Η νομισματική πολιτική εξακολουθεί να διαδραματίζει καίριο ρόλο στην ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας
Οι αναδυόμενες και οι αναπτυσσόμενες οικονομίες, αντιμετωπίζουν ποικίλες προκλήσεις στη νομισματική τους πολιτική, ωστόσο θα πρέπει να συνεχίσουν, όπου είναι εφικτό, να χρησιμοποιούν την ευελιξία των συναλλαγματικών ισοτιμιών ως μέσο προστασίας έναντι των εξωτερικών κραδασμών, με τη δέουσα προσοχή στη σταθερότητα των τιμών
Αισιόδοξο εμφανίζεται το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) για την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας, στην προσφάτως δημοσιευθείσα έκθεση του, World Economic Outlook. Όπως επισημαίνει το ΔΝΤ, η παγκόσμια ανάκαμψη συνεχίζεται με ταχύτερο ρυθμό ενώ η εικόνα είναι πολύ διαφορετική από τις αρχές του περασμένου έτους, όταν η παγκόσμια οικονομία εμφάνιζε χαμηλούς αναπτυξιακούς ρυθμούς και έντονες αναταράξεις στις χρηματοπιστωτικές αγορές.
Το ΔΝΤ αναθεώρησε τις προβλέψεις του για την παγκόσμια ανάπτυξη στο 3,6% για το τρέχον έτος και στο 3,7% για το 2018, ήτοι υψηλότερες και στα δύο έτη κατά 0,1 ποσοστιαίες μονάδες και σημαντικά υψηλότερα από τον ρυθμό ανάπτυξης που επετεύχθη το 2016 (3,2%). Η αναθεώρηση των προβλέψεων σε υψηλότερα επίπεδα για το 2017 οφείλεται στις καλύτερες επιδόσεις των προηγμένων οικονομιών ενώ για το 2018 στον σημαντικό ρόλο που θα διαδραματίσουν οι αναδυόμενες και αναπτυσσόμενες οικονομίες.
Η επιτάχυνση του ρυθμού μεγέθυνσης της παγκόσμιας οικονομίας στην παρούσα συγκυρία είναι αξιοσημείωτη, καθώς έχει μεγάλη διασπορά συγκριτικά με οποιαδήποτε άλλη περίοδο της τρέχουσας δεκαετίας. Η διάχυση της οικονομικής ανάπτυξης προσφέρει ένα περιβάλλον ευκαιριών για υιοθέτηση πολιτικών που θα στηρίξουν την παραγωγική διαδικασία και θα ενισχύσουν την ανθεκτικότητά της στο προσεχές μέλλον.
Ωστόσο, όπως επισημαίνει το ΔΝΤ, η ανάκαμψη είναι ελλιπής για τρεις βασικούς λόγους:
1.H ανάκαμψη είναι ελλιπής εντός των χωρών. Ακόμη και στην περίπτωση που το παραγόμενο προϊόν πλησιάζει το δυνητικό στις ανεπτυγμένες οικονομίες, η ονομαστική και πραγματική αύξηση των μισθών παραμένει χαμηλή. Η υστέρηση των μισθών για πολλά χρόνια είχε ως αποτέλεσμα είτε τα μέσα πραγματικά εισοδήματα να αυξηθούν πολύ πιο αργά από ότι τα υψηλά εισοδήματα ή να παραμείνουν στάσιμα. Οι βασικοί μοχλοί ανάπτυξης, συμπεριλαμβανομένης της τεχνολογικής προόδου και του εμπορίου, είχαν ανομοιογενείς επιδράσεις. Οι προκύπτουσες ανισότητες στα εισοδήματα και στον πλούτο πυροδότησαν την πολιτική απογοήτευση και τον σκεπτικισμό σχετικά με τα οφέλη από την παγκοσμιοποίηση, θέτοντας σε κίνδυνο την οικονομική ανάκαμψη.
2.H ανάκαμψη είναι ατελής μεταξύ των χωρών. Αν και οι περισσότερες χώρες συμμετέχουν στην τρέχουσα οικονομική ανάκαμψη, οι αναδυόμενες οικονομίες και οι εξαγωγείς ενέργειας, συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν προκλήσεις ενώ πολλές χώρες αντιμετωπίζουν πολιτικές αναταραχές (Μέση Ανατολή, Υποσαχάρια Αφρική, Λατινική Αμερική).
3.Η ανάκαμψη είναι ατελής με την πάροδο του χρόνου. Στις προηγμένες οικονομίες, η αύξηση του κατά κεφαλήν προϊόντος αναμένεται να ανέλθει σε μέσα επίπεδα μόλις 1,4% ετησίως κατά τη διάρκεια της περιόδου 2017-22 σε σύγκριση με 2,2% ετησίως που ήταν την περίοδο 1996-2005. Επιπλέον, το ΔΝΤ εκτιμά ότι στο σύνολο των 43 αναδυόμενων και αναπτυσσόμενων οικονομιών το κατά κεφαλή εισόδημα θα αυξηθεί ακόμα λιγότερο από το αντίστοιχο στις προηγμένες οικονομίες στα επόμενα πέντε χρόνια.
Επισημαίνεται επίσης, ότι η νομισματική πολιτική, εξακολουθεί να διαδραματίζει καίριο ρόλο. Οι ανησυχίες περί αποπληθωρισμού στις προηγμένες οικονομίες έχουν περιορισθεί σε σημαντικό βαθμό ενώ ο πληθωρισμός παραμένει αινιγματικά χαμηλός ακόμη και με μειωμένα τα ποσοστά ανεργίας. Η ενδεδειγμένη επικοινωνιακή πολιτική των κεντρικών τραπεζών και η σταδιακή εξομάλυνση της νομισματικής πολιτικής, όπου και όταν απαιτείται, είναι ζωτικής σημασίας. Ο επιτυχής συγκερασμός τους, θα συμβάλει στην αποφυγή αναταραχών στις χρηματοπιστωτικές αγορές. Οι αναδυόμενες και οι αναπτυσσόμενες οικονομίες, αντιμετωπίζουν ποικίλες προκλήσεις στη νομισματική τους πολιτική, ωστόσο θα πρέπει να συνεχίσουν, όπου είναι εφικτό, να χρησιμοποιούν την ευελιξία των συναλλαγματικών ισοτιμιών ως μέσο προστασίας έναντι των εξωτερικών κραδασμών, με τη δέουσα προσοχή στη σταθερότητα των τιμών.
Πολλά παγκόσμια προβλήματα απαιτούν πολυμερή δράση. Οι προτεραιότητες για αμοιβαία επωφελή συνεργασία περιλαμβάνουν την ενίσχυση του παγκόσμιου εμπορικού συστήματος, την περαιτέρω βελτίωση του πλαισίου λειτουργίας των χρηματοπιστωτικών συστημάτων, την ενίσχυση του δικτύου ασφαλείας του παγκόσμιου χρηματοοικονομικού συστήματος και τη μείωση της φοροαποφυγής σε διεθνές επίπεδο.
Πηγή: Εβδομαδιαίο Δελτίο Οικονομικών Εξελίξεων της Διευθύνσεως Οικονομικών Μελετών της Alpha Bank
