Δημιουργοί οργής χωρίς μυαλό
Η δαιμονοποίηση των μη εμβολιασμένων και ο απίστευτα μυωπικός, εξοντωτικός, μηδενιστικός τρόπος επικοινωνίας και εκβιασμών είναι αντιπαραγωγικός.
Η απομόνωση και η γκετοποίηση μακροπρόθεσμα θα γίνει μπούμερανγκ για την ιατρική επιστήμη και τους σοβαρούς εκπροσώπους της αλλά και κυρίως για την πολλαπλώς απαξιωμένη, νηπιακής αντίληψης, πολιτική.
Χρειάζεται ψυχραιμία, ανεκτικότητα, πειθώ και προσωποποιημένη επικοινωνία.
Οι λεκτικές επιθέσεις από καθηγητές –τηλεοπτικούς διάττοντες αστέρες, δημιουργούν οργή, παράγουν θυμό και ντροπή. Είναι δημιουργοί οργής. Κοινωνικής απομόνωσης. Πολιτισμικής περιθωριοποίησης.
Δηλώσεις με ρυθμό τηλεοπτικής περσόνας, όπως του καθηγητή πνευμονολογίας Θ. Βασιλακόπουλου ότι «θα περιοριστείτε ακόμα περισσότερο για να προστατευτείτε μέχρι να βάλετε μυαλό και να εμβολιαστείτε» ή με το «χώστε το ποιο βαθιά» είναι ενδεικτικές μιας ανισορροπίας λόγου και πειθούς. Να βάλουν μυαλό ποιοι; Ανήλικοι πολίτες φορολογούμενοι; Εγκληματίες; Να βάλουν μυαλό με τέτοιο επίπεδο λαϊκιστικών και φθηνών επιχειρημάτων; Τετοια επιχειρηματολογία χαμηλού επιπέδου, προσωποποιημένης κόντρας, σημαίνει αδυναμία, δεν το αντιλαμβάνονται επιτέλους; Ως αυτόκλητος παιδαγωγός ο καθηγητής έχει δημιουργήσει ιστορικό σύγκρουσης και είναι επιρρεπής σε προσωπική βεντέτα σε θέματα υγείας και ενημέρωσης των πολιτών. Ως αυτοπροτεινόμενος παιδαγωγός οφείλει να σκέπτεται διπλά πως επικοινωνεί.
Εάν έπειθαν θα είχαν αποτέλεσμα οι δηλώσεις τους. Συνεχίζουν στην ίδια αρτηριοσκληρωτική τακτική, να αντιμετωπίζουν στο φαντασιακό μυαλό τους ως ανήλικες του φορολογούμενους πολίτες. Είναι δηλώσεις απελπισίας και μίσους, σε επιλογές ελεύθερων πολιτών. Είναι ζωτικής σημασίας να περιορισθούν οι δηλώσεις μίσους και οι ανέξοδες απειλές και να αναζητηθεί η πειθώς με σεβασμό στην ιδιότητα του ελεύθερου πολίτη.
Η συμβίωση με την πανδημία και η προσοχή όλων, το να μάθουμε να ζούμε με την πανδημία, είναι βασική ικανότητα, μια δεξιότητα που πρέπει να αναπτυχθεί σε μια νέα εποχή σχετικής κανονικότητας. Η ενίσχυση της δημόσιας υγείας είναι πρωτεύον καθήκον και εκεί οφείλουν να επικεντρωθούν πολιτικοί και καθηγητές και όχι σε αναθέματα και εκβιασμούς για μια πλευρά πολιτών. Η μονοθεματική επιμονή σε μια μερίδα πολιτών είναι αδιέξοδη. Την ίδια προσοχή οφείλουν να επιδεικνύουν όλοι και εμβολιασμένοι και ανεμβολίαστοι. Και την ίδια εστίαση οφείλουν να έχουν και οι δηλώσεις των κάθε είδους αρμοδίων και αναρμοδίων ιδίως προς τους εμβολιασμένους που χαλαρώνουν…
my way press.gr
