Alpha Bank: «Πρέπει να στηριχθούμε στις δικές μας δυνάμεις, να πάρουμε πρωτοβουλίες για να βγούμε από την κρίση και την απαξίωση»
Οι αναλυτές της Διευθύνσεως Οικονομικών Μελετών της Alpha Bank, επισημαίνουν ότι « η νέα κυβέρνηση καλείται γρήγορα να βρει τον βηματισμό της και να αρχίσει να αλλάζει την χώρα, να προωθήσει άμεσα το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων, να επαναδιαπραγματευθεί τους όρους χρήσης των € 14 δις των διαρθρωτικών ταμείων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να προχωρήσει άμεσα στην διαμόρφωση των όρων ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών »
Προτεραιότητες πολιτικής και προσαρμογή
Η αναδιαπραγμάτευση δεν μπορεί να θεωρείται άλλοθι
Η νέα κυβέρνηση καλείται γρήγορα να βρει τον βηματισμό της και να αρχίσει να αλλάζει την χώρα, με έμφαση στην υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων στον δημόσιο τομέα, στο φορολογικό σύστημα, στην δικαιοσύνη και στην παιδεία, και στην ανάληψη αναπτυξιακών πρωτοβουλιών για την άμεση επανεκκίνηση της οικονομίας.
Η κυβέρνηση πρέπει να προωθήσει άμεσα το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων, που είναι η μόνη ελπίδα για εισροές ξένων επενδυτικών κεφαλαίων στη χώρα.
Επίσης, καλείται να επαναδιαπραγματευθεί τους όρους χρήσης των € 14 δις των διαρθρωτικών ταμείων της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχουν κατανεμηθεί στην Ελλάδα, με στόχο την χρηματοδότηση των έργων υποδομής που έχουν μείνει στη μέση και άλλων δράσεων άμεσου αποτελέσματος.
Επίσης, η κυβέρνηση αναμένεται να προχωρήσει άμεσα στην διαμόρφωση των όρων ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών ώστε να ξεκινήσουν οι αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου για να αποκατασταθεί η τρωθείσα κεφαλαιακή τους βάση λόγω της αναδιάρθρωσης του δημοσίου χρέους.
Μόνο έτσι θα ενισχυθεί η εμπιστοσύνη των πολιτών ώστε να επιστρέψουν οι καταθέσεις στο σύστημα και να μπορέσουν οι τράπεζες να χρηματοδοτήσουν την ανάκαμψη.
Η αναδιαπραγμάτευση δεν μπορεί να θεωρείται άλλοθι για την μη εφαρμογή του οικονομικού προγράμματος που έχει συμφωνηθεί και που σε γενικές γραμμές περιέχει δράσεις προς την σωστή κατεύθυνση.
Πρέπει να στηριχθούμε στις δικές μας δυνάμεις και να πάρουμε πρωτοβουλίες για να βγούμε από την κρίση και την απαξίωση.
Στο πλαίσιο αυτό, ο νέος Υπουργός Οικονομικών καλείται να διαχειρισθεί αποτελεσματικά την κατοχύρωση της θέσης της Ελλάδος στο ευρωπαϊκό πλαίσιο αναφοράς, για να επιταχυνθεί η διαδικασία προσαρμογής και να ξεκινήσει η ανάκαμψη.
Η κατάσταση κρίνεται αναστρέψιμη
Η Ευρώπη βαδίζει πλέον προς μεγαλύτερη πολιτική ενοποίηση.
Θα ήταν ασυγχώρητο, λοιπόν, η Ελλάδα να μην συμμετέχει στην διαμόρφωση του μέλλοντός της.
Η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας κρίνεται αναστρέψιμη.
Η εφαρμογή του οικονομικού προγράμματος είναι σε καλό δρόμο, όπως φαίνεται τόσο από την πρόοδο που σημειώνεται στο πεδίο δημοσιονομικής προσαρμογής όσο και από τα ενθαρρυντικά στοιχεία της μείωσης του ελλείμματος στο ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών.
Ειδικότερα, το 2012 διαμορφώνονται συνθήκες για την διαμόρφωση του ελλείμματος της γενικής κυβέρνησης σε 6,5% του ΑΕΠ, έναντι στόχου 7,3% του ΑΕΠ και έναντι αποτελέσματος 9,3% του ΑΕΠ το 2011.
Επίσης, το έλλειμμα του Ισοζυγίου Τρεχουσών Συναλλαγών αναμένεται να διαμορφωθεί σε 5,5% του ΑΕΠ από 8,5% του ΑΕΠ το 2011, περιλαμβανομένων των κεφαλαιακών μεταβιβάσεων από τα διαρθρωτικά ταμεία της Ε.Ε.
Προϋπολογισμός 2012
Βάσιμες προσδοκίες για μηδενισμό του πρωτογενούς ελλείμματος
Πολύ ικανοποιητική ήταν η εκτέλεση του Προϋπολογισμού του 2012 στο 5μηνο Ιαν.-Μάιος 2012 και δημιουργεί βάσιμες προσδοκίες για μηδενισμό του πρωτογενούς ελλείμματος της γενικής κυβέρνησης (ΓΚ) από το 2012 (έναντι ελλείμματος -1,0% του ΑΕΠ που προβλέπει το 2ο Μνημόνιο Οικονομικής Πολιτικής), με πτώση του συνολικού ελλείμματος της ΓΚ στο -6,5%.
Το πρωτογενές έλλειμμα της κεντρικής κυβέρνησης διαμορφώθηκε στα € 2,35 δισ στο 5μηνο’12 και ήταν μειωμένο κατά -48,6% έναντι του αντίστοιχου ελλείμματος του 2011.
Η ικανοποιητική αυτή εξέλιξη επιτεύχθηκε παρά το ότι τα καθαρά έσοδα του Τακτικού Προϋπολογισμού (Τ.Π.) ήταν μειωμένα κατά -1,0% σε ετήσια βάση στο 5μηνο του 2012 και ήταν λιγότερα κατά € 661 εκατ. από τον στόχο που είχε τεθεί για το 5μηνο αυτό.
Τα μέτρα αύξησης των εσόδων τού 2012
Ειδικότερα, τα έσοδα του Απριλίου και του Μαΐου 2012 επηρεάστηκαν αρνητικά και από την προεκλογική περίοδο, ενώ τα μέτρα αύξησης των εσόδων το 2012 έχουν προγραμματιστεί να εφαρμοστούν από τον Ιούλιο του 2012.
Ειδικότερα:
α) Στους επόμενους μήνες αναμένεται σημαντική αύξηση των εσόδων από τον φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων (ΦΕΦΠ), λόγω του προσδιορισμού των εισοδημάτων των μη μισθωτών με αντικειμενικά κριτήρια και λόγω της μείωσης του αφορολογήτου ορίου στα € 5000. Μάλιστα, τα έσοδα αυτά ήταν ήδη αυξημένα στο 5μηνο’12 κατά 2,4%, από τα πολύ χαμηλά επίπεδα του 5μήνου.’11.
β) Αμφίβολη παραμένει η ανάκαμψη των εσόδων από τον ΦΠΑ (εκτός καυσίμων και καπνού) που καταποντίστηκαν κατά -13,7% στο 5μηνο’12, παρά το ότι από τον Σεπτ.’11 ισχύει ο συντελεστής ΦΠΑ 23% στην εστίαση, έναντι 13% που ίσχυε στο 5μηνο’11. Η πορεία των εσόδων από τον ΦΠΑ θα γίνει ακόμη πιο προβληματική εάν μειωθεί ο συντελεστής ΦΠΑ στην εστίαση, όπως προβλέπεται στο Μνημόνιο συνεργασίας των τριών κομμάτων της κυβέρνησης.
γ) Επίσης, είναι αναγκαία και η εντατικοποίηση των προσπαθειών για είσπραξη και ενός μέρους των βεβαιωμένων φόρων που δεν πληρώθηκαν το 2011 και το 2010.
δ) Πάντως, αξιοσημείωτη είναι η αύξηση των εσόδων από τον φόρο περιουσίας στα € 1,63 δισ στο 5μηνο’12, από € 0,17 δισ στο 5μηνο’11, που δείχνει την εξαιρετικά υψηλή αποδοτικότητα των εισπράξεων του φόρου αυτού μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ.
Σημειώνεται ότι οι ανωτέρω εισπράξεις (που είναι πρωτοφανείς για το φόρο περιουσίας) επιτεύχθηκαν παρά το ότι περίπου 500.000 νοικοκυριά σχετικά χαμηλού εισοδήματος δεν πλήρωσαν το φόρο.
Επίσης, οι εισπράξεις αυτές επιτεύχθηκαν παρά τις εξαιρετικά αρνητικές κριτικές που δέχθηκε ο φόρος αυτός (το χαράτσι όπως ονομάστηκε) από όλες τις πλευρές.
Από την άλλη πλευρά, αν ο φόρος αυτός τροποποιηθεί (όπως σχεδιάζεται) κατά τρόπο που θα συνεπάγεται μείωση των σχετικών εσόδων θα πρέπει και να προσδιοριστούν και οι δημόσιες δαπάνες αντίστοιχου ποσού που θα περικοπούν.
Διότι η επιβολή άλλων φόρων αντίστοιχου ύψους είναι πολύ πιθανό ότι θα έχει πολλαπλάσιες αρνητικές επιπτώσεις στα εισοδήματα των νοικοκυριών και στην οικονομία ως σύνολο.
ε) Τα έσοδα και από τον φόρο εισοδήματος νομικών προσώπων μειώθηκαν σημαντικά στα € 0,45 δις στο 5μηνο’12, έναντι € 0,78 δις στο 5μηνο’11, ενώ για το έτος ως σύνολο αναμένεται η είσπραξη μόνο € 2,32 δις, έναντι € 2,76 δις το 2011.
στ) Τέλος, τα έσοδα από τους άμεσους και τους έμμεσους φόρους ΠΟΕ μπορεί να αυξηθούν κατά € 1-2 δις ετησίως στα επόμενα έτη, δηλαδή στα € 3,8 δις ετησίως, από τα € 2,5 δις ετησίως που είναι σήμερα, αλλά αυτό είναι έτσι κι αλλιώς αναγκαίο για τη μείωση του ελλείμματος και όχι για την αντικατάσταση απωλειών εσόδων από άλλους φόρους και ιδιαίτερα από τον φόρο περιουσίας ή από την σχεδιαζόμενη αύξηση του αφορολόγητου ορίου εισοδήματος από τα € 5.000 στα € 8.000.
Η σημαντική μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων οφείλεται στη σημαντική μείωση των πρωτογενών δαπανών
Ως αποτέλεσμα των ανωτέρω, η σημαντική μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων στο 5μηνο’12 οφείλεται και πάλι (όπως και το 2010-2011) στη σημαντική μείωση των πρωτογενών δαπανών του Τ.Π. κατά -5,6% σε ετήσια βάση στο 5μηνο’12, ενώ για το έτος ως σύνολο αναμένεται τώρα σημαντική πτώση τους κατά -6,0%, έναντι -7,1% που προβλέπει το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2014 του Φεβρουαρίου 2012.
Ειδικότερα, αξιοσημείωτες εξελίξεις στον τομέα αυτό είναι οι ακόλουθες:
(α) Η δραστική μείωση των δαπανών για αποδοχές και συντάξεις κατά -6,5% (μισθοί -8,5%, μισθοί και παροχές προσωπικού νοσοκομείων: -11,1%) στο 5μηνο’12, παρά το ότι οι πληρωμές για συντάξεις ήταν ακόμη αυξημένες κατά 0,5% λόγω των αυξημένων συνταξιοδοτήσεων.
Η πτώση αυτή ακολουθεί τη σημαντική πτώση αυτών των δαπανών κατά -6,3% (μισθοί: -8,5%) και το 2011 ως σύνολο.
Συνολικά, οι δαπάνες για αποδοχές και συντάξεις της κεντρικής κυβέρνησης αναμένεται να διαμορφωθούν σε € 20,5 δις το 2012, από € 25,5 δις το 2009.
Σημειώνεται δηλαδή μια μείωσή τους κατά € 5,0 δις μέσα σε 3-έτη η οποία ήταν απολύτως αναγκαία στα πλαίσια της ανάγκης για δραστική μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων.
(β) Σε σχετικά υψηλά επίπεδα, στα € 7,4 δις στο 5μηνο’12, από € 5,25 δις στο 5μηνο’11, εξακολουθούν να διαμορφώνονται οι επιχορηγήσεις των ασφαλιστικών ταμείων και ιδιαίτερα του ΙΚΑ, ενώ η επιχορήγηση του ΕΟΠΥΥ ανέρχεται στα € 500 εκατ. στο 5μηνο’12.
Σημαντικά μειωμένες κατά -11,6% είναι οι κοινωνικές δαπάνες για επιδόματα πολυτέκνων και για άλλες εισοδηματικές ενισχύσεις, ενώ η προσπάθεια ορθολογιμού των δαπανών αυτών, έτσι ώστε να κατευθύνονται σε αυτούς που πράγματι τις έχουν ανάγκη, συνεχίζεται.
Οι δαπάνες αυτές από τον Τ.Π. οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στη σημαντική πτώση των εσόδων των ασφαλιστικών ταμείων από εισφορές και είναι ουσιαστικά πρόβλημα μείωσης των εσόδων της γενικής κυβέρνησης και όχι πρόβλημα αύξησης των δημοσίων δαπανών.
Η αύξηση των εσόδων των ΑΤ από εισφορές αποτελεί τον μόνο μηχανισμό που μπορεί να διατηρήσει το σύστημα κοινωνικών ασφαλίσεων σε ομαλή λειτουργία.
Επομένως, σε αυτόν τον τομέα θα πρέπει να εντατικοποιηθούν οι προσπάθειες της νέας Κυβέρνησης.
Η ομαλή πληρωμή των συντάξεων από τα ασφαλιστικά ταμεία και των υποχρεώσεων του ΕΟΠΥΥ εξαρτάται αποκλειστικά από τις εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία και από τις φορολογικές εισπράξεις του Τ.Π.
Η πραγματικότητα αυτή θα πρέπει να γίνει γνωστή στους εργαζόμενους και τους μη μισθωτούς που προτιμούν όλο και περισσότερο την αδήλωτη εργασία και την αποφυγή της πληρωμής των εισφορών στα ασφαλιστικά ταμεία.
Δαπάνες προσωπικού και μείωση της απασχόλησης στο Δημόσιο Τομέα
Οι γενικεύσεις και οι από καθέδρας απαιτήσεις
Η μείωση των δαπανών για αποδοχές και συντάξεις στην κεντρική κυβέρνηση αναμένεται να ανέλθει στα € 5,26 δις την τριετία 2010-2012. Η εξοικονόμηση αυτή, όπως τονίστηκε, είναι απολύτως αναγκαία για να συμβάλλει στο μηδενισμό του πρωτογενούς ελλείμματος της ΓΚ το 2012-2013, από έλλειμμα € 24,6 δις (10,6% του ΑΕΠ) το 2009.
Αρχικά η μείωση των δαπανών έγινε με οριζόντιες περικοπές μισθών σχετικά υψηλόμισθων εργαζομένων και με μεγάλες περικοπές πρόσθετων αποδοχών και επιδομάτων, διότι με οριζόντιες αυξήσεις μισθών και με ανεξέλεγκτες παροχές πρόσθετων αμοιβών και επιδομάτων είχε συντελεστεί κατά κύριο λόγο η υπέρμετρα μεγάλη αύξηση των δαπανών για μισθούς και συντάξεις στη γενική κυβέρνηση, ιδιαίτερα στη 10ετία του 2000.
Ωστόσο, η σημαντική αυτή εξοικονόμηση δαπανών προσωπικού δεν θα πρέπει να υποβαθμίζεται με απόψεις ότι στην πραγματικότητα η απασχόληση στον ευρύτερο δημόσιο τομέα της χώρας μειώθηκε ελάχιστα κατά τα τελευταία δύο έτη.
Σύμφωνα με στοιχεία της έρευνας Εργατικού Δυναμικού της ΕΛΣΤΑΤ, οι εργαζόμενοι του δημόσιου τομέα μεταξύ 2ου τριμήνου 2011 και 2ου 3μηνου 2009 εμφανίζονται μειωμένοι κατά 59,8 χιλ. άτομα.
Επίσης, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύθηκαν στο ΒΗΜΑ (24/6/2012), από το ΔΝΤ, μεταξύ Δεκ.΄11 και Δεκ.΄10, οι εργαζόμενοι στην γενική κυβέρνηση (δεν περιλαμβάνονται εργαζόμενοι σε επιχειρήσεις υπό κρατικό έλεγχο), εμφανίζονται μειωμένοι κατά 24,3 χιλ. άτομα.
Άρα, συνδυάζοντας τα ανωτέρω στοιχεία, προφανώς υπάρχει μία σημαντική μείωση προσωπικού στον δημόσιο τομέα, ανεξαρτήτως ορισμού.
Τα στοιχεία μάλιστα της γενικής κυβέρνησης δείχνουν ότι η καθαρή μείωση κατά 24,3 χιλ. άτομα οφείλεται σε συνταξιοδοτήσεις 40,0 χιλ. ατόμων και καθαρές προσλήψεις 15,8 χιλ.ατόμων.
Βεβαίως, ο λόγος καθαρών προσλήψεων προς συνταξιοδοτήσεις, διαμορφώθηκε το 2011 σε 4:10.
Ειδικότερα, ενώ στην κεντρική διοίκηση υπήρξαν μόνο απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, στους άλλους φορείς (συμπεριλαμβανομένων μεταξύ άλλων τα νοσοκομεία, τις ΔΕΚΟ και τους ΟΤΑ) ο λόγος καθαρών προσλήψεων προς συνταξιοδοτήσεις διαμορφώθηκε σε 8:10.
Η περαιτέρω εξοικονόμηση δαπανών προσωπικού που πράγματι είναι ακόμη αναγκαία θα πρέπει να γίνει οργανωμένα, με σταδιακή μείωση της απασχόλησης στον δημόσιο τομέα στα επόμενα έτη, χωρίς βέβαια αυτό να συνεπάγεται πλήρη αποδιοργάνωση και αδρανοποίηση των δημοσίων υπηρεσιών, ιδιαίτερα σε βασικούς τομείς που απαιτούνται να συμβάλλουν αποφασιστικά στην υλοποίηση των προγραμμάτων δημοσιονο9μικής προσαρμογής και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.
Με βάση τα ανωτέρω, οι γενικεύσεις του τύπου «δεν θα υπάρξουν απολύσεις στο δημόσιο τομέα» είναι το ίδιο εκτός πραγματικότητας, όπως και οι εκ καθέδρας απαιτήσεις για μείωση της απασχόλησης στον δημόσιο τομέα κατά 150 χιλ. άτομα έως το 2015.
Κατ’ αρχήν η πλήρης απαγόρευση των προσλήψεων είναι πολιτική σαφώς βλαπτική για τον δημόσιο τομέα, ιδίως για τους νέους ανθρώπους και για τη χώρα ως σύνολο, σε μια περίοδο που η ανεργία των νέων φτάνει το 53% του αντίστοιχου εργατικού δυναμικού.
Ωστόσο, αν αποκλειστούν οι απολύσεις στον δημόσιο τομέα, που ακόμη χαρακτηρίζεται από υπεράριθμο και σε πολλές περιπτώσεις μειωμένης παραγωγικότητας προσωπικό, αποκλείονται αυτόματα και οι προσλήψεις.
Σε κάθε περίπτωση, η επιβολή ήδη αυστηρών και σημαντικά μειωμένων προϋπολογισμών σε κάθε υπηρεσία ή οργανισμό του ελληνικού δημοσίου, καθιστά την πρόσθετη επιβολή και απαιτήσεων για συγκεκριμένη μείωση του προσωπικού τους και μάλιστα με εφαρμογή συγκεκριμένης σχέσης αποχωρήσεων προσλήψεων (1:5) σε όλες τις υπηρεσίες και σε όλους τους οργανισμούς εξαιρετικά αντιοικονομική και αντιπαραγωγική βραχυπρόθεσμα.
Δημιουργεί πολύ περισσότερα προβλήματα από όσα προσπαθεί να λύσει.
Για παράδειγμα, η απασχόληση στα ελληνικά νοσοκομεία θα μπορούσε να αυξηθεί σημαντικά αν τα νοσοκομεία αυτά είχαν τη δυνατότητα να οργανωθούν κατάλληλα για να αυξήσουν τα έσοδά τους προσφέροντας κοινωνικό έργο μεγάλης αξίας, έτσι ώστε να πληρώνουν αυτοδύναμα αξιοπρεπώς το αυξημένο προσωπικό τους και να έχουν και περίσσευμα.
Οι περιορισμοί στην απασχόληση απαγορεύουν οποιαδήποτε τέτοια σκέψη για επιχειρηματική λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών.
Ισοζύγιο Πληρωμών
Το τεράστιο μέγεθος της προσαρμογής
Το έλλειμμα του Ισοζυγίου Τρεχουσών Συναλλαγών (ΙΤΣ), στο οποίο συμπεριλαμβάνονται και οι κεφαλαιακές μεταβιβάσεις (από τα διαρθρωτικά ταμεία της ΕΕ), μειώθηκε σημαντικά στα € 4,6 δις στο 1ο 4μηνο’12, σημειώνοντας πτώση κατά -50,1% σε ετήσια βάση, μετά την πτώση του κατά -24,4% σε ετήσια βάση και το αντίστοιχο διάστημα 2011.
Έτσι, το έλλειμμα αυτό ήταν μειωμένο κατά € 4,58 δις έναντι του 1ου 4μήνου του 2011 και κατά € 7,52 δις έναντι του 1ου 4μήνου του 2010.
Αυτό δείχνει το τεράστιο μέγεθος της προσαρμογής της Ελληνικής οικονομίας στη νέα κατάσταση στην οποία υποχρεώνεται να βρίσκεται χωρίς δυνατότητα μεγαλύτερης καθαρής εισροής κεφαλαίων (δανεισμού της) από το εξωτερικό.
Η καθαρή εισροή κεφαλαίων από το εξωτερικό περιορίστηκε ανάλογα στα € 5,09 δις στο 1ο 4μηνο’12, από € 8,9 δις στο 1ο 4μηνο’11 και € 12,15 δις στο 1ο 4μηνο’10.
Η μείωση του ελλείμματος του ΙΤΣ οφείλεται στην αύξηση των εξαγωγών και στη σημαντική μείωση των εισαγωγών αγαθών και υπηρεσιών, στη μείωση του ελλείμματος του ισοζυγίου υπηρεσιών και στην αύξηση των πλεονασμάτων των ισοζυγίων εισοδηματικών και κεφαλαιακών μεταβιβάσεων.
Συνολικά, το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών αναμένεται να περιοριστεί σημαντικά στο 5,5% του ΑΕΠ το 2012, από 8,5% του ΑΕΠ το 2011, και, επιπλέον, να μειωθεί περαιτέρω και να καταστεί πιθανώς πλεονασματικό μετά το 2014.
Σημειώνεται ότι το έλλειμμα του ΙΤΣ στην Ελλάδα στα προηγούμενα έτη αντικατόπτριζε κατά ποσοστό άνω του 95% το έλλειμμα του προϋπολογισμού της γενικής κυβέρνησης καθώς ο ιδιωτικός τομέας της οικονομίας (συμπεριλαμβανομένης και της παράλληλης οικονομίας) λειτουργούσε με πλεόνασμα αποταμιεύσεων.
Στη συνέχεια, στην περίοδο της μεγάλης ύφεσης στην ελληνική οικονομία, η πτώση της ιδιωτικής κατανάλωσης και των ιδιωτικών επενδύσεων ήταν πάντοτε μεγαλύτερη από την πτώση του ΑΕΠ, πράγμα που σημαίνει ότι, εξαιρουμένων των μεταβιβάσεων εισοδημάτων και κεφαλαίων το έλλειμμα στο ισοζύγιο πληρωμών μειώνεται και από τη μεγάλη πτώση της κατανάλωσης και των επενδύσεων στον ιδιωτικό τομέα.
Με αυτά τα δεδομένα, αν το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης μειωθεί σε επίπεδα κάτω του 3,0% του ΑΕΠ μετά το 2014, τότε το έλλειμμα στο ΙΤΣ θα μηδενιστεί, εκτός βέβαια, εάν η Ελλάδα μπορέσει: α) να προσελκύσει σημαντικές Ξένες Άμεσες Επενδύσεις ή και επενδύσεις χαρτοφυλακίου μετά το 2013 και β) να προσελκύσει και πάλι τις καταθέσεις και τις επενδύσεις χαρτοφυλακίου που πραγματοποίησαν στο εξωτερικό εγχώριοι κάτοικοι τους τελευταίους μήνες.
Σε αυτή την περίπτωση η Ελλάδα θα καταφέρει να διατηρήσει κάποιο μικρό ή μεγάλο πλεόνασμα στο λογαριασμό κεφαλαίων της ακόμη και μετά το πέρας της χρηματοδότησής της από τη Ζώνη του Ευρώ και από το ΔΝΤ.
Στην περίπτωση αυτή θα είναι δυνατή η διατήρηση ενός μικρού ή/και μεγαλύτερου ελλείμματος στο ΙΤΣ για την ενίσχυση της ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας στα πρώτα χρόνια μετά τη μεγάλη ύφεση.
