Μακρινές κορυφές

Θέλω να είμαι ήδη εκεί. Θέλω να καθίσω στο αποκορύφωμα με ολοκληρωμένο χειρόγραφο στο χέρι. Θέλω να παραλείψω το φλερτ, να ανταλλάξω δαχτυλίδια και να δεσμευτώ για πάντα.

Έχετε υπομονή, λέτε. Τα καλά πράγματα χρειάζονται χρόνο.

Θέλω να μάθω πώς τελειώνει. Θέλω επιβεβαίωση. Παίρνω μια γεύση αληθινής ομορφιάς ή μια προεπισκόπηση του τι είναι καλό και, αντί να το αφήνω, το πιέζω μέχρι να σπάσει στην παλάμη μου.

Δεν είμαι σε θέση να κρίνω με ακρίβεια τις αποστάσεις, είτε πραγματικές είτε μεταφορικές. Ως έφηβος που μάθαινε να οδηγεί πεζοπορικά ταξίδια, θα υπολόγιζα κατάφωρα λανθασμένα πόσος χρόνος θα χρειαζόταν για να περπατήσω σε αυτό το μακρινό πέρασμα.

Μόλις δω τον δρόμο προς τα εμπρός, φαντάζομαι ότι έχω ήδη φτάσει στο τέλος. Το έχω κάνει. Έλυσα το παζλ. Κατάλαβα τα πάντα.

Αυτό μπορεί να είναι καταστροφικό στις προσωπικές σχέσεις. Ακριβώς επειδή μπορεί να γνωρίζω, ή να διαισθάνομαι, πώς αισθάνεται κάποιος για μένα σε μια δεδομένη στιγμή δεν σημαίνει ότι το άτομο αυτό γνωρίζει ή είναι έτοιμο να αναγνωρίσει ένα τέτοιο συναίσθημα το ίδιο.

Η αυτοπεποίθησή μου βγαίνει ως εγωισμός. Ή χειρότερα, να είσαι εκτός επαφής. Τα μυαλά πάνω από το κεφάλι που αγκαλιάζουν μακρινές κορυφές και αγνοούν το έδαφος κάτω από μένα.

Αν κοιτάζω πάντα στον ορίζοντα, τι μου λείπει που είναι ακριβώς εδώ;

Ένα περίγραμμα δεν είναι βιβλίο. Ένας έρωτας δεν είναι σχέση. Ένα όραμα δεν είναι παρά μια ιδέα που δεν μπορεί να μοιραστεί μέχρι να γίνει.

Νιώθω μοναξιά εκεί πάνω στα σύννεφα.

Έχετε παραλείψει κάποια λογικά βήματα, είπε πριν από χρόνια, απαντώντας στην πρώτη μου εξέταση.

Δείξτε τη δουλειά σας, είπε.

Αλλά αν έφτασα εκεί, αν είχα δίκιο, γιατί χρειάζομαι να δεις το μονοπάτι μου;

Το να είσαι σωστός συχνά σημαίνει να είσαι μόνος. Μετά το διαζύγιό της, μια αγαπημένη φίλη γύρισε σε μένα και είπε, λοιπόν, τώρα είναι που μπορείς να πεις ότι μου το είπες. Ότι είχες δίκιο.

Δεν θέλω να έχω δίκιο. Δεν θέλω να βγάλω το λαιμό μου έξω. Θέλω απλώς να είσαι ευτυχισμένος και να είσαι εκεί μαζί σου στην πορεία.

Υποθέτω ότι είναι ενοχλητικό να δηλώνεις δυνατά ένα όνειρο. Να δηλώσετε ότι θέλετε κάτι και να το κυνηγήσετε για να το δει όλος ο κόσμος.

Αν βάλω έναν στόχο και τον μοιραστώ δημόσια, όλοι θα ξέρετε αν πέτυχα ή όχι. Το να είσαι κακός στην εκτίμηση των αποστάσεων σημαίνει ότι το τέρμα κινείται πάντα. Μια πεντάωρη πεζοπορία γίνεται επτά, γίνεται δέκα. Η προθεσμία των βιβλίων εκτείνεται κατά μήνες και στη συνέχεια κατά έτη.

Τι είναι χειρότερο από τη δημόσια αποτυχία;

Τι θα λέγατε να μαραζώνετε ιδιωτικά. Παραμένοντας ντροπαλός, φοβισμένος και κρυμμένος μέχρι το μόνο που έχει απομείνει είναι ένα ανακλαστικό κέλυφος.

Θέλω να είμαι στη μακρινή κορυφή και ίσως να μην φτάσω ποτέ εκεί. Ίσως είναι λάθος ενός ανόητου να προσπαθήσει.

Μια ζωή χωρίς όνειρα ακούγεται σαν μια λίστα με δουλειές. Το ένα πόδι μετά το άλλο στη γραμμή ολοκλήρωσης αγοράς.

Θέλω να είμαι στη μακρινή κορυφή γιατί θυμάμαι πώς ήταν όταν αυτό έμοιαζε μακρινό. Όταν εδώ που είμαι τώρα ήταν απλά ένα όνειρο. Τα κατάφερα εδώ. Τα κατάφερα. Και μπορώ να το κάνω ξανά.

Μπορεί να είμαι ανυπόμονος και εγωιστής και παραληρηματικός. Μπορεί να παραλείψω βήματα και να σκεφτώ ότι έχω ήδη τελειώσει. Αλλά hey, έτσι πάει. Αυτό είναι που με κάνει να σηκώνομαι από το κρεβάτι. Η ιδέα ότι δουλεύω σε κάτι που έχει σημασία, θα μπορούσε να έχει σημασία, θα μπορούσε να κάνει κάποιον να νιώσει λίγο πιο ζωντανός. Ακόμα κι αν αυτός ο κάποιος είμαι απλά εγώ.

Σ’ αγαπώ. Να προσέχεις.

Πηγή: vessels.substack.com