Να αντέχεις και να παλεύεις μόνος σου

Εσύ. Σκοτάδια αλλά και φώς. Άνθρωπος με ευαισθησίες  αλλά και δέντρο  αλύγιστο. Ηγέτης  δημιουργός και στρατιώτης της καθημερινότητας. Ήρωας και μόνος. Γνωρίζεις.  Ξέρεις. Πιστεύεις. Βλέπεις. Μαθαίνεις. Παλεύεις. Σήμερα στο φώς, αύριο στο σκοτάδια. Αποθεώνεις την απομόνωση, στο αμόνι της δημιουργίας με κάθε τρόπο, μεθάς με τον οίστρο της επιβίωσης. Η βουή της ζωής η μουσική σου. Το γέλιο στην  μάχη η απάντησή σου στην ισοπέδωση των δειλών. Και η ανυπακοή σου στους κανόνες αλλοτρίωσης, η απάντησή σου στο γκρέμισμα των δήθεν. Μαχητής και είλωτας. Θεριό ανήμερο και άνθρωπος. Εσύ, είσαι η απάντηση στην κρίση. Εσύ. Και η πίστη σου στο ανέφικτο. Μόνος. Εσύ. Μπορείς να παλέψεις με όλα τα θηρία.

Πότε  ήταν η  τελευταία φορά που άγγιξες την καρδιά σου, άφησες το μυαλό σου να ταξιδέψει, αγκάλιασες ένα όνειρο, ακούμπησες τον ώμο κάποιου συμπολεμιστή σου;

Πότε ήταν η τελευταία φορά που υπερασπίστηκες την  αδρεναλίνη σου, ένιωσες τον παλμό στις φλέβες σου, έτρεξες με ορμή στον δικό σου  μαραθώνιο;

Πότε ήταν, που η αντίληψη σου, για τον αγώνα ζωής που δίνεις, σου επιβεβαίωνε ότι δεν έχεις συμμάχους αλλά θεατές;

Και όμως. Σε αυτά τα αισθήματα είναι συμπυκνωμένη η ζωή σου. Αισθήματα που έχουν παγώσει, όχι από εσένα, αλλά από τον ανελεύθερο και ανίκανο κρατικό οδοστρωτήρα του θεσμικού λαϊκισμού, της θεϊκής σωτηρίας και των θεωρητικών διαπιστώσεων. Κράτος -εμπόδιο που σου φράζει το δρόμο.

Να αντέχεις και να παλεύεις μόνος σου.

Να πιστεύεις και να ελπίζεις. Εσύ. Και οι αδυναμίες σου. Εσύ. Και οι δυνατότητές σου. Μπορείς. Άνοιξε  το  παράθυρο της ψυχής σου -άνοιξε την πόρτα της ζωής σου. Δώσε χώρο στην ελπίδα. Δημιούργησε και μάτωσε. Γνωρίζεις ότι θα φτάσεις. Νικητής και Μόνος.

My Way Press.gr