ΣΕΒ: Χρήση συστημάτων διοίκησης – Επιτακτική η ανάγκη εκσυγχρονισμού των επιχειρήσεων

Ο εκσυγχρονισμός των επιχειρήσεων οδηγεί στην αύξηση των εξαγωγών, της απασχόλησης και της ικανότητας προσαρμογής στον διεθνή ανταγωνισμό

 
Επιτακτική η ανάγκη εκσυγχρονισμού των επιχειρήσεων γιατί, μόνο με αυτό τον τρόπο θα μπορέσουμε να βελτιώσουμε την διεθνή ανταγωνιστικότητα της χώρας και να επανέλθουμε σε συνθήκες διατηρήσιμης ανάπτυξης, με αύξηση της απασχόλησης, των ποιοτικών θέσεων εργασίας και βελτιωμένων αμοιβών συνδεδεμένων με την παραγωγικότητα. Όπως έχουμε μάλιστα επισημάνει σε πρόσφατη παρέμβασή μας, λόγω της αλματώδους εξέλιξης των τεχνολογιών, η υιοθέτηση σύγχρονων συστημάτων επιχειρησιακής διοίκησης δεν απαιτεί ιδιαίτερα υψηλές επενδύσεις, αλλά προϋποθέτει κυρίως τη δέσμευση της διοίκησης και αλλαγή νοοτροπίας σε όλα τα επίπεδα, υπογραμμίζει ο ΣΕΒ στο σημερινό SPECIAL REPORT που αναλύει συμπεράσματα έρευνας  σχετικά με την  Συστημική Διοίκηση. Αναλυτικά:
Οι επιχειρήσεις που ήδη εφαρμόζουν συστήματα επιχειρησιακής διοίκησης, ανθρώπινου δυναμικού και χρησιμοποιούν τα κατάλληλα πληροφορικά συστήματα, έχουν πολύ καλύτερες επιδόσεις έναντι των υπολοίπων επιχειρήσεων. Ειδικότερα, έχουν καλύτερες επιδόσεις στις εξαγωγές, την παραγωγή καινοτομίας προϊόντων/υπηρεσιών, αυξάνουν σε μεγαλύτερο βαθμό την απασχόληση και αντιλαμβάνονται ταχύτερα τις αλλαγές του εξωτερικού περιβάλλοντος στην σημερινή εποχή της 4^ης Βιομηχανικής Επανάστασης (Industry 4.0). Ο απαραίτητος εκσυγχρονισμός των επιχειρήσεων προϋποθέτει κυρίως, τη δέσμευση της διοίκησης και αλλαγή νοοτροπίας σε όλα τα επίπεδα αλλά, λόγω της αλματώδους εξέλιξης των τεχνολογιών, δεν απαιτεί επενδύσεις ιδιαίτερα υψηλού κόστους όπως ενδεχομένως συνέβαινε στο παρελθόν.

Από την πρόσφατη έρευνα του ΣΕΒ* για θέματα Ανθρώπινου Δυναμικού, προκύπτουν πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα αναφορικά με τις επιδόσεις των επιχειρήσεων στα πεδία της εξωστρέφειας, της απασχόλησης, της καινοτομίας και της επίδρασης της 4^ης Βιομηχανικής Επανάστασης (Industry 4.0), σε σχέση με τον βαθμό χρήσης συστημάτων επιχειρησιακής διοίκησης των ακολούθων τριών κατηγοριών:

Με βάση τα παραπάνω, ταξινομήθηκαν οι επιχειρήσεις του δείγματος στις ακόλουθες τέσσερις κατηγορίες από πλευράς έκτασης υιοθέτησης συστημάτων:

Ο αντίκτυπος των συστημάτων διοίκησης στην εξωστρέφεια των επιχειρήσεων

Στο ακόλουθο διάγραμμα (Δ1) απεικονίζεται η συσχέτιση μεταξύ συστημάτων διοίκησης και εξαγωγών (εξαγωγές >20% του κύκλου εργασιών). Η διαφορά μεταξύ των επιχειρήσεων κατηγ. Α’ και κατηγ. Δ’ είναι σχεδόν διπλάσια.

Η θετική συσχέτιση απασχόλησης με την εφαρμογή συστημάτων διοίκησης

Αντίστοιχη εικόνα έχουμε και στο ζήτημα της απασχόλησης. Η αύξηση της απασχόλησης  σε σχέση με το προηγούμενο έτος, της κατηγ. Α’ έναντι της Δ’ είναι ακριβώς διπλάσια (Δ2).

Η καινοτομική ικανότητα των επιχειρήσεων σε συνάρτηση με τα συστήματα διοίκησης

Αναφορικά με την καινοτομία (δημιουργία νέων προϊόντων/υπηρεσιών), η διαφορά μεταξύ των κατηγ. Α’ και κατηγ. Δ’ αυξάνεται ακόμα περισσότερο από το διπλάσιο (Δ3).

Εκσυγχρονισμός των επιχειρήσεων και η επίδραση της 4^ης Βιομηχανικής Επανάστασης

Παράλληλα με όλα τα παραπάνω, συσχετίσαμε και τον βαθμό εκσυγχρονισμού των επιχειρήσεων, από πλευράς συστημικής διοίκησης, με την επίδραση σε αυτές της 4^ης Βιομηχανικής Επανάστασης (Industry 4.0). Με βάση την καθολική παραδοχή ότι ο ψηφιακός μετασχηματισμός των επιχειρήσεων είναι απαραίτητη προϋπόθεση επιβίωσης στο άμεσο μέλλον διαπιστώσαμε ότι, οι επιχειρήσεις της κατηγ. Α΄ αξιολογούν ότι επηρεάζονται ήδη/στα επόμενα 3 χρόνια σε ποσοστό 73,8% – δηλαδή αντιλαμβάνονται και ενσωματώνουν ταχύτερα τις αλλαγές τους περιβάλλοντος. Αντίθετα, οι επιχειρήσεις της κατηγορίας Δ’ θεωρούν ότι κατά κύριο λόγο θα επηρεαστούν μετά από 3 χρόνια ή καθόλου σε ποσοστό 72,9% δηλαδή ακριβώς το αντίστροφο των καλύτερων επιχειρήσεων (Δ4). Η χαώδης αυτή διαφορά, αποτέλεσμα της έλλειψης ικανότητας των επιχειρήσεων με απουσία συστημάτων διοίκησης να αντιληφθούν και να αντιδράσουν στις αλλαγές, νομοτελειακά θα διευρύνει το υπάρχον χάσμα παραγωγικότητας. Ακριβώς αυτή είναι και η πρόκληση για το σύνολο των επιχειρήσεων στη χώρα. Το πώς δηλαδή, αφ’ ενός μεν θα καλύψουν ταχύτατα την υφιστάμενη υστέρηση τους έναντι ανταγωνιστικών επιχειρήσεων εκτός Ελλάδας, αφ’ ετέρου δε το πως θα διαχειριστούν αποτελεσματικά τις σημερινές τεχνολογικές εξελίξεις, ώστε να βελτιώσουν τη διεθνώς ανταγωνιστική τους θέση.

Υιοθέτηση συστημάτων διοίκησης και εκσυγχρονισμός ανά κλάδο δραστηριότητας

Στο σύνολο των ευρημάτων συναντάμε μεγαλύτερο βαθμό υιοθέτησης συστημάτων (κατηγ. Α’ και Β’) στην Ψηφιακή οικονομία, ενώ αντίθετα η μεγαλύτερη υστέρηση παρατηρείται στον κλάδο των Μεταφορών-Logistics (Δ5). Από το εύρημα αυτό, αντιλαμβανόμαστε την έκταση των προσπαθειών που απαιτούνται στους υστερούντες κλάδους, αλλά και την αναγκαιότητα στοχευμένων παρεμβάσεων σε αυτούς.