησης του δηµόσιου χρέους και τα επιτόκια, που αντικατοπτρίζουν τον κίνδυνο, συνεχίζουν να καθορίζονται από γεωγραφικούς παράγοντες.
Για να είναι αξιόπιστο, το ενιαίο νόµισµα πρέπει να σηµαίνει ενιαίο σπρεντ, ενιαίο επιτόκιο και µία κεντρική τράπεζα –στον ρόλο του δανειστή ύστατης ανάγκης και του εγγυητή των καταθέσεων.
Όταν αυτό υλοποιηθεί στο προσεχές µέλλον, η επιχειρηµατική κοινότητα σε ολόκληρη την Ευρώπη θα ανταποκριθεί άµεσα µε τον πλέον θετικό και αποτελεσµατικό τρόπο –όπως έχει πράξει και άλλοτε στο παρελθόν.
Ας σταµατήσουµε να χτυπάµε µε τα χέρια µας τον τοίχο!
Ωστόσο οι κυβερνήσεις πρέπει να πάψουν να ζητούν τα πάντα από τις επιχειρήσεις.
Η νοµισµατική και δηµοσιονοµική ορθοδοξία χωρίς ανάπτυξη είναι δώρον άδωρον, καθόσον υποθάλπει κοινωνικές συγκρούσεις και πολιτική αστάθεια.
Τα προβλήµατα τα οποία αντιµετωπίζει η ελληνική επιχειρηµατική κοινότητα µπορούν λοιπόν να αντιµετωπισθούν –εφόσον της δώσουµε και πάλι τη δυνατότητα να δηµιουργεί θέσεις εργασίας και ανάπτυξη.
Αυτό προφανώς δεν ισχύει για τον προβληµατικό δηµόσιο τοµέα της χώρας, στον οποίον επιτράπηκε ουσιαστικά να καταστρέψει τον ιδιωτικό τοµέα µε τη συνέργεια των πελατειακών κοµµάτων και των µάλλον κοντόφθαλµων πολιτικών που υιοθέτησε η τρόικα.
Είναι αλήθεια ότι οι εταίροι µας έπραξαν ό,τι έπραξαν µε τις καλύτερες των προθέσεων.
Είναι επίσης αλήθεια ότι το ελληνικό πολιτικό κατεστηµένο επέδειξε ασθενική πολιτική βούληση και απέτυχε να υπηρετήσει στην πράξη την ανάγκη της αλλαγής.
Αλλά και η µικρο-διαχείριση της οικονοµίας υπήρξε αποτυχηµένη.
Η ανεργία εκτοξεύθηκε στα ύψη, επιβλήθηκαν βαρύτατοι φόροι, ο προϋπολογισµός των δηµοσίων επενδύσεων υπέστη ανελέητες περικοπές, η ρευστότητα και οι πιστώσεις προς το εµπόριο κινούνται πλέον σε µηδενικά επίπεδα, οι εγγυητικές επιστολές και οι εξασφαλίσεις ελληνικών αρχών δεν γίνονται δεκτές, τα σχόλια αξιωµατούχων της Ε.Ε. περί «Grexit» πυροδοτούν µαζική φυγή κεφαλαίων, η ρευστότητα του ιδιωτικού τοµέα είναι πρακτικώς ανύπαρκτη.
Με αποτέλεσµα η κοινωνική συνοχή να δέχεται τροµακτικές πιέσεις και ο πολιτικός λαϊκισµός να βρίσκει πρόσφορο έδαφος στη λαϊκή αγανάκτηση και ανασφάλεια.
Είναι µαθηµατικά βέβαιο ότι ο δρόµος αυτός δεν οδηγεί στην ανάκαµψη.
Ας σταµατήσουµε λοιπόν να χτυπάµε µε τα χέρια µας τον τοίχο!
Υπάρχει κι άλλος δρόµος.
Η Ελλάδα ήταν ο τελευταίος τροχός της αµάξης σε µία Ευρωπαϊκή Ένωση που δεν είχε εµπειρία από διαχείριση τέτοιων «ασύµµετρων» κρίσεων.
Χρησίµευσε ως πειραµατόζωο.
Όταν όµως ένα φάρµακο έχει αποδειχθεί αναποτελεσµατικό, το να αυξάνεις τη δόση δεν οδηγεί πουθενά.
Έτσι όπως είναι τα πράγµατα σήµερα, η Ελλάδα δεν µπορεί να βγει από την κρίση, όσα πολυσέλιδα µνηµόνια και να εφαρµόσει.
Στην περίπτωση δε που η Ελλάδα καταρρεύσει, η υπόλοιπη Ευρώπη δεν θα µείνει στο απυρόβλητο ούτε έχει την πολυτέλεια να παραµείνει αδιάφορη.
Υπάρχει κανείς ο οποίος είναι διατεθειµένος να παίξει το µέλλον της Ευρώπης στα ζάρια;
Ορισµένοι βέβαια ακόµη και σήµερα υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα µπορεί να «στεγανοποιηθεί» από την υπόλοιπη Ευρώπη.
∆εν νοµίζω ότι κάτι τέτοιο είναι δυνατό.
Οι πρόσφατες εξελίξεις στις αγορές κρατικών οµολόγων, δανεισµού και συναλλάγµατος στην Ευρώπη και σε ολόκληρο τον κόσµο συντείνουν προς την αντίθετη άποψη.
Ανεξαρτήτως αυτού όµως, υπάρχει κανείς ο οποίος είναι διατεθειµένος να παίξει το µέλλον της Ευρώπης στα ζάρια;
∆εν θα ήθελα να το πιστέψω.
Ήρθε η στιγµή να αποφασίσουµε τι είδους Ευρώπη θέλουµε.
Καλή η ρητορική περί επιστροφής στον δρόµο της ανάπτυξης –προσωπικώς υποστηρίζω ολόψυχα τόσο τον στόχο όσο και τα µέσα.
Όµως, στον σηµερινό κόσµο η οικονοµία δεν µπορεί να είναι αποκοµµένη από την κοινωνική και πολιτική πραγµατικότητα, ούτε από τα λαϊκά αιτήµατα και προσδοκίες.
Τελµατωµένη σε εθνοκεντρικούς οικονοµικούς στόχους και πολιτικές διαφωνίες, η Ευρώπη έπαψε να «µιλάει» στους λαούς της και απώλεσε το όραµά της.
Σήµερα, µετά από χρόνια διστακτικότητας και ηµιµέτρων και µετά από 17 συνόδους κορυφής, ήρθε η στιγµή η Ευρώπη να θυµηθεί ότι οφείλει την ίδια της τη δηµιουργία και την αποδοχή της από τους λαούς στην πεποίθησή τους ότι η ενωµένη Ευρώπη θα τους προσφέρει ειρήνη, ευηµερία, εργασία και ασφάλεια.
Αν η εντολή αυτή –η µόνη που µετράει– δεν ανανεωθεί µε τη συµµετοχή των πολιτών της, η Ευρώπη κινδυνεύει να χάσει το νόηµα και την ψυχή της »
Σηµειώνεται ότι αργότερα σήµερα ο Πρόεδρος του ΣΕΒ κ. ∆ηµήτρης ∆ασκαλόπουλος θα έχει συναντήσεις µε τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης Herman van Rompuy, τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής José Manuel Barroso και τον Επίτροπο για τα οικονοµικά θέµατα Olli Rhen.
