Δασμοί Τραμπ: Ρωσικό οικονομικό μοντέλο;

 Όπως ο Πούτιν προσέφερε στους Ρώσους ολιγάρχες τη δυνατότητα να διατηρήσουν τον πλούτο τους με αντάλλαγμα την πολιτική πίστη, έτσι και ο Τραμπ, μέσω των δασμών, δημιουργεί ένα σύστημα όπου η κερδοφορία των αμερικανικών επιχειρήσεων εξαρτάται όλο και περισσότερο από τις εύνοιες της κυβέρνησης Τραμπ, καθιστώντας τον ιδιωτικό τομέα έναν ικέτη

Το άρθρο στο capx.co υποστηρίζει ότι οι δρακόντειοι δασμοί του Ντόναλντ Τραμπ επιδιώκουν να αναδημιουργήσουν ένα ρωσικού τύπου πολιτικό-οικονομικό σύστημα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αντί να στοχεύουν στην αύξηση των θέσεων εργασίας ή των εσόδων, σκοπός τους είναι ο πολιτικός έλεγχος της οικονομίας. Αυτό δημιουργεί ένα κλίμα εύνοιας όπου οι επιχειρήσεις εξαρτώνται από την εύνοια της κυβέρνησης Τραμπ, οδηγώντας σε οικονομική παρακμή και κομματισμό, παρόμοια με το σύστημα του Βλαντίμιρ Πούτιν. Η επιτυχία των αμερικανικών επιχειρήσεων εξαρτάται πλέον από τις σχέσεις τους με την κυβέρνηση και όχι από την επιχειρηματική τους ικανότητα.

 
Ποια είναι η βασική επιχειρηματολογία του άρθρου σχετικά με τις νέες τελωνειακές δασμολογίες του Ντόναλντ Τραμπ;

Το άρθρο υποστηρίζει ότι οι νέοι τελωνειακοί δασμοί του Ντόναλντ Τραμπ σηματοδοτούν μια ρήξη με τον δημοκρατικό καπιταλισμό και επιδιώκουν να αναδημιουργήσουν ένα οικονομικό μοντέλο ρωσικού τύπου στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο σκοπός τους δεν είναι η επιστροφή θέσεων εργασίας στη μεταποίηση ή η αύξηση των εσόδων, αλλά η άσκηση πολιτικού ελέγχου στην οικονομία, διασφαλίζοντας ότι ο ανεξάρτητος οικονομικός πλούτος δεν θα αποτελέσει πρόκληση στην πολιτική εξουσία του Τραμπ.

Πώς συγκρίνει το άρθρο την οικονομική πολιτική του Τραμπ με το μοντέλο του Βλαντίμιρ Πούτιν;

Το άρθρο κάνει άμεσες παραλληλίες μεταξύ των τακτικών του Τραμπ και του μοντέλου του Πούτιν. Όπως ο Πούτιν προσέφερε στους Ρώσους ολιγάρχες τη δυνατότητα να διατηρήσουν τον πλούτο τους με αντάλλαγμα την πολιτική πίστη, έτσι και ο Τραμπ, μέσω των δασμών, δημιουργεί ένα σύστημα όπου η κερδοφορία των αμερικανικών επιχειρήσεων εξαρτάται όλο και περισσότερο από τις εύνοιες της κυβέρνησης Τραμπ, καθιστώντας τον ιδιωτικό τομέα έναν ικέτη.

Τι είναι η «αναζήτηση προσόδου» (rent-seeking) και πώς συνδέεται με τις τελωνειακές δασμολογίες του Τραμπ;

Η «αναζήτηση προσόδου» είναι η χρήση οικονομικών πόρων από ειδικά συμφέροντα για να επηρεάσουν την πολιτική ή να διατηρήσουν υπάρχουσες δομές, συχνά μέσω της παροχής ευνοιών σε πολιτικούς. Το άρθρο υποστηρίζει ότι οι δασμοί του Τραμπ έχουν απελευθερώσει έναν ανταγωνισμό για κυβερνητικές εύνοιες. Οι επιχειρήσεις θα προσπαθήσουν να εξασφαλίσουν εξαιρέσεις ή προστασία, αναγκάζοντας τες να επιδιώξουν την εύνοια του Τραμπ, όπως και στη Ρωσία του Πούτιν.

Ποια είναι η «παγίδα των μεταβατικών κερδών» (transitional gains trap) και πώς μπορεί να επηρεάσει την κατάργηση των δασμών στο μέλλον;

Η «παγίδα των μεταβατικών κερδών» εξηγεί γιατί δυσλειτουργικές πολιτικές τείνουν να παραμένουν. Μόλις οι επιχειρήσεις προσαρμοστούν σε ένα νέο σύστημα, όπως αυτό που δημιουργούν οι δασμοί, και αρχίσουν να επωφελούνται από τις δημιουργηθείσες προσόδους, θα αντισταθούν σθεναρά σε οποιαδήποτε αλλαγή, ακόμη και αν μια ελεύθερη εμπορική πολιτική ήταν συνολικά καλύτερη. Αυτό σημαίνει ότι ακόμη και αν ο Τραμπ αποχωρήσει από την εξουσία, η κατάργηση των δασμών θα μπορούσε να αντιμετωπίσει ισχυρή αντίσταση από τα ειδικά συμφέροντα που έχουν πλέον εδραιωθεί.

Ποιος είναι ο αντίκτυπος των δασμών στην επιχειρηματική κερδοφορία σύμφωνα με το άρθρο;

Το άρθρο τονίζει ότι με έναν μέσο επιβαλλόμενο δασμό που αγγίζει το 30%, η κερδοφορία ουσιαστικά κάθε αμερικανικής επιχείρησης εξαρτάται πλέον από την ικανότητά της να πλοηγηθεί στο σύστημα και να συνάψει «συμφωνίες» με την κυβέρνηση Τραμπ, αντί να βασίζεται στην επιχειρηματική οξυδέρκεια, τις καλές διοικητικές πρακτικές ή την πρόσβαση σε χρηματοδότηση. Αυτό οδηγεί σε αυξημένο κομματισμό και πιθανή οικονομική παρακμή.

Πώς διαφέρει αυτή η μορφή «αναζήτησης προσόδου» από προηγούμενες μορφές στις Ηνωμένες Πολιτείες;

Ενώ η «αναζήτηση προσόδου» υπήρχε πάντα στις Ηνωμένες Πολιτείες, το άρθρο υποστηρίζει ότι η εκδοχή του Τραμπ είναι διαφορετική. Αντί τα ισχυρά συμφέροντα να ασκούν επιρροή στην πολιτική, ο Τραμπ αντιστρέφει αυτή τη λογική, όπως έκανε ο Πούτιν. Ως ένας προσωπικός ηγέτης που διεκδικεί διακριτική ευχέρεια στην δασμολογική πολιτική, μετατρέπει τον ιδιωτικό τομέα σε έναν ικέτη που πρέπει να υποκλιθεί στον ίδιο τον Τραμπ.

Ποιες είναι οι ευρύτερες συνέπειες των δασμών για τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους εμπορικούς τους εταίρους;

Οι δασμοί αντιπροσωπεύουν μια δραστική αλλαγή όχι μόνο για τους συμμάχους και τους εμπορικούς εταίρους των ΗΠΑ, οι οποίοι δεν μπορούν πλέον να βασίζονται στην αμερικανική ηγεσία, αλλά και για την ίδια την παράδοση του δημοκρατικού καπιταλισμού των ΗΠΑ. Το άρθρο υποστηρίζει ότι οι δασμοί οδηγούν τις Ηνωμένες Πολιτείες σε μια πορεία απομάκρυνσης από τα θεμέλια της ευημερίας και της συνταγματικής τους διακυβέρνησης.

Ποια είναι η άποψη του συγγραφέα για το μέλλον εάν δεν αναστραφούν αυτές οι πολιτικές;

Ο συγγραφέας εκφράζει σοβαρές ανησυχίες για το μέλλον. Θεωρεί ότι εάν οι δασμοί δεν αναστραφούν γρήγορα και πλήρως, θα οδηγήσουν σε οικονομική ζημία και θα εδραιώσουν ένα σύστημα κομματισμού όπου η επιτυχία των επιχειρήσεων θα εξαρτάται περισσότερο από τις πολιτικές συνδέσεις παρά από την πραγματική οικονομική αξία. Αυτό, σύμφωνα με το άρθρο, θέτει σε κίνδυνο την μακροπρόθεσμη ευημερία και τις δημοκρατικές αρχές των Ηνωμένων Πολιτειών.