Οικονομικές συνέπειες του χάους: Η αισιοδοξία του ΔΝΤ και οι πολιτικές των ΗΠΑ
Το κείμενο προέρχεται από ένα άρθρο γνώμης από το OMFIF, (omfif.org), έναν οργανισμό επίσημων χρηματοπιστωτικών και νομισματικών ιδρυμάτων. Ο συγγραφέας, Nout Wellink, εκφράζει την άποψη ότι το ΔΝΤ είναι υπερβολικά αισιόδοξο στις προβλέψεις του για τις συνέπειες των πολιτικών των ΗΠΑ, ιδιαίτερα όσον αφορά τα μέτρα εμπορίου που εισάγονται υπό την κυβέρνηση Τραμπ. Ο Wellink υποστηρίζει ότι αυτές οι πολιτικές, καθώς και η χαοτική γεωπολιτική προσέγγιση της διοίκησης, θα έχουν πιο σοβαρές και μακροχρόνιες επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία από ό,τι προβλέπει το ΔΝΤ. Αναφέρει ιστορικά παραδείγματα όπως ο Smoot Hawley Tariff Act και τη βρετανική εμπειρία του Brexit για να στηρίξει την άποψή του για τους δυνητικούς κινδύνους και τις δυσκολίες που συνδέονται με την εισαγωγή και την αναστροφή προστατευτικών μέτρων.
Γιατί ο συγγραφέας πιστεύει ότι το ΔΝΤ είναι πολύ αισιόδοξο για τις αμερικανικές πολιτικές;
Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι οι εκτιμήσεις του ΔΝΤ είναι πολύ αισιόδοξες για διάφορους λόγους, συμπεριλαμβανομένης της πρόσφατης και μακροπρόθεσμης ιστορικής εμπειρίας, της σχετικά μεγάλης “περιόδου ανακούφισης” των 90 ημερών, των ασταθών διαπραγματευτικών τακτικών των ΗΠΑ και των έντονα αυξανόμενων γεωπολιτικών κινδύνων. Πιστεύει ότι ο αντίκτυπος των αμερικανικών εμπορικών μέτρων θα είναι ταχύτερος, πιο σοβαρός και πιο μακροχρόνιος από ό,τι πιστεύεται.
Πώς συγκρίνει ο συγγραφέας τις τρέχουσες αμερικανικές εμπορικές πολιτικές με την ιστορία;
Ο συγγραφέας αναφέρει την Smoot Hawley Tariff Act του 1930 ως ένα σχετικό ιστορικό παράδειγμα. Όπως και τα τρέχοντα προστατευτικά μέτρα, εισήχθη ενάντια στις συμβουλές εξέχοντων οικονομολόγων. Παρόλο που συνέπεσε με την Μεγάλη Ύφεση, είναι σαφές ότι βάθυνε και παρέτεινε την ύφεση. Η ιστορία δείχνει επίσης τη δυσκολία της άρσης των προστατευτικών μέτρων μόλις εισαχθούν, όπως φάνηκε από τη σταδιακή μείωση των δασμών μετά το 1934.
Ποια είναι τα διδάγματα από το Brexit που σχετίζονται με τον αντίκτυπο των εμπορικών φραγμών;
Η εμπειρία του Brexit, παρόλο που περιλάμβανε μια σχετικά περιορισμένη αύξηση των εισαγωγικών δασμών (πολύ χαμηλότερη από τον τρέχοντα αποτελεσματικό συντελεστή στις αμερικανικές εισαγωγές), ήταν εξαιρετικά επιζήμια για την οικονομία του Ηνωμένου Βασιλείου. Αυτό τονίζει την αυξημένη ευπάθεια στους εμπορικούς φραγμούς στην τρέχουσα παγκόσμια οικονομία με εκτεταμένες αλυσίδες εφοδιασμού και ελεύθερες ροές κεφαλαίων. Οι μη δασμολογικές συνέπειες των αμερικανικών μέτρων, που επηρεάζουν περισσότερες χώρες και αλυσίδες εφοδιασμού, αναμένεται να είναι πολύ μεγαλύτερες.
Γιατί η αβεβαιότητα γύρω από τις αμερικανικές διαπραγματεύσεις αυξάνει τους κινδύνους;
Το απρόβλεπτο στυλ διαπραγμάτευσης των ΗΠΑ, όπως φαίνεται στις συμφωνίες με το Μεξικό, τον Καναδά, την Κίνα και την ΕΕ, αυξάνει την ανησυχία για το τι μπορεί να πάει στραβά. Η πολιτική δασμών θεωρείται εκτός ελέγχου, ειδικά σε σχέση με την Κίνα. Η έλλειψη εμπιστοσύνης, οι περίπλοκες απαιτήσεις (όπως η ενσωμάτωση μη εμπορικών ζητημάτων και η προσέγγιση της αμοιβαιότητας) και η δυσκολία διαπραγμάτευσης με πολλές χώρες σε σύντομο χρονικό διάστημα, δημιουργούν μια παραλυτική αβεβαιότητα για τους επενδυτές και τους καταναλωτές.
Πώς επηρεάζει η εγκατάλειψη της ρήτρας του Μάλλον Ευνοούμενου Έθνους (MFN) το διεθνές εμπόριο;
Η de facto εγκατάλειψη της προσέγγισης MFN περιπλέκει τις διεθνείς εμπορικές σχέσεις. Η αμοιβαιότητα, όπως την αντιλαμβάνονται οι ΗΠΑ (συμπεριλαμβανομένων δασμών, ΦΠΑ και απαιτήσεων ασφάλειας/υγείας), συγκρούεται με τη ρήτρα MFN. Χωρίς MFN, οι τελωνειακές αρχές πρέπει να ελέγξουν κωδικούς εμπορευμάτων και χώρα προέλευσης, οδηγώντας σε αυξημένη γραφειοκρατία, προβλήματα ερμηνείας, καθυστερήσεις, πολιτικές και νομικές συγκρούσεις, αντίποινα και αυξημένη ευπάθεια σε απάτες.
Ποια είναι τα στάδια της προσέγγισης Trump που περιγράφει ο συγγραφέας;
Ο συγγραφέας περιγράφει μια διαδικασία τριών σταδίων που παρατηρείται στην προσέγγιση Trump: αρχίζει με θράσος (“Θα λύσουμε αυτό το πρόβλημα σε μια νύχτα”), ακολουθεί σε πολλές περιπτώσεις απειλή και καταλήγει σε σύγχυση και εκτροχιασμό. Αυτό φαίνεται σε τομείς υψηλού γεωπολιτικού κινδύνου, όπως η Ουκρανία και το Ισραήλ.
Ποιοι είναι οι επόμενοι πιθανοί τομείς κινδύνου σύμφωνα με τον συγγραφέα;
Οι επόμενοι τομείς κινδύνου είναι το Ιράν και η Κίνα. Και οι δύο χώρες είναι πρόθυμες να διαπραγματευτούν, αλλά απαιτούν αμοιβαίο σεβασμό, διάλογο και διαβούλευση σε ισότιμη βάση. Εάν οι συζητήσεις με αυτές τις χώρες δεν έχουν καλή κατάληξη, πιθανότατα θα προκύψουν σοβαρές συνέπειες.
Γιατί ο συγγραφέας αναμένει απαισιόδοξα αποτελέσματα παρά την αισιοδοξία του ΔΝΤ;
Ο συγγραφέας πιστεύει ότι παρά την έμφαση του ΔΝΤ στην ανάγκη για σαφήνεια, προσοχή και συνεργασία, αυτά τα χαρακτηριστικά δεν αναμένονται από την κυβέρνηση Trump στο ορατό μέλλον. Παρά την αισιοδοξία που εκφράστηκε σε συναντήσεις ότι ο Trump μπορεί να επιστρέψει σε πιο λογικές πολιτικές, υπάρχει ισχυρή πιθανότητα απαισιόδοξων και όχι αισιόδοξων αποτελεσμάτων. Η αυξανόμενη αντίσταση στις ΗΠΑ στις πολιτικές Trump, αν και υποστηρίζεται από νομικές προσφυγές, είναι χρονοβόρα, και η ζημιά που γίνεται στο μεταξύ θα είναι δύσκολο να επισκευαστεί γρήγορα.
mywaypress.gr
