Harvey Firestone: Η τέχνη του να ευημερείς στην κρίση, όταν οι άλλοι πανικοβάλλονται

14 μαθήματα από τον Harvey Firestone:

 
-Η αριστεία δεν έχει να κάνει με την αποφυγή της δυσκολίας, αλλά με την ανάπτυξη μιας διεστραμμένης εκτίμησης για την ταλαιπωρία που αποκαλύπτει ποιος πραγματικά είσαι

-Τα αποτελέσματα είναι δείκτες που υστερούν. Το μόνο πράγμα που μπορείς να ελέγξεις είναι η ίδια η διαδικασία

– Δημιούργησε αυτό στο οποίο σου απαγορεύεται η πρόσβαση

-Μερικές φορές πρέπει να σκοτώσεις καλές επιλογές για να κυνηγήσεις σπουδαίες

-Η ταχύτητα ξεπερνά την τελειότητα όταν οι συνθήκες απαιτούν αποφασιστική δράση

-Βρείτε τον μοχλό

-Σκέψου περισσότερο, μην απλώς κάνεις υπερεργασία

– Κάθε αποτυχία αποκαλύπτει αόρατες ευκαιρίες

-Η τοποθέτηση είναι μόχλευση

-Η επιτυχία συχνά δεν προέρχεται από την ευφυΐα, αλλά από την πειθαρχημένη αποφυγή της ηλιθιότητας

-Δράση με βάση την επιλογή σου, όχι τον πανικό σου. Κινηθείτε μόνο όταν το επιλέξετε

-Αληθινή ηγεσία σημαίνει ανάληψη της τελικής ευθύνης

-Απλές κλίμακες, φανταχτερές αποτυχίες

-Πιάσε το σωστό κύμα

 
Στον κόσμο των επιχειρήσεων, η κρίση είναι συνώνυμη του πανικού. Για τους περισσότερους ηγέτες, αποτελεί την απόλυτη δοκιμασία που αποκαλύπτει τις αδυναμίες τους. Υπήρξε όμως μια εμβληματική φιγούρα που όχι μόνο δεν λύγισε μπροστά στην καταστροφή, αλλά αντλούσε δύναμη από αυτήν. Ο Harvey Firestone, ο ιδρυτής της ομώνυμης βιομηχανικής αυτοκρατορίας ελαστικών, ήταν ένας εξ ορισμού «παρείσακτος» που έχτισε την επιτυχία του κάνοντας συστηματικά το αντίθετο από αυτό που υπαγόρευε η κοινή λογική. Η ιστορία του δεν αφορά τα ελαστικά. Αφορά μια διαχρονική φιλοσοφία για το πώς η αντισυμβατική σκέψη, η εμμονή στην απλότητα και το θάρρος απέναντι στις αντιξοότητες μπορούν να μετατρέψουν μια βέβαιη αποτυχία σε θρίαμβο.

Όταν μια βίαιη ύφεση χτύπησε την οικονομία, ο Firestone δεν πτοήθηκε. «Η κατάσταση δεν με τρόμαξε. Μου έδωσε νέα ζωή», δήλωσε χαρακτηριστικά. Ενώ η ομάδα του κατέρρεε, αυτός έβλεπε ευκαιρίες εκεί που άλλοι αντίκριζαν την καταστροφή. Η ιστορία του μας διδάσκει μέσα από ένα σύνολο αρχών που παραμένουν εκκωφαντικά επίκαιρες.

 
Η ψυχολογία της αντιξοότητας: Αγκαλιάζοντας την πίεση

Η θεμελιώδης διαφορά του Firestone ήταν η στάση του απέναντι στις δυσκολίες. Ανέπτυξε μια σχεδόν «αφύσικη εκτίμηση για την ταλαιπωρία» ως το εργαλείο που αποκαλύπτει τον πραγματικό χαρακτήρα ενός ανθρώπου.

-Μια γεύση για αλμυρό νερό: Οι περισσότεροι άνθρωποι τα παρατάνε όταν τα πράγματα γίνονται άβολα. Ο Χάρβεϊ άκμασε στις προκλήσεις. Όταν αντιμετώπισε μια κρίση χρέους 43 εκατομμυρίων δολαρίων το 1920, είπε: «Η κατάσταση δεν με τρόμαξε. Μου έδωσε νέα ζωή». Ενώ τα στελέχη του πανικοβλήθηκαν, είδε μια ευκαιρία. Η αριστεία δεν έχει να κάνει με την αποφυγή της δυσκολίας, αλλά με την ανάπτυξη μιας διεστραμμένης εκτίμησης για την ταλαιπωρία που αποκαλύπτει ποιος πραγματικά είσαι. Αντιμέτωπος με ένα χρέος 43 εκατομμυρίων δολαρίων το 1920, δεν πανικοβλήθηκε, αλλά αναζωογονήθηκε.

Μια ιδέα που θα σας εμπνεύσει: Η φράση «Μια γεύση για αλμυρό νερό» μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ως κινητήρια δύναμη, υπογραμμίζοντας τη σημασία της αποδοχής της δυσφορίας και της αντιμετώπισης των προκλήσεων.

-Ανθεκτικότητα, όχι αποφυγή: Κάθε απόρριψη γινόταν το ανταγωνιστικό του πλεονέκτημα. Όταν αποκλείστηκε από την ένωση κατασκευαστών ελαστικών, ανέπτυξε μια ανώτερη τεχνολογία, τα ελαστικά ευθείας πλευράς. Όταν οι εταιρείες ζαντών του γύρισαν την πλάτη, δημιούργησε το δικό του εργοστάσιο. Κάθε εμπόδιο του αποκάλυπτε ευκαιρίες αόρατες για τους μυημένους του κλάδου.

-Λήψη αποφάσεων από θέση ισχύος: Ακόμα και κάτω από ακραία πίεση, ο Firestone αρνιόταν να πάρει αποφάσεις από θέση αδυναμίας. Κατά την κρίση του 1920, είπε στην ομάδα του «Δεν θα ασχοληθώ με αυτό το πρόβλημα πριν τη Δευτέρα» και αποσύρθηκε για να σκεφτεί καθαρά. Ενεργούσε πάντα από επιλογή, όχι από πανικό.

 
Η δύναμη της απλότητας: Το δόγμα “Είναι απαραίτητο; Μπορεί να απλοποιηθεί;”

Ο Firestone έχτισε την αυτοκρατορία του πάνω σε δύο απατηλά απλές ερωτήσεις: «Είναι απαραίτητο; Μπορεί να απλοποιηθεί;». Αυτή η φιλοσοφία διαπέρασε κάθε πτυχή της επιχείρησής του, οδηγώντας σε επαναστατικές καινοτομίες.

-Εξάλειψη του περιττού: Όταν αμφισβήτησε τη πεποίθηση του κλάδου ότι το καουτσούκ χρειαζόταν «γήρανση», κανείς δεν μπόρεσε να του εξηγήσει το γιατί. Η εξάλειψη αυτού του περιττού βήματος εξοικονόμησε εκατομμύρια. Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα συχνά δεν προέρχεται από την σκληρότερη δουλειά, αλλά από την καθαρότητα της σκέψης για την εξάλειψη της πολυπλοκότητας.

-Αποφυγή της γραφειοκρατίας: Σε περιόδους ευημερίας, η εταιρεία του είχε αναπτύξει πολύπλοκες ιεραρχίες και διαδικασίες. Η κρίση αποκάλυψε πως όλο αυτό ήταν «θέατρο». Οι δύο βασικές του ερωτήσεις διέλυσαν την οργανωτική διόγκωση που μετατρέπει επιτυχημένες εταιρείες σε «γραφειοκρατικά ζόμπι».

 
Στρατηγική και δράση: Η υπεροχή του αντισυμβατικού

Ο Firestone δεν αποδέχθηκε ποτέ τους κανόνες του παιχνιδιού που έθεταν οι άλλοι. Αντιθέτως, δημιουργούσε τους δικούς του.

-Υψηλή δραστικότητα (High Agency): Κάθε «όχι» το αντιμετώπιζε ως έρευνα, όχι ως απόρριψη. Όταν οι βιομηχανικοί συνασπισμοί τον απέκλειαν συστηματικά, δεν αποδέχθηκε την ήττα, αλλά δημιούργησε ανώτερες εναλλακτικές. Πίστευε ακράδαντα ότι «υπάρχει πάντα ένας καλύτερος τρόπος να κάνεις τα πάντα».

-Τάση για δράση: Κατά την κρίση του 1920, δεν σύστησε επιτροπές ούτε προσέλαβε συμβούλους. Πήρε το πρώτο πλοίο για την πατρίδα, ανέλαβε προσωπικά τις πωλήσεις και εφάρμοσε μια επιθετική μείωση τιμών κατά 25% μέσα σε λίγες ημέρες. «Μια μικρή μείωση δεν θα έδινε την τεράστια επιτυχία που έπρεπε να έχουμε – το μεγάλο δραματικό παιχνίδι»,είπε.

-Το θάρρος να κλείνεις πόρτες: Αν και θα μπορούσε να παραμείνει στην κερδοφόρα αγορά των συμπαγών ελαστικών, διέγνωσε πολύ νωρίς ότι αυτά «σύντομα θα ήταν ένα δευτερεύον προϊόν». Παρά την ισχυρή εσωτερική αντίσταση, που τον ανάγκασε να εξαγοράσει το μερίδιο ενός μεγάλου μετόχου, έκανε τη στροφή προς τα ελαστικά που γνωρίζουμε σήμερα. Μερικές φορές, πρέπει να «σκοτώσεις» καλές επιλογές για να κυνηγήσεις τις σπουδαίες.

-Απόλυτη προσωπική ευθύνη: Παρότι η εταιρεία του απασχολούσε χιλιάδες υπαλλήλους, ο Firestone διατηρούσε τον προσωπικό έλεγχο των κρίσιμων λειτουργιών. Σε περιόδους κρίσης, δεν βασιζόταν στους διευθυντές του, αλλά αναλάμβανε ο ίδιος τη διοίκηση των πωλήσεων. Η φιλοσοφία του ήταν σαφής: «Αν κάτι στην επιχείρηση είναι λάθος, το φταίξιμο είναι αποκλειστικά της διοίκησης… το φταίξιμο είναι δικό μου».

 
Η κληρονομιά του Firestone σήμερα

Η ανάλυση της μεθόδου Firestone αποκαλύπτει μια βαθιά αλήθεια: η επιτυχία του δεν ήταν απλώς αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς, αλλά προϊόν μιας πειθαρχημένης αποφυγής της ανοησίας  και μιας στρατηγικής τοποθέτησης. Έμαθε από τον πατέρα του ότι τα αποθέματα ασφαλείας είναι το κλειδί για να είσαι κύριος των περιστάσεων. Έτσι, στην κρίση του 1907, ενώ οι ανταγωνιστές του προσπαθούσαν να σώσουν τις επιχειρήσεις τους, ο Firestone επεκτεινόταν επιθετικά.

Η ιστορία του Harvey Firestone είναι κάτι περισσότερο από ένα εγχειρίδιο διοίκησης. Είναι μια πρόκληση να αμφισβητήσουμε τις παραδοχές μας, να βρούμε την απλότητα μέσα στην πολυπλοκότητα και να δούμε την κρίση όχι ως τέλος, αλλά ως την απόλυτη αρχή. Το πραγματικό του προϊόν δεν ήταν τα ελαστικά, αλλά ένας τρόπος σκέψης που παραμένει ισχυρότερος από οποιοδήποτε καουτσούκ.

 
Πηγή: fs.blog

 
mywaypress.gr – Για προσεκτικούς αναγνώστες

Σχετικά Άρθρα