Η οριστική κρίση στις σχέσεις ΕΕ – Τουρκίας
Οι «οκτώ», ο Τσίπρας και ο Ερντογάν- Ο γόρδιος δεσμός της υπόθεσης των οκτώ τούρκων αξιωματικών που καλείται να λύσει η ελληνική κυβέρνηση
Σε περίπτωση που η κυβέρνηση Τσίπρα αρνηθεί την έκδοση των οκτώ τούρκων αξιωματικών στην Τουρκία θα πρέπει να αναμένει εχθρική αντίδραση από την Άγκυρα, επισημαίνεται σε σχόλιο της ιστοσελίδας του γερμανικού ειδησεογραφικού προγράμματος n-tv: «Αν όμως τους εκδώσει η Αθήνα ενδέχεται να κατηγορηθεί για παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Υπάρχει όμως και μια τρίτη δυνατότητα. Με δεδομένο ότι οι οκτώ τούρκοι αξιωματικοί δεν επιθυμούν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, η υπόθεσή τους θα μπορούσε να εξεταστεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Υπάρχουν μάλιστα δικαστικά προηγούμενα, όπως η περίπτωση του γερμανού Γενς Ζέρινγκ, την έκδοση του οποίου ζητούσαν οι ΗΠΑ από την Βρετανία κατηγορώντας τον για διπλή δολοφονία. Οι δικαστές στο Στρασβούργο αποφάσισαν ότι ο Ζέρινγκ θα μπορούσε να εκδοθεί υπό την προϋπόθεση ότι στις ΗΠΑ δεν θα του επιβάλλονταν η θανατική ποινή. Σε μια άλλη περίπτωση, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων απαγόρευσε στην Βρετανία να εκδώσει στην Ινδία τον Καραμγίτ Σινγκ Σαχάλ, ο οποίος ως μέλος της θρησκευτικής κοινότητας των Σιχ στήριξε το 1984 κίνημα για την απόσχιση της ινδικής επαρχίας Πουντζάμπ. Ο Σαχάλ συνελήφθη στην Ινδία και βασανίστηκε. Μετά την απελευθέρωσή του επέστεψε στην Βρετανία όπου διέμενε. Η βρετανική κυβέρνηση ωστόσο θέλησε να τον εκδώσει χαρακτηρίζοντάς τον απειλή για τη δημόσια ασφάλεια. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο απαγόρευσε ωστόσο την έκδοση επικαλούμενη το άρθρο 3 της Ευρωπαϊκής Συνθήκης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το οποίο απαγορεύει τα βασανιστήρια. Εννοείται ότι η περίπτωση των οκτώ τούρκων αξιωματικών είναι διαφορετική. Όμως η προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων συνιστά μια λύση, την οποία οφείλει να σεβαστεί κάθε κυβέρνηση».
Η οριστική κρίση στις σχέσεις ΕΕ – Τουρκίας
Οι υπουργοί Εξωτερικών της ΕΕ και οι ΗΠΑ έστειλαν ένα κοινό αυστηρό μήνυμα στον Τούρκο Πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν. Στην πραγματικότητα όμως δεν διαθέτουν ισχυρά μέσα πίεσης απέναντι στην Τουρκία.
Το φθινόπωρο στην αγωνιώδη προσπάθειά της να βρει λύση στο προσφυγικό η καγκελάριος Μέρκελ στηρίχθηκε στο χαρτί μιας ημι-δημοκρατικής σταθερότητας στην Τουρκία και συνεννοήθηκε με τον πρόεδρο Ερντογάν. Όπως βλέπουμε αυτές τις μέρες η δημοκρατική σταθερότητα στην Τουρκία είναι μια αυταπάτη. Ο αρμόδιος για τη διεύρυνση ευρωπαίος επίτροπος Χαν το είπε ξεκάθαρα: οι λίστες με τα χιλιάδες ονόματα κρατικών λειτουργών προς σύλληψη είχαν ετοιμαστεί από την τουρκική κυβέρνηση και απλώς βγήκαν από το ντουλάπι μετά το πραξικόπημα. Αυτό που παρακολουθούμε στην Τουρκία είναι η από μακρού προγραμματισμένη εξόντωση όλων των πολιτικών αντιπάλων της κυβέρνησης του AKP.
Δύσκολοι καιροί για την Τουρκία
Στόχος είναι η αδιαμφισβήτητη πλέον στο εσωτερικό μονοκρατορία Ερντογάν. Τόσο το Βερολίνο όσο και οι Βρυξέλλες ξεκαθάρισαν τουλάχιστον ότι η επαναφορά της θανατικής ποινής στην Τουρκία θα σημάνει αυτόματα τη διακοπή των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την ΕΕ. Ο Τούρκος πρόεδρος παραδίδεται στις δικτατορικές ορέξεις του, επειδή πιστεύει ότι μάλλον η Ευρώπη και οι ΗΠΑ χρειάζονται την Τουρκία παρά το αντίθετο. Είναι αλήθεια ότι η Ευρώπη δεσμεύθηκε με τον Ερντογάν για να κλείσει η στρόφιγγα των μεταναστευτικών κυμάτων. Αλλά η ΕΕ δεν χρειάζεται και να παραλύσει οριστικά λόγω αυτής της δέσμευσης. Το πιθανότερο είναι ότι οι Σύροι πρόσφυγες σταμάτησαν να καταφθάνουν στην Ευρώπη επειδή έκλεισε ερμητικά ο βαλκανικός διάδρομος και όχι επειδή τους ανέκοψε ο Ερντογάν.
Ακόμα πιο σημαντική είναι η συνεργασία με την Τουρκία στους κόλπους του ΝΑΤΟ, αφού λόγω της γεωγραφικής της θέσης η Άγκυρα είναι βασικός εταίρος για την αντιμετώπιση του Ισλαμικού Κράτους και τον τερματισμό του εμφυλίου στη Συρία. Ο Αμερικανός υπΕξ Τζον Κέρι διεμήνυσε ότι η συμμετοχή στο ΝΑΤΟ σημαίνει αυτόματα και πίστη στη δημοκρατία, αλλά αυτές τις ώρες του οίστρου το αυτί του Ερντογάν δεν ιδρώνει εύκολα. Η αναμενόμενη συνάντησή του τον ερχόμενο μήνα με τον Ρώσο πρόεδρο Πούτιν δείχνει ότι η Άγκυρα βρίσκεται σε φάση στρατηγικού αναπροσανατολισμού. Τελικά μόνο η οικονομική κρίση μπορεί να βάλει φρένο στον σουλτάνο του Βοσπόρου. Μετά την κατάρρευση του τουρισμού, ενδέχεται να ακολουθήσει και η αποχώρηση επενδυτών και επιχειρηματιών από τη Δύση. Οι καιροί προμηνύονται δύσκολοι. Πηγή: Deutsche Welle
