Οι δυνάμεις της κοινωνίας θα υλοποιήσουν το εθνικό σχέδιο ανάταξης και ανάπτυξης
Τα φλέγοντα ζητήματα οικονομίας και κοινωνίας που δεν επιλύονται, παραμένουν ως ανοικτές πληγές και προκαλούν αιμορραγίες στο σώμα του ζωντανού οργανισμού.
Μεταβάλλονται σε ζόμπι υγιείς επιχείρησες λόγω των κεφαλαιακών περιορισμών και η ανωμαλία αυτή έχει μονιμοποιηθεί ως κανονικότητα. Η έλλειψη σχεδίου για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές κράτους προς ιδιώτες είναι το πρώτο επικίνδυνο σήμα αδυναμίας.
Τα κόκκινα δάνεια αυξάνονται αλματωδώς ως απόρροια της δεινής οικονομικής κρίσης που παράγει συνεχή αβεβαιότητα.
Το τέρας της ανεργίας αποδεκατίζει ταλαντούχους πολίτες.
Η υγεία ανασφάλιστων πολιτών που θα μεγεθύνεται με την πάροδο του χρόνου θα αποτελεί όνειδος για κάθε έννοια κρατικής φροντίδας.
Το ασφαλιστικό θα σκάσει ως φούσκα μεγατόνων δονώντας συθέμελα κάθε πρόχειρη συγκάλυψη από τυχαίους και μοιραίους πολιτικούς.
Η αποδεκατισμένη μεσαία τάξη θα βιώσει καταστάσεις ακραίες στην πολύχρονη επιβίωση, έχοντας απολέσει κάθε ελπίδα ανάταξης- θα εκτραχυνθεί ο λόγος, θα παγιωθεί η αντίληψη παραίτησης, το θυμικό θα υποκαταστήσει τον ορθολογισμό και κάθε αναφορά πολιτικής προσέγγισης θα αναγνωρίζεται ως ύβρης.
Η πολιτική δεν έχει λόγο ύπαρξης εφόσον δεν διαθέτει σχέδιο εξόδου από την κρίση και δεν φρόντισε και ακόμη δεν φροντίζει να διαθέτει μηχανισμούς ελέγχου και θεσμικά αντίβαρα στην ανεξέλεγκτη κομματική βαρβαρότητα. Οι προσλαμβάνουσες εικόνες της είναι επί ομαλής διαχείρισης, η κρίση αποκάλυψε όχι μόνο την γύμνια αλλά την ανωμαλία και τις περιορισμένη διανοητική ικανότητα.
Η μεμονωμένη προσωπική αντίσταση είναι ορατή στο περιβάλλον μικρής εμβέλειας. Στην μεγάλη εικόνα η σύνθεση των αντισωμάτων της κοινωνίας με την προσθετική ικανότητα δυνάμεων της οικονομίας και της θαρραλέας επιχειρηματικότητας, με την ανάδειξη ηγετών της πραγματικής κοινωνίας από όλα τα μεγέθη εργατών-υπαλλήλων- στελεχών-εκπαίδευσης και κυρίως της ιδιωτικής δύναμης ισχύος, θα δημιουργήσει τον καταλύτη του διαφορετικού. Οι δυνάμεις της κοινωνίας θα υλοποιήσουν το εθνικό σχέδιο εξόδου ανάταξης και ανάπτυξης.
Τον ενάρετο κύκλο ομαλοποίησης και σταθερότητας θα τον υπερασπίσει η επαγρυπνούσα κοινωνία.
Π. Τσακιρίδης
