ΣΕΒ: Αποσβέσεις & φορολογία: από ανταγωνιστικό μειονέκτημα σε πλεονέκτημα για τις επενδύσεις στην Ελλάδα

Η Ελληνική Κυβέρνηση πρόσφατα αποφάσισε μικρή μείωση των συντελεστών σε επιχειρηματικά κέρδη και διανεμόμενα μερίσματα. Οι αλλαγές αυτές -αν και καλοδεχούμενες- δεν μειώνουν στο βαθμό που απαιτείται την υπερφορολόγηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στη χώρα μας. Ειδικά σε ο,τι αφορά τα διανεμόμενα μερίσματα, μετά τον συνυπολογισμό της ειδικής εισφοράς και των ασφαλιστικών εισφορών σε μερίσματα που διανέμονται σε μέλη της διοίκησης, η συνολική επιβάρυνση που επιφυλάσσει η Ελλάδα στις επιχειρήσεις παραμένει η υψηλότερη στην Ε.Ε., επισημαίνει ο ΣΕΒ στο σημερινό Special Report σχετικά με τις Αποσβέσεις και φορολογία. Όπως συνεχίζει:

Επιπλέον, αναμένεται το προσεχές διάστημα να κατατεθεί στη Βουλή το νομοσχέδιο για τα κίνητρα που θα προσφέρονται σε στρατηγικές και εμβληματικές επενδύσεις. Μολονότι σε αυτό υιοθετούνται πάγιες προτάσεις του ΣΕΒ σε σχέση με την πρόβλεψη υπεραποσβέσεων και επιταχυνόμενων αποσβέσεων, πρέπει να γίνουν ακόμη πιο τολμηρά βήματα. Αυτό είναι απολύτως αναγκαίο να συμβεί λόγω του τεράστιου επενδυτικού κενού που εξακολουθεί να υφίσταται στη χώρα μας και βεβαίως του σημαντικού επενδυτικού ανταγωνισμού που υπάρχει μεταξύ Ελλάδας και υπόλοιπων χωρών στην ευρύτερη περιοχή για την προσέλκυση Ελληνικών και Ξένων Άμεσων Επενδύσεων. Σε αυτό το πλαίσιο, επιβάλλεται να αλλάξουμε επιτέλους σελίδα σε ο,τι αφορά στο φορολογικό χειρισμό των αποσβέσεων και να συγκλίνουμε ως χώρα με τα κίνητρα που χρησιμοποιούν οι υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες.

Οι σχετικές πρωτοβουλίες έχουν ιδιαίτερα μεγάλη σημασία, ειδικά σε ο,τι αφορά τις παραγωγικές επενδύσεις που έχει ανάγκη η Ελληνική οικονομία,γιατί βελτιώνουν το πλαίσιο που διέπει τον φορολογικό χειρισμό των αποσβέσεων στη χώρα μας. Αυτό, τα τελευταία χρόνια έχει εξελιχθεί με τρόπο που επιβαρύνει σημαντικά την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων και ειδικά τη βιομηχανία, που επενδύει με συστηματικό τρόπο.

Συγκεκριμένα, η Ελλάδα έχει καταλήξει να είναι η μόνη χώρα της Ε.Ε. που ταυτόχρονα α) προβλέπει ένα πολύ περιορισμένο χρονικό περιθώριο (5 έτη) μέσα στο οποίο μπορεί να γίνει συμψηφισμός ζημιών με μελλοντικά κέρδη και β) περιορίζει τόσο αυστηρά τη δυνατότητα προσαρμογής των φορολογικών αποσβέσεων στην ωφέλιμη ζωή του παγίου. Ο συνδυασμός αυτών των χαρακτηριστικών του πλαισίου πλήττει ειδικά τις επιχειρήσεις που επενδύουν συστηματικά σε καινοτόμο εξοπλισμό ή που επενδύουν σε πάγια με μακρύ χρόνο απόδοσης. Κατά συνέπεια υπονομεύεται η αύξηση των επενδύσεων στη βιομηχανία και τη μεταποίηση, που αποτελεί το 9% του ΑΕΠ και ο εθνικός στόχος που έχει θέσει η κυβέρνηση κατόπιν πίεσης του ΣΕΒ και άλλων βιομηχανικών οργανώσεων είναι το μερίδιο αυτό να φτάσει στο 12% τα επόμενα χρόνια όταν υπερβαίνει το 15% στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Συνεπώς, για να έχουν το μέγιστο θετικό αποτέλεσμα στην ενίσχυση της επενδυτικής δραστηριότητας στη χώρα μας, προτείνονται τα ακόλουθα μέτρα βελτίωσης του πλαισίου αποσβέσεων:

• Να αυξηθεί ο επιτρεπόμενος χρόνος μεταφοράς ζημιών τουλάχιστον στη 10ετία, και ιδανικά χωρίς χρονικό περιορισμό, όπως προβλέπει η πρόταση Οδηγίας για τη Κοινή Εταιρική Βάση Φορολογίας (CCTB – Common Corporate Tax Base) αλλά και ήδη συμβαίνει στις περισσότερες χώρες της Ε.Ε..
• Να υπάρχει η δυνατότητα προσαρμογής των φορολογικών συντελεστών και κυρίως η δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε φορολογικούς συντελεστές και λογιστικούς (IFRS), όταν είναι δυνατό να αποδειχθεί έγκυρα και από τρίτους (π.χ. κατασκευαστές) η ωφέλιμη ζωή του παγίου, όπως ήδη προβλέπει η πρόταση Οδηγίας για τη CCTB.
• Να υπάρχει δικαίωμα επιλογής ως προς τη δυνατότητα σταθερής ή μεταβλητής μεθόδου αποσβέσεων (αύξουσα ή φθίνουσα μέθοδος).

Είναι πλέον με σαφήνεια τεκμηριωμένο πως η Ελλάδα έχει από τους υψηλότερους ή και τους υψηλότερους, φορολογικούς συντελεστές στην Ε.Ε. στις περισσότερες περιπτώσεις (Special Report υπερφορολόγηση 2/5/2018). Από το 2019 η φορολογική επιβάρυνση στα επιχειρηματικά κέρδη και, κυρίως, τα διανεμόμενα μερίσματα διαμορφώνεται σε πιο ανταγωνιστικά επίπεδα. Όμως, αυτή η εξέλιξη αφορά σε μεγαλύτερο βαθμό τους μικρο-μετόχους καθώς για πιο μεγάλους επενδυτές προστίθενται πάντα η ειδική εισφορά καθώς και τις ασφαλιστικές εισφορές που βαρύνουν μετόχους εφόσον αυτοί συμμετέχουν και στην διοίκηση της επιχείρησης (Δ1 & Δ2), και που δυνητικά αυξάνουν την επιβάρυνση σταθερά σε υψηλά, σε σύγκριση με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, επίπεδα.

Όμως,  το φορολογικό πλαίσιο μιας χώρας δεν αποτελείται μόνο από τους φορολογικούς συντελεστές. Φυσικά υπάρχουν πάντα σημαντικά ζητήματα όπως η σταθερότητα του φορολογικού συστήματος, των συντελεστών αλλά και των πρακτικών σύμφωνα με τις οποίες διενεργούνται οι φορολογικοί έλεγχοι – ζητήματα στα οποία η Ελλάδα εμφανίζει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που συνεχίζουν να δημιουργούν προκλήσεις για το επιχειρηματικό περιβάλλον. Αυτό επιβεβαιώνει, ενδεικτικά, και πρόσφατη επικαιροποίηση έρευνας των ΟΟΣΑ-ΔΝΤ που αναδεικνύει τη ζημιά που προκαλεί στην οικονομική δραστηριότητα η φορολογική αβεβαιότητα.

Το παρόν επικεντρώνεται σε μια σημαντική παράμετρο του φορολογικού συστήματος που δεν έχει εξεταστεί με τη δέουσα προσοχή στην Ελλάδα. Αυτή είναι το πλαίσιο πραγματοποίησης των αποσβέσεων. Σχετικά, τα τελευταία χρόνια των προγραμμάτων προσαρμογής έχουν υπάρξει σημαντικές αλλαγές στο πλαίσιο που τις διέπει, με αποτέλεσμα ότι πλέον υπάρχει ελάχιστη ευελιξία προσαρμογής των φορολογικών αποσβέσεων στην ωφέλιμη ζωή του παγίου.

Το αποτέλεσμα είναι ότι για πολλές επιχειρήσεις το πλαίσιο που πλέον διέπει τις αποσβέσεις δημιουργεί ένα σαφές και σημαντικό ανταγωνιστικό μειονέκτημα σε σύγκριση με τις επιχειρήσεις κρατών μελών της Ε.Ε., αλλά και εκτός αυτής.

Η κατάσταση αυτή αποτελεί αντικίνητρο στις επενδύσεις που πρέπει να αρθεί με ζυγισμένες και στοχευμένες παρεμβάσεις.

Το αντικίνητρο αυτό προστίθεται στους παράγοντες που πλήττουν τη ρευστότητα των παραγωγικών ελληνικών επιχειρήσεων, την ώρα που επιπλέον η Ελλάδα αποτελεί (κατά τη βάση δεδομένων TEDB της Ευρ. Επιτροπής) τη μόνη χώρα της Ε.Ε. που υποχρεώνει σε ετήσια προκαταβολή φόρου χωρίς μάλιστα να δίνεται η δυνατότητα επιλογής εναλλακτικής (όπως στη Ρουμανία, τη μόνη άλλη χώρα με ετήσια προκαταβολή). Οι οφειλές του κράτους προς τις επιχειρήσεις παρά τη μείωση σε σχέση με το 2016 παραμένουν υψηλές και η πρόσβαση σε χρηματοδότηση του ελληνικού ιδιωτικού τομέα παραμένει η πλέον δυσμενής στη ζώνη του ευρώ για 8^ο συνεχιζόμενο έτος (Δ3).

Λαμβάνοντας υπόψη ότι με το υπό συζήτηση Νομοσχέδιο περί στρατηγικών επενδύσεων η Πολιτεία έχει αναγνωρίσει την κομβική σημασία που καταλαμβάνει το πλαίσιο που διέπει τις αποσβέσεις ο ΣΕΒ, προτείνει επιπλέον:

Info

Αναλυτικά εδώ:

SPECIAL REPORT ΣΕΒ – ΑΠΟΣΒΕΣΕΙΣ_28.3.2019