Το χρέος, το ΔΝΤ, η κρίσιμη «τράμπα» του ντιλ Μέρκελ-Λαγκάρντ και η λιτότητα δίχως έλεος της κυβέρνησης

Λαγκάρντ: Μεταρρυθμίσεις και βιώσιμο χρέος οι προϋποθέσεις για να συμμετέχουμε στο ελληνικό πρόγραμμα

 
Τους όρους και τις προϋποθέσεις για να παραμείνει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στο ελληνικό  πρόγραμμα εξέφρασε η Κριστίν Λαγκάρντ, σε συνέντευξη που παραχώρησε σε δημοσιογράφους της Leading European Newspapers Association.

«Αυτό είναι εφικτό αν νομοθετηθούν και εφαρμοστούν σημαντικές μεταρρυθμίσεις και αν αναδιαρθρωθεί το χρέος προκειμένου να συμβαδίζει με την ανάλυση χρέους. Και για τις μεταρρυθμίσεις έχουμε δει πρόοδο», εξήγησε η κ. Λαγκάρντ αναφερόμενη στη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα.

«Το ύψος της οικονομικής δέσμευσης του ΔΝΤ δεν είναι απαραίτητα η σημαντικότερη συνεισφορά του Ταμείου. Είναι περισσότερο η πειθαρχία, η ακεραιότητα και η εξειδίκευσή μας μετά από τόσα χρόνια που έχουν μεγαλύτερη αξία για τους Ευρωπαίους», πρόσθεσε η κ. Λαγκάρντ, ενώ μιλώντας για το αν το Ταμείο δεν θα συμμετέχει στο ελληνικό πρόγραμμα χωρίς προηγούμενη αναδιάρθρωση τόνισε:

«Αν το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο σύμφωνα με τους κανόνες του ΔΝΤ και στη βάση λογικών παραμέτρων δεν θα συμμετάσχουμε στο πρόγραμμα. Ο βαθμός της αναδιάρθρωσης θα καθοριστεί από την ανάλυσή βιωσιμότητας του χρέους, αλλά δεν υπάρχει καμία αμφιβολία στο μυαλό μας ότι ένας βαθμός αναδιάρθρωσης είναι απαραίτητος».

Ερωτηθείσα για το μακροπρόθεσμο πρωτογενές πλεόνασμα και το αν υπάρχει σύγκληση απόψεων με τους Ευρωπαίους, υπογράμμισε ότι το Ταμείο βασίζεται στο δημοσιονομικό «μονοπάτι» όσο και στην ανάλυση βιωσιμότητας του χρέους και τόνισε: «Μακροπρόθεσμα πιστεύουμε ότι ένα πλεόνασμα της τάξης του 1,5% είναι λογικό δεδομένου του τι έχει περάσει η ελληνική οικονομία και δεδομένης της ικανότητας των Ελλήνων να μεταρρυθμίζουν. Αν οι Ευρωπαίοι κρίνουν διαφορετικά, τότε θα πρέπει αυτό να το λάβουμε υπόψη μας. Αλλά δεν μπορούμε να υιοθετήσουμε παράλογες προβλέψεις ή να χτίσουμε πάνω σε αδικαιολόγητα μακροοικονομικά πλαίσια».

Τέλος, εξήγησε και τον λόγο για τον οποίο το ΔΝΤ καθυστέρησε να λάβει μια απόφαση για την Ελλάδα αναφέροντας ότι «αφενός θέλουμε ισχυρές μεταρρυθμίσεις, και σε αυτό πλησιάζουμε, η ομάδα μας θα επιστρέψει στην Ελλάδα για να διαπραγματευτεί ώστε να υπάρξει μια δεσμευτική συμφωνία ανάμεσα σε όλες τις πλευρές και αφετέρου θέλουμε ένα χρέος που να είναι βιώσιμο, και γι’ αυτό θα χρειαστεί η αναδιάρθρωση».

Στο κλείδωμα τις λύσης για το χρέος ακόμη και αν δεν εφαρμοστεί άμεσα προσβλέπει ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος, o όποιος θα βρεθεί το ερχόμενο Σαββατοκύριακο στην Ουάσινγκτον για την εαρινή Σύνοδο του ΔΝΤ.

Η κυβέρνηση σύμφωνα με δημοσίευμα στο protothema, δίνει πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% για πέντε χρόνια μετά το 2018 (άρα λιτότητα δίχως χαλάρωση ως το 2023) συν τον τελευταίο λόγο για την πιστοποίηση των πλεονασμάτων στο ΔΝΤ και ζητάει το περίγραμμα της λύσης για το χρέος, την είσοδο του Ταμείου στο πρόγραμμα αλλά και της Ελλάδας στην ποσοτική χαλάρωση (QE) από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ).

Όπως αποκάλυψε το protothema.gr το ΔΝΤ απαίτησε και πήρε μία ρύθμιση στο Μνημόνιο που ορίζει ότι το καλοκαίρι του 2018 θα έχει τον τελευταίο λόγο για να προβλέψει αν η Ελλάδα θα πιάσει πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ στο τέλος του έτους ώστε εκτός από μέτρα να μπορούν να εφαρμοστούν και αντίμετρα από 1.1.2019. Παράλληλα το Ταμείο θα μπορεί να διατυπώνει άποψη ακόμη και για τα πιστοποιημένα αποτελέσματα της ΕΛΣΤΑΤ.

Η συμφωνία για το χρέος που θα αναζητηθεί στην Ουάσιγκτον θα προβλέπει παρεμβάσεις στο «απαισιόδοξο» σενάριο της Ανάλυσης Βιωσιμότητας Χρέους (DSA) που θα ικανοποιούν το Ταμείο (π.χ. πάγωμα και περίοδος χάριτος για τα επιτόκια) ώστε να χαρακτηρίσει το χρέος βιώσιμο.

Αυτή είναι και η κρίσιμη «τράμπα» του ντιλ Μέρκελ-Λαγκάρντ, όπως επιβεβαιώνει στο protothema αρμόδιος παράγοντας. Το Ταμείο θα μπει μεν τώρα αλλά με ελάχιστα λεφτά (π.χ. 4 δισ. δολάρια) και κυρίως διότι οι Ευρωπαίοι δεσμεύτηκαν στο παρασκήνιο να του δώσουν τα λεφτά του να φύγει το β’ εξάμηνο του 2018 με τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM) να αναλαμβάνει αυτά που του χρωστάει η Ελλάδα στο ΔΝΤ και τότε θα φτάνουν περίπου τα 13 δισ. ευρώ.