Que sera, sera
Ο κυβερνητικός αυτοσχεδιασμός έχει εθιστεί στην παραγωγή χάους.
Χωρίς πρόγραμμα προτεραιοτήτων, χωρίς αίσθηση επείγοντος, χωρίς ειρμό εσωτερικής λογικής, στρατηγικής και στόχου.
Η κύρια δουλειά της, η αγορά πολύτιμου χρόνου προσαρμογής, χωρίς σκοπό, ακολουθεί πιστά κατευθύνσεις ενός δρόμου, μίας κατεύθυνσης, στο άγνωστο, εκμεταλλεύεται διαχρονικές επιτυχίες μεμονωμένων κλάδων της οικονομίας, διαλύει το σύνολο των τάξεων χωρίς μεστό εθνικό σχέδιο δράσης, χωρίς την κοινωνία μαζί της, και ως πάρεργο κάνει και μια δουλειά-νομοθετεί γρήγορα, αγχωτικά, με μια αίσθηση λήξης, εξυπηρετεί με σφήνες, παλινδρομεί, απολογείται, περικόπτει. Αθροίζει αποτυχίες. Βασική δουλειά της επίσης η ανέφελη επικοινωνιακή διαχείριση του χάους της- η αντίληψη της πραγματικότητας πιο σημαντική από την πραγματικότητα. Μια ολόκληρη κυβέρνηση έχει μεταβληθεί σε εισπρακτικό μηχανισμό, για λογαριασμό ποιών, υπηρετώντας τι;
Παράγει καταστροφικό αποτέλεσμα λόγω αδυναμίας να απαντήσει στην μια, μοναδική ερώτηση: με τι ασχολείται; Αυτό που κάνει, τι πρακτικά αποτελέσματα παράγει και ποιο όφελος προσθέτει στους πολίτες, συγκεκριμένα, αναλυτικά, μέρα την μέρα, πρόβλημα το πρόβλημα, λύση την λύση, ειδικά και γενικά; Τα ειδοποιητήρια κατάσχεσης των οφειλετών στον ΟΑΕΕ είναι κυβερνητική πολιτική η οποία υπηρετεί ποιούς; Τα «κόκκινα» δάνεια νοικοκυριών και επιχειρήσεων, η παρωδία του ΕΝΦΙΑ, το πετρέλαιο θέρμανσης, τα μη ανταγωνιστικά επιτόκια των τραπεζών και η ασφυξία ρευστότητας, το 9μηνο αναμονής στην επιστροφή του ΦΠΑ, το ακριβό ενεργειακό κόστος, είναι κυβερνητική πολιτική ενταγμένη σε ποιο εθνικό σχέδιο, ποιους υπηρετεί και με ποιά αποτελέσματα ; Η περικοπή των αναπηρικών συντάξεων είναι κυβερνητική πολιτική η οποία υπηρετεί ποιόν εθνικό στόχο; Η δήμευση της ακίνητης περιουσίας είναι κυβερνητική πολιτική η οποία προσθέτει αξία για ποιούς; Η έλλειψη διαπραγμάτευσης σε βασικά ζητήματα, είναι κυβερνητική πολιτική η οποία παράγει τι, για ποιους; Η μείωση του χρέους αποτελεί κεντρικό στρατηγικό στόχο και εάν ναι πότε και πώς και εάν όχι, γιατί, με ποια εναλλακτική που δεν θα καταδικάσει την κοινωνία σε μακροχρόνιο αργό θάνατο;
Κούρασε γρήγορα. Έγινε αδιάφορη. Λογικό.
Με εξαρτημένα ανακλαστικά, χωρίς ευρύτητα αντίληψης , χωρίς εθνική συνεννόηση δεν περνάς απέναντι, στον ανοικτό ορίζοντα, παρά συνεχίζεις στην γνωστή διαδρομή του εκφυλισμού.
H τακτική que sera, sera (Ο,τι είναι να γίνει θα γίνει) είναι πράγματι αδιέξοδη.
My Way Press.gr
