Θα «Ξαναμπαρκάρουμε με τα σπασμένα κουπιά»
Σπασμένα κουπιά, αυτά έχεις τώρα.
Για να τα κινήσεις πρέπει να ξαναορίσεις την ζωή σου, να βρεις την θηριώδη εσωτερική δύναμη σου, το αξεπέραστο πνευματικό σου κεφάλαιο, την ζωντάνια και το κέφι του πεισματάρη της ζωής.
Με τα ίδια ευλογημένα χέρια που πιάνεις τα σπασμένα κουπιά, στύψε την πέτρα για να ξεδιψάσεις από τους χυμούς της.
Χτίσε με αυτά τα ίδια χέρια τα πλοία, και ξεκίνα για τους νέους προορισμούς σου.
Χτίσε με αυτά τα ίδια χέρια το νόημα της νέας σου ζωής.
Εκεί στην άκρη του καθημερινού αγώνα θα φανερωθούν μπροστά σου τα νέα κίνητρα.
Θα κατακτήσεις νέα πελάγη, θα ανακαλύψεις νέους δρόμους ,θα συναντήσεις και άλλους στον ίδιο δρόμο, πολεμιστές της ζωής, μαχητές της αξιοπρέπειας, απλούς σεμνούς ταπεινούς μαχητές του δικού τους αγώνα για ένα θαύμα που μπορεί να υλοποιηθεί –το νοιώθουν, το προετοιμάζουν, πάνοπλοι οραματιστές, αντισυμβατικοί ήρωες, εξαιρετικοί άνθρωποι της δράσης.
Καθημερινοί ήρωες του δικού τους μαγικού θαύματος με όπλο τον αγώνα και τον ιδρώτα τους, κυνηγοί του ανέλπιστου.
Αυτό το Φθινόπωρο θα σε σώσει η πίστη σου… και το χάρισμα του ηγέτη.
To πλεονέκτημα της ανθρωποκεντρικής νοημοσύνης σου είναι η μεγάλη κινητήρια δύναμη σου.
Έχεις τον έλεγχο της ζωής σου.
Μπορείς να αντιμετωπίσεις όλες τις προκλήσεις .
Είσαι ικανός να ριψοκινδυνεύεις.
Αναζητάς απαιτητικές προκλήσεις .
Δεν καταθέτεις τα όπλα.
Έχεις κίνητρα να αντέχεις τις ήττες.
Δώσε τις μάχες που έχεις μάθει χρόνια τώρα, αλλά όχι με θυμό. Ο θυμός γεννάει θυμό-δεν σε ωφελεί.
Θέλω να σε δω όρθιο μέσα στα χαλάσματα, θέλω να σε βλέπω όρθιο ξανά και ξανά.
Δείξε τα πληγωμένα γόνατα σου, έπεσες δεν χάθηκες ..δείξε τα κουρέλια σου, δείξε τις πληγές σου, τις έχουν και άλλοι.
Μην φοβάσαι. Όλα θα περάσουν αν αντέξεις να ξαναδημιουργήσεις από το τίποτα τα πάντα.
Εσύ, που δεν σου χαρίστηκε τίποτε, εσύ που έχεις απαιτήσεις από τον εαυτό σου, εσύ είσαι η αλλαγή.
Αυτά τα σπασμένα κουπιά είναι και η ευλογία σου, σε αυτό το ωραιότερο Φθινόπωρο της Δημιουργικής Ελλάδας.
Σε έχουμε ανάγκη…
(Ο στίχος «Ξαναμπαρκάρουμε με τα σπασμένα κουπιά» είναι από τα Ποιήματα του Γ.Σεφέρη)
Παναγιώτης Α.Τσακιρίδης
tsakiridisp@mywaypress.gr
